დილას მასზე ჩახუტებულს გამეღვიძა... იწვა და მიყურებდა როგორ მეძინა...ბედნიერებაა, როდესაც პირველს მას ხედავ ვინც სიგიჟემდე გიყვარს... კარგახანს მეფერებოდა თმაზე მერე შეამჩნია, რომ არ მეძინდა და ჩაეცინა...
-დილამშვიდობისა ანგელოზო(თორნიკე)
შევიშმუშნე და ქვემოდან ავხედე..
-დილამშვიდობისა თოკ(. მე).
საწოლიდან ავდექი და ბოტასებს დავწვდი ჩასაცმელად...
-სად მიდიხარ? (თორნიკე)
გამეცინა და მივუტრიალდი..
-დათას და კოტას უნდა შევატყობინო ახალი ამბავი(მე)
-რომელი? (თოკო)
ჩაეცინა და თითებიჩემს მკლავზე აასრიალა. იმ წამსვე სიამოვნებისგან დამბურძგლა და ეს შეამჩნია... გაეცინა და იგივე გაიმეორა. ფეხზე წამოვდექი და საწოლისგან მოშორებით დავდექი.
-ორივე. და გეყოს რა ჩემი წვალება.(მე)
საყვარლად გავიბუსხე.
-კაი ხო(თორნიკე)
დანებების ნიშნად ხელები აწია...
დავიხარე რომ ლოყაზე მეკოცნა...უეცრად კი ტუჩებზე მეძგერა... წამართვა წაიღო პირველ ამბორიი. ის კოცნა მომპარა რომელიც ისედაც მას ეკუთვნოდა... ვერ ავღწერ რაოდრნ სასიამოვნო იყო ეს ჩემთვის...
ხელი ფრთხილად მივარტყი მხარზე და სიცილით ვუთხარი
-დამპალი. ბიჭი ხარ შენ(მე)
-შენ კიდევ ჩემი გოგო(თორნიკე)
-არაფერიც.(მე)
-აბა ვისი ხარ ტო? (თორნიკე)
მე ხო ბავშვურობის გარეშე არ შემეძლო.
-დედასი და მამასი ვარ მე. მარა არა დათასი ვარ. მარტო რა(მე)
ორივეს გაგვეცინა და მეც სახლში წავედი ვიჯექი ტაქსიში და უაზროდ მეღიმებოდა... ფული გადავუხადე და ტაქსიდან გადმოვედი... სახლში წივილ- კივილით შევვარდი...
-ხალხო აქ ხართ?? გღვიძავთ?.
ოთახიდან დათა გამოვარდა უკან ნია მოყვა ნუ დიდად არ გამკვირვებია ისიც ისე იყო დათასთან როგორც მე და ვაფშე არაფერი უტყდებოდა...
-რა გაყვირებს გოგო? (დათა)
და უეცრად გაშრა გაიაზრა ვინ იდგა მის წინ კიბეებზე ჩამიფრინდა რასაც ქვია და ჩამეხუტა ხეკები წელზე ჰქონდა შემოხვეული და მატრიალებდა...
-გაჩწ გაჩე გაჩე... დანეხვა შ არანორმალურო თავბრუ
.. დათააა.
ბიოლოს მაინხ დამსვა.
-ორი ამბავი მაქ... (მე)
-კარგი და ხუდი(კოტა)
გაეცინა მეც ამიყია...
-არა ორუვე ჯარგი...(მე)
-მეც მაქ კარგიამბავი(ნია).
-რა გამოვტოვე? (მე)
-დაჯცა და გაუგებ (ნია)
-ხო კაი ჯერ მე ვიტყვი(მე)
-მალე რა(კოტა)
ღრმად ჩვისუნთქე და დავიწყე
-1თოკომ გაიღვიძა. (მე).
ატყდა ერთი ამბებიწივილი კივილი საში სირბილი ყველას გვუხაროდა და მოგვწონდა ის აზრი რომ თოკოკარგად იყო. არ. მეგონა ვინმეს მეირე თუ გაახსენდებკდა მაგრამ კოტა ხო დამპსლია მაინც უნდა მათქმევინოს..
-მეორე? (კოტა)
თავი მოვიფხანე და გავიცინე ნიამ ეგრევე მოწვა
-რაააა? (ნია)
იმხელაზე იყვირა ლამის გული გამისკდა შმაფრინდა და აღარ მშორდებოდა..
-არ არსებობს სერიიზულად? ვაიეეე გილოცავ კაია საყვარეკო გეღირსა ეგ ბედნიერება(ნია)
ბიჭები შოკირებილები გვიტურებდნენ და ვერ ხვდევოდნენ რა ხდებოდა. ბოლოს ისევ კოტამ ამოიღო ხმა
-რა ხდება? (კოტა)
ნიას გადავხედე და ისიც მიხვდა რაც ჩავიფიქრე.
-ნიკას შეურიგდა(ნია)
ჩემს ძმას სახეზე ფერები ეცვალა... მართლა დაიჯერა ნიას სიტყვები.. კოტე შქანდა და ბოკო ხმაზე იყვირა.
-რა გააკეთე? (კოტე)
-ნიკას შვურიგდი რა მკხვდა მიყავრს ვუყვარვარ(მე)
მხრები ავიჩეჩე... კოტე ლამის იყი შაზე გამგლიჯავდა...
-რას მარტყი თი იცი რამდენი ვიჩალიჩეთ მაგ ნაბიჭვარს რომ არ ეპოვნე შნ მოკვლას აპირებდა ჩემსას თრნიკესას მთლი ჩენი სასტავისას და შნ რა გაკეთე დებილი ხარ დებილი(კოტე).
აი აქ გვაშრით მეც და ნიაც რას ქვია
-დაიცა რაა მეღადვაები? მოვკლავ მაგ ნაბიჭვარს(მე)
-მანამდე თვითონ თუ არ მოგკლა (კოტე)
-ვერ მომკლავს იმიტორო ვიღადავეთ არ შვრიგებივარ არა გესმის ახალი და კარგი ამბავი ის იყო რომ მე და თრნიკემ გადავწყვიტეთ ერთდ ვიყოთ....
კოტეს გაეცინა და როცა მიხვდა არ ვხუმრობდი თვალები დჭყიტა.
-დაიცა სერიოზულად? მიხვდით თქვე დებილებო რო გიყვართ ერთმანეთი აუ სასწაული რახან მაგას მიხვდიტ...(კოტე)
ვიცინეთ და ბოლოს ნიამაც გადაწყვიტა თის სასიხარულო ამბის თქმა. ნუ ჩემთვის.
-ჺუ დამპირდი რო არ მიმაკლავ(ნია)
-მაგას არ დაგპირდები თუ იმ ნაბიჭვარს შურიგდი ჩმი ხელით დაგახრჩობ(მე)
ხელები ავწიე და მისკენ გავიშირე.
-არა(ნია).
-თქვი ხო ვიცი ვარესსიზავდი(მ)
ვიცოდი რაღც შოკი პიკი პანიკას იტყოდა.
-აუ მე და შნი ძა ერთდ ვართ(ნია)
-კაი(მე)
უცენ გავიაზრე რაც თქვა და მისკენ გავიქეცი
-რა თქვი? მოდი აქ მოეთრიე. ეგ როგორ დამიამლე??? შე დამპალო არსებავ მოგკლავ...
რომ დავეწიე ჩავეხუყე და ლამის კოცნით მოვკლაი...
დრო გადიოდა წუთს წამი ემატებოდა ყოვეი დღე ახლაი სურპრიზით იქყებოდა... ხან პარკში ვიყავით, ხან კაფეში დავხეტიალობდით ორნი და მეტნი კოტა ეულად მოგვყვებოდა უკან ანი ხანდა-ხან თ ამოვიდოდა ჩემთან კსიც კოტე თუ არ იყო... მოკლედ ახალი წლის სამზადისი გვქონდა..... ტრადიცისამებრ ორნიკეს ოჯახი ჩმთან მოვიდა... უბრალოდ ეს ახლაი წელი არ იქნებოდა მსგავსი არცერთი სხვა ახალიწლის... მე წელს მიხაროდა ახლაი წელი ისე როგორც არასდროს ახალი წელი ახლაი ისტორიები ახლაი ამბები ახალი. ცხოვრება... წელს ყველაფერი სხვაგვარად იყო... დედა და მამა საფრანგეთში იყვნენ.. მე და თრნიკე წყვილის ამპულადებოდით ახალწელს ასევე დათა და ნიაც... თოკოს მშობლებმა არ იცოდნენ ჩენზე იცოდნენ ვიღაც უყავრდა მაგრამ არ იცოდნენ ვინ ასე რომ გადავწყვიტეთ დღეს გვეთქვა...
გოგოები სუფრას ვაწყობდით დათ და კოტე მაღაზიაში გავიდნენ ლუდის მოსატანად... თრნიკე კი საჩუქრებს ალაგებდა ნაძვისხესთნ რომ თრმეტის მერე გაგვეხსნა... ყველა რაღაცას აკეთებდა... დავფიქრდი კოტესთვის რა უფრო ძირფასი იქნებოდა ის საჩუქარი რაც ვუყიდე თუ ის ის რომ ანი შრიგებოდა... მივხვდი ანის შერიგებაზე მეტად არაფერი უნდოდა... უეცრად თორნიეკ მომეპარა უკნიდან და ჩმეხუტა შვხტი არ ველოდი.
-რაზე ჩფიქრდა ჩმი ანგელოზი?(თორნიკე)
ჩუმჺდ ჩამჩურჩულა...
-ისეთ არაფერზე და***დე(მე)
სუფრის აგწყობას მოვრჩითბიჭებიც მოვიდნენ და დადგა სანატრელი დრო ყევლანი სუფრას შემოვუსხედით... ბედნიერების წამები ნატალი და ჯერემიც აქ იყვნენ... თორმეტს გადასცდა... გაისმა ფეოერვერკების ასაფეთქებლების და სხვა ათსი რამის ხმა... ხმა რო ელიც ბავშვებს აბედნიერებდა... ხმა რომელიც ახალიწლის დადგომას გვამცნობდა... ხმა რომლითც ახალი ცხოვრება იქყებოდა... საჩუქრების ჯერი დადგა ყველამ ყვეას მისცა საჩუქარი და ახლა მე და თრნიეკს შემოგვაჩერდნენ ფიქრობდნენ რა იქნებოდა ჩვენი საჩუქრწბი...
-ჯერ შნ გახსენი რა(მე)
-კარგი(თორნიკე)
ყუთს თი ახადა და ოთხად გაიშალა თითვეულ გევრდზე ჩენი ფოტო იყო კიდევ ერთს ახადა თვი კიდევ იგივე კიდევ ერთი... კიდევ. კიდევ და კიდევ ბოლოს კი ანგელოზის ქანდაკება იყო...
-ეს.. ეს რა ლამაზია მი..(თორნიკე)
რაც მე ამაზე ვიწვალე.. ნამდვილად ღირდა.. ახლა ჩემი ჯერი იყო. საკმაოდ მოზრდილი ოთხკუთხედი ყუტი გადმომცა გავხსენი და კიდვე ყუთი მინიმუმ ათი იყო ასე... ბოლო ყუთს მოვხადე თვი და ბეჭდის ჩსადები შემჩა ხელშ და არა უბრალო ნიჟრისგან გაკეთებული.. დედამისს თლები ლაის გადმოსცვივდა ამის დანახვაზე... ყუთი აგვხსენი და იმედი გამიცრუვდა როცა ის ცარიელი დამხვდა...
-ვიფიქრე მაინც უნდა ამომეღო და რატომ დავტოვო შიგნით თქო? (თორნიკე)
მისკენ გაკვირვებული მივტრიალდი მან კი გულის ჯიბიდან ულამაზესი ცისფერთვლაინი ბეჭედი ამოიღო... ბეჭედი როესაც ჩმი თთები უნდა დაემშვენებია...
-კარგახანს ვიცადეთ სანამ ვეტყოდით ერთმანეთს იმას რასაც ვგრძნობდით... დიდხანს ვითმინეთ ერთმანეთისგან არიდებლი მზერა... დიდხანს ვაჩვნეთ ერთმანეთ რომ მეგობრულად გვიყავრდა... დიდხანს გავტარეთ დრო ერთმანეთისგან შრს... ბევრი აგდვაიტანეთ ცალცალკე და ბევრს გადავიტანთ ერთად... ბევრი ვიბრძოლეთ... ბევრი დავთმეთ... ვებრძოლეთ ყვეკაზე ძლიერ მტერს საკუთრ თ და ახლა მე ომშუ გამარჯვებული შენ წინაშე ვდგავარ მუხლმოდრეკილი და გთხოვ რომ დარჩენილი სიცოცხლე... წლები როებიც დაგჩ მანამ სანამ იმ ქვეყნად წახვალ ჩმთან გაატარო... ჩემჯ ცოლი ჩემი შილების დედა გერქვას იყო ქლაი რომელიც ჩემი მეუღის ტიტულს ატარებ... მია ცოლად გამომყვები? (თორნიკე)
ვუყურებდი მას კაცს რომელიც სიგიჟემდე მიყვრდა...ვუსმენდი და ვაამალიზებდი რომ შეუძებელუა ვინმე რ დასთნხმდეს საყაველუ კაცის წინადადებას მის ცოლობაზე... როგორ ძლიერ უნდა გიყავრდეს ადმაიანი რომ ერთადერთი სიცოცხლის გატარება მასთან მოინდომო?
ალბათ იმდენად ძიერად და იმხელა გრძნოვით რამხაც სმტაროა... მასსავით დაუსრულებლად... მარადიულად...
-თნახმა ვარ... თანახმა ვარ ვიყო ში ცოლი და თახმა ვარ შენგვერდით გავატარო ის წლები რაც დამჩა..
თითზე ბეჭედი განიკეთა და ადგა მაგრად ჩმეხუტა ბავშები გვილოცვადნენ დეიდა თიკა და ბიძა თზო კი გაშეშებულეჰი იდგენნ.
-დედა მამა გაიცანითჩმი საცოლე მია(თორნიკე)
-მოგკლავთ ორივეს რამფენი ცანია ერთდ ხართ? (თიკა)
-4თვეა(მს)
-კარგი ბედნიერებას გისურვებთ შენზე კარგი ვინ უნდა მოეყავნა ამ დე*** ცოლად... (თიკა)
ძლიერად ჩმიკრა გულშ და გადმკოცნა.. მლე წავიდნენ უფროსები და დავრჩით ჩვენ 5.მე რის მია ვიყავი დესვე არ შემერიგებინა ანი და კოტე...
-ოთხშ ავალ(მე)
ავედი და ტანსაცმლის გამოცვლა დავიწყე კააბა უნდა ჩმეცვა და მერე კლუბში წავსულიყავით... ოთხშ რომ ავედი კარის ჩკეტვა დამეზარა... ტანსაცმელი გავიხადე და ის ის იგო ში კაბა უნდა გამეხადა თრნიკებ შემოაჭრა.
-მაცადე რჺ გამოცვლა(მე)
კაეი გადაკეტა და ხელები შშველ წელზე შმომხვია... სიამოვნებისგან დამბურძგალ. დაიხარა და ჩმს ბაგეებს დაეწაფა მეც გონება არწული ავყევი მის კოცნას... ხელები ბარძაყებზე ჩასრიალა ძლიერად მომჯჭირა და წელზე შმისვა... ვერაფერზს ვეღრ ვფიქრობდი... სიმყუდროვე კარზე კაკუნმა დაგვირღვია.
-მია ამლე რა (კოტე)
-კაი(მე)
სწრაფად სვანებე თორნიეკს თვი და ნაის დავურეკე ბევრი ჩკიჩი დამჭრდა სანამ დავითაბხმებდი ამოსუკიყო როგორღაც მოვახწრხეთ და კოტე და ანი ოთახშ ჩკეტეთ ერთსათაინი კინკლავის მერე კარი ფრთხილად გავაღე და რას ვხედავ...
-ვაიმეეეეე(მე)
-კაი რა იყო შყავრებუკისთის ვის არ უკოხნია (ანი)
საყავად გაიკრიჭა. ეს ახლაი წელი საუკეთესო იყო ყევლანაირად მე მოვახერხე და კოტეს ანი დავუბრუნე... ისინიც ბედნკერები იყვენ. როგორც დანარჩენები ვიაყვით ისე...

ჰეი დავბრუნდი მგონი დამაგვიანდადადება არ ვიცი. მოკლედ არ ვიცი რამხელა გამომივიდა მაგრამ მემგონი ციტა
დიდია წინათავებთბ შედარებით და უფრო ცუდიც... არ ვიცი რა მკმდის მა ბოლო დროს დიდად ვერ ვწერ. ბოდიშთ გავაგრძელო?