- გისმენთ
- ელეე რაშვები ? გოგოები ვაპირებთ გამოსვლას
- ცოტახანში კომპანიაში უნდა წავიდე მაგრაამ არაუშავს გამოდით
- კარგი 15 წუთში მანდვართ - ანი "სიტყვის ქალი" იყო და მართლაც 15 წუთში ყველა ჩემთან იყო.
- მოკლედ ჩემო კარგო ამ ბოლო დროს განვითარებულ მოვლენებს ჩამორჩი - სალომე
- ვაა მართლა
- ხოო , მე და იკა პატარას ველოდებით
- ვაიმე არარსებოობს, გილოცაავთ
- ამასთან ერთად შენი ქმარი წლის ყველაზე სიმპატიურ ბიზნესმენად დაასახელა ჯურნალმა OK! - ანა
- შავი კლასიკური შარვალი და თეთრი პერანგი თუ ეს კაბა ?
- შავი კლასიკური შარვალი და თეთრი პერანგი, რახდება სად მიდიხარ ?
- კომპანიაში მივდივარ და მერე რაღაც ბიზნეს შეხვედრაზე
- ხოდა მესამე ამბავი, ქალბატონი ანას და შენი ქმირს ძმაკაცის ბექას ურთიერთობა შემდეგ ფაზაში გადავიდა - ნიტა
- და მერე ეს როდის უნდა გეთქვა ქალბატონო - მივუბრუნდი ანის
- ნუუ ვპაირებდი მაგრაამ
- კარგი კარგი, მოკლედ უნდა წავიდე ეხა და საღამოს შეგეხმიანებით.
გეზი დემეტრეს კომპანიისკენ ავიღე, ეზოშიც კი ყველა თავის დახვრით მესალმებოდა, როგორც "ბოსის" ცოლს, დემეტრე ახლაგაზრდაა მაგრამ როგორც მივხვდი აქ ყველას აწიოკებს
- ქალბატონო ელენეე
-.......- ჯანდაბა ესღა მაკლდა
- ქალბატონო ელენეე, ერთი წუთით
- გისმენ ნათია
- ქალბატონო ელენე იმედია არ ბრაზობთ, იმის გამო, რაც გაზეთებში დაიწერა, ყველაფერი ტყუილია და გამოგონილი, გთხოვთ ამას ყურადღებას ნუ მიაქცევთ - რა საცოდაობაა, ეს საწყალი ცდილობს ჩემს დაწყნარებაას ?
- ნათია საყვარელო, დემეტრეს ცოლი უკვე ყავს, მაგრამ შენ თუ მისი ძუკნას სტატუსით სარგებლობა მოგწონს ეგ შენი საქმეა - პასუხის თქმაც არ დავაცალე ისე გავეცალე იქაურობას
- ქალბატონო ელენეე ? - გაკვირვება და შიში ერთად გამოესახა სახეზე დემეტრეს ერთ-ერთ მდივანს - იცით ახლა...ახლა ბატონი დემტრე ცოტა დაკავებულია... ცოტა კიარა ძალიაან, დიახ ძალიან დაკავებულია და მთხოვა არავინ შემოუშვაო - აბურტყუნდა ძლივსძლივობით, მაგრამ მე მაინც დემეტრეს კაბინეტისკენ დავიძარი
- ბატონ დემეტრეს ახლა არ...
- არაუშავს საყვარელო - სიტყვა გააწყვეტინა და კარი შეაღო. თვალწინ საოცარი სცენა დასხვდა. ერეკლე მაგიდაზე შემოსმულ ვიღაც ქერას, რომლის ფეხებს შორისაც იყო მოქცეული, გააშმაგებით კოცნიდა ტუჩებში, კარის ხმაზე კოცნა შეწყვიტა და გაფართოვებული თვალებით მიაჩერდა ელენეს.
- ხელი ხომ არ შეგიშალეთ ? - ვიკითხე ირონიულად, თავს ვაკონტროლებდი, რომ არაფერი შემემჩნია მაგრამ შინაგანად დემეტრეს მოკვლის მეასე ვარაუდს განვიხილავდი
- არა მოდი ელენე - დაბნეულმა უპახუსა და მაგიდაზე შესკუპებული ქერა მგონი ძალით ჩამოსვა იქიდან - ნატა ახლა არმცალია - ორაზროვნად მიმართა ქერას და კარებისკენ მიუთითა
- დროებით დემე - დაპრუწული ტუჩებით აკოცა ტუჩებში და კარებისკენ გაემართა - გამარჯობა ქალბატონო ელენე - მანამდე კი მე მომესალმა თავისი წრიპინა ხმით.
- არ გითხრეს რომ არ მეცალა ?
- არ უთქვამთ, რომ სექსით იყავი დაკავებული
- ოჰ ქალბატონო ელენე გაბრაზებული ხარ თუ მეჩვენება ? - ირონით აღსავსე მზერა მომაპრყო დემეტრემ
- მე შენ რა გაგაფრთხილე ? თან უკვე მერამდენედ , ჯერ ნათია, ეხლა შენი მდივანი, ნამდვილად არ მომწონს დემეტრე ის ფაქტი, რომ მთელ კომპანიაში ჩემზე ილაპარაკებენ ელენე დვალს ქმარი ღალატობსო
- და მერე მე მადანაშაულებ მაგაში ? შენ რომ ცოლის მოვალეობას ასრულებდე ყველაფერი სხვანაირად იქნებოდა - აგრძელებდა ირონიით საუბარს
- დღესვე დაწერს ეს ქალი განცხადებას და წავა აქედან - ამ დროს ისეთი მტკიცე და კონკრეტული ვიყავი, მეც კი გამიკვირდა ჩემი თავის
- რაა ? - ირონიას ახლა ღიმილიც შემატა დემეეტრემ
- რაც გაიგე, ხვალ ეს ქალი აქ აღარ ვნახო დემეტრე - კაბინეტიდან გავედი და კარები მივჯახუნე. მამაჩემმა კომპანია თავისი " სანაქებო სიძის " კომპანიას შეუერთა, ერთ შენობაში ვიყავით თუმცა ერთმანეთის შიდა სამზარეულოში არ ერეოდნენ, ამიტომ ჩემი კაბინეტისკენ დავიძარი
- თამარ ყავა შემომიტანე კაბინეტში
- დიახ ახლავე და თქვენთან საქმე მაქვს თუ გცალიათ
- კარგი - ჩემ კუთვნილ სავარძელში ჩავჯექი და იქიდან თბილისის ხედით დავიწყე ტკბობა, ვინაიდან ჩემი კაბინეტის ერთ-ერთი მხარე მთლიანად შუშა იყო.
- მოდი თამარ
- ქალბატონო ელენე ძალიან კი მერიდება, მაგრაამ მე მივდივარ
- რაა ? რატომ ? - მართალია თამარი ახალგაზრდა იყო, თუმცა ძალიან ნიჭიერი და შრომისმოყვარე, ამიტომ ახლა მისი კომპანიიდან წასვლა ნაღდად არ მაწყობდა
- იცით დაფინანსება მოვიპოვე და სასწავლებლად მივდივარ
- ძალიან მიხარია შენი ამბავი, მართალია გული დამწყდა მაგრამ შენი მომავლისთვის ასე აჯობებს, რაც არუნდა დაგჭირდეს შენ გვერდით მიგულე
- მადლობთ ქალბატონო ელენე - ჩემსკენ წამოვიდა და ძლიერად ჩაამეხუტა, როგორ მიყვარს ესეთი მორიდებული, საყვარელი თანამშრომლები და არა ისეთი გრძელფეხება ქერა ნაშები, რომლებიც ზედგამოჭრილები არიან "მდივნის " პოზიციისთვის. დემეტრეზე და იმ ქერაზე ფიქრს თავს ვერ ვანებებდი, მაღიზიანებდა ის ფაქტი, რომ დემეტრე სხვა ქალებთან ერთობოდა, მაგარ მეტის ღირსი ვარ, მეთვითონ არ ვაძლებ ახლოს მოკარების საშვალებას! ჰააჰ ელენე დვალოო სადამდე დაეციი ? ეჭვიანობის დროაა ? ეს ნაგავი არიყო ცოლად გაყოლა, რომ დაგაძალაა, ეს არიყო მამაშენის კომპანიით, რომ დაგემუქრაა ? გამოფხიზლდი ელენეე ! ამ ფიქრებში გართულს ტელეფონის ზარმა გამომაფხიზლა და მთელ ტანზე ყავის გადასხმაც მოვახერხე, ამას კარებზე კაკუნიც მოყვა
- რა დაგემართა ? - ჩემსკენ წამოვიდა დემეტრე
- ყავა გადავისხი
- ყოჩაღ ჩემო ცოლო, გაკვირვებული ვარ შენი მოხერხებულობით - სიცილი დაიწყო დემეტრემ
- გამეცალე აქედან დემეტრე, არვარ შენს ხასიათზე, ჯერ სახლში წავიდეთ გამოვიცვლი
- სახლამდე ასე სველი, ხომ არ წამოხვაალ ?
- რამე იდეა გააქვს ? - დემეტრემ თავისი პერანგი გაიხადა და მე მომაწოდა, მისი დაკუნთული სხეულის შემხედვარე ნერწყვი ხმაურიანად გადავყლაპე და თვალის არიდება ვცადე
- აჰა ჩაიცვი
- და შენ ?
- ახალი პერანგი შემომიტანეთ ელენეს კაბინეტში - ტელეფონი აიღო და თავის ერთ-ერთ მდივანს პერანგის მოტანა სთხოვა
- და ჩემთვის, რომ მოგეცა ის პერანგი არაა ?
- არა საყვარელო, ჯობია სახლამდე ჩემი სურნელით გაბრუებულმა იარო
- ვერ გიტან
- მეც ვგიჟდები შენზე
სახლში მალევე მივედით და საღამოსთვის მზადება დავიწყე, თმა გავისწორე, მსუბუქი მაკიაჟი გავიკეთე და შავი ძალიან ლამაზი, ნაზი, სადა, მაგრამ ამავდროულად გამომწვევი და სექსუალური კაბა ჩავიცვი
- ძალიან ლამაზიხარ - ჩემ კარებთან აყუდებული დემეტრე ეხლა შევნიშნე, ისე კარგად გამოიყურებოდა, ისეთი სექსუალური იყო ამ სმოკინგში
- შენც არაგიშავს რა - ირონიულად ვუპასუხე და გვერდი ავუარე
- ერთ-ერთმა ბიზნესმენმა თავის მამულში დაგვპატიჟა, სოლომონ გაბრიჩიძე მგონი უნდა იცნობდე
- კი ვიცი ვინც არის, მამასთან ერთად ვარ ნამყოფი, საყვარელი კაცია, სულ მიყვარდა მანდ წასვლა, ძალიან ბევრი და ლამაზი ცხენი ყავს, ერთხელ, მაშინ ალბათ 16 წლის ვიყავი, ერთი ალბინოსი ცხენი ჩამოიყვანა შოტლანდიიდან, ავიჩემე გინდა თუარა ჩემიათქო, იმდენი გავაკეთე დაბადებისდღეზე მაჩუქა, მერე თითქმის ყოველწელს ჩავდიოდი მის სანახავად, სანამ მშობიარობას არ გადაყვა
- ხო, მამაჩემტან ერთად მეც ხშირად ჩავდიოდი, ერთ-ერთი ცხენი მეც მაჩუქა, სულ შავია მარტო ფეხზე აქვს ძალიან პატარა თეთრი ლაქა, ნაზლის ქვია
- ღადაობ ? ნაზლი შენი ცხენია ?
- კიი რაიყო რატო გაგიკვირდა
- არაფერი, უბრალოდ, როგორც მახსოვს მისი სახელი მოურჯულებელი იყო, მისი გახედვნა ვერავინ შეძლო
- ხო ნუ ზოგჯერ ესეც ხდება, საყვარელო იცი შენი მკერდი ლიფის გარეშე უფრო კარგად გამოიყუება
- ნუ თავხედობ და გამატარე - მოკლედ რაა ამას, ხო ნორმალურად ვერ დაელეპარაკები, სად შეუძლია ისე თავისი სექსუალური ფანტაზიები რომ არ ჩართოს, გვერდი ავუარე და გასასვლელისკენ წავედი
- სად მიდიხარ ?
- წასვლის დროა უკვე - ვუპასუხე ცივად და პირველ სართულზე ჩავედი, დემეტრეც უკან გამომყვა
- შენი მრისხანების მიზეზი ჩემი სექსუალური ფანტაზიებია თუ ის რომ უკვე შეგიყვარდი - ისედაც გაღიზიანებული ვიყავი დღევანდელის გამო,ამის თქმაზე კი უფრო მომეშალა ნერვები და ხელი მოვუქნიე,რომ რაც შეიძლება მწარედ გამერტყა სახეში თუმცა ამაოდ, ჩემი ხელის დაჭერა მოასწრო
- მშვიდად, მშვიდად
- გამიშვი
- სირცხვილია ელენე, უნდა გრცხვენოდეს, მე ურთიერთობის მომხრე ვარ შენკი... როგორც იტყვიან არ იბრძოლო, სიყვარულით დაკავდი ჩემო სიყვარულო
- ჩემგან თავი შორს დაიჭირე დემეტრე, როგორც ჩანს გავიწყდება , რომ ჩვენი ქორწინება ფიქტიურია, ფ ი ქ ტ ი უ რ ი, ისიც ნუ გავიწყდება, რომ მე აახლაც წინააღმდეგი ვარ ამ ქორწინების, კიდევ ერთხელ გაფრთხილებ ჩემგან თავი შორს დაიჭირე
- მერე გაუძლებ ჩემს გარეშე ყოფნას ? - ჯანდაბა, როგორ ვერ ვიტან როცა ასე იღიმის, ამდროს ისეთი მიმზიდველიაა, მისი საშინელი საქციელებიც კი მავიწყდება
- მეზიზღები, მეზიზღები დემეტრე ავალიანო
- ზიზღი ძალიან ღრმა გრძნობაა ჩემო ლამაზო, ჩვენ შემთხვევაში კი ერთი წელიც არარის რაც ერთმანეთი გავიცანით
- ცხოვრებაში არ შევხვედრილვარ ისეთ ადამიანს როგორიც შენ ხარ
- მართალია, ნამდვილ მამაკაცს ჯერ არ შეხვედრილხარ
- ნაგავო - ამდროს ფეხი ხალიშაც წამოვკარდი და რომ არა დემეტრეს ძლიერი ხელები ალბათ ახლა ძირს ვეგდებოდი
- ფრთხილად, ფრთხილად, რამე ხომ არ იტკინე ?
- თავი დამანებე - ზურგიდან აკრული დაიხარა ჩემსკენ და ყურში ჩამჩურჩულა
- შენც ისევე მოგარჯულებ, როგორც ნაზლის - ხმა აღარ გამიცია, გამოვბრუნდი და მანქანაში ჩავჯექი, გზაში ხმა არცერთს არ ამოგვიღია, მალე მივედით "ბიზნესმენთა შეხვედრაზე", საკმაოდ დიდი დარბაზი იყო, გემოვნებიანად მოწყობილი და რათქმაუნდა უამრავი ბიზნესმენით, თავის მეუღლეებთან ერთად, როგორც კი დარბაზში შევედით მაშინვე ვიგრძენი იქ მყოფების მწველი მზერა, მამაკაცები ძირითადად დემეტრეზე სკდებოდნენ შურით რომ ჩემნაირი ცოლი ყავდა, ქალები კი ჩემზე, რომ მისნაირი ქმარი მყავდა, ზოგიც ჩვენს "ოჯახურ იდილიაზე" იბოღმებოდა, რომელიც მხოლოდ მაშინ იყო იდეალური, როცა ვინმეს გარემოცვაში ვიყავით
- ვგიჟდები, იმაზე, რომ შენი ყურება სხვებსაც შეუძლიათ და საერთოდ რატომ იცვამ ასე გამომწვევად ? ჩემი გაგიჟება გინდა ხოო ?
- დიდი იმედიმაქვს გრუზინულ ეჭვიანობის სცენებს არ დამიდგავ აქ ქმარუკა - ირონიულად გავუღიმე
- ოჰოო, დიდი პატივია ჩემთვის თქვენი გაცნობა ბატონო დემეტრე - მიესალმა ერთ-ერთი ბიზნესმენი დემეტრეს, რომელიც დაახლოებით მამამისის ტოლია. ბატონო დემეტრეე ? თანაც დიდი პატივიი, არა რაა რამდენს ნიშნავს ეს გავლენა და ფული, მამისტოლა კაცი თავისდახვრით ესალმება 26 წლის ბიჭს - იცით დიდი სიამო...
- ბატონო, როგორც ვიცი ამ წვეულებას საქმიანი სახე არაქვს, ასე, რომ დღეს სამსახურზე ლაპარაკი არგვინდა, ელენე გავიდეთ საცეკვაოდ - მე და დემეტრე დიდხანს ვცეკვავდით, ამ დროს ერთ-ერთ მაგიდასთან ლაშა დავინახე
- ეე ლაშაა
- სად მიდიხარ ?
- იმ მაგიდასთან ლაშაა, ვნახავ და მოვალ
- არსადაც არწახვალ
- ბატონოო ?
- ხო არ წახვალ და მორჩა
- დავიღალე შენი ეჭვიანობით
- ეჭვიანობით ? მაგას სერიოზულად ამბობ ? იმ ს*რს კიდე უყვარხარ, ვერ გაიგო, რომ უკვე ჩემი ცოლი ხარ, ჩემი ცოლი
- და იმაზე არ გიფიქრია, რომ ეს ქორწინება ოდესღაც დასრულდებაა ? - სასმლით გათამამებულმა დემეტრესთვის ყველაფრის თქმა გადავწყვიტე რასაც ვფიქრობდი
- რა თქვი გოგო ? შენ რა გგონია გაგშორდებიი ? მაგაზე არც კი იფიქრო
- მაგასაც ვნახავთ, ნებისმიერ დროს შეიძლება სიტუაცია ჩემს სასარგებლოდ შეიცვალოს
- ეგ არასდროს არმოხდება, თუმოხდება კიდე მაგ დროს უკვე ჩემზე თავდავიწყებით შეყვარებული იქნები
- შენ რა გგონია შეგიყვარებ ? ანკიდე თუშეგიყვარებ ამას შენ ოდესმე გაგრძნობინებ ? საკუთარ თავმოყვარეობას ასე არასდროს შევუწუხებივარ, ასე ჩემთავზე არასდროს გავბრაზებულვარ, რაც გააკეთე გგონია იმად დავივიწყეებ ? იცი რაა ჯობია წავიდეთ, თავს ცუდად ვგრძნობ
დემეტრეს ხმა აღარ ამოუღია, სახლში შესვლისთანავე თავისი კოლექციიდან ერთ-ერთი ვისკი გახსნა, სავარძელში მოკალათდა და სმა განაგრძნო, მეკი ხმის ამოუღებლად საძინებელში ავედი, ფანჯარას მივეყუდე და ღამის თბილისის ყურებით ვტკბებოდი, ცოტახანში მთვრალი დემეტრეც მოვიდა, ჩემწინ დადგა და უხმოდ მომაშტერდა
- რა გინდა ?
- ჯერ არ დამთავრებულა, შემომხედე და კარგად წაიკითხე ჩემსთვალებში რა წერია
- ჩემს თვალებში რა წერია ვერ კითხულობ ? ან იქნებ ბრმა ხარ ? საწყალი დემეტრე, ელენე მისი არასდროს გახდება, ასერომ კიდევ დიდხანს შეგიძლია დაიკმაყოფილო სურვილები შენი ბ*ზებით - სასმელით გაბრუებულმა დემეტრეს გაცეცხლებულ სახეს ყურადღება არ მივაქციე, თუმცა დემეტრეს ხელმა, რომელიც მკლავში ჩამავლო ნამდვილად გამომაფხიზლმა, სააბაზანოში შემიყვანა და ცივი წყლის ქვეშ დამაყენა
- დემეტრეეე, რას აკეთებ გამიშვლი ხელიი, დემეტრეე
- მოხვედი გოონს ?
- გამიშვი ხელიი ცხოველოო
- მოხვედი გოონს ? მოხვედიიი ? - დემეტრე უკვე ბოლო ხმაზე ღრიალებდაა
- რას აკეთეებ ?
- სიზმრიდან გამოიღვიძეე ? თუ ერთ დღეს დაიჯერებ რომ ეგ გული შეიძლება მე არ მეკუთნოდეს
- რას იზაავ ? მითხაარი რასიზააავ ?
- ელენე გულიდან ნუ მიშორეებ გესმიის, ხელს ნუ მკრაავ, რამდენიხანია უკვე გელოდები, რომ შემიყვარეებ, ძირს დაგდებულ ქვასაც, რომ შეეხო ისიც კი ძვირფასი ხდება ჩემთვის, რამდენი დრო გავიდა მაგრამ შენ მაინც ხელს მკრააავ, რამე გაკლიიაა ? რამეს არგისრულეებ ? თან იმაზე ვგიჟდები, რომ არ აღიარებ, ჩემს მიმართ გაქვს რაღაც გრძნობები , ყოველი ჩემი შეხებისას ტანზე ეკლები გაყრის და სუნთქვა გეკვრის თვალებში შემოგციცინებ რამდენი ხანიაა, თან გყვები შენი სიტყვა ჩემთვის კანონიაა მაგრაამ იცი რაა ეს დღე კარგად დაიმახსოვრე ელენე დვალო, კარგად დაიმახსოვრე, დღეიდან ყველაფერი შეიცვლებაა, მეტის ღირსი ვარ ნამდვილად, აიეხლა ნახავ როგორია ნამდვილი ოჯახური იდილია ჩემო ეგრედწოდენულო მეუღლევ - გაცოფებული იყო დემეტრე, ჯერ ესეთი არმინახავს, ტელეფონს ეცა და სადღაც დარეკა
- ხო ნატა გაგაღვიძე ?
-......
- დღეიდან სამსახურში აღდგენილი ხარ, ხვალ 9 საათზე ჩემს კაბინეტში გელოდები, ხომ იცი როგორ მიყვარს დილით სექსი - ამის თქმაზე მე შემომხედა, თვალები ამიცრემლიანდა, დემეტრე კი სახლიდან გავარდა და კარები მაგრამ მოაჯახუნა, მუხლები მომეკეცა და ისტერიული ტირილი ამიტყდა, ანის დავურეკე, ვინმესთან საუბარი ნამდვილად მჭირდებოდა და ეს ანი იყო, ვინაიდან სალომემ და ნიტამ არიცოდნენ ფიქტიური ქორწილის შესახებ ისინი მსგავს ამბებს ყოველთვის აკლდებოდნენ. ანის ყველაფერი მოვუყევი, ცოტახანი ხმას არ ვიღებდით, შემდეგ კი სიჩუმე ანიმ დაარღვია
- ელეე, ვიცი აქ შენს დასაწყნარებლად ვარ, მაგრაამ დემეტრე მართალია
- რაა ? - ამოვიბურტუნე ნამტირალევი ხმით
- კი ვიცი რაც გააკეთა და არ ვამართლებ, შენ იცი ქორწინების შესახებ რაც მითხარი, როგორ შემზიზღდა ეს ბიჭი, მაგრამ მისმა ქცევებმა წარმოდგენა შემაცვლევინა, ყველაფერს აქეთებს შენი ბედნიერებისთვის, კი ერთი შეეშალა, მაგრაამ ისიც ხომ იმიტო გააკეთა, რომ სიგიჟემდე უყვარხარ, არ იმსახურებს შენგან ამას, თან ხომ გაქვს გრძნობები მის მიმართ
- არვიცი, არვარ დარწმუნებული მაგრამ მეე....
- შენ რა გგონია მისთვის ადვილია ? მისთვის ადვილიიაა საყვარელი ქალი ეუბნებოდეს მეზიზღები, ვერ გიტანოო ?
-.....
- პატარა ბავშვივით იქცევი, შეგეძლო შანსი მაინც მიგეცა, მარტო ერთი შანსი. დროა მოეშვა შენს უახრო საქციელებს
- აზრი აღარს აქვს ისეთი გამწარებული მიყურებდა, ისეთი თვალებით, როო...
- კარგი რააა, ის ხომ დემეტრე ავალიანია, კაცი, რომელიც შენზე გიჟდება, კარგი ეხლა დავიძინოთ, ხვალ კი კომპანიაში ჯერ მის კაბინეტში შეიარე და ნომრალურად მოექეცი ელენე.
დილით ლამაზად გამოვიპრანჭე და კომპანიისკენ წავედი, პირველად გეზი დემეტრეს კაბინეტისკენ ავიღე და დაუკაკუნებლად შევაღე, რამინდოა აი დებილიი როვარ რაა რას შევდიოდი ან დამეკაკუნებინა მააინც, ისევ ეს ქერაა, ჯანდაბააა დემეტრე, ნამდვილი ნაგავი ხარ, შესულს საოცარი სანახაობა დამხვდა, დეჟავუს გრძნობა გამიჩნა, დემეტრეს მაგიდაზე რაც ელაგა ყველაფერი ძირს იყო დაყრილი, სამაგიეროდ წელს ზემოთ შიშველი ქერა იყო მოკალათებული და სიამოვნებისგან საოცარ ხმებს გამოსცემდა, დემეტრეს წელზე ფეხები ქონდა შემოხვეული, დემეტრემ წამით შემომხედა, დამცინავი გამომეტყველებით გამისწორა თვალი თვალში და შემდეგ იმ ქერას ყელის დაგემოვნება განაგრძო
- დემეტრეე,დემეეე შენი ცოლიი - მაგიდიდან ჩამოსვლა ცადა ქერამ მაგრამ დემეტრემ უკან დააბრუნა
- არაუშავს, გვიყუროს ცოტა ხანი, იქნებ შენგან მაინც შეძლოს რამის სწავლა, თორემ ცოლის მოვალეობას საერთოდ ვერ ასრულებს ჩემო კუდრაჭა
- არა სირცხვილიაა - უცბად ჩამოხტა მაგიდიდან და კაბა გადაიცვა, დემეტრემ საშინლად ცივი მზერა მომაბყრო და შარვლის შეკვრა დაიწყო
- ვერ ხედავ, რომ ხელს გვიშლიი ? - ახლა იქვე მიგდებულ პერანგს სწვდა
- მთვრალი ხარ ? - საწყალი ხმით ამოვიკვნალე, ღირსი ხარ ელენე დვალო მეტის ღირსი ხაარ, გულში ჩემ თავს ვლანძღავდი
- რა შენი საქმეაა ეგ, თუმცა გეტყვი კიი მთვრალი ვარ ჩემო ცოლო, მოიცადე ნატაა დარჩი ცოტახანს, იქნებ ჩემ ცოლს მი**ტის გაკეთება მაინც ასწავლო - მდივანი მიხვდა, რომ ამის გაგონებაზე საშინლად გავმწარდი და სწრაფად გავარდა კაბინეტიდან, დემეტრეს კი მთელი ძალით გავარტყი სახეში
- გუშინდელი ღამე მე არ დამავიწყდება არასდროს, შენ კი ეს დღე დაიმახსოვრე დემეტრე ავალიანოო, კარგად დაიმახსოვრე, ჩემს ასე დამცირებას არასდროს არ გაპატიებ - სასწრაფოს გავვარდი მისი კაბინეტიდან, შემდეგ კი საშინელი ხმაურის ხმა გავიგე, როგორც ჩანს დემეტრემ ყველაფერი დალეწა თავის კაბინეტში

__________
როგორც ყოველთვის ახლაც მოუთმენლად ველი თქვენს შეფასებებს ჩემო კარგებოო <3333333 ძაან დრამა თავია მემგონი :დდდ <3333