ავტორი
როგორც უკვე მოგახსენეთ, ბიჭებმა საერთო ვილა იყიდეს რათა გოგონები ერთად ყოფილიყვნენ და არა ცალ–ცალკე. მართლაც უხაროდათ ერთად ცხოვრება და ბედნიერი სახეებით დადიოდნენ სულ. მაგრამ უკვე 3 თვე ნახევარი გავიდა უკვე იმდენად ვეღარ დადიან ლილე , ენემი და ანამარია. ქმრები სულ ეუბნვიან რა საყვარლად დაბაჯბაჯებთო. ამაზე ბიჭები იცინიან ხოლმე მაგრამ ენემი რის ენემია ვინმეს თავი დააცინინოს თუნდაც ამ მდგომარეობაში. მისი ერთი შეხედვა და ბიჭები ჩუმდებიან, ხოლო გოგოები პირიქით მაშინ იწყებენ სიცილს. და აი დღეს გადაწყვიტეს კოცონი დაანთონ, და თავიაანთ გაბერილებს სიმინდი შეუწვან.
* * *
ბიჭებმა უკვე დაანთეს კოცონი. მეუღლეები იქვე დასვეს და სიმინდზე გავიდნენ სამზარეულოში, მიიტანეს და შეწვა დაიწყეს. თან თითოეული ფიქრობდა რამოდენიმე თვის წინ ვერავინ წარმოიდგენდა რომ ცოლს ესე მალე მოიყვანდენ და ასე ბედნიერი ოჯახი ეყოლებოდათ. დემეტრე ფიქრობდა ყველაზე მეტს. რატომ? იმიტომ რომ მან შეძლო და იმ იდუმალი "კაი გოგოს" უკან დაინახა ნამდვილი ენემი რომელსაც შეუძლია ყველაფერი გააკეთოს საყვარელი ადამიანისთვის. რომელიც ძალიან კეთილი და თურმე ყველა იქ მყოფზე მხიარული და ლაღია. გოგონები? გოგოები ბედნიერები იყვნენ რომ ასეთი კარგი მეუღლეები ჰყავთ, რომლებიც ყველა სურვილს თუ თხოვნას უსრულებენ. სიმინდი შეწვეს და მეუღლეებს მიართვეს. მაშინ როდესაც ყველას უნდა ჭამდა, ლილეს და ენის ხმამ დაარღვია სიჩუმე.
–ააა მტკივაა–ყვიროდნენ ორივე. დემნამ და ვაჩემ მეუღლეები ხელში აიყვანეს და საავადმყოფოში წაიყვანეს. მოგვიანებით კი დანარჩენებიც მიყვნენ უკან.
* * *
საავადმყოფოში გიჟივით შევარდნენ ახვლედიანი და ვიბლიანი.
–ექიმი ჩქარა!–დაიყვირა ვაჩემ. და ექიმიც სწრაფად მივიდა მათთან და ლილეც და ენიც სამშობიარო ბლოკში შეიყვანეს.
–ყველაფერი კარგად იქნება პატარავ–სიტყვა დააწია დემემ. დემნა, ვაჩე და ბავშვები გარეთ ელოდნენ.
ყველა კართან იდგა და ექიმს ელოდა თუ როდის გამოვიდოდა.
* * *
სამშობიაროში ამ დროს რა ხდებოდა? მოდი მოგიყვებით ექიმის ლილესა და ენის საუბარს (თუ შეიძლება რომ ასე ეწოდოს).
როდესაც შეიყვანეს ბლოკში მოაწესრიგეს გოგონები და საქმეს შეუდგნენ.
–მტკივაა–ყვიროდნენ ორივე.
–ცოტაც მოითმინეთ, ყველაფერი კარგად იქნება–კატო (ექიმი)
–ღრმად ისუნთქეთ!–კატო
ცოტა ხანში კი სამი ბავშვის ტირილის ხმა გაისმა. შემდეგ კი ექიმი გამოვიდა. კიდევ სხვა მშობიარე ჰყავდა ამიტომ მხოლოდ ერთი წინადადებით შემოიფარგლა.
–გილოცავთ ახვლედიანი ტყუპები გოგო და ბიჭი, ვიბლიანი ბიჭი.
ამის გაგება და მთელ სავადმყოფოში დემესა და ვაჩეს ხმა ისმოდა.
–ბიჭი მყავს!–ღრიალებდა ვაჩე.
–ბიჭიც მყავს და გოგოც!–ეს უკვე მიხვდებოდით დემე იყო.
შემდეგ როდესაც ბავშვები მოაწესრიგეს დედიკოები პალატაში გადაიყვანეს და პაწაწუნებიც შეუყვანეს. დემნა ეგრევე შევარდა ენთან და მთელი გრძნობით აკოცა.
–ჩემი სასწაული ხარ. მადლობა ასეთი საყვარელი არსებებისთვის.–თან ეუბნებოდა თან ბავშვებს და მას ეფერებოდა.
–რა დავარქვათ?–იკითხა ენმა.
–დამიანე–თქვა დემემ და ენს გაუღიმა. ამ დროს ენი? მის სახეზე მლაშე სითხე იღვრებოდა. რატომ? მას ხომ ის დამიანე ამაღლობელი გაახსენდა მისი პირველი სიყვარული. ცრემლები მოიწმინდა და დემეს შეხედა.
–დამიანე და ანაბელ ახვლედიანები–თქვა და დემეს პასუხს დაელოდა.
–მშვენივრად ჟღერს–უთხრა და აკოცა–დაიძინე ძალები გჭირდება.–თქვა და ბავშვები რომლებსაც დედიკოს გულზე ეძინათ, თავიაანთ საწოლში ჩააწვინა. ენმა მალე დაიძინა დემე კი უყურებდა ამ ანგელოზს. ჰო ჰო ნუ გიკვირთ ენი დემნა ახვლედიანის ანგელოზი და გოგოა, რომელიც მას სიცოცხეზე მეტად უყვარს.
ახლა კი ვიბლიანებთან გადავინაცვლოდ. ვაჩე ლილესთან შევიდა და დაინახა როგორ ეწვინა ლილეს გულზე პატარა ჯერ კიდევ წითელი ფერის ბიჭუნა. მიუახლოვდა და ჯერ ლილეს აკოცა და მერე პატარას.
–რა დავარქვათ დედიკო?–ჰკითხა ვაჩემ.
–მათე. მათე ვიბლიანი როგორ მოგწონს? (ლილე)
–მამიკოს პატრა კაცი ხარ შენ მათე ვიბლიანო–უთხრა და ლილეს შეხედა–დაისვენე მე მეყოკება კაი?–ლილემ თავი დაუქნია და მორფეოსის სამყაროში გადაეშვა ისევე როგორც ენემი.
* * *
ბავშვებმა ნახეს პატარები და მათი დედიკოებიც და მიულოცეს. სხლში? სახლში ერთ კვირაში ბრუნდებიან და მეგობრებმა გადაწყვიტეს ვილაში დასახვედრი საღამო მოეწყოთ. ამაში კი დემნა და ვაჩეც მონაწილეობდნენ.
1 კვირის შემდეგ.
ენი და ლილე გამოწერეს და ახლა სახლის გზას ადგანან.
* * *
სახლში შესვლა და შეძახილები ერთი იყო. ლილეც და ენიც ეუბნეოდნენ ბავშვები ნუ გააგიჟეთო.
იმ დღეს ყველა ნაცნობი იქ იყო და ყველა ულოცავდა და ბედნიერებას უსურვებდა სამივეს(ბავშვებს), თუმცა როგორ გავიგებდით სულ რამოდენიმე დღისანი. მოკლედ რომ ვთქვა ახვლედიანებიც ვიბლიანებიც და მათი მეგობრებიც ბედნიერებას ასხივებდნენ.
* * *
1 თვის შემდეგ მონათლეს ბავშვები. ნათლია? დამიანეს ნათლია ვატო იყო ბელსის ლილე, ხოლო ვიბლიანების ვაჟკაცის კი საბა. ნათლობა რომ დამთავრდა რესტორანში გადაინაცვლეს. სწორედ იქ დაეწყო მშობიარობა ანამარიას და საავადმყოფოში წაიყვანეს სადაც პატარა ქალბატონი ნენსი ყიფიანი დაიბადა. მისი მშობლების სიხარულს კი საზღვარი არ ჰქონდა.
* * *
შემდეგ? შემდეგ იყო სულ ბედნიერება. რამოდენიმე თვეში ყველას ჰყავდა თავისი პატარა. ზოგს ვაჟკაცი ზოგს კი გოგონა. ყველანი ბედნიერები იყვნენ და თქვენ წარმოიდგინეთ და დღესაც ასე არიან, თავიაანთ შვილებთან, მეგობრებთან და ოჯახის წევრებთან ერთად. მოდი მოგიყვებით ვის რამდენი შვილი ჰყავს და მათ სახელებსაც გეტყვით. მოკლედ დავიწყოთ:
ახვლედიანები–დემნას და ენს 4 შვილი ჰყავთ. დამიანე და ანაბელი და მეორე ტყუპები ანდრეა და ემა.
დადიანები–ანას და ალექსანდრეს 3 შვილი ჰყავთ. ადალენე, მაშო და ნიკუშა.
მეტრეველები–სანის და ნინისაც სამი ჰყავთ. დანიელი, ეკატერინე და მიშკა.
ვიბლიანები–ვაჩეს და ლილეს ორი ჰყავთ და მესამეს ელოდებიან. მათე, მარიამი და (ჯერ არ დაბადებული) ერეკლე.
ვიბლიანები–ვატო და ლიზა. მათ სამი ჰყავთ. გეგა, ემილი და გიო.
ყიფიანები–გაგას და ანამარიასაც 4 ჰყავთ. მარიანნა, დიტო , ალექსანდრე და ნენსი.
დევდარიანები–საბას და ანასტასიას 2 შვილი ჰყავთ და ისინიც ელოდებიან მესამეს. დათა, ბარბარე და (ჯერ არ დაბადებული) რეზი.
მეტრეველები–ნიას და ნიკას სამი შვილი ჰყავთ. დაჩი , მია და მიშო.
გასვიანები–გიოს და ალექსანდრას ორი ჰყავთ და ისინიც მესამეს ელოდებიან. ლუკა, ელენე და ნატა.
ახლა? ახლა ყველანი ბედნიერები არიან, და მათ ცხოვრებას happy and-ი აქვს.
ჩვენ?
ჩვენ მათი შთამომავლობა ვართ,
რომელნიც მათ საქმიანობას
და
ცხოვრებას აგრძელებს.
საიდან ვიცი?
პირადად მათი მონაყოლიდან.
მე?
მე ანაბელ ახვლედიანი.
ასაკი?
16 წლის.
რას წარმოვადგენ?
"კაი გოგო"–ს.
შეყვარებული?
მათე ვიბლიანი.
ცხოვრება?
სასწაული.....