მხარზე ჰყავდა მიკრული, ეს ურცხვი კი ყელში და ყველა იმ ნაწილში კოცნიდა სადაც მიწვდებოდა.
საპირფარეშოსთან მდგარს სისხლი თავში ააწვა, მაგრამ არაფერი შეიმჩნია ცარიელი სკამისკენ წავიდა და მარტოსულად ჩამოჯდა.
კიდევ ერთხელ გახედა, მოკლე შორტსა და ტოპში გამოწყიბილს, ლამის კალთაში უჯდებოდა ტიტეს და იქვე ხდიდა.
- - ჩაილაპარაკა დაბოღმილმა და მოულოდნელად წამომდგარს თვალი გააყოლა, დრო იხელთა და მისი სავარძლისკენ დაიძრა, ტიტეს დაუნახავად უკნიდან მიუახლოვდა და სავარძელში ჩაფლულს უკნიდან მოეხვია.
- გამარჯობა ლორთქიფანიძე.- ყურჩი ჩაჩურჩულა, ლორთქიფანიძე თავიდან შეკრთა, თიკას დანახვაზე კი გაეღიმა და მოხვულ მკლავზე აკოცა.
- გამარჯობა თიკუნაა.
- აიი ვერ გიტაან.- უცბად მოშორდა და უკან დაიხია, ტიტეს გაეცინა ფეხზე წამოდგა და გაქცეული თიკა უცბად მიიხუტა ზურგით და თავი მის ყელში ჩარგო.
- რა ჯანდაბა გეტაკა.- სიცილით აიყოლია ცეკვაში.
- შენს ბინძურ ხელებს თუ მომაშორებ უღრმეს მადლობას გეტყვი.
- არ მჭირდება შენი მადლობა.
- გამოუსწორებელი ხარ.
- ღმერთო თიკუუნნ, იეჭვიანე?- თან საფეთქელზე კოცნიდა.
- რა ჯანდაბას მეუბნები? მეე? შენზე? მთვრალი ხარ ლორქიფანიძე?
- რა შემატყვე?
- ბოდავ და ეგ შეგატყვე.
- მოდი წავიდეთ.
- შენთან ერთად არსად არ წამოვალ.
- დარწმუნებული ხარ?
- სრულებით.
- მე კი მგონია, რომ წამოხვალ.
- არაა.- თვალები ეხუჭებოდა, ლორთქიფანიძის მხარზე ედო თავი და ზურგით მის გულ მკერდს გრძნობდა- ტიტე შემეშვი.- მთელ ყელს უკოცნიდა და თიკას სადაც იყო ფეხები ეკვეთებოდა, ტიტეს ეჭირა თორემ აშკარად წაიქცეოდა.
- წამოხვალ? ვიცი რომ გინდა.
- ხო, ხოო მინდაა- სწრაფად დაიძრნენ გასასვლელისკენ, თიკას დაქალები სულ დაავიწყდა, საერთოდ ყველაფერი დაავიწყდა, საერთოდ ყველაფერი, მანქანის კარი გამოაღო და ჩასხდნენ.
- რა ჯანდაბას მიკეთებ?- ხელი ჩაავლო და მუხლებზე გადაისვა, გულში ჩაიკრა და საფეთქლებზე აკოცა, თიკამაც მოხვია ხელი და მისყელში თავჩარგულს გაეღიმა.
- იცოდე რომ მატკინო მოგკლავ.
- იციი? ღვიძლი ისევ მტკივა.- გაეცინა ტიტეს
- სმის და მოწევის მეტს არაფერს აკეთებ, საერთოდ როგორ არ კვდები?
- ჯერ ადრეა არ გეცოდები?
- არა!
- შენი ბრალია, ვინერვიულე, ამიტომ ვსვამ და ვეწევი.
- და ქალებშიც ჩემს გამო დადიხარ ხო? - თავი წამოსწია და განრისხებულმა ჩაახედა ცისფერ თვალებში- ცისფერი თვალები გაქვს?- წამში მოლბა და ხელი წვერიან ლოყაზე ჩამოუსვა.
- ჰოო, მოგწონს?
- ვითომ არ იცის, რომ სიმპატიურია.
- შენგან მესიამოვნებოდა უფრო.
- როგორი მაცდურიხარ.- თიკაზ ტუჩებზე გადაატარა თითები და ვეღარ მოითმინა, კისერზე ხელი ძლიერად მოხვია და ტუჩებზე გაეტაკა, თიკა გაოგდნა, ვერ ხდვებოდა რას აკეთებდა, როდესაც გაიაზრა, რომ ლორთქიფანიძე კოცნიდა, მიენდო, კისერზე ხელი შემოხვია და ღრმა კოცნაში აჰყვა, ოდნავ წამოიკვნესა, ამან ლორთქიფანიძე უფრო გაახელა და საჯდომზე ჩააფრინდა.
- მოძალადე ხარ- ხმა ათრთოლებულმა ამოილაპარაკა.
- დავიჯერო არ გსიამოვნებს? თავი გადააწევინა და ხორხზე ტუჩებით დააკვდა, თიკას ძალიან უნდოდა მაგრამ კვნესა ვერაფრით შეიკავა, მაისურის დეკოლტე გადაუწია და ბიუსჰალტერში მომწყვდეულ მკეერდს ვნებიანად დახედა.
- მინდიხარ.- ყურის ბიბილოზე წაეტანა ტუჩებით. - გინდა აქ გქონდეს პირველი სექსი?
- ცუდად მხდი, რაიცი რო პირველია.
- მეღადავები თიკა?- მოკლე კაბა აუწია საცვალს წაეტანა თითებით, თან შეუჩერებლად უკოცნიდა ყელს, ლავიწის ძვლებს მკერდს, საბოლოოდ თავზე გადააძრო მაისური და ბიუსჰალტერი შეუხსნა, მკერდს ხელები მოუჭირა და ორივე დაუკოცნა, საცვალი გახადა ხელებით აკრძალული ზონისკენ შეუძვრა.
თვითონ მალევე შეიხსნა ქამარი და შარვლის გახსნას აპირებდა, როდესაც თიკა შეშინდა და ლორთქიფანიძემაც ეს შენიშნა.
- კარგი მაპატიე.- ხელი სახეზე ჩამოუსვა და ბიუსჰალტერი თავისი ხელით შეუკრა.- ვიჩქარე, მაპატიე, არმინდოდა შენი შეშინება.- საცვალიც შეუსწორა, მოაწესრიგა, ერთი გემრიელად აკოცა ტუჩებში და სავარძელზე გადასვა ჯერ კიდევ ეიფორიაში მყოფი.
- სახლში წამიყვანე რა. - ლორთქიფანიძემ მანქანა დაქოქა და დიდი სისწრაფით გაიჭრა მანქანა გზაზე.

* * *
გოგონები დიდხანს ეძებდნენ გაუჩინარებულ თიკას, მაგრამ საბოლოოდ ყველა მიხვდა რაშიც შეიძლებოდა ყოფილიყო საქმე.
ლიზამ ნაცნობი სილუეტის დანახვისას ყველაფერს მოოდა, მაგრამ გულის წასვლას არა.
ბაჩი მენაბდე დროს არ კარგავდა და ორ მაღალ ქერათმიან გოგონას, რომლებიც მისი მხრების ქვეშ იდგნენ მონაცვლეობით კოცნიდა, ისე უნდოდა ბოლო ხმაზე ეტირა, მოვარდნოდა და თმით ეთრია.
რა ჯანდაბა სჭირდა ვერც თვითონ ხვდებოდა, უკვე ჰაერიც აღარ ყოფნიდა ახლა ნებისმოერთან თვითონაც იგივეს გააკეთებდა, მის გვერდით თავისუფლად მდგარი ბიჭი ახლახანს შეამჩბია მზერით რომ ჭამდა და ღიმილით მიუახლოვდა.
- გამარჯობა ლიზა.- ხელი გაუწოდა, ბიჭმაც ბედნიერი სახით მისი ხელი თავისაში მოიქცია.
- ირაკლი, ძალიან სასიამივნოა.
- ჩემთვისაც.
- ძალიან ლამაზი ხარ, ხომ არ გვეცეკვა?- მასთან ახლოს მყოფმა ხელი წელზე შეუცურა ხელი და საცეკვაოდ გაიწვია, არც მის ტანზე შეხებას ერიდებოდა, უკანალზე ჰკიდებდა ხელს და უჭერდა, ლიზას ხმაც არ ამოუღია, ყველაფრის ნებას აძლევდა, ბოლოს ყურთან ჰკოცნიდა, ლოყებზე და საბოლოოდ ტუჩებსაც მიაღწია, ხელები თხელ მაუსურში შეუცურა და მკერდამდე ააღწია, პირში ენით შეუძვრა და ლიზამაც კისერზე შემოჰხვია მკლავები, უცბად მაღალი სხეული მოშორდა და ბაჩანას სილუეტმა ჩაანაცვლა.
- მივდივართ.- მხოლოდ ეს უთხრა და მკლავში ხელი ჩაავლო
- ერთი წუთით ძმაო- ზემოთ ხსენებულმა ირაკლიმ ლიზას წაყვანა არ აცადა- შენ მე აქ ვერ მხედავ? რა პონტში ერევი? - ბაჩანას აღარ მოუსმენია ისე სტაცა ხეელი და გარეთ თრევით გაიყვანა ლიზა.
- ვით რა პონტში იქცევი, შეგიძლია ამიხსნა? - თავისკენ შემოატრიალა და თვალებში ჩახედა.
- უკაცრავად? რასქვია ვით? გართობა ბაა? - მთელი ხმით უკივლა ლიზამ და ხელი გააშვებინა.
- მომისმინე, ყველას არუნდა აძლევდე უფლებას, ყველას თვალწინ ტანსაცმელი გაგხადოს.
- ნუ ამეტებ!
- რას ვამეტებ გოგო კინაღამ გაგ*იმა და მერომ არ მოვსულიყავი ალბად მართლა გაგ*იმავდა.- მანქანისკენ წაიყვანა და ძალით ჩასვა.
- ხოარ გაგიჟდი, ხელი გამიშვი, ეს საძმაკაცო მოძალადეები შეიკრიბეთ თუ რა თემაა?
- სწორედ ეგ თემაა.
- ბაჩი არ მეხუმრება, გამიღე კარი.
- მართლაა?- ირონიულად გადახედა.- კიდევ რა გაგიღო.- გაზის პედალს მთელი ძალით მიაწვა და მანქანა ისეთი სისწრაფით მოწყვიტა ადგილს ლიზას კინაღამ გული გაუსკდა.
- რა ჯანაბას აკეთებ ჩემი სიკვდილი გინდა?
- ამ წამს?- ჩაფიქრდა- ხო... რაღაც მაგდაგვარი
- ბაჩანა!
- ლიზა!- იგივე ტონალობით გაუმეორა
- არ ვხუმრობ!
- სადღაც უნდა წაგიყვანო...- მანქანა სრულიად სხვა გზაჯვარედინზე გადაუხვია ლიზას გაოგნებული თვალები დააიგნორა...