არეული გრძნობები 2 თავი
მეგობრებო ბევრი კრიტიკის და ირონიის მიუხედავად გადავწყვიტე, რომ ეს ისტორია მაინც დავწერო რადგან ძალიან მიყვარს წერა და უბრალოდ...მინდა წერა -სწორედაც რომ ასეთია-უკმაყოფილო სახით შეხედა თამუნამ შვილს და დაძაბული მზერა მისი არეული სახიდან ქმრის ამღვრეულ თვალებზე გადაიტანა -მისგან რას ითხოვ? რა გინდა რომ გააკეთოს?- წამოენთო ზურა -განსაკუთრებული არაფერი-გაბრაზდა თამუნა და ფეხზე წამოვადა -უბრალოდ მინდა რომ მარიამის მიმართ ოდნავ მაინც გამოხატოს გრძნობები და მასზე ვალდებულების გამო კი არა სიყვარულის გამო იზრუნოს! -უბრალოდ დრო სჭირდება -დრო? რამდენი?-შეიცხადა თამუნამ და მაგიდის ალაგება დაიწყო გაღიზიანებულმა -იმდენი, რამდენიც საჭირო იქნება! -თითქოს მარიამს სჯის ხატიას გამო- უფრო თავისთვის ვიდრე ვინმეს მისამართით ჩაილაპარაკა ფიქრებში წასულმა ქალმა და სამზარეულოში გავიდა გასარეცხი ჭურჭლით ხელში, ნიჟარაში ჩააწყო და რეცხვას შეუდგა რათა თავიდან აეცილებინა ქმართან ხელახალი კონფლიქტი. ნინიმ უკმაყოფილო სახით აიღო მაგიდიდან დარჩენილი საჭმლი მაცივარში შეინახა დ აოთახში შეიკეტა იმი იმადად რომ ეს 5 წლის წინ დაწყებული კონფლიქტი დღეს მაინც აღარ გამწვავდებოდა მეტად. თამუნა შეკრთა როცა ზურგიდან ქმარი აეკრო, თმები ცალ მხარეს მოუქცია და კისერში აკოცა -ზურააა!-გაუბრაზდა თამუნა ქმარს და მისკენ უკმაყოფილო სახით შეტრიალდა -არ მომეწონა ის რაც წეღან თქვი-მკაცრი ტონით უთხრა გაღიზიანებულმა კაცმა ცოლს და განზრახ ჯოუტად ჩააცქერდა ამღვრეულ თვალებში -მე უბრალოდ... ვფიქრობ რომ...-აიბნა თამუნა -არასწორად ფიქრობ!-მბრძანებლური ტონით გააწყვეტინა წინადადება ზურამ, მისი ზედმეტი სიმკაცრით და სიახლოვით დაბნეუ ქალს და განზრახ ჯოუტად ჩააცქერდა მწვანე ჩამუქებულ სფეროებში -ზურა მე-აღმოხდა სუნთქვა აჩქარებულ ქალს და მაშინვე თავი დახარა, რადგან ძალა არ ეყო გამკლავებოდა მის გამომწვევ მზერას -შენ რა?!- ცხვირის წვერით შეეხო გაღიზანებული კაცი ცოლის გაყინულ შუბლს და ნელა გააყოლა მასზე, 5 წლის წინ გაჩენილ წვრილ, თითქმის შეუმჩნეველ ხაზებს. შემდეგ ხელი ნაზად მოჰკიდა ნიკაპზე, თავი ააწევინა და ზემოდან დააცქერდა თვალებაწყლიანებულ ქალს წარბშეკრული- ისევ ცრემლები-უკმაყოფილო ტონით უთხრა და საფეთქელზე მიაწება ცხელი ტუჩები -გთხოვ თავი დამანებე-შეეხვეწა თავგზააბნეული ქალი ქმარს და მიტრიალება გადაწყვიტა მაგრამ ზურამ უფლება არ მისცა -მართლა ფიქრობ რომ ლაშა ხატიას გამო სჯის მარიამს? -არა, ასე არაა-იაუარა აღელვებულმა ქალმა და ულამ ცხელი ცრემლები გადმოუცურდა გაფითრებულ ღაწვებზე -ლაშას მაირიამი უყვარს!- დარწმუნებით უთხრა ზურამ ატირებულ ცოლს და კარგა ხნის სიჩურმის მერე ჩურჩულით დაამატა-ოღონდ თვისებურად- შემდეგ კი ურეაქციოდ მდგომმა მამაკაცმა საყვარელი ქალის სახე ხელებშორის მოიქცია და უნებურად ცივი მზერა მის თვალის კუთხეებში გაჩენილ ხაზებს მიაყინა -ვიცი, მაგრამ... -რა მაგრამ?!- მომაბეზრებლად ჰკითხა ზურამ და ცრემლები მოაშორა სახიდან -ზურა, ლაშამ ოდნავ მაინც უნდა აგრძნობინოს ბავშვს თავისი სიყვარული, რადგან, მათ ეს, ორივეს ძალიან სჭირდება! -შენი აზრით მარიამი გაიღვიძებს?-სიტყვა ბანზე აუგდო ზურამ ცოლს და მოულოდნელად შიშველ მხარზე მიაწება ცხელი ტუჩები -ზურა ნუ სულელობ -გაეცინა ქალს, როცა საყვარელი მამაკაცის მხურვალე ბაგეები ლავიწის ძვალზე, ყელისკენ გაცურდნენ. მოულოდნელად ორივე ცივად მოშორდა ერთმანეთს როცა თმა გაწეწილი და ფეხშიშველა მარიამი სამზარეულოში შევიდა თვალების ფშვნეტით -ბებო-სლუკუნით მოუახლოვდა პატარა აღელვებულს ქალს და ტირილს უმატა, -ბებოს სიხარულო-გაუღიმა თამუნამ პატარას და მაშინვე ხელში აიყვანა, სახე დაუკოცნა და საძინებელში შეიყვანა მოსაწესრიგებლად. გვიან ღამე როცა ნინიმ და მარიამმა ერთად ჩახუტებულებმა, როგორც იქნა დაიძინეს თამუნა მაღლა ავიდა, კარგა ხნის ფიქრის მერე ლაშას საძინებლის კარზე ფრთხილად დააკაკუნა და ნელა შეაღო -შეიძლება ვილაპარაკოთ?-ინტერესით ჰკითხა შვილს და ოთახში დაუპატიჟებლად შევიდა -ახლა შენთან ჩხუბის თავი არ მაქვს-უკმაყოფილო ტონით უთხრა სავარძელში მჯდომმა ბიჭმა, მის წინ უემოციო სახით მდგომ ქალს და ფეხზე წამოდგა, იქვე ტუმბოზე დადებულ სიგარეტის კოლოფს და სანთებელას აკანკალებული ხელი წამოავლო და აივანზე გავიდა -ჩხუბი არც მე მინდა -ჰოდა მაშინ თავი დამანებე რა... ვიცი რაზეც უნდა მელაპარაკო -ანუ ხვდები შენს დანაშაულს?!-ნაწყენი ტონით უთხრა თამუნამ და ზედმეტად მიუახლოვდა დაძაბულ ბიჭს -თავიდან ნუ დაიწყებ!-მკაცრი ტონით უთხრა ლაშამ დედას და სიგარეტს ნერვიულად მოუკიდა -რა მოხდებოდა უბრალოდ რომ დაგერეკა და მისთვის დაბადების დღე მოგელოცა?- მშვიდი ტონით ჰკითხა თამუნამ და სევდიანად გაუღიმა- იცი როგორ გელოდებოდა? -არ მინდა ამ თემაზე ლააპრაკი უკვე გითხარი-ავარდა ბიჭი და ზურგი აქცია დაძაბულ ქალს -ბოლო წამამდე ეგონა რომ მოხვიდოდი- სლუკუნით უთხრა თამუნამ სუნთქვა აჩქარებულ შვილს და მაჯით სწრაფად მოიშორა სახეზე გადმოცურებული სიმწრის ცრემლები -გეყოფა -ტირილში დაიძინა -საკმარისია! შეწყვიტე!-ბოლო ხმაზე უყვირა წყობრიდან გამოსულმა ბიჭმა დედას და მისკენ შეტრიალადა გაავებული- გგონია მკ.დია მარიამის გრძნობები? -მაშინ ასე ცივად რატომ ექცევი ბავშვს? მას შენ სჭირდები და არა მე! -რატომ არ გესმის? ჩემი რატომ არავის არ გესმით?- მოულოდნელად აყვირდა წყობრიდან გამოსული ბიჭი და სიგარეტის ნახევრად ჩამწვარი ღერი იმისამართოდ მოისროლა -რა უნდა გვესმოდეს?!-შეიცხადა თამუნამ და წინ დაუდგა სახე მონგრეულ ბიჭს- ის რომ შვილის სიყვარული მხოლოდ იმიტომ არ შეგიძლია რომ ხატიას სიცოცხლე შეეწირა მის დაბადებას, შენსმიერ შემთხვევით მომხდარი ავარიის გამო?-თავი ვეღარ გააკონტროლა გაბრაზებულმა ქალმა და პირდაპირ მიახალა ის, რასაც მთელი ეს დრო მასზე ფიქრობდა -ამის დედაც... მის დედასაც შ.ვეციიიი-ბოლო ხმაზე იღრიალა წყობრიდან გამოსულმა ბიჭმა და გიჟივით შევარდა საძინებელში, იქვე ტუმბოზე მიგდებულ საფულეს და მანქანის გასაღებს ხელი წამოავლო, კარი უხეშად გამოაღო და კიბეები სწრაფად ჩაირბინა -ლაშა-უკან მიჰყვა ატირებული თამუნა შვილს, მაგრამ ბიჭმა ყურადღება არ მიაქცია არც მის ხვეწნას, არც მუდარას, არც ცრემლებს და მაშინვე ეზოში გავარდა, ამიტომ გაღიზიანებულმა ქალმა ბოლო ხმაზე უყვირა ბიჭს- ლაშა-გიორგიიი- ამ სახელმა, მიმართვის ფორმამ და ხმამ ისე იმოქმედა ლაშაზე რომ რამდენიმე წამის განმავლობაში ადგილზე გაიყინა -გთხოვ არ წახვიდე-შეეხვეწა თამუნა და სწრაფად მიუახლოვდა შვილს -ასე აღარასოდეს არ მომართო-ჩავარდნილი ხმით უთხრა ძლივს აზრზე მოსულმა ბიჭმა დედას და მაშინვე საჭეს მიუჯდა, სწრაფად დაქოქა მანქანა და საბირავების ხრჭილით ადგილს მოწყვიტა -მაინც გააგიჟე ხო?-სახლში შესულ ქალს თავზე წამოადგა გაღიზიანებული მამაკაცი და უკმაყოფილო სახით დააცქერდა ზემოდან ხელახლა ატირებულ ცოლს -მე უბრალოდ მასთან დალაპარაკება მინდოდა- სლუკუნით უთხრა თამუნამ და თავი დახარა -ხომ გაგაფრთხილე შეეშვი-თქო -ზურა მე... -გასაგებად არ გითხარი მერე მე დაველაპარაკები-მეთქი?!- უყვირა წყობრიდან გამოსულმა ზურამ ცოლს და გვერდი აუქცია, ჰოლში გავიდა, მოსაცმელს და მანქანის გასაღებს ხელი წამოავლო -სად მიდიხარ-ჩამწყდარი ხმით ჰკითხა თამუნამ ქმარს და მაქსიმალირად სცადა მოწოლილ მძიმე ემოციებთან ცრემლების გარეშე გამკლავება, ზურამ არაფერი უპასუხა, მხოლოდ ერთი წამით შეხედა ცოლის წაშლილ სახეს მრისხანე მზერით და საფულე გახსნა, რამდენიმე ასლარიანი თაროზე დაყარა და სიტყვის უთქმელად წავიდა სახლიდან. ...... მთელი ღამე თეთრად, ტირილში გაათენა თამუნამ, ქმარ-შვილთან დარეკვა არც უფიქრია რადგან კარგად იცოდა რომ ორივეს გათიშული ექნებოდა ტელეფონი. გამთენიისას დივანზე მჯდომს ატირებული მარიამი მიუახლოვდა და მიეწება -ბებოს სიხარულო-კალთაში ჩაისვა თამუნამ, ჯერ კიდევ უსიამოვნო სიზმრის ნახვის გამო აფორიაქებული პატარა, გულზე მიიკრო, თავზე აკოცა და სახეზე ნაზი ფერებით მალევე დაამშვიდა. შვილიშვითან სიახლივემ თამუნაც დაამშვიდა და როცა მის თბილ ხელებში როგორც იქნა ჩაეძინა დატანჯულ პატარას, ქალმა მაშინვე ხელში აიყვანა და თავის საძინებელში წაიყვანა, საწოლზე ფრთხილად დააწვინა, თავადაც გვერდით მიუწვა და მალევე ჩაეძინა მასთან ჩახუტებულს. შეკრთა როცა მოულოდნელად ზურგიდან აეკრო საყვარელი მამაკაცის ცივი სხეული, მუცელზე მჭიდროდ შეოაჭდო მძიმე ხელი და თავისკენ მიიზიდა -როდის მოხვედი?-უინტერესოდ ჰკითხა ქმარს და თვალები სუსტად გაახილა -ახლახანს-ჩურჩულით უთხრა ზურამ მისკენ მიხედებულ ქალს და ზემოდან დააცქერდა მომღიმარი სახით -როგორც ყოველთვის-ნაწყენი ტონით უთხრა თამუნამ და საწყის პოზიციას დაუბრუნდა- მარიამი?- შეიცხადა როცა კარგად გამოფხიზლდა -თავის ოთახში გავიყვანე- ჩურჩულით უთხრა ზურამ და ცხელი ვნებიანი ტუჩები შიშველ მხარზე მიაწება გაღიზიანებულ ქალს, თამუნამ არაფერი უპასუხა თვალები დახუჭა და დაძინება სცადა, თუმცა ზურამ მოსვენება არ მისცა -თავი დამანებე-ჩურჩულით უთხრა თამუნამ ვნებამორეულ კაცს და მისკენ გადაბრუნდა, ზურამ ტუჩებზე მიადო უხეში თითები ცოლს და მაშინვე გააჩუმა გააჩუმა -ჩშშ-ჩურჩულით უთხრა, სახე ზედმეტად მიუახლოვა და მოულოდნელად ტუჩებში აკოცა -ზუ რააა!-აღმოხდა მისი შეხებით და შეგრძნებით თავგზააბნეულ ქალს და სანამ კიდევ რამეს იტყოდა, უმალ ზემოდან მოექცა მისი ნაზ სხეულს სურვილისგან თავლაებანთებული კაცი და ზემოდან სხეულის მთელი სიმძიმით დააწვა -სად იყავი?-ვერ მოითმინა თამუნამ და მაინც ჰკითხა, თან თმებში შეუცურა მთრთოლარე თითები და კიდევ უფრო მეტად მიიწება სასურველი მამაკაცის მწველი ტუჩები ყელზე -გოგასთან, ცოტა დავლიეთ-აუხსნა ზურამ და ინტერესით ჩააცქერდა თვალებში ეჭვებისგან გაწამებულ ცოლს -რატომ წახვედი?-არ მოეშვა თამუნა დაძაბულ კაცს -შენს გამო! და შენ ეს კარგად იცი!-უეცრად გამოვიდა წყობრიდან კაცი და საწოლს დააბჯინა ხელები თავი ასწია და ზემოდან დააცქერდა ცოლს აწყლიანებულ თვალებში -ყოველთვის მარტო მტოვებ როცა რთულ სიტუაციაში აღმოვჩნდებით ხოლმე- ვერ დამალა თამუნამ უკმაყოფილება და უემოციო სახით მიაჩერდა ქმარს ამღვრეულ თვალებში -იმიტომ რომ ზოგჯერ ჭკუიადან გადაგყავარ შენი დაუფიქრებელი ქცევებით, სიტყვებით და ქმედებებით!- წამოენთო ზურა და ცივად მოშორდა ცოლის უგრძნობ სხეულს -ესე იგი ყველაფერი ჩემი ბრალია?-გაბრაზდა თამუნა და საწოლიდან დაღლილი სახით ადგა -სულ ყველაფერი-დარწმუნებით უთხრა ზურამ და ფეხზე წამოდგა, სწრაფად მიაუახლოვდა კარისკენ მიმავალ ცოლს და წინ აესვეტა -საით?- ინტერესით ჰკითხა და ტუჩის კუთხეში აკოცა შერიგების ნიშნად -გამატარე!-გაუბრაზდა თამუნა და გვერდი აუქცია -ყავა უნდა გაიკეთო?-სახეზე აშკარა უკმაყოფილება გამოეხატა გაღიზიანებულ კაცს -სააბაზანოში მივდივარ წყალი მინდა რომ გადავივლო შეიძლება?-ცინიკური ტონით ჰკითხა თამუნამ ქმარს და გვერდი აუქცია მისი შეხების სურვილით თვალებანთებულ კაცს -კარგი-წამში შეეცვალა სახე ზურას და მოთმინებით დაელოდა ცოლის დაბრუნებას ოთახში. სანამ თამუნა დაბრუნდებოდა, ფანჯარა გამოაღო და რამდენიმე ღერი ზედიზედ მოწია ანერვიულებულმა. მოულოდნელად ფიქრმა წაიღო მისი გონება, სხვა ქალზე, რის გამოც რამდენიმე წამის განმავლობაში გაირინდა, თუმცა როგორც კი ოთახის კარი გაიღო, მაშინვე აზრზე მოვიდა და უცნაური მზერით გახედა საყვარელი ქალის წყლის წვეთებისგან დაცვარულ სხეულს. თამუნამ რა თქმა უნდა მაშინვე იგრძნო ქმრის დაჟინებული მზერა თუმცა მაქსიმალურად დააიგნორა ის, თავისი თავხედური გამოხედვით და მშვიდად მიუახლოვდა სარკეს, ფენი მოიმარჯვა და თმის შრობას შეუდგა ისე თითქოს განზრახ არ აღიზიანებდა ქმარს. ზურამ გამომწვევმი მზრა ააყოლა ცოლის შიშველ ფეხებს და ცივი მზერა მისი ზედმეტად მოკლე, წითელი, თხელი ხალიათის კიდესთან შეაჩერა, შემდეგ კიდევ უფრო ნელა ააყოლა სურვილისგან ანთებული თვალები საყვარელი ქალის სასურველ სხეულს |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.