იმ მომენტში ყველა ემოცია ერთად მოაწვა, პირველად იგრძნო რაღაც ამდენი ხნის შემდეგ, ირაკლი მართლაც რომ ყველაფერს აღვიძებდა მასში. სიბრაზე, სიყვარული, მონატრება, სევდა და წყენა მაგრამ მათში ყველაზე დიდად მონატრება ჭარბობდა. მარის უნდოდა გაბრაზებულიყო მაგრამ არ გამოსდიოდა ამიტომ ჩუმად ელოდებოდა ირაკლის სიტყვებს, რითიც თავს გაიმართლებდა მისცემდა მარის საშუალებას რომ დარწმუნებულიყო რომ სწორი არჩევანი გააკეთა მას რომ მიენდო.
-მე, აქ არ მინდა ლაპარაკი.
მარი ისევ ჩვეულებრივად უყურებდა, ირაკლიმ გაიყვანა გვერდით, მანქანაში ჩასვა და წავიდნენ. მან ის ერთ-ერთ პარკში მიიყვანა, გვიანი იყო ამიტომ პარკიც ცარიელი აღმოჩნდა. მარის ტელეფონი არ ჩერდებოდა სანდრო და ნუცა ნერვიულობდნენ, მარიმ გამორთო ტელეფონი და მანქანაში დატოვა. შემდეგ ირაკლის ანიშნა თვალებით დაიწყე ლაპარაკიო.
-თავს არ გავიმართლებ, უნდა დამერეკა-ეს ნამდვილად აარ იყო ის რასაც მარი ელოდებოდა რომ ირაკლი ამას ეტყოდა. მაგრამ სიმართლეში ირაკლის ჰქონდა თავის გასამართლებელი მიზეზი და არ უნდოდა ეთქვა. ამერიკაში მამამისი დაჭერილი დახვდა და მთელი ეს 3 თვე გიჟივით დარბოდა სასამართლოებში ისევე როგორც მარიამი. მამამისი ცუდი საქმისთვის არ დაუჭერიათ ის უბრალოდ აღმოჩნდა ცუდ დროს არასწორ ადგილას. ახლა ის საქართველოში იყო მაგრამ ის 3თვე მან ჯოჯოხეთი გადაიტანა და არ უნდოდა მარიამს ენერვიულა მის გამო. მარიმ ტელეფონი აიღო, ორი წუთით მას თვალებში ჩააჩერდა.
-და მორჩა?
-თავს ვერ გავიმართლებ და შენ მაპატიებ თუ არა შენი გადასაწყვეტია.
-ესე იგი მე 3თვე გავიარე ჯოჯოხეთი შენ გამო, მერე ჩემი მშობლების გამო, მერე დაჩის გამო, საავადმყოფოში ვიყავი, ფსიქოლოგთან დავდივარ. შენგამო განადგურებული ვარ, ესეთი არასდროს ვყოფილვარ და შენ მოდიხარ და თავსაც ვერ იმართლებ და ელოდებოდი რომ ჩამოხვიდოდი ჩაგეხუტებოდი და გეტყოდი ისე მომენატრე რომ ყველაფერს გაპატიებდი. ხოდა ეხლა კარგად მომისმინე არ ვიცი იქ რა მოხდა მაგრამ ზუსტად ვიცი აქ რა დამემართა და უკეთესი რამ მოიფიქრე.
მარი გაბრუნდა და სწრაფი ნაბიჯებით სახლში დაბრუნდა და ოთახში შეიკეტა.
***
მეორე დღეს სკოლაში გადაწყვიტა წასვლა, ჩვეულებრივად ჩაიცვა და წავიდა. კლასთან ნუცა და ელენე იდგნენ.
-ეე აბა არ მოვაო?(ელენე)
-ხო რავი გუშინ ირაკლი ვნახე. არ მაქვს გასამართლებელი თავიო. მე ვუთხარი რაც გავიარე და წამოვედი
-ვაუ, კაი რა ხო იცი რო უეჭველი აქვს თავის გასამართლებელი სერიზული მიზეზი მარ(ნუცა)
-მაშინ რატო არ უთხრა, რა კატოსთან ერთად არის?(ელენე)
-იცი არცერთი არ მეხმარებით, სჯობს კლასში შევიდეთ(მარი)
ბავშვები კლასში შევიდნენ. კლასის შემადგენლობაში სულ რვანი იყვნენ. გეგა, ჩოლოყა, ელენე,მარი,ნუცა,ანა, გიორგი და ერეკლე. იმ დღეს ანა და გეგა არ იყვნენ, თან მასწავლებელიც აგვიანებდა და გადაწყვიტეს შატალოზე წასულიყვნენ. ყველა დათანხმდა.ცუდი ამინდი იყო, წვიმდა, მარის გრილად ეცვა და ერეკლემ მარის მისი ქურთუკი მისცა. ერეკლე და მარი მაგრა მეგობრობდნენ, ბავშვობიდან ერთად მოდიოდნენ. ჯერ კაფეში შეიარეს დაჯდნენ და ჩაის სმა დაიწყეს.
-აუ ეხა სკოლიდან წაიღებენ ტვინს რეკვით(ერეკლე)
-ჩვენც კიდე არ ავიღოთ(გეგა)
-ლევანი მომკლავს(ნუცა)
-მე დაჩი(მარი)
-კაი რა გაწუწუნებთ, ერთი დღე სკოლისგან დასვენება არ გვაწყენს და სულ არ გკ*იდიათ ეგ მასწავლებლები?(ანდრო)
-ჩოლოყ შენ ისედაც თვეში ერთხელ დადიხარ და სულ ისვენებ(ელენეს გაეცინა)
მართლაც 5წუთში მარის დირექტორმა დაურეკა.
-აუ რა ვქნა(მარი)
-მომეცი მე-ერეკლემ ხმა დაიბოხა და ტელეფონი გამოართვა-გისმენთ?
-ალო? მარიამ?
-ვინ მარიამ?!!! ჩემი ცოლისგან რა გნებავთ ქალბატონო?!!!
-თქვენი ცოლისგან?... ის ხომ სკოლის მოსწავლეა?
-რა სკოლის მოსწავლე ქალბატონო ბოდიშით მაგრამ თავი რამეს ხომ არ მიარტყით? ჩემი ცოლი 25წლის არის!
-ბოდიშს გიხდით ჩვენი სკოლის მოსწავლე შატალოზე წავიდა და ნომერი მითითებული თქვენი აღმოჩნდა...
-დიახ. არაუშავს ხდება ხოლმე
ერეკლემ გათიშა და ბავშვები სიცილით მოკვდნენ.
-ყოჩაღ ერეკლე(მარი)
-ეხა რომელს დაურეკავენ ნეტა. (ერეკლე)
გეგას დაურეკეს
-ჩემი ქმარი იქნები?(გეგა სიცილით მოკვდა)
-გათიშეთ რა ტელეფონები(ნუცა)
-ხო და ვერც ვერავინ დარეკავს(ელენე)
-ყველაზე ნაღდი, მართლა მიდით რა(ჩოლოყა)
ბავშვებმა ტელეფონები გათიშეს
-ე.ი ეხლა შენ და სანდრო?(ჩოლოყა)
-კი(ნუცა)
-მარ ირაკლისთან?(ერეკლე)
-მერე მოგიყვები(მარი)
-რა კლასთან რა გაქვს დასამალი? მეც ყველაფერი ვიცი და გეგამაც(ანდრო)
-და ჩვენც (ნუცა და ელენე)
-ნუ, ჩამოვიდა გასამართლებელი მიზეზი არ მაქვსო. მე ვუთხარი ყველაფერი რაც გავიარე ამ სამი თვის განმალობაში და რომ მისი პატიება რთული საკითხია. მერე სახლში ამოვედი და მორჩა.
-ექნება რამე მიზეზი უბრალოდ არ გეუბნება(ერეკლე)
-მეც ეგ ვუთხარი!(ნუცა)
-ნუც ყურები გამისკდა ჩუმად(გეგა)
-დაურეკე(ჩოლოყა)
-ჰა?(მარი)
-დაურეკე და ნახე. დაილაპარაკეთ წესიერად რა.(ჩოლოყა)
-არ ვიცი(მარი)
-ჩვენ ვიცით(ერეკლე)
-მერე(მარი)
-ოოო(ნუცა)
ბიჭებმა გადაიხადეს ფული და წამოვიდნენ ყველა ერთად. მარისთან დაჯდნენ უკანა ეზოში.მარი ერეკლეს და ანდროს შუაში იჯდა. ერეკლეს ხელი ჰქონდა გადახვეული მარისთვის
-ანუ აქ ცხოვრობს?(ერეკლე)
-კი(მარი)
-და რა აქ ველოდებით?(ელენე)
-არ ვიცი, ჩოლოყამ თუ არ დაურეკავ იქნებ შეხვდე მაინცო(მარი)
-მართალიც ვარ აი მოდის(ანდრო)
-ჰააა?(მარის გული გაუსკდა)
-ხო მართალს გეუბნება(ელენე)
-გამარჯობა ბავშვებო(ირაკლი)
-პრივეტ(ნუცა)
-პრივეტ იკა(ელენე)
-ზდაროვა ძმა(ანდროს ეცინებოდა)
-გამარჯობა(ერეკლე) მემგონი ყველაზე წესიერად მაინც ერეკლე მიესალმა
-სკოლას აცდენთ?(ირაკლი)
-ხო(მარი)
ირაკლიმ შეამჩნია მარი ანდროს და ერეკლეს შუაში რომ იჯდა და სხვისი ქურთუკი რომ ეცვა ხომ ვაბშე გააფრინა, ერეკლეს რომ ხელი ჰქონდა გადახვეული მაგაზე ლაპარაკი აღარ არის ალბათ უკვე თვალებით ეძებდა ვინ დაეხრჩო პირველი ბიჭებიდან.
-მარი გამო რა ორი წუთი
მარი ადგა.
-მოვალ ეხლავე არ მოიწყინო ერეკლე(მარიმ თვალი ჩაუკრა)
ერეკლემ თვალებით ანიშნა რას აკეთებ ეხლა არ მომკლასო.
-რა გინდა
-რა რა მინდა ამიხსენი ვინ არის ეს ბიჭი?!!
-ჩემი შეყვარებული
-რა შენი შეყვარებული შენ სრულ ჭკუაზე ხარ? რას მიშლი ნერვებს ხმა ამოიღე ვინ არის ეს ტიპი ნუ ცდი ჩემ მოთმინებას
-აბა რა გეგონა ამდენი ხნით რო წახვედი და ერთხელ არ მომიკითხე, მონაზონისავით დავჯდებოდი და დაგელოდებოდი?
-მარიამ ნუ მაიძულებ გავაკეთო ის რაც არ მინდა!!
-ირაკლი მე და შენ დავშორდით მორჩა
-არ დავშორებულვართ და სანამ მე არ ვიტყვი იქამდე ვერც დავშორდებით.
-რა იყო შენი მიზეზი
ირაკლიმ ლამის უკვე ბოლო ხმაზე იყვირა-რა და მამაჩემი დაიჭირეს-ჰა ეს გინდოდა?!!!-ეხლა უკვე მართლა ყვიროდა
-მე, არ ვიცოდი. თავიდანვე უნდა გეთქვა. ბოდიში
ირაკლიმ სიგარეტი აიღო და მოწევა დაიწყო. რო დაწყნარდა მოუბრუნდა
-მეორეჯერ რო დაგინახო ამ სი***ნ ფეხებს დავალეწავ იმ ტიპს,
-ჩემი კლასელია რა ვქნა კლასიდან გ ავაგდო?
-ხელი ხელ გადახვეული ჯდომა აუცილებელია?!!
-კაი დაწყნარდი გავიგე.
მარიმ აკოცა ირაკლის.
-კაროჩე დღეს მინდოდა ამეყვანე ჩემთან და გამეცნო მამაჩემი შენთვის მაგრამ გვიანია, ხვალ გაგაცნობ ზა ადნო დედაჩემსაც.
-ჯერ ადრე ხომ არ არის?
-ისე, მინდა რომ მამაჩემს იცნობდე. უბრალოდ.
-კაი.
მარი ბავშვებთან დაბრუნდა.
-შევრიგდით
-მივხვდით(ერეკლე)
ბავშვებს გაეცინათ.