-ნიაჩკა - ჩუმად ჩაილაპარაკა ლაზარემ და სიცილით დალია ლუდი
ნიაკოს წასვლის შემდეგ ერთი საათი ჩვეულებრივად ვიჯექით და ხან რაზე ვსაუბრობდით ხან რაზე
-ძალიან კარგი გოგოა ნიაკო - სიცილით თქვა დიტომ
-ტიპშა მოსიარულე ანტიდეპრესანტია- აყვა კოტეც
-უი ისე არ წავიდეთ სადმე კლუბში? - ნიას იდეა გამახსენდა
-აუ ხოო - ამყვნენ გოგოებიც და ერთად შევხედეთ ბიჭებს კნუტის თვალებით
-ეგეთი თვალებით რომ მიყურებ კლუბში კი არა ჯოჯოხეთში წამოგყვები - ცოტნემ მიას ხელი გადახვია და ყელში ისე აკოცა გაწითლდა გოგო
-დავურეკოთ მაშინ ნიაკოს და წავიდეთ
-ახლახანს არ გავიდა? - გამოგვეხმაურა აქამდე ჩუმად მჯდარი ნიკა
-მერე რა? ახლა კი არ წავიდეთ რამოდენიმე საათში, თორმეტისკენ და ეგეც გამოვიდეს - მხრები ავიჩეჩე და ნიაკოს ნომერი ავკრიფე და სპიკერზე ჩავრთე
-უკვე მოგენატრეთ ხალხო? - როგორც ყოველთვის ახლაც კარგ ხასიათზე იყო
-კი - ავკისკისდი - იტოკში კლუბში წასვლა რო გინდოდა კიდე მაგ აზრზე ხარ?
-კი
-ხოდა თორმეტი საათისკენ წავიდეთ ვაფშე ყველა
-ვაა მაგარია და რომელ კლუბში?
-აუ რავი
-"მტკვარში" წავიდეთ - წამოჭრა იდეა ლაზარემ
-კარგი პირველის წუთებზე მანდ ვიქნები მანამდე არ მცალია
-კარგი - დავემშვიდობე და გავუთიშე.
რამოდენიმე საათში ყველა დავიშალეთ და მომზადება დავიწყეთ. დღეს რაღაც კარგ ხასიათზე ვიყავი ამიტომაც გადავწყვიტე ამჯერად მაინც მომეშორებინა სპორტულები და ქალურად გამოვწყობილიყავი. გარდეროფში შევვარდი და კაბების არჩევა გადავწყვიტე. ბოლოს ვერცხლისფერი მუხლს აცდენილი კაბა შევარჩიე, მარცხენა მუხლზე უფრო მოკლე იყო ვიდრე მარჯვენაზე, წინ ლამაზი დეკოლტით, მკერდის ღარსაც გამომწვევად მიჩენდა, ზურგზე დახურული და გაშვებული სტილის, ბარძაყზე შავი ტყავის პატარა ჩანთა გავიკეთე და შავი ნაჭრის დახურული ფეხსაცმელი ჩავიცვი სქელ ქუსლზე. ჩემი ტუჩები წითელი ფერის პომადით შევმოსე, თმა გავიშალე და კიბეებზე დავეშვი.
-რა ლამაზი ხარ რუსო - შეუსტვინა დათომ და წელზე ხელმოხვეულმა ჩამიყვანა
-შენც კარგად გამოიყურები - პერანგი გავუსწორე და თვალი ჩავუკარი
-კოტე დღეს დას მოგვტაცებენ
-ამას ვინ მო... - პირზე სიტყვები შეახმა კოტეს რომ დამინახა და პირი ღია დარჩა - სად არის ჩემი რუსიკო რომელიც მუდამ სპორტულებს იცვამს? - თვალების ცეცება დაიწყო სერიოზული სახით და წამში აგვივარდა სამივეს სიცილი.
ჩემს ქება დიდებას რომ მორჩნენ, ნატო ჩვეული კოცნით დაგვემშვიდობა აკაკიმ კი ბიჭები გააფრთხილა ამას უყარაულეთ არავინ არ მოგვტაცოსო, დათოს მანქანაში ჩავჯექით და ჩვეული პოზიტივით გავლიეთ გზა.
ნიას გარდა ყველა მისული დაგვხვდა, გოგოები ისე ლამაზად გამოიყურებოდნენ ბიჭებს კი არა მე დამრჩა პირი ღია. ნიკა თვალს არ მაცილებდა და ისე მაკვირდებოდა თითქოს პირველად მნახა და ჩემს შესწავლას ძირფესვიანად ცდილობდა
-ყველანი რომ შემოვედით ნია agecontrol -ს როგორ გაივლის?
-აი ჩვენზე შეიძლება კიდე დაეჭვდნენ მაგრამ ეგ ისე მოძრაობს გაჩერებასაც ვერ უბედავენ
-ჩემი კლუბია და პრობლემა არ შეექმნება - უდარდელად თქვა ლაზარემ და ვისკი დალია
-მართლა? - გაუკვირდა დათოს - რამდენი წლის ხარ?
-22
-შენ ქორწილში მიდიოდი თუ რატო გამოიპრანჭე ასე? - ნიკამ ირონიული სახით მიკბინა და იმ წამს ისე მომინდა იმ სიმპატიური სიფათის ახევა რომ უკვე ხელები მექავებოდა
-ასე როგორ? - არც მე დავაკელი ირონიულობა
-მაკიაჟი, ზმანი
-ცნობისთვის მაკიაჟი არ მისვია, და თუ ჩემს გარდა სხვასაც შეხედავ მიხვდები რომ ჩემზე ბევრად გადაპრანჭულები დადიან - თვალი ჩავუკარი
-აჰაჰაჰ - გადაიხარხარა მაშომ და თვალებით მანიშნა შენით ვამაყობო
-წამო ვიცეკვოთ - ხელი ჩამკიდა ელენამ და მოცეკვავე ბრბოს შევუერთდით.
როდესაც ვცეკვავ მუდან ვეთიშები რეალობას და ჩემს არარსებულ სამყაროში დავფრინავ. ახლაც ასე მომივიდა და გარშემო ყველა დამავიწყდა
-რუსო - მომიახლოვდა ჩემი ნაცნობი ილია
-ილუ - გადავეხვიე
-ისევ შემთხვევით თუ გადავეყრებით ერთმანეთს თორემ ისე არ მხვდები - გაბუტული ბავშვივით ამოილაპარაკა- ვიცეკვოთ?
-როგორც ხედავ უკვე ვცეკვავ და თუ გინდა შემომიერთდი - ჩემი დამატყვევებელი ღიმილი ვაჩუქე და მანაც წამში ამიკრა სხეულზე.
-მითქვამს რომ ძალიან ლამაზი ხარ? - ყურში მიჩურჩულა
-არა არ გითქვამს
-არც გეტყვი იმიტომ რომ ლამაზი კი არა რაღაც არაბუნებრივი ხარ - კისერზე მაკოცა და ზურგიდან ამეკრო
-ნუ მაწითლებ რა - მოძრაობისას ავყევი, თავი მხარზე მივადე და ისევ გავითიშე. არ ვიცი როგორ ვცეკვავდი, როგორ ვეკროდი მაგრამ რომ ვისწორებდი ეგ ვიცი.
-რუსკა - მკლვში ჩამავლო ხელი ნიკამ და წამში გამოვფხიზლდი
-რა ხდება? - უხეშად გავაშვებინე ხელი
-წავედით - თვალები დამიბრიალა
-რუსო ეს სტროგი ტიპშა ვინ არის? - ხელი გამომხვია ილიამ და ნიკას დააკვირდა
-არავინ - მოკლედ მოვუჭერი და ზურგი ვაქციე ნიკას
-რუსკა წავედით - რო მემკაცრება, ხომ უნდა იცოდეს არა ვის ემკაცროს? დიდი ხანი უნდა ვუხსმა რომ მაგის თვალების ბრიალი არ მაშინებს? ნუ კი მაშინებს მაგრამ ახლა ხომ არშევიმჩნევ არა?!. ხელი ჩამავლო მკლავში და თავისკენ მიმიზიდა
-რუსომ თქვა უკვე რომ არაფერს არ ნიშნავ მისთვის და მოწვი ეხლა და წადი ვერ ხედავ რომ ხელს გვიშლი? - ილიაც აიჭრა და არანაკლებ დაუბრიალა თვალები
-შენ გაჩუმდი და გაქრი აქედან - იმ მუსიკაშიც კი მკვეთრად იგრძნობოდა ნიკას გაბრაზებული ტონი, თვალებში კი ისეთი ცეცხლი უკიაფებდა მართლა შემეშინდა
-ილია წავყვები, არ გინდა რა გთხოვ - თხოვნით მივმართე და ისიც დამშვიდდა
-დარწმუნებული ხარ?
-კი - თავი დავუქნიე და უხმოდ გამოვყევი ნიკას, გამოვყევი რა ფაქტობრივად მიმათრევდა, მანქანაში ჩამტენა და იქაურობას მოწყდა
-ეს რა იყო? - ისე უჭერდა საჭეს მეშინოდა არ მოტეხოსთქო
-ანუ არავინ არ ვარ მე შენთვის? - ისეთი ცინიკური ხმა ქონდა გამიკვირდა
-უი შემეშალა, ძმის ძმაკაცი ხარ
-ნერვებს მიშლი
-ნერვებს მე კი არა შენ მიშლი - უცებ ავიჭერი - ვისი ტიკი ტომარა ხარ? ვაფშე რა უფლებით მოდიხარ და მიგყავარ სადღაც ჯანდაბაში, რა გინდა ვერ გავიგე, ჩემს ძმებს არ აქვთ პრობლემა და შენ ვინ გეკითხება? ნუ აბრალებ მაგ თვალებს ხომ იცი რომ მაგით ვერ მაშინებ - უცებ დაატორმუზა, გადააყენა და რომ არა ღვედი ალბათ ჩემს ლამაზ ცხვირს გავიტეხდი
-ხმას დაუწიე - კბილებში გამოცრა და მთელი სხეულით მოტრიალდა ჩემსკენ - არ მჭირდება მე უფლებები და რასაც მინდა იმას ვაკეთებ, კიდე დიდი ხანი უნდა გეხახუნა იმ ბიჭთან რომელიც შენი ყურებისასაც კი ათავებს?
-შენ თუ მასე ხარ სხვაც შენნაირი ნუ გგონია - დავგესლე და გამარჯვებული ღიმილი შევანათე
-მაგ ენას ამოგაძრობ ძირში
-იმას ნუ იძახი რისი გაკეთებაც არ შეგიძლია
-მე იმდენი რაღაც შემიძლია შენ ვერც კი წარმოიდგენ
-ტრაბახს კაცი არ მოუკლავსო
-საქმე სიტყვის ნაცვლად ხომ? - ჩაიცინა, ხელები ყბებზე მომიჭირა და უკვე მეორედ დაეწაფა ჩემს ბაგეებს, ისე მკოცნიდა წამში დამაჰიპნოზა და გონება დამაკარგვინა, მეც რეალობას მოწყვეტილი მივენდე და ისე მოვხვდი მის კალთაში ვერც გავიაზრე, ხელები მოკლე თმაში შევუცურე და უფრო მოვიზიდა ჩემკენ, ხელები საჯდომზე მომიჭირა და წამში მომწყდა კვნესის ნოტები, კბილები ქვედა ტუჩზე ჩავასე და ამოვუქაჩე. ისევ დიდი მადლობა ჩემს საღ გონებას რომელმაც არ ვიცი როგორ მაგრამ მოახერხა რომ ისევ დედამიწაზე დავბრუნებულიყავი. ხელები წამში გავაშვებინე და ისე გადავბობღდი მისი კალთიდან ჩემს სავარძელში რომ გამორკვევაც ვერ მოასწრო
-მიიღე რაც გინდოდა? - ზიზღნარევი ხმით ჩავილაპარაკე და ღვედი ისე შევიკარი მისკენ არც კი გამიხედავს
-კი - ისევ ირონიულად ჩაიცინა
-მიხარია - ცრემლების შეკავება აღარ მიციდა და მარილიანმა სითხემ სწრაფად გადმოლახა ჯებირები. რატომ ვარ ასეთი უსუსური მასთან? ვერ ვიტან. არ მოგწონვარ ნუ მოგწონვარ მაგრამ არ შეიძლება მაცადოს გართობა და სხვასთან ერთად ყოფნა?!. რა დავუშავე?

..................
-წავიდეთ რა - ყურში მიჩურჩულა დადუმ და ფეხებს შორის ხელი შეუმჩნევლად შემომისრიალა.
როგორც ყოველთვის ახლაც აინთო ჩემი ჰორმონები მის შეხებაზე და იქიდან ისე გავაქანე არავისთვის არაფერი მითქვამს. საჭესთან დავჯექი და როგორც კი ჩემს გვერდით არსებული მგზავრის სავარძელი დაიკავა დადუმ მაშინვე დავძარი მანქანა და იქაურობას სწრაფად გავეცალე
-როგორ აგაფორიაქე - ჩემს ფეხებზე ხელების ფათურს არ წყვეტდა და ღიმილით მაკვირდებოდა
-დადუ გეყოს - ვიგრძენი როგორ ამიდგა და ახლა ისე მინდოდა მისი მოფერება რომ მეგონა მოვკვდებოდი
-გინდა რომ გავჩერდე? - ეშმაკური გამომეტყველებით მკითხა, შარვალი გამიხსნა და საცვლის ქვეშ ხელი ჩამისრიალა
-არა - ამოვიკვნესე და ვიგრძენი როგორ სწრაფად დაიწყო ვენებში სისხლმა ჩქეფა
-მიყვარს დამჯერი ბიჭები - ხელის მოძრაობა დაიწყო ჩემს აწ უკვე ერეგირებულ ა*ოზე
-დუდა ავილეწებით - თვალები მებინდებოდა სიამოვნებისგან
-მანქანა გადააყენე, ისე მინდიხარ ვეღარ ვითმენ - ტუჩზე იკბინა და ვნებისგან სახე წაშლილმა შემომხედა
-კარგი - ხმამაღლა ამოვიკვნესე როდესაც უფრო აუჩქარა ტემპს და მანქანა სწრაფად გადავაყენე. გიჟივით ვეცი დადუს შარვალს, არ ვიცი როგორ მაგრამ ფაქტი სახეზეა რომ გავხადე, სავარძელი სწრაფად გავწიე უკან, დიდი ნეტარებით წამოვიცვი მისი სხეული ჩემსაზე და თვალებ მინაბულმა დავიწყე საყვარელი მამაკაცით ტკბობა. ამ მომენტში ისეთი ლამაზი იყო ჭკუას უფრო მაკარგვინედა. თავისი ლამაზი თაფლისფერები ისე უბრწყინავდა გონებას მაკარგვინებდა და ყურში საამურად ჩამესმოდა მისი კვნესის ხმა
-ლუკა - წამოყვირა ჩემი სახელი როდესაც საჯდომზე მოვუჭირე და უფრო სწრაფად ავამოძრავე
-რატომ არ ისევნებდი? - ოხვრას ამოვაყოლე
-მიყვარს როდესაც გინდივარ - ისე გავაძლიერე ბიძგიბ უკვე ბოლო ხმაზე კვნესოდა - მიყვარს როდესაც ჩემი ერთი გამოხედვისასაც კი სველდები
-კიდევ რა გიყვარს? - ჩემსკენ დავააჩე და ისიც წამში ჩამაფრინდა მხრებზე
-ის გაურკვევლობა მიყვარს რაც შენში ტრიალებს, ისე მიყვარს როდესაც არ აღიარებ რომ გეი ხარ და ცდილობ გოგოებთან გაატარო დრო, მიყვარს როდესაც ყველა გოგოს ნაცვლად ჩემს შიშველ სხეულს წარმოიდგენ და ისე ათავებ, მიყვარს როდესაც შენი ცხელი და მაგარი ა*ო ჩემზე რეაგირებ, მიყვარს როდესაც ასეთ სიტუაციაში ბოლო ხმაზე აკვნესებულს მაიძულებ რომ ვილაპარაკო და უფრო გაგახელო - მის სიტყვებზე ისე გავგიჟი უკვე მხოლოდ მისი ლაპარაკის გამოც კი შემეძლო გემთავებინა, ტუჩებზე გიჟივით ვეცი და მისი ისედაც დაწითლებული ბაგეებ უფრო გავაწითლე. ორივემ ერთდროულად და სხეულის ცახცახით მივაღწიეთ სასურველ ორგაზმს, დადუ აჩქარებული გულისცემით და აცახცახებული სხეულით ამეკრო და თავი ჩემს კისერში ჩამალა
-როგრი კარგი ხარ - ხელი ხერხემალზე ჩამოვატარე
-შენ კიდე ისეთი ცხელი ხარ - იქვე მიკბინა და ნაკბენი ადგილი როგორც ყოველთვის სასიამოვნოდ ამოქაჩა
-ჩემი დადუ ხარ - ორივე მკლავი ძლიერად მოვხვიე და მისი სურნელი ხრბად შევისუნთქე

.................
-ჩვენც მოვედით - მალევე დავინახე ბავშვები და მათთან გავემართეთ - გაიცანით ეს ნინია - ბავშვებს წარვუდგინე ჩემი ძველი და საოცრად მონატრებული დაქალი
-გამარჯობა -ჩაილაპარაკა ნინიმ და ბავშვებს თვალი მოავლო
ყველა გავაცანი და ნინისთან ერთად დავჯექი დივანზე
-რას სვავთ? - მაგიდას თვალი მოვავლე და ვისკის ბითლს დავწვდი ჭიქაში რომ დამესხა
-აპაპ - ხელშ მწვდა დათო
-ხელი - შევუღრინე და მანაც წამში გაუშვა ბოთლს ხელი. არა რა ეს მოცუცქნული გოგო კი ვაშინებ ამხელა მთასავით ბიჭებს
-შენ დალევ? - ნინის მივუბრუნდი რომელიც დიტოს ყურებაში იყო გართული
-არ მინდა - თავი გააქნია
-კაი რა დალიე
-ნია ვერ დავლევ - თვალებ ამღვრეულმა შემომხედა. ფუ რა დებილი ვარ, საკუთარ თავზე ამეშალა ნერვები, როგორ დამავიწყდა? გაბრაზებულმა ვისკის ბოთლი უკან დავაბრუნე და ნინის გემრიელად ვაკოცე
-შენ დალიე თუ გინდა მე მართლა არ მაქვს პრობლემა - ეს გოგო გამაგიჟებს, ასეთი კეთილი და საყვარელი რატო მედაქალება მე ბოროტს?
-არც მე არ მინდა - ბავშვურად ვუთხარი
-ჩვენ ერთ სკოლაში ვართ ხომ? - კითხა დიტომ და ვისკის ჭიქა დაკვირვებით შეათამაშა ხელში
-კი
-რამდენი წლისხარ?
-16
-გასაგებია - ჩაილაპარაკა და მზერა აარიდა
-მეც მაგ სკოლაში გადმოვდივარ და ანუ ერთად ვიქნებით? - გახარებულმა შემოვკარი ტაში
-აჰამ
-კარგია - ავცმუკდი - რომელიმემ მოწვით და მეცეკვეთ რომ ჩამომიჯექით აქ თავადებივით - თვალები ავუბრიალე ბიჭებს.
ლაზარე წამოდგა და უსიტყვოდ გამომუწოდა ხელი, მეც მის მტევანს ჩემი შევაგებე და ბრბოსკენ გავყევი
-პატარა ხარ - ხელები მომხვია და დამაკვირდა
-რამე არსებითი მნიშვნელობა აქვს ჩემს ასაკს?
-შეიძლება ითქვას რომ არანაირი
-კარგი - მხრები გაკვირვებულმა ავიჩეჩე და ცეკვა გავაგრძელე.

........................
ალბათ დაგაინტერესათ იმ ფაქტმა თუ რატომ მაქვს სასმელთან დაკავშირებით ასეთი გართულება ხომ? მეც არ გამყოფებთ დიდი ხანი გაურკვევლობაში და მოკლედ მოგიყვებით ჩემს ისტორიას: მამაჩემი ლოთი იყო, იყოთი რომ მოვიხსენიებ არ გეგონოთ რომ გამოსწორდა ან რამე მაგდაგვარი, პირიქით! ყოველ დღე უფრო და უფრო უმატებდა სმას, ხშირად ამოყავდა თავისი ლოთი ნაცნობები სახლში და მართავდნენ ქეიფს, ერთ-ერთი ასეთი ღრეობის დროს როდესაც მე 14 წლის ვიყავი, მამას ნაცნობმა ცუდად დამადგა თვალი და როგორც კი დამიმარტოხელა გალეშილმა ცადა ჩემი გაუპატიურება, კიდევ კარგი დედა მალე შემოვიდა და მიხსნა მისგან. ყველაზე სასაცილო კი ის ფაქტი არის რომ მამაჩემმა არანაირი ზომები არ მიიღო მის წინააღმდეგ ერთი მაგისიცო შეიკურთხა და ისევ გააგრძელა მოლხენა. ამ გაუთავებელმა სმამ არც მიკვირს ცუდი შედეგი რომ გამოიღო, და ერთ ზამთარს ხის ქვეშ გარდაცვლილი რომ იპოვეს. დედაჩემსაც მეტი რა უნდოდა არასოდეს არ გამოირჩეოდა შვილის და ქმრის სიყვარულით ამიტომაც 16 წლის გოგო თბილისში მარტო დამტოვა და თვითონ ერთ შეძლებულ კაცს გაყვა რომელსაც მე საოცრად ვე*იდე ფეხებზე. თავი კი ორი თვეა იმ საკმაოდ დიდი ფულით გამაქვს რომელსაც დედა მირიცხავს ყოველ კვირა. ჯერაც ვერ შევეჩვიე მარტიობას და ამ ფაქტს კიდევ მძაფრად განვიცდი მაგრამ ჯერ მხოლოდ ორი თვეა რაც მარტო ვცხოვრობ და მგონი კარგადაც ვართმევ თავს
მიზეზთა და მიზეზთა გამო არ შემიძლია მთვრალ ხალხში გაჩერება ამიტომაც დღესაც მალე დავტოვე კლუბი და სახლისკენ გავემართე სადაც არავინ მელოდებოდა. სახლში მისული ჩემს საყვარელ აივანზე პუფში მოვკალათდი, პლედით და ცხელი ჩაით ხელში, სიგარეტი მოვიმარჯვე და მხუთავი აირი ბლომად შევისუნთქე. არ მინდა რომ განკიცხვა დამიწყოთ იმ ფაქტთან დაკავშირებით თუ რატომ ვეწევი 16 წლის გოგო მაგრამ რა ვქნა მამშვიდებს. განა მარტივია როდესაც ბავშვობიდანვე სტრესში იზრდები ორივე მშობელს მაგრად ე*იდე და კიდიხარ, მარტო ცხოვრობ და არავის არ აინტერესებს შენი ასავალ დასავალი. ვერ განმკიცხავთ ასეთ ასაკში რატომ ეწევიო რადგან ეს ყველაზე მსუბუქი შედეგია იმ მოვლენებისა რაც მე გამოვიარე. აივანზევე ჩამეძინა და ალბათ სკოლაშიც არ წავიდოდი ტელეფონის ხმას რომ არ გავეღვიძებინე
-გისმენთ - ჯერ კიდევ ძილბურანში მყოფმა ვუპასუხე და ნიას ყვირილს ხმა რომ გავიგე წამში წამოვხტი პუფიდან
-ნინი მოდებაძე გისმენს გაჩვენებ რომ ამოგივარდები და სულ თმებით ჩამოგათრევ მანდედან - დაიწიკვინა ტელეფონში - ჩაიცვი დროზე და ჩამოდი, სკოლაში ამდენი ხნის მერე პირველი დღე მაქვს და არ მინდა დავაგვიანო
-ახლავე ჩავიცვამ შენ ოღონდ ნუ ჩხავი
-დროზე - დამიყვირა და ტელეფონი გათიშა.
მეც ჩვეულ ზმანზე გამოვეწყვე, ჩაჩი შავი შარვალი, უზარმაზარი თეთრი დახეული მაისური, თმა ავიკოსე, ფეხზე თეთრი ბოტასები მოვირგე, დიდი შავი დუტი ჩავიცვი, სიგარეტი და ასანთი ავიღე, ჩანთა ზურგზე გადავიკიდე და კიბეებზე ისე დავეშვი მიკვირს ფეხი რომ არ მოვიტეხე
-მერამდენედ უნდა ჩაგეძინოს აივანზე სიგარეტით ხელში და მერამდენედ უნდა გააცდინო მაგ სულელი მიზეზის გამო სკოლა? - გადამკოცნა და შემიბღვირა ნიამ
-რა მნიშვნელობა აქვს სკოლაში მოვალ თუ არა მაინც იმას ხსნიან რაც უკვე ზეპირად ვიცი - თვალები ავუტრიალე და მანქანაში მოვთავსდი- პრივეტ - გაკვირვებული მივესალმე დიტოს და ნიას ვანიშნე თვალებით მოგკლავთქო
-რადგან ერთ სკოლაში დავდივართ დიტომ მე გაგიყვანთო - ამიხსნა ლიზამ და საწყალი თვალებით შემომხედა - და ნუ მიყურებ მაგ თვალებით ნერვებს მიშლი - ისევ შემიბღვირა
-აი რაზე გეშლება ნერვები?
-იმაზე რო მე ერთი საათი უნდა დავასხა ტვინი იმას რაც შენ უკვე იცი
-რა ვქნა ეს ერთი სიკეთე მაინც გამიკეთსს მშობლებმა და ჭკვიანი მშობეს - ირონიულად ჩავიცინე.
მშობლები? ყველაზე მეტად ეს სიტყვა არ შემიძლია ვუწოდო ჩემებს რადგან მათ მშობლობის არაფერი ეტყობოდათ, ისინი თავისთვის იყვნენ მე ჩემთვის და ასე ცხოვრობდა ორივე თავის ნაჭუჭში ბედნიერად. საოცრად მომინდა მოწევა და ახლა რომ არ მომეწია შეიძლება გავგიჟებულიყავი
-შეიძლება მოვწიო? - დიტოს გადავხედე რომელმაც გაკვირვებული მზერა მომაპყრო
-ეწევი? - სარკიდან გამომხედა
-როგორც ჩანს კი - ფანჯარა ჩავუწიე და სიგარეტისთვის უნდა მომეკიდებინა ნიას მზერას რომ წავაწყდი - ნი ნუ მიყურებ ეგრე ახლა რომ არ მოვწიო შეიძლება გავაფრინო- ნაღვლიანი მზერით შევხედე და ისიც წამში მიხვდა რომ ჩემები გამახსენდნენ ამიტომაც გადმოიწია და ჩამეხუტა. სიგარეტს გავუკიდე და ჩაფიქრებულმა დავიწყე მოწევა, მალევე მივედით სკოლაში და დიტოსგან დაუმშვიდობებლად გადავედი მანქანიდან, ნიაც უკან გამომყვა. მონატრებული ბავშვები მალევე მოიკითხა და ძველი ადგილი დაიკავა რომელიც ჩემს გვერდით იყო. გაკვეთილმა რუტინულად ჩაიარა და იმ მასალით მობეზრებულმა რაც უკვე კარგად ვიცოდი თავი მერხს ჩამოვდე
-ნინი - მეძახის მასწავლებელი და სათვალის ქვემოდან მიყურებს
-გისმენთ - თავ აუწევლად ვუპასუხე
-იქნებ დამდო პატივი და მომისმინო
-ეს თემა ვიცი უკვე ამიტომაც არ ვთვლი საჭიროდ იმის მოსმენას რასაც ახალ გაღვიძებულზეც კი გიპასუხებთ - აუღელვებლად ვუპასუხე და ნიას მზერაზე გამეცინა რომელიც თვალბით მეუბნებოდა გაჩუმდი თორე გცემო
-თუ ასეთი ყოვლის მცოდნე ხარ და ჩემი მოსმენა არ გჭირდება შეგიძლია გაბრძანდე კლასიდან - ჩვეულ მეთოდს მიმართა
-მიხარია რომ გესმით ჩემი და ტყუილად დროს აღარ მაკარგვინებთ- წამოვდექი და კლასიდან ისე გამოვედი ჩემი გაოცებული კლასელების მზერისთვის ყურადღებაც კი არ მიმიქცევია. დერეფანში დავდიოდი და მანდატურისგან თავის ასარიდებლად კლასებს ვეძებდი რომ შევსულიყავი. ბოლოს ჩემი საყვარელი დამრიგებელი დავლანდე კლასში და კარები შევაღე. არ იფიქროთ რომ ოქმის მეშინია ან რამე არა, უბრალიდ მაგ ოქმს მშობლის დაბარება მოყვება რომელიც ფაქტობრივად მე არ მყავს
-ნინა მას შეგიძლიათ შემიფაროთ - კლასში თავი შევყავი და ყურებამდე გავეკრიჭე
-ამჯერად რომელმა გამოგაგდო? - თვალები აატრიალა და ხელით მანიშნა რომ შევსულიყავი
-დალიმ
-და რატომ?
-ჩემი ბრალი მართლა არ არის, ჩემთვის მედო თავი მერხზე და იმან მომისმინეო, მეც დებილი ვარ? რატომ უნდა მოვუსმინო დალის რომელზე უკეთესადაც მე ვიცი ეგ თემა ხოდა მეც ვუთხარი თქვენი მოსმენა დროის ტყუილად ფლანგვა არის თქო და იმანაც გამომაგდობ- მხრები ავიჩეჩე და მასწავლებლის მაგიდასთან არსებულ გამათბობელთან დავდექი
-გოგო ნუ ეტლიკინები მაგათ თორემ ერთ დღესაც აღარ დაგიშვებენ გაკვეთილზე
-მერე რა, დალის თუ არ მოვუსმინე დიდი არაფერი დამაკლდება
-ოხ ნინი ნინი - თავი გააქანტურა - მაინც უაზროდ დგახარ და ახსენი შენ
-რა თემაზე ხართ?
-ინგლისის რევოლუცია - წიგნი მომაწოდა
-არ მჭირდება - მაგიდაზე დავდე და კლას გადავხედე. აქამდე როგორ ვერ შევამჩნიე დიტოს ამ კლასში ყოფნა მაგრამ ყველა ისეთი დადუმებულები და გაკვირვებულები გვიყურებდნენ მეგონა მარტო მე და ნინა ვიყავით კლასში
-შენ უნდა ახსნა? - გაკვირვებულმა მკითხა ერთმა გოგომ
-კი
-მერამდენე კლასში ხარ?
-მეთერთმეტე
-მერე შენ მეთორმეტეს მასალას როგორ ახსნი?
-მაკა მერწმუნე ეს თემა და ზოგადა მეთორმეტე კლასის მასალა მან საკმაოდ კარგად იცის - გამიღიმა ნინა მასწავლებელმა და მაანიშნა დაიწყეო
-მარტივად ავხსნი და დამახსოვრების ადვილ ხერხებს გასწავლით - ცარცი ავიღე და დაფაზე დავიწყე თარიღების დაწერა, ბავშვებს პატარ-პატარა ხრიკებიც ვასწავლე და ახსნას მოვრჩი. გასუსულ და პირღია კლასს თვალი რომ გადავავლე გამეცინა და ცარცი თავის ადგილას დავაბრუნე - კითხვები გაქვთ?
-კი - უკანა მერხიდან გამომძახა ერთმა ბიჭმა
-გისმენ
-შენი ნომერი მაინტერესებს
-გამოცდებზე ჩემი ნომერი ვერ გიშველის, მე მაინტერესებს ამ თემასთან დაკავშირებით თუ გაქვთ კითხები - არავინ ხმა რომ არ ამოიღო ამაყი გავიჯგიმე და ნინა მასწავლებელს მივუბრუნდი - რა გყავართ ასეთი ჭკვიანი - თავის ქანტურით დავუბრუნდი ძველ ადგილს გამათბობელთან
-რომ გამოგაგდებენ ჩემთან შემოდი და აგახსნევინებ ხოლმე - თვალი ჩამიკრა ნინამ, ის 26 წლის არის და ალბათ მაგიტომაც ვეწყობი კარგად
-მუდამ თქვენს სამსახურში
-შენ საიდან იცი ამდენი? - დაინტერესდა დიტო რომელიც აქამდე ჩუმად იჯდა
-მაინტერესებდა და ვისწავლე
-16 წლის ასაკში ეს ყველაფერი ასე მარტივად ისწავლე?
-ფოტოგრაფიული მეხსიერება მაქვს ამიტომაც ერთი თვალის მოკვრითაც კი ყველაფერს ვიმახსოვრებ - სიტყვის დამთავრება და ზარის დარეკვა ერთი იყო ამიტომაც უკან გავყევი ჩემს დამრიგებელს და მეც ვაპირებდი კლასიდან გასვლას წინ ის ტიპი რომ გადამეღობა ვინც ნომერს მთხოვდა
-ნომერი ჯერაც არ გითქვამს
-გამოცდები ჯერაც არ ჩაგიბარებია
-ხშირად გხედავ ხოლმე
-მერე?
-მერე ის რო ასეთი პატარა და ჭკვიანი გოგო რატო ეწევი?
-ვაიმე რა საყვარელი ხარ - მობეზრებულმა ამოვილაპარაკე - არ მითხრა რომ ჩემზე ღელავ თორემ აქვე დავიღვრები ცრემლად
-არცერთ კითხვაზე პასუხს არ მცემ
-არც ვთვლი პასუხის გაცემას საჭიროდ - გაძრომას ვაპირებდი მკლავში ხელი რომ ჩამავლო და მომაპროწიალა -მაგ ხელს თუ არ გამიშვებ იმ ადგილას აღმოჩნდება რომლის ხსრნებაც არ მინდა რადგან გოგო ვარ და უზრდელობაში ჩამეთვლება - ისეთი სიდინჯით და აუღელვებლად ვუთხარი თითქოს ისევ გაკვეთილს ვუხსნიდი
-აზრზე ხართ პატარა გოგო რა ხოდზეა? - ხმამაღლა ახარხარდა და უფრო მომიჭირა ხელი
-უფრო ძლიერად მომიჭირე და მერე იტრაბაზე ჩემზე ტანით ორჯერ პატარა გოგო დავალურჯე და მაგარი ბიჭი ვარო
-საიდან ამდენი ირონია და ცინიზმი ამ პატარა გოგოს
-ცხოვრებამ მოიტანა - ისევ ჩემი საყვარელი ცინიზმი მოვიშველიე
-ხელი გაუშვი - გვერდით ამომიდგა დიტო და იმ ბიჭს მკვლელი მზერით დააკვირდა
-მაცადე ვერთობი
-ხელი გაუშვითქო გითხარი უკვე და ხომ იცი გამორებები აღარ მიყვარს - შეუღრიანა და მანაც წამში გამიშვა ხელი
-ამათ მუშტები თუ არ დაანახე ისე ვერ იგნებენ ვერაფერს - ამოვიბურტყუბე ჩემთვის და კლასი მზერისგან ამწვარი ზურგით დავტოვე, აბა რა იქნებოდა ყველა მე მაკვირდებოდა.