მისი სიცივე და სიმხურვალე ერთად მედება მთელ სხეულზე,მისი სურნელი,სუნთქვაც კი აღმაგზნებს-ღმერთო ეს რა მემართება,მის ოდნავ მოახლოებაზეც კი ვღელავ, გულზე ხელს ვიდებ და სავარძლიანად ვიწევი,ვცდილობ დავმშვიდე,თითონ კი სერიოზულად ანთებული თვალებით მიყურებს მეც ჯიქურ თვალს არ ვაშორებ:
-რატი-ვიძახი მის სახელს,ისეთი ხმა მაქ მის წინაშე ვიშიფრები ეგრევე-რამე გაინტერესებთ?გნებავთ რამე?
-კი ნია შენ-მეუბნევა და სავარძლის სახელურებს ეყრდნობა-ჩემო პატარავ მინდიხარ-მეუბნევა ცივად თავხედური ტონით.
უცბად თავში ნათურა მენთება ვიაზრებ რას მეუბნევა და სილას იმხელა ძალით ვარტყავ ხუთივე თითი ლოყაზე ახატია,სავარძლიდან ვდგები და გაცეცხლებული ვეუბნევი:
-მეორედ ასეთი სითავხედე აღარ გამიბედოთ თორე სილა მონაგონი იქვე ჩემი ხელით მოგკლავთ,სულ ფეხებზე კომპანიის მეპატრონე ხარ თუ მეპატრონის ძმაკაცი რეებს მიბედავ თავხედო.
რატი ლოყაზე ხელს იდებს და სიცილით მეუბნევა:
-ცდილობ ცივი ადამიანის შთაბეჭდილება დატოვო მაგრამ ნამდვილი ველური ხარ,რომელსაც სიამოვნებით მოგარჯულებ-მიახლოვდება სხეულზე მიკრავს,ვცდილობ გავუძალიანდე მაგრამ ამ გორილასთან მე რას გავხდები ჩემ სახესთან მოაქ სახე და აგრძელებს-წარმომიდგენია ლოგინში რა ველური იქნები ჩემი შავი ავაზა ხარ.მეუბნებ
ვა და სანამ რამეს ვეტყვი ხელს მიშვებს და გაშეშებულს მტოვებს,გადის კაბინეტიდან..
გონზე მოვდივარ,გაცოფებული ვარ ეს რა გამიბედა,შე დებილო ჩემო თავო რამ გამოგაშტერა როგორ გააბედინე ამდენი,ღმერთო რა დებილი ვარ,რა მემართება ეს-ვეკითხები საკუთარ თავს და გამწარებული მაგიდიდან ყველაფერს ვყრი თან ვყვირი:ვერ გიტან რატი ტაბიძე ვერ გიტან მეზიზღები,არ შეგარჩენ დღევანდელ დღეს...

..რატი....
გაღიმებული გამოვდივარ ნიას კაბინეტიდან,მაგიჟებს ეს გოგო,რა სურნელი აქ,რამხელა ცეცხლი მოდის მის თვალებიდან როგორ მინდა დაგიმორჩილო ვგრძნობ,რომ გიზიდავ თან ძალიან.მწარე ხელი კი გქონია ჩემო შავო ავაზავ-ლოყაზე ხელს ვისმევ და სავარძელში ვეშვები.
ჩემი მობილური რეკავს,ვიღაცა დაფარული ნომრით მირეკავს.
-გისმენთ-ვპასუხობ მე
-კეთილი იყის ტაბიძევ შენი დაბრუნება,ჩემ ყურამდე მოვიდა რომ მეძებ,საიდან გაგახსენდი.
-გუკა,რიგორ ხარ ძმა?
-ნიჩევო ბრატ,შენ დაბრუნებას სხვებისგან უნდა ვგებულობდე?ბოლოს რომ ვილაპარაკეთ აღარ აპირებდი საქართველოში დაბრუნებას რა მოხდა?
-ელენეს გამო დავბრუნდი გუკა და შენი კავშირები დამჭირდება
-ნუთუ ის დაბიჭვრები აქ გაიჩითნენ?მე მაგათი დ...შ.....
-კი საქართველოში არიან და ამ თემასთან დაკავშირებით მინდა შენი ნახვა..
-მე ორ დღეში დავბრუნდები ბრატ,შევხვდეთ და ეს საქმე გავაიასნოთ,ძალიან მიხარია რომ დაბრუნდი ძმობას გეფიცები.
-მეც ძმა კაი აბა დროებით-ვთიშავ მობილურს..საშინლად ვარ გაღიზიანებული განტვირთვა მჭირდება ეხლა რინგი. თუ მიშველის უნდა ვიჩხუბო....ბრძოლა წესების გარეშე ჩემი ჰობია.
....ნია,გაგა,აკო...
რატის გამოხტომის მერე ვწყნარდები,თავი ხელში ამყავს საბუთებს ვიღებ და გაგას კაბინეტში გავდივარ...მაგიდასთან ზის და ჩარჩოში ჩასმულ ფოტოს სევდიანად მიჩერებია,შემეცოდა,
-გამარჯობა ბატონო გაგა ამ გეგმას მინდა გადახედოთ თუ გცალია...
-კი ნია მობრძანდით-მეუბნევა და ფოტოს მაგიდაზე დებს...მე მის პირდაპირ სავარძელში ვჯდები და საბუთებს ვაწვდი.თვალიერებას იწყებს.მე კი მაგიდაზე დადებულ ფოტოსურათს ვუყურებ საიდანაც შავგვრემანი გოგო იყურება საშინლად ლამაზი ლურჯი თვალებით,ვიღაცას გავს მაგრამ ვერ მოვდივარ აზრზე ვის.აი თურმე ვის გამო გაცივდა ჩემთან მიმართებაში გაგა.....ჰმ...რითი მჯობია რო ....თუმცა უნდა ვაღიარო გაგა საერთოდ აღარ მიზიდავს....ამასობაში გაგა საბუთების თვალიერებას ასრულებს.
-ნია მხოლოდ ეს მინდა ჩასწორდეს თუ გაითვალისწინებ ჩემ მოსაზრებას კაია.
-კაით ბატონო გაგა.....ისე ლამაზი მეგობარი გყავთ ფოტოზე ვუთითებ არ იყო თამაში საჭირო ჩემთან და არც სხვებისკენ უნდა იყურებოდე.
გაგა სანამ რამეს იტყვის კაბინეტში აკო შემოდის აღელვებული.
-გაგა ძმა სასწრაფოდ წავიდეთ, ამის დედა ვატირე ნიკომ დამირეკა რატი რინგზე გადისო,ეს არ უნდა გააკეთოს ხომ იცი-იძახის აკო
-ფუ ამის რამ გამოასირა,რატომ უბრუნდება ისევ ძველ ჩვეულებას წამო სასწრაფოდ წავიდეთ,ნია ბოდიში რა-მეუბნევა მე.
-გამარჯობათ ქალბატონო ნია-უკაცრავად ვერ შეგნიშნეთ გაგიჟებას ვარ.
რატი რინგზე გადის,შეიძლება რამე მოუვიდეს მხოლოდ ეს მიტრიალებს თავში
-გაგა მოიცათ შეიძლება მეც წამოვიდე?
-არა ნია იქ ქალების ადგილი არა,არა ისეთი სიტვაცია თქვენთვის სასიამოვნო გარემო გამოდგეს-მეუბნევა გაგა
-მეც ვეთანხმები გაგას-იძახის აკო.
-კაით რა ბიჭებო გთხოვთ-კატის საწყალ გამოხედვას ვიყენე და საბოლოდ ვითანხმებ ორივეს.
ყველა მანქანაში ვჯდებით საშინელი სისწრაფით მიყავს აკოს მანქანა,გაგა გამუდმებით ნიკოსთან რეკავ.
-ფუ ამის დედა ვატირე მაინც გავიდა რინგზე,უფრო სწრაფად აკო იქნებ მივასწროთ...როგორც იქნა მივედით,რაღაც მიტოვებული შენობა,შიგნით შევდივართ საშინელება ქვეყანა ხალხია შუაში კი მოედანია სადაც რატის ვხედავ,რომელიც უმოწყალოდ ვიღაცას ურტყავს,მის თვალებში საშინელ მხეცს ვხედავ,რომელიც არავის დაინდობს გაბრაზებული...ღმერთო რა საშინელებაა...მთელი დარბაზი ტაბიძე ტაბიძეს გაჰყვირის....საბოლოდ რატი იგებს და გამარჯვებული დარბაზისკენ იყურება.მის თვალებში მხეცს ვხედავ რომელიც გამოხწევას ცდილობს,ღმერთო ჩემო რა სისასტიკეა,ირგვლივ ყველაფერს სისხლის სუნი ასდის ფუ რა საზიზღრობა ვიძახი და ბიჭებს მივყვები .
...ნია,რატი,გაგა,აკო,ნიკო...
ყველაბი გასახდელში შევდივართ.
-ბიჭო შენ სულ გამო.....რამ გაგიყვანა რინგზე-ყვირის გაგა.
-დაწყნარდი ხომ ხედავ ერთი ნაკაწრიც არ მაქ-ეუბნევა რატი საშინლად ცივად თან მე მიყურებს-ამას აქ რა უნდა?
-ჩვენ წამოვიყვანეთ სამედიცინო დახმარების გასაწევად -ეუბნევა აკო-წავალ მე მანქანას გამოვიყვან და წავიდეთ აღარ მოგცემ საშუალებას კიდევ იჩხუბო ნიკო. წამო რა.გაგა შენ წადი მწვრთნელს უთხარ ტაბიძე აღარ იჩხუბებსთქო,ყველანი გადიან მე და რატი ვრჩებით მხოლოდ,საშინლად ანთებული თვალებით მიყურებს და მეკითხება
-რაო პატარავ ღელავდი?
როფორ მეზიზღება მისი ეს თვითდაჯერებულება...
-რათქმაუნდა არა ბიჭებმა მთხოვეს და წამოვედი-ვატრიალებ სიტვაციას,შენისთსნა იდიოტზე რატო უნდა ვიღელვო.
-გოგო რანაირი ტონით მელაპარაკები-განრისხებული მაჯაში,ხელს მკიდებს და ერთი დაქაჩვით სხეულზე მიკრავს...ვფართხალებ...ვცდილობ თავი დავიხსნა.....ის კი პირიქით უფრო მიკრავს სხეულზე თან მეჩურჩულება
-რა ტკბილი ხარ პატარა როგორი სურნელი გაქ მინდა ეს ტუჩები დავაგემოვნო ახლავე და....