ახალი წელი
(თავი 4-5)
-კომაშია...
ამ ერთმა სიტყვა გატეხაა ქალდანი. მთელი ძალით გატეხაა და ცრემლი ჩამოუგორდა ავარვარებულ სახეზე. იცოდა რომ ძლიერი უნდა ყოფილიყო და არ უნდა ეტერაა მაგრამ ახლაა სხვა დრო იყო. დასცინოდა როცა ბიჭი ტიროდი ახლაა კი თვითონ ვერ იკავებდა ცრემლებს. უცებ უკუაგდო ცრემლები. ექიმი შევიდა . ყველა ადგილსს მიეყინა. არავინ არ იძროდა, მხოლოდ ქალდანი თვალებიდან წამოსული ცრრემლი იკვლევდა გზას და ქალდანისს გულამდეე მიდიოდა. მუშტი გაუქანაა კედელსს და იქამდე ურტყავდა სანამ გაბესკირიაამ არ გამოწიაა და არ დაიჭირა. განაა ადვილი იყო მისი დაჭერა?!
გადიოდაა დღეები და არადა არაფერი არ ისმოდა ახალი. ახალი წელი ახლოვდებოდა და სანდრა ისევ კომაში იყო. ბედნირებაა არავის არ ეტყობოდა. ქალდანს აარც ერთი დღე არ მოუხუჭავს თვალი. არც ერთი დღე არ დაუტოვებია სანდრა. სულ მასთან იყო. ხან პალატაში, ხან კი გარეთ. ბევრი ეხვეწებოდა წადი სახლში დაისვენეო , მაგრამ უარზე იყო და უარიდან ფეხისს მოცვლას არ აპირებდა. ახლა მიხვდა რამდენად მტკინველია როცა შენი საყვარელი ადამიანი სიკვდილს ებძვის. ახლაა მიხვდა რომ სანდრა უყვარდა, მაშინ როდესაც მისი დაკარგვისს საფრთხის ქვეშ დადგა.
ადამიანობა დაეკარგაა ქალდანსს. აღარც ცრემლი ვარდებოდა თვალიდან, აღარც სიგარეტი უნდოდა. მხოლოდ სანდრა სჭირდებოდა და უნდოდა. ოღონდ ახლაა გამოსულიყო კომიდან და მას აღარც გაეკარებოდაა. ყველაფერს ეტყოდა მისი ნაბიჭვრული საქციელისს შესახებ. მისგან შეურაწყოფასაც აიტანდა. მისგან დარტყმასაც აიტანდა,ოღონდ გამოსულიყო კომიდან . ოღონდ მისი თვალები ისევ მოენათებინა ქალდანისთვის.
ყოველდღე იხსენებდა სანდრასთან გატარებულ დღეებს, მაგრამ მათი სიმცირე აგიჟებდა. უნდოდა მეტი ყოფილიყო. უნოდა მასთან ერთად კიდევ მეტი დრო გაეტარებინა. უნდოდა მის გავარვარებულ წითელ ტუჩებს შეხებოდა და მისი დაბნეულობა ისევ ენახა. ენახაა მისი ღიმილი დაა გაწითლებული ცხვირი. ენახაა ისევ ბავშური მისი სახეე და ბავშური ქცევა. უნდოდა მისიი ყოფილიყო სანდრა. ამაზე მეტად არაფერი სურდა.
რამდენიმე დღე ისევ გავიდა. ისევ არაფერი ისმოდა და ისევ პასიური იყო სანდრას მდგომარეობა. ისევ კომა და არც ერთი კარგი ამბავიი მასზე. მხოლოდ ერთი დღე ახალ წლამდე . ისევ სტკიოდა ქალდანსს მისი მდგომარეობა. ისევ უნდოდა სანდრა და მისი ღიმილი.
სანდრას დედამ უთხრა წადი შვილო რომ მოძლიერდეო . ამ სიტყვებმა დააფიქრა. მოძლიერდეს. რისთვის მოძლიერდეს. სანდრა არ ყავს და ვისთვის მოძლიერდეს. ბევრი თხოვნის შემდეგ სახლში წასვლაზე დაითანხმეს.
დაუბანლობის გამო პირდაპირ აბაზანას მიაშურა და დიდი ხანი დაჰყო კიდეც შიგნით. ჭამა არ სურდა. პირდაპირ ლოგინში შეწვა. ჭერს უყურებდა. დაძინებას ცდილობდა. ბევრი წრიალის შემდეგ დაეძინაა და კაი ხანი აღარც გაღვიძებია.
რომ გამოეღვიძა, საათს შეხედა. 3ის 15 წუთი იყო. ფანჯარას გახედა. ვარსკვლას დაუწყო ყურებდა. ყველაზე დიდს და ყველაზე კაშკაშა ვარსკვლავს. სანდრა დაარქვა ამ ვარსკვლას. მერე ჩაქრა ვარსკვლავი და უცებ წამოხტა ზეზე. დიდიხანს უყურაა იქნებ ისევ აინთოსო. გული ცუდს უგრძნობდა და ტელეფონმაც დარეკა. სანდრას დედის ნომერი რომ წაიკითხა ერთიანად გადაფითრდა. სახეე შეეცვალა და სწრაფად უპასუხა. რა იცოდა ის ზარი თუ მთელ სიცოცხლეს შეუცვლიდა. რას წარმოიდგენდა კიდევ თუ გაიღიმებდა. კიდევ თუ მოუწევდა სანდრას ნახვა. სწრაფად ჩაიცვაა დააა სავაანდმყოფოში სწრაფად მივიდა. მეოთხე სართულის კიბები სწრაფად აირბინაა და გახარებულმაა სანდრას მშობლებისკენ გასწია.
სანდრას დედა სანდრას სანახავად იყო შესული.. ერთი სული ჰქონდა როდის ნახავდა. როდის შეეხებოდა მის ფაფუკ კანს და ტუჩებს. აქეთ-იქით სიარული დაიწყო. ვეღარ ითმენდა რამისააა კარი შეემტვრია და შესულიყო.ბოლოს მისი მოთმინება პიკს აღწევდა როცა სანდრას დედა გამოვიდა პალატიდან. გაბრწყინებული თვალები მიანათა ქალდანმა სანდრას დედას. თითქოს შესვლის ნებართვას ითხოვსო. სანდრას დედა გაუღიმა და თავით პალატისკენ ანიშნა.
გახარებული შევიდა პალატაში, მაგრამ უცებ დაიძაბა. უცებ დააწვა გულზე ლოდი. გახეთლილი სანდრას ტუჩი რო დაინახა. ათასი ჩალურჯება და მისი წყლიანი თვალები. ნაირ ნაირი უწმაწური სიტყვებით გაილანძღა თავი, მისი ტყუილისთვის. თვითონაც ვერ იჯერებდა როგორ მოატყუა ესეთი ნაზი არსება.
მიუახლოვდა და მის ბააგებს დაეწაფაა. ათასი ბედნიერეი მომენტი ამოუტივტივდა. ათასი ბედნიერი წუთი მის გარშემო. ყველაფერი ბნელი ნათელმა შეცვალა. ყველაფერი ბოროტი სიკეთემ. ყველაფერი სიძულვილი სიყვარულმა. სიკვდილი სიცოცხლემ და გულმა სანდრაა მიიღო. მიიღო როგორც არსება ადამიანი, რომელიც გულს უყვარდა და არა ერთ-ერთი მანქანა რომელზედაც ფსონს დებენ.ის იყო ერთადერთი, ერთადერთი და განუმეორებელი ქალდანის გულში.
ღმერთი არავის ტოვებს. ღმერთი ყველას გადაარჩენს. ღმერთი ყველას დაეხმარება. და ახლაც 31ის დილას საჩუქარი გაუკეთა ქალდანს და სანდრას ოჯახს. ის ლამაზი ანგელოზი დაუბრუნა, რომლის მსგავსაც ყველა ოჯახი ნატრობდა. ბედნიერების პიკს მიაღწიაა მათმა სიხარულმა. ქალდანი რომ, გამოვიდა პალატიდან, ბოლო მხაზე დაიყვირაა. იცინოდა აქეთ-იქით დახტოდა. ბავშვივით იყო , რომელსაც საჩუქარი აჩუქეს და ძალიან მოეწონა.
ის დღე უზომოდ დიდ სითბოში გაატარეს. პატარა ნაძვის ხის აქსესუარიც მოუტანეს სანდრას, რაზეც ქალდანმა და სანდრამ გულიანად იცინეს.
სანდრას საჩუქრის საყიდლად გასული ქალდანი, ბედნიერებად არჩევდა ყვავილების თაიგულს.
დაბრუნდა სავაანდმყოფიში და მის საყვარელ ქალს საჩუქარი მიართვა. არასდროს დაავიწყდება სადნრას მომღიმარი თვალები დაა ცრემლების ზღვა. მისი თბილი ჩახუტება და კოცნა.
11 საათამდე ფილმებსს უყურებდნენ. შემდეგ კი საახალწო საჩუქარი უფრო გაიზარდა. ანიტას მშობიარობა დაეწყო. სანდრაა თავს ამაყად იჭერდა დეიდა ვხდებიო. ყოველ წამს ეკითხებოდა ქალდანსს გაჩნდა უკვეო. ქალდანი გაიცინებდა მის მოუთმენლობაზე და გემრიელად ჩაკოცნიდა. ერთი შეხედვით ბედნიერი და დიდი ოჯახი იყო, რომელსაც ღმერთმა ასეთი დიდი საჩუქარი გაუკეთა.
ყველა ბედნიერებას დასასრული აქ. ყველა ბედნიერებას მოსდევს უბედურება. ღმერთი ცდის ხალხს. ღმერთი ანახებს ყველას თავს. ღმერთს უნდა რომ გაიგოს როგორ გადავლახავთ ამ გასაჭირს.
12ის ნახევარზე სანდრას მდგომარეობა გართულდა. ღებინება დაეწყო დაა თავი საშინლად სტკიოდა. უამრავი გადასხმაა გაუკეთეს. უამრავი წამალი და ანტიბიოტიკი. ბოლოს კი ექიმის უიმედოო სახე იყო რაც ქალდანს ახსოვს. მერე სანდრას პალატაში შევიდა. გვერძე მიუწვა და თმაზე ფერება დაუწყო. ელაპარაკებოდა და გული თანდათან ეფლიტებოდა. ხანდახან სანდრაც ძლივს იტყოდა სიტყვას. ხანდახან ისიც გაიღიმებდა. ქალდანმ კარგად იცოდა როგორ სწყუროდა სანდრას სიცოცხლე.
12ის აკლდა 15 წუთი. სანდრას ეძინა. ქალდანი კი უყურებდა. იცოდა რომ მისი მდგომარეობა მძიმე იყო, მაგრამ მაინც სჯეროდა ღმერთის რომ არ მიატოვებდა და კიდევ ერთხელ გადაარჩენდა.
თითო წუთი საუკუნედ ეჩვენებოდა.
ყევლაფერი ტრიალებდა მის გარშემო.
12ს აკლდა 5 წუთი სანდრამ რო თვალები გაახილა. ქალდანმა გაუღიმა დაა ისევ გვერდით მიუწვა.
ის 5 წუთი ქალდანის ცხოვრებაში აღიბეჭდა და სამუდამოდ დარჩა. სამუდამოდ და ბედნიერ წუთებად. იმდენ რამზე მოასწრეს საუბარი. იმდენი ისაუბრეს რამდენიც არცერთ მათგანს არ უსაუბრია სხვა დროს.ბედნიერი წუთები და ახალი წლის ღამე.
00:00
-მიყვარხარ..
გაუღიმა სანდრამ და ნაზად აკოცაა ქალდანს. სანდრას დედა პალატაში შევიდა და ანიტას ბავშვის დაბადების შესახებ აცნობა. სანდრამ გაიღიმა და თვალები დახუჭა. ასე გაღიმებლმა დატოვა ეს ბინძური სამყარო და მისნაირ ანგელოზებთან გადაინაცვლა. ქალდანმა გაიღიმა და თავი მხარზე დაადო სანდრას უსულო სხეულს. პირველად ცხოვრებაში , პირველად აქვითინდა.

ფეიერვერკი. სავაანდმყოფო. 301 პალატა. გამაყრუებელი აპარატის ხმა. უმოქმედო ექიმები. ანგელოზის მკვადრი სხეული და მასზე მოქვითინე უსუსური ბიჭი.
ბედნიერება ისევ უბედურებამ ჩაანაცვლა. სიყვარული ისევ სიძულვილმა. სიკეთე ისევ ბოროტებამ. ღიმილი ისევ ცრმლმა. მაგრამ სანდარა სამუდამოდ დარჩა გულში.

იმ ღამეს დაიბადა სანდრაც.

დიდი ბოდიში რომ არ ვდებდი ამდენი ხანი. ვიიცი რომ უკვეე ახალი წელი აღარაა და ამ მოთრობას ცოტაა მკითხველი ეყოლება,მაგრამ აი იმ ცოტა მკითველსაც დიდი მადლობა რომ კითხულობენ და აფასებენ ჩემს ნაშრომს. თუ მოგეწონებათ თქვენი შთაბეჭდილება გამიზიარეთ . ასევე შენიშვენიბიც და აუცილებლად გავითვალისწინებ დიდი მადლობა <3 <3 <3