ანასტასიამ მშვიდად დაიძინა , ცოტა გაუკვირდა ლევანის ეს გამოხტომა მაგრამ ალკოჰოლს დააბრალა. მეორე დილით კვლავ ირაკლის უნდა შეხვედროდა , წინა დღეს მანქანა პროფილაქტიკაში დატოვა ამიტომ ირაკლიმ გადაწყვიტა ანასთვის მიეკითხა . ლევანმა ფანჯრიდან რომ გადაიხედა და ანას მანქანა ვერ დაინახა იფიქრა უკვე წავიდაო , თუმცა სამზარეულოში ჩასულს ანა ყავის აპარატთან დახვდა.
- მანქანა სად გყავს , იკითხა ლევანმა სხვათაშორის
- პროფილაქტიკაში
- გასაგებია , ყავა დაისხა ლევანმა და სამზარეულოდან გაბრუნდა , შემდეგ ისევ შემობრუნდა , ჩაიცვი და შემომძახრ , მე გაგიყვან
ანამ რაღაცის თქმა დააპირა თუმცა გადაიფიქრა , არ ქონდა ახლა კამათის თავი.
სახლთან მალევე მანქანის ხმა გაიგო ლევანმა
- ჯიუტი , ალბათ ტაქსი გამოიძახა გაიფიქრა თავისთვის და ფანჯრიდან გაიხედა, სადაც ირაკლის მანქნის დანახვამ გააღიზიანა , წამოდგა და ქვემოთ ჩავიდა , ირაკლი სახლში შემოიპატიჟა და ანას ყავის მომზადება სთხოვა
- გვეჩქარება - უპასუხა ანამ
- ჭიქა ყავას მოვასწრებთ ,
- სანან ყავა აპარატთან იდგა ლევანმა დრო იხელთა , ანას ზურგიდან აეკრო და შემდეგ ბაგეები მის შიშველ მხარს მიაკრო , სანამ ყავა მზადდებოდა ანა შემოაბრუნდა და მის ტუჩებს ვნებიანად წაეტანა , ეს იყო პირველი , ანას პირველი კოცნა. ანამ ნაძალადევად გაწია ლევანი და სახეალეწილნა ყავა მაგიდაზე დადგა , ირაკლის ძარღცევი დაებერა რადგან შენიშნა რომ ეს ჩვეულებრივი კოცნა არ ყოფილა.
- ირაკლი ბოოდიში გვაქვს მოსახდელი შეუბრუნდა ლევანი , დღეს მე და ანას სასწრაფო საქმე გამოგვიჩნდა და მას უნდა მივხედოთ ,
- გასაგებია , ნაძალადევად გაიღიმა ირაკლიმ და სახლი დატოვა , გაბბრაზებული მიუჯდა საჭეს რადგან ამ მომენტში არაფრის გაკეთება არ შეეძლო.
ირაკლის გასვლის თანავე სილა გააწნა ანამ
- მეორედ ასეთი რამ არ გაბედო , ჩემს პირად სივრცეში შემოჭრა , ჩემი მოკარება არ გაბედო. ბრაზით უთხრა ანამ.
- ჩემი არ მოგწონს , იქნებ ირაკლი უფრო ვნებიანად გკოცნის
- რაებს ბოდავ საერთოდ ? ყველაფერთან ერთად ავადმყოფი ხარ ?
- მისმინე ირკლის შენს გვერდით აღარ დავინახავ , როგორც გინდა ისე მოაგვარებ ამ საკითხს , თორემ მერე ჩემით მოგხედავთ ორივეს
- მემუქრები ლევან ?
- არ გემუქრები
- ირაკლი სიმპათიური მამაკაცია , და იქნებ მინდა მასთან
ლევანმა უპასუხოდ დატოვა ანა
იქნებ უნდა მასთან , ეს კითხვა არ ასვენებდა. არა არ უნდა , მხოლოდ ჩემთან იქნება მხოლოდ ჩემთან.
მეორე დღეს სრულიად ინდიფერენტულად იქცეოდა , კატერინა სახლშიც კი ამოიყვანა და მისაღებში დატოვა დამელოდეო , ღამე კი თავისთან დაიტოვა , კატო საირმეში ყავდა ძიძას დასასვენებლად , ამიტომ დრო იხელთა , ღამე წყურვილმა გააღვიძა ანა , სამზარეულში ჩამოსულმა კი კარგად გაიგო ლევანის ოთახიდან გამოსული ხმები , ნერვები მოეშალა და ღამის ოთხ საათზე სახლიდან გამოვიდა. მანქანის ხმა გაიგო ლევანმა და ფანჯარასთან მისულს ანას ხმა რომ არ დახვდა მიხვდა რაშიც იყო საქმე , თვითკმააყოფილმა დაიცადა , ორ სამ საათში კი კატერინა გაუშვა და თავად ანას ბინისკენ აიღო გეზი , ანა იქ არ დახვდა , ეჭვმა გაურბინა , ირაკლის ბინისკენ აიღო გეზი , ნამდვილად აქ იყო , ანა მანქანა აქ ეყენა. ბრაზი შუბლში სისხლად მოაწვა , ძარღვები დაებერა , მანქანიდან გადმოვიდა და ირაკლის ბინას მიაშურა , კარი ირაკლიმ გაუღო თუმცა შესვლის საშუალება არ მისცა , ლევანი უხეშად შეეჭრა სახლში და მისაღებში მოკუნტული ანა დაინახა თვალზე ცრემლები რომ ბურთებად მოსდიოდა.
- ადექი მივდივართ , მკაცრად გაისმა ლევანის ხმა ოთახში
- არსად წამოვა , მიაცრი და შეუვალი იყო ირაკლი
- ჩვენს ოჯახში ნუ იჭრები
- თავს ნუ ისულელებ ყველაფერი ვიცი
ლევანი გაბრაზდა ანას თბილად მიუახლოვდა , ადექი გთხოვ , სახლში ვილაპარაკოთ.
- ლევან გთხოვ დამტოვე- პირველად შეევედრა ანა
- მისმინე უბრალოდ წამომყევი, ამ ერთხელ მუდარა შეერია ლევანის ხმასაც და ანას წელზე ხელი მოხვია.
სახლში აბრუნდნენ
- ეს რატომ გააკეთე
ანა დუმდა
- ირაკლის სიმართლე რატომ უთხარი
- ისედაც ყველაფერი იცოდა მე არ მითქვამს
- მასთან რატომ წახვედი, მოგწონს ?
- არა
- აბა რატომ წახვედი მასთან
- ვინმეს ჩახუტება ძალიან მჭირდებოდა
- და ისიც ჩაგეხუტა.,, ამის დედაც ...
- ჩემგან რას ითხოვ ლევან
- ერთგულებას
- და რატომ , რატომ ვერ ვხვდები ლევან
- დაიძინე
- დავიძინო...გაიცინა ანამ
- მეორედ ირაკლისთან არ დაგინახო ანა
- ვერ ამიკრძალავ , მეც მინდა სითბო
- თუ სითბო გინდა , სწორი ადამიანისგან უნდა მოითხოვო , თავს ნუ იბრმავებ ანა
- ვინ არის სწორი ადამიანი
- ჩვენ ოჯახი გვაქვს
- ამას ეძახი ოჯახს. ? გვერდით ოთახში მე მძინავს და შენ რა დღეში ხარ ?
- დამშვიიდიი , ხვალ ვისაუბროთ.
- აღარ შემიძლია , დავშორდეთ , და კატოს ნახვის დღეები გავინაწილოთ.
- შენ აქედან ვერსად წახვალ , ვერ დამშორდები , სანამ კატო არ გაიზრდება ჩემი ცოლი იქნები !
- აღარ მინდა ლევან , არაფერი აღარ მინდა ...
- თუ კატოზეც უარს იტყვი... მაშინ თავისუფალი ხარ , ახლოს მიუახლოვდა ლევანი ანას და მხრებზე თითები ჩამოუსვა,
გთხოვ , ძალაგამოცლილი შეევედრა ანა
- რას გრძნობ ახლა ... თითების სრიალს აგრძელებდა ლევანი
- ზიზღს
- და არანაირ სურვილს ? 25 წლის გოგოს ნუთუ ჰორმონები არ გაქვს ? ჩაიღიმა ლევანმა , ანაც ემოციურად დაღლილი მიილულა , ხმა ვერ ამოიღო , მოეწონა ეს შეხება , სავარძელს მიეყრდნო და მოდუნდა , ლევანს თვალებში ჩააჩერდა , ლევანმა , ახლა წელზე მოხვია ხელო და ტუჩები მის მხრებდ შეახო , მერე მკერდისკენ გადაინაცვლა, ანა დუმდა , გატრუნული ელოდა ლევანის ყოველ შემდგომ მოქმედებას .
ახლა გაიაზრა ანამ რატომ ეტკინა ასე კატერინას მის სახლში დანახვა , ლევანის მიმართ გრძნობები ქონდა , ემოციები რაც ირაკლის ჩახუტებამ არ აღუძრა , ქონდა მცდელობა ირაკლისი გამხდარიყო თუმცა არ გამოუვიდა და ამაზე ატირდა , ახლა კი ლევანის პირისპირ გატრუნული მშვიდად იჯდა.
ლევანი ბოლოჯერ ეამბორა მჯერდთან და მკვეთრად მოსწყდა ანას.
- წადი დაიძინე ... მკაცრად გაისმა ლევანის ხმა.
ანას კიდევ უფრო გული ეტკინა , ნუთუ სულაც არ აინტერესებდა ლევანს როგორც ქალი , ლევანმა კი თავისმხრივ თავი შეიკავა რომ მერე ანაში სინანული არ გამოეწვია , ახლა ყველაზე მეტად გაუჭირდა თავის შეკავება , თუმცა კიდევ ერთხელ არაკაცულად ვერ მოიქცეოდა. სულ ცოტა ხნის წინ კატერინას კოცნიდა , არ სურდა ანას თავი ისე ეგრძნო როგორც რიგით ქალს , ანა მისი გახდებოდა მაგრამ არა ახლა არამედ შესაფერის დროს , ანას კი თავის მხრივ ჰორმონები ყალყზე დაუდგა , როგორ სურდა ლევანი მის სხეულს დაუფლებოდა , მაგრამ არა , ლევანს აშკარად არ იზიდავდა , აამაზე კიდევ უფრო ატირდა და ღამე თეთრად გაათენა.