მთელი კვირა ჩვეულებრივად ჩამთავრდა, როგორც ჩვეული რეჟიმი. ნონა გამოწერეს სავადმყოფოდან, მე ვმუშაობდი, გოგოებს ტელეფონით ვეხმიანებოდი, ერეკლეც ყოველდღე დოზირებულად და ორაზროვნად თავს მახსენებდა და აშკარად თავს მაჩვევდა თუ რას აკეთებდა ვერ ვხვდებოდი. ისეთი ორ აზროვანი საქციელები და ლაპარაკი ჰქონდა მაბნევდა უფრო და უფრო მეტ ინტერესს და „მუღამს“ მიჩენდა“.
- აბა რა გადაწყვიტე? სად მივდივართ?- ერეკლე ტელეფონზე
- რავიცი ჩემთვის სულ ერთია და არც მიფიქრია,
- კარგი მაშინ მე გამოგივლი 7 თვის და წავიდეთ
- კარგი- არ მიკითხავს სად, ან რა მნიშვნელობა ჰქონდა.- როგორ ჩავიცვა?- დრესკოდი მაინც მცოდნოდა
- სექსუალურად- და მივხვდი რომ გაეღიმა მიუხედავად იმისა რომ ვერ ვხედავდი
- კარგი- ძაან ჩვეულებრივად მივიღე.
კვირა დილას შევთანხმდით. ბავშვის საკითხი ძიძასთან მოვაგვარე და არავისთვის არცერთი დაქალისთვის არ მითქვამს ჩემი საღამოს გეგმები. რა თქმა უნდა კვირა დღე განსაკუთრებითსამეგობროს შეკრების დღე იყო მაგრამ რაღაცა მიზეზებით ტავი დავიძვრინე შეკრებისგან. ჩვეულებრივად სახლში ვიყავით მე და თომა და მთელი დღე სახლში უაზროდ გავატარე. 5 საათისთვის ბავშვი ძიძასთან გადავიყვანე და თავის მოწესრიგება დავიწყე. შავი მოკლე კაბა საკმაოდ სექსუალური ზედამხარით, თხელი მაღალი ჩექმა აპრილი იყო და შეიძლებოდა თხელი ჩექმის ჩაცმა ქუსლზე. მაკიაჟი გავიკეთე თმა დავისწორე. ზუსტად 7 ხდებოდა,
- მოვედი- ერეკლემ დარეკა
- ოკეი- ყოველიშემთხვევისთვის ჟაკეტი ავიღე ჩანთა და გამოვედი. სადარბაზოში რომ გავედი მანქანიდან გადმოსული იყო რაც ძალიან მომეწონა, ეს ელემენტარული კულტურაა.
- შენ რა დამიჯერე?- გაიკვირვა
- ვერ მივხვდი?
- სექსუალურად ჩაიცვითქო და..- ამათვალიერა
- ხო რავიცი ...- მეც გამიკვირდა რატომ დავყევი მის ნათქვამს- ავალ გამოვიცვლი
- არა არა, კარგადგამოიყურები, მაგიტომ არ მითქვამს... დასაწყისი კარგია..
- ვერ მივხვდი?- ვერ ვიგებდი. ხომ ვთქვი ძალიან ორაზროვანი იყო. მოსწონდა თუ არ მოსწონდა ვერ ვხვდებოდი
- მიყვარს დამყოლი გოგოები- გაიღიმა და კარი გამომიღო ავტომობილის
- არც ისე დამყოლი ვარ - შევეცადე ჩემი სიჯიუტის ინფორმირება მიმეწოდებინა და ჩავჯექი.
- სირთულეებიც მიყვარს - მიპასუხა როდესაც მანქანა დაქოქა. სად მივდიოდით არ მიკითხავს, ვაკეში რომ აღმოვჩნდი მივხვდი რომ კუს ტბისკენ მივდიოდით.
- დრო რამდენი გაქვს? გეჩქარება?
- არც ისე რაიყო?
- არაფერი უბრალოდ გავისეირნოთ დავილაპარაკოთ ყავა დავლიოთ კარგი საღამო გავატაროთ... - ამ დროს ჩემი ტელეფონი რეკავს, დავხედე და ერთი შემაწუხებელი ასე ვთქვათ „ პაკლონიკი“. ხმა გავთიშე და დავდე ტელეფონი.- არ უპასუხებ? - აშკარად დაინტერესდა
- არა.. ისეთი არაფერია მეზარება პასუხის გაცემა. - კუს ტბაზე გააჩერა მანქანა გადმოვედით - გავიაროთ რა ფეხით?
- არ დავჯდეთ?- ბარზე მიმითითა
- კი მაგრამ კარგი ამინდია ცოტა გავიაროთ და მერე.
- კარგი - და კრუგზე წავედით კუს ტბის. ტელეფონი ისევ რეკავდა და ძალიან ვღიზიანდებოდი უკვე, ხომ უნდა მიხვდე რომ არ გპასუხობ ან არ მინდა ან არ მცალია
- უპასუხე იქნებ რა ხდება?!- აშკარად ერეკლესაც არ სიამოვნებდა ვატყობდი
- არაა სასწრაფო გაჩერდება, არაფერი არ ხდება ვიცი
- ვინ რეკავს?- არ ვიცი რატომ მაგრამ მის ყველა კითხვას ვპასუხობდი, ვკომპლექსდებოდი და თავდაჯერებულობას ვკარგავდი მასთან.
- ერთია..
- თაყვანისმცემელი?
- დაახლოებით.
- ნამეტანი თაყვანს გცემს.. დაჯდა ტელეფონი იმდენს რეკავს.... შენი მეგობარი ხომ არარის?- შემეძლო არაფერზე მეპასუხა და უბრალოდ მეთქვა შენი რა საქმეა მაგრამ რატო არ ვქენი ესე არ ვიცი.
- არააა რას ამბობ, საიდან მოიტანე?!
- რავიცი თავისუფალი ქალი ხარ იქნება გყავს ვინმე - და ამ სიტყვებზე რომ იმედი მომეცა რო გავერკვიე თითქოს და მივხვდი რომ ვაინტერესებდი - მე ვინ მეკითხება უბრალოდ პრობლემები არ მინდა შეგიქმნა- დაამატა და ისეც ავიჭერი.
- ვინმე რომ მყავდეს აქ ვიქნებოდი? - გამიკვირდა და თითქოს სიტუაცია იძაბებოდა
- ხო რავიცი, მაგ შემთხვევაშიც რა მოხდა რომ იყო..
- ხო გეთანხმები არაფერი არ მოხდა და..
- უბრალოდ არ არის ლამაზი როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ ან გვერდით ხარ ვიღაცამ ესე გამუდმებით რეკოს, ცოტა გამაღიზიანებელია, მიუხედავად იმისა რომ ჩემი საქმე არ არის არ მიყვარს ესეთი რაღაცეები- ერთიანად მიაყარა სიტყვები და მივხვდი ძალიან არ სიამოვნებდა ეს მომენტი
- ალო..- ავიღე ტელეფონი
- რატო არ მპასუხობ? - ყურმილის იქით დათო
- აბა თუ მიხვდები?- აგრესიით და ირონიით ვუპასუხე, თან ერეკლეს უყურებდი რომელიც დაკვირვებით მიყურებდა რას და როგორ ვიტყოდი. დათო ერთი მომაბეზრებელი უთავმოყვარეო ბიჭი იყო რომელსაც ძალიან პირდაპირ „ ვახვევინებდი“ და არანაირი იმედი არ მიმიცია, მაგრამ არანაირი აზრი
- რა აგრესიული ხარ რა ხდება?
- რა გინდა?
- სად ხარ?
- რაში გაინტერესებს რა გინდა?
- უბრალოდ სად ხარ?
- მაგისთვის ამიფეთქე ტელეფონი?- ძალიან გავბრაზდი თან დავიძაბე ერეკლეისეიყურებოდა - ვსეირნობ მეგობართან ერთად რამე პრობლემა გაქვს?- ძალიან აგრესიული გავხდი
- ვინ მეგიბართან?
- შენ ხო არ გაკლია? რა შენი საქმეა,,,
- სად ხარ მოგაკითხავ და წამოგიყვან
- აუ შემეშვი რა..- და გავთიშე ტელეფონი, ერეკლე აშკარად უკმაყოფილოდ იყურებოდა
- რა უნდოდა?!
- არაფერი ისეთი...- ტელეფონი არ ჩერდებოდა ბოლოს მივბლოკე დათო მაგრამ სხვა ნომრებიდან დაიწყო რეკვები, თან კუს ტბას წრეზე მივუყვებოდით.
- ვინმე მნიშვნელოვანია?
- არათქორატო არ გესმის?- თავის გამართლებასავით ვუთხარი
- აბა მაშნ გასაგებად ვერ უხსნი იმას რომ არ უნდა დარეკოს?
- ვეუბნები და ჰა რავქნა აბა... რატო იცით კაცებმა როგორც კი გაიგებთ გოგო თავისუფალია არ ჩერდებით და როგორც კი გაიგებთ ვიღაცა ყავს ეგრევე სტოპი... ისე რატომ არ სტოპდებით?
- მე მაგ კატეგორიას არ ვეკუთვნი.. მეტი საქმე არ მაქ ვეხვეწო ვინმეს... და დიდხანს უნდა ვილაპარაკოთ „მაგაზე?“- დათ იგულისხმა. ტელეფონს ზარი გამოვურთე. ნელნელა დიალოგი აგვეწყოსავით, როგორც ხდება მოკითხვა ამა თუ იმ ეტაპის გახსენება განხილვა და ა.შ. ბარშიც შევედით და ვივახშმეთ. რაც მეტად ვუყურებდი მით მეტად ვიხიბლებოდი მისით. მეშინოდა? არა უბრალოდ მიკვირდა ასეთი დამოკიდებულების გაჩენა მის მიმართ. ჩემთვის „იდეალური“ მამაკაცის შთაბეჭდილებას ტოვებდა. ასეთი მიზიდულობა მართლაც რომ არასოდეს მიგრძვნია და ვხვდებოდი რო მინდოდა მასთან. უკვე დაბნელებული იყო კარგად, სახლში მივყავდი და არ მინდოდა აშკარად რომ საღამო დამთავრებულიყო.
- შეგიძლია სადმე მიაჩერო ორი წუთით? - ვთხოვე და თვალი არ მომიცილებია მისთის მაინტერესებდა მისი რეაქცია და ქცევა ჩემს ნათქვამზე. არც ხმა ამოუღია არც რეაქცია..არც კი გამოუხედავს,,კუსტბიდან ერთერთ მოსახვევში გადააყენა მანქანა გზაზევე, არც კი ჩაუქრია მანქანა, გამომხედა - ერთი მაკოცე - მისკენ წავიწიე ოდნავ. წამიც არ გასულა ალბათ ფრაზის დამთავრებიდან როდესაც მისი ტუჩები ჩემსას შეეხო, თავიდან ზედაპირულად, შემდეგ ნელნელა სინქრონში ტუჩები აყვნენ ერთმანეთს და საოცარი „კოცნა“ გამოვიდა. სასწაულად სასიამოვნოდ მივიღე მისი კოცნა. სიმხურვალემ დამიარა, ვნებამ ჭიანჭველებივით ჩამირბინა სხეულში, თავბრუ მეხვეოდა, კისერში თმქბში ვგრძნობდი მის ხელებს და ძალიან მომინდა მისი სხეული შემეგრძნო. ისევ თავად გაჩერდა რამდენიმე წუთის შემდეგ.
- კარგია?!- მისი სახე ძალიან ახლოს იყო ჩემსასთან, მის ცხელ სუნთქვას ვგრძნობდი.
- კი - ძლივს ამოვილუღლუღე. თვალებს ძლივს ვახელდი. მანქანა სიჩქარეში ჩააგდო და დავიძარით. მეც გავსწორდისკამზე და რომ ვიფიქრე ვსო საღამო დამთავრდა...
მანქანა ბნელ მოსახვევში გააჩერა. და საკოცნელად წამოვიდა.
ყველაფერი ისე სწრაფად მოხდა ცოტა ვერ მივხვდი თუ მართლა მოხდა. კოცნის გაუჩერებლად აღმოჩნდა ჩემს სავარძელთან, მოულოდნელად აღმოვჩნდი გადაწეულ სავარძელზე ჰორიზონტალურ ფორმაში. ხელი ფეხს ააყოლა დაკაბაში შემიცურა, თანაც ძალიან მოხერხებულად კაბა აწია,მეც ავტომატურად ფეხებშორის მოვიქციე მისი სხეული. კოცნა არცერთს არ შეგვიწყვეტია. ჟინი, სურვილი,ვნება,ინტერესი, ლტოლვა, ჰორმონები, ერთბაშად იყო ორივესთან. ხელებს მიცურებდა ან თმებში ხან პეხებზე და საერთოდ მოეშვა ჩემი სხეული და მისი მორჩილი გავხდი.ელვის სისწრაფით შეიხსნა ქამარი. ყველა მისი მოძრაობა უაზროდ სექსუალური მეჩვენა ლამის ჭკუიდან გადავედი მისი სურვილით. ორივე ხელი საჯდომისკენ წაიღო და საცვლის გახდასთან ერთად სასიამოვოდ მეხებოდა საჯდომზეც და ფეხებზეც.
ჯინსის შესაკრავი შეიხსნა, და ისევ მაკოცა...მხურვალება ვიგრძენი.. ის ჩემი იყო მე მისი.. ცოტა უხეშობა მაგრამ სასიამოვნო უხეშობა, სიძლიერე და ამ დროს უმტკივნეულო,თითოეულ მის მოძრაობას ჩემი კვნესის ხმა ჰყვებოდა,გამალებით მკოცნიდა და ვკოცნიდი. ჩემი ხელები მის ზურგზე დასრიალებდნენ და სიამოვნებისგან მის მაისურს ვეჭიდებოდი, ხან მის მკლავებს. მისი ხელებიც ხან ჩემს მკერდზე ხანაც საჯდომზე, სხეულზე დამდიოდნენ.ტუჩებიდან ყელზე გადავიდა ყელიდან მკერდისკენ და ისევ დაუბრუნდა ჩემს ტუჩებს. მოძრაობა არ შეუწყვეტია სტაბილურად უხეშად და ძლიერად აგრძელებდა მაგრამ უაზროდ სასიამოვნო იყო. სიამოვნების პიკზე ვიყავი. ხელები საჯდომზე ჩავუცურე და ხელით „ვაწვებოდი“ რომ უკეთ შემეგრძნო მისი მოძრაობები... ეს იყო საოცარი,დაუგეგმავი, ექსპრომტად,გიჟური სექსი, გაათმაგებული შეგრძნებებით.სუნთქვა გამიხშირდა, კვნეასა ხმა მოემატა, ისიჩ აჩქარდა, უფრო მეტად მეკვროდა და მეტად „მაწვებოდა“ რომ მეტად კარგად შევეგრძენი. მის ბიძგებს ტან ავაყოლე, სინქრონში ვმოძრაობდით და გასაგები იყო ორივე :პიკზე“ ვიყავით, ვულკანივით იფეთქა ჩემში ვნების ზღვამ, ვეღარ გავუძელი და სიამოვნებისგან კვნესა თავისითმოდიოდა, ერეკლეც ამავდროულად, დაიძაბა ცოტა უხეშად ჩამეჭიდა თმაში და სულ ოდნავ მაინ გავიგონე მისი „ამოხვნეშა“. ორივე სხეული მოდუნდა და ისმოდა გამალებული სუნთქვა, იყო ამღვრეული თვალები და დაწყნარებული თვალები. მაკოცა და თავის ადგილს დაუბრუნდა. თავი მოვიწესრიგეთ და სახლისკენ დავიძარით. ხმას არ იღებდა არც მე მუსიკა იყო ჩართული.
- კარგი იყო- ემოცია ვერ დავმალე
- შეგატყე
- შენ არაფერს მეტყვი?
- რა უნდა გითხრა?- გაიკვირვა
- მოგეწონა?
- აუცილებელია მაგაზეპასუხი?
- ხო რავიცი თუ კი მე ვთქვი?- გამიკვირდა და რაღაცა დამცირებულად თუ არათავდაჯერებულად ვიგრძენი თავი
- კი კარგი იყო- ძალიან მშრალად მიპასუხა, არადა ინტიმში არ ვიყავი ცუდი, ცუდი კი არა იმაზე კარგი ვიდრე საშვალო ითქმება. ამჯერადაც დავკომპლექსდი მარა იმასაც მივხვდი რომ ძალიან უაზრო დიალოგი დავიწყე და ამიტომ საერთოდ გავჩუმდი. სადარბაზოსთან გამიჩერა გადმოიწია და მაკოცე.
- კიდევ მნახავ?
- აბა რას ვიზამ?!- პასუხი არადამაჯერებელი იყო. როგორც უკვე ავღნიშნე ძალიან ორ აზროვანი საუბარი ჰქონდა. არასოდეს მქონია ერთჯერადი ქალად ყოფნის სურვილი და ვნებისგან დაიკებულმა ახლაღა ვიფიქრე შემდეგ რა იქნებოდა. არ დამიწყია ფიქრი იმაზე რო სანანებელი გამიხდებოდა. ამიტომ გადავწყვიტე ჩვეულებრივად მიმეღო როგორც იქნებოდა, ბოლოს და ბოლოს „კარგი სექსი“ ხომ შემრჩებოდა თუ აღარ მნახავდი.
- კარგი. - დავემშვიდობე და სახლშ ავდეი.