სამშაბათი დღე იყო , ანამ მთელი დღე კატოსთან გაატარა და ძიძა დაითხოვა , მთელი ყურადღება ბავშვზე გადაიტანა , ტელეფონი გამორთო რომ არავის შეეწუხებინა , ლევანი სამსახურში იყო და ერთი სული ჰქონდა ბავშვი ენახა , იფიქრა სამსახურიდან ადრე გავალ , ძიძას დავითხოვ და ბავშვს ნაყინის საჭმელად გავიყვანო.
ანას არ გამოჩენამ ირაკლი ააფორიაქა და გადაწყვიტა ანასთან სახლში მისულიყო , დაძაბული მივიდა და კარზე დააზარა. კარისკენ კატო გაიქცა , ანაც მალე დაეწია , და იმის მოლოდინში რონ კართან ლევანი დახვდებოდა , იმედი ქონდა რომ ლევანი მალე მივიდოდა , სახეზე თბილი ღიმილი აიკრა , თუმცა ირაკლის დანახვამ დაძაბა , კარიდაბ გამოიწია და სახლში შემოუშვა .
ირაკლი ბავშვს მიესალმა და წაეთამაშა ახლა ანას მიუბრუნდა , არ ვიცოდი კატო რომ ჩამოვიდა , მეგონა გუშინდელის შემდეგ იმ არაკაცთან რამე შეგემთხვა დაძაბულმა უთხრა , ლევანმაც ამ დროს შემოაღო ფრთხილად კარი , ირაკლის მანქანით მიხვდა რომ სახლში დაუპატიჟებელი სტუნარი ყავდა და კიდევ ერთხელ მოეშალა ნერვები , მალე უნდოდა ანას გადასვლა , ვერ იტანდა რომ საკუთარ სახლში საყვარელ ქალს ვიღაც თავხედი აკითხავდა , კართან შედგა ნაძირალის ხსენებაზე და დაძაბულმა დაუგდო ყური...
- მეორე ჩემი და ბავშვის თანდასწრებით ლევანი ასე აღარ მოიხსენო
- ბოდიში თავი ვეღარ შევიკავე , ვნერვიულობდი , ახლოს მიუახლოვდა ირაკლი , ანა კი გვერდით გაიწია.
- ლევანი არ არის ნაძირალა , პირიქით , ძალიან შევცდი მის გაცნობაში , ნაღვლიანად ჩაილაპარაკა
- მოიცა რამე შეიცვალა ? დაძაბულმა იკითხა ირაკლიმ
- მოდი არც თავს მოვიტყუებ და არც შენ მოგატყუებ , ის რომ ფიქტიური ცოლქმარი ვართ არ ნიშნავს რომ მის მინართ არაფერს ვგრძნობ , საბოლოოდ კი ისე გამოვიდა რომ სჯერა შენს მინართ რამეს ვგრძნობ , რადგან ამდენ დროს ვატარებ შენთან , რეალობა კი სხვაა , პატარები არ ვართ , არ მინდა ვითამაშო და მისი მოთმინება გამოვცადო , მინდა ჩვენი ურთიერთობა დალაგდეს , ძალიან მომწონს ლევანთან ყოფნა და მინდა მასთან , გთხოვ ხელს ნუ შეგვიშლი ...
- ანა მესმის შენი მაგრამ არ გგონია რომ ეს ყველაფერი ცალმხრივია ? სათამაშოსავით გიყენებდ და გულს გტკენს ,
- შენ არ იცი და ისე ლაპარაკობ , რადგან ასე ვამბობ ესეიგი დარწმუნებული ვარ მასში , ძალიან გთხოვ აღარ მოხვიდე აქ , კონტაქტის საქმესაც იურისტს და ასისტენტს მივანდობ, არ მინდა ლევანის დაკარგვა , ვიცი რომ მის გარეშე გამიჭირდება , ძალიან გთხოვ ოდნავ მაინც თუ მაფასებ , თავი შორს დაიჭირე ჩემგან.
- ანაა... რაღაცის თქმა დააპირა მაგრამ ძარღვები დაებერა, კატო ისევ სირბილით შევარდა ოთახში ... და ირაკლის ახალი სათამაშო აჩვენა
ლევანი ბედნიერი იყო მოსმენილით , ჩუმად დატოვა კარის ზღურბლი და კრზე დააზარა , თითქოს გასაღები არ ქონდა.
- ალბათ ლევანია... დაიძაბა ანა და კარი გააღო , სახეგამშრალი შეხედა ლევანს... როგორ უნდოდა აეხსნა მისთვის სიტოაცია მაგრამ რას ეტყოდა , ახლა ყველაზე ნაკლებად სურდა ლევანს ირაკლი დაენახა .