მას შემდეგ რაც გავთხოვდი.(საცდელი)
ბავშვებოო!! იმედიაა ევრი წაიკითხავთ!! ვეცდები ძალიაანნ მაგარი გამოვიეს და თქვენი გვერდში დგგომა ნამდვილადდ დამეხმარებაა --------------- -გაისმა შემზზარავი ხმა მთელ სახლში და კედლებიც შეაზანზარა-გთხოვთ-გაიმეორა კვლავ და ნაკადულივით იწყეს ცრემლებმა სვლა ლურჯი თვალებიდან-ნუ გამწირავთ ასე! დედა!-კიოდა გოგო მაგრრამ უკვე მისი ხმა მხოლოდ კედლებსღა ესმოდათ-გთხხოვთ-ჩაიფრუტუნა და გონიც დაკარგა... ---- მდიდარი ხურციძეების სახლში შეაბიჯა მარიამმა და წამსვე მოაწვა ზიზღი. ახრჩობდა ეს გრძნობა,თვალები ეწვოდა,უნდოდა მიწა გასკდომოდა ოღონდ ამ გადაჭარბებულად ლამაზ სახლში არ შესულიყო რძლად. მალევე კიბეზე დაეშვა ახალგაზრდა სიმპათიური ყმაწვილი,რომელმაც ყველას ყურადღება მიიქცია. თვალებში უმზერდა გოგოს და მის თვალებშიც მხოლოდ ზიზღი ბობოქრობდა. ოთახში დუმილი ჩსმოწვა. ყალბი ღიმილით მიუახლოვდა მარიამს,ლოყაზე აკოცა და ჩასჩურჩულა -აქამდე შენნაირ კა**ებს არ მოუღწევიათ,მაკვირვებს შენი შემართება ცოლო. - ზიზღღის თვალები მოავლო და სტუმრებს გაერია.მარიამი ორმაგად დამცირრებული და გულნატკენი დატოვა ადგილზე,მხოლოდ მამამთილის თბილმა ხმამ მოიყვანა გონს. -მარიამ,ძვირფასო...-მორცხვად გაუღღიმა კაცმა-ხომ კარგად ხარ შვილო? -რატომ მიკეთებთ ამას? -ახსნა შენს მშობლებს უნდა მოთხოვო,ხომ იცი,რომ... - ჰო უკვე მითხრეს,რრომ ფინანსუი პრობლემების გამო ვარ აქ...თქვენს შვილს ვძულვარ ,არც მე მეხატება გულზე.რატომ არ შეიძლება ამ ყველაფრის გარეშე მოაგვაროთ საქმე და არ გამოგვიყენოთ,რროგორც ნივთები? რატომ? -მარიამ!-მოესმა ცივი ხმა ბატონი გივის და წამსვე აემღვრა თვალები - მამა!-ზიზღით წაროთქვა-დედა!-განაგრზო ისევ -გეყოფა და ისე მოიქეცი ,როგორც ყიფიანის ქალიშვილს შეეფერება! -ანუ რას მთხოვ?-სიმწრისგნ გაეცინა და,რომ არა მისი ქმარი ბატონი გივის მოქნეულ ხელს მარიამი ვერ გადაურჩებოდა. თვალებში შეხედა მამამის გამწარებულმა.-მეზიზღებით იცი? დღეიდან თქვენი შვილი აღარ ვარ.ამ ყველაფრის გამო მეიზღებით. შენი საყვარელი შვილი დღეს მოკვდა მამა! -მიუახლოვდა მშობლებს და ხმადაბლა თქვა -იმედია არ დაგახრჩობთ ჩემი გაყიდვით ნაშოვნი ფული. გისურვებთ თქვენი შვილის გვამი ნახით,თუმცა ისედც თქვენს წინაა.-გამოსცრა კბილებშ და სახლიდან გავარდა. ხუციძეც გაეკიდა უკან. ტიროდა მარიამი და ამ ცრემლებს აყოლებდა მთელ დარდს. -სად ხარ გიორგი? რატომ არ იცავ შენს პატარა დას? -მარიამ! -დაიგვირგვინა ხურციძეს ხმამ ქუჩასი და გააშეშა გოგოც.-რა ჯანდბას აკეთებ?-მკლავში წვდა და ანთებული თვალები მიანათა -მეტკინა ხურციძე!-ძლიერად უჭერდა ხელზე დამარიამს უარესად ტკენდა -აღარ აბედო და ასე აღარ მომმართო გასაგებია?-მარიამი დუმს- გასაგებია მეთქი?-უფრო მოუჭირა და გოგოსაც წამოაკნავლა - გამიშვი გთხოვ,აღარ გავიმეორებ,გთხოვ მეტკინა.. -ეს ნახე რა-ლამის მოაგლიჯა მარიამს ხელი-გუშინწინ ჩვეულებრივად ვცხოვრობდი და ახლა ვიღაც ნა*ა ჩემი ცოლია -სიტყვებს დაუფიქრდი - ჭკუას ნუ მასწავლი გოგო გაიგე?-ყელში წვდა ამჯერად და ფართხალი დააწყებინა -ნი..კკ.... -რაო ცოლუკავ? ვერ ვლაპარაკობთო? ჰაერი არ გვყოფნისო ? -ხარხარებდდა ბიჭი და ზიზღით უმზედა გოგოს.- არადა რა ტკბილი ხარ..- უთხა,გემრიელად შეათვალიერა და მარიამმაც წამში დაკარგა გონება. ხელი გაუშვა,მიხვდა რა ცხოველივით მოექცა და შერცხვა,უარესადდ გამწარდა...ხელი ცხვირთან მიუტანა,საბედნიეროდ სუნთქავდა..ხელსი აიყვანა და სახლის გზას გაუდგა რაც შეეძლო სწრაფად მიჰყავდა მარიამი. ყელი გაწითლებოდა გოგოს ,დროდა დრო დახედავდა და ილანძღებოდა -რა ვუქენი ტო.. სახლსი შევარდა,ბატონ გივის თვალები შუბლზე აუვიდა მისი გოგოს ასეთ მდგომარეობასი დანახვისას -მარიამ! -იყვირა კაცმა -მარიამ! არა გთხხოვ! მარიამ! -შესინებული აფათურრებდა გოგოს სახელზე ხელებს და ტიროდა - რა ჯანდაბა მოხდა ნიკა? რა ჯანდაბა ?- ღრიალებდა კაცი- ნანა დაურეკე სოსოს!!! რას მიყურებ დაურეკე თქო!!! -ვრეკავ გივი ვრეკავ!!!! *კანკალებდა ქალი-ალო სოსო...მარია ცუდად..არვიცი... სუნთქავს...უჭირრს სოსო..გავაფრენ ხომ იცი...მალე მოდიი..იჩქარე გთხოვ... გმხოლოდ ერთხელ მოვიდა მარიამი გონს და ერთადერთი ადამიანის სახელი ახსენა -გირგი... ყველა დუმდა. ხუციძე ნერვიულად იტარებდა სახეზე ხელს დაფიქრობდა - ხოარ მოვკალი,გამოაფხიზლე რა ღმერრტო... ორი დღე უგონოდ ეძინა მარიამს,მხოლოდ ხანდახან და ისიც რამდენიმე წამიტ ახელდა თვალებს,ალბათ ატყობინებდა მათ,რომ ჯერ კიდევ ცოცხლობდა და შემდეგ ისევ უბრუნდებოდა მისი გონება ძილს... ორ დღეში გამოფხიზლდა,ქუთუთოები ზლივს გაახილა და მის გვერდით მჯდომარე ხურციძე ამოიცნო. მარიამისტვის ჩაეჭიდა ხელი - აქ ა გინდა? -ჩახლეჩილი ხმით ძლივს ამოილუღრლუღა გოგომ და ნიკაც შეიშმუშნა - ე გაიღვიძე? -უხეშად მოიშორა მისიხელი და მკაცრად უთხრა-ადგომას რომ შეძლებ,იბანავე,ყველაფერი მზად გაქვს შენიტაც მიაგნებ,რომ მორჩები მოწესრიგებას სილუჯეები დაიფარე და ქვემოთ ჩამოდი. - კარგი-ნიკამ გიჟივით დატოა ოთახი,მდივანზე მოკალათდა და მარიამის ლოდინში გადაეშვა ფქრების სამყაროში. შემდდეგ უცებ გახსენდა მისი ნახსენები სახელი და ხმამაღლა თქვა - ვინ ჯანდაბაა გიორგი? -გაეცინა -ისიც ჩემნაირი საწყალი ტიპი იქნება,შეტენვა უნდოდა ალბათ ხოდა არ გამოუვიდა, ახლა კია წამოგორებული ჩემს ლოგინზე.. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.