ეს მხოლოდ მე და მას გვეხება!
-ლაშა არ გინდა...
-ჩემს საქმეში ნუ ერევი-წყობრიდან გამოვიდა გაღიზიანებული ბიჭი
-კარგი როგორც გინდა-ნაწყენი ტონით უთხრა იოანემ და ეზოს კარი გააღო
-საით?
-თბილისში
-რატომ მიდიხარ?-გაბრაზდა ლაშა
-არ მი და იმ საშინელების მონაწილე ვიყო რის გაკეთებასაც შენ აპირებ
-შენი სიტყვები როგორ გავიგო?
-სწორედ
-ისე როგორც გესმის
-ჩვენი მეგობრობა აქ მთავრდება?-ჩამწყდარი ხმით ჰკითხა ლაშამ და უცნაური მზერით მიაჩერდა სახეზე
-ჩვენი მეგობრობა არასოდეს დასრულდება- დარემუნებით უთხრა იოანემ და სევდიანად გაუღიმა მეგობარს
-მარიამის გამო?-გაღიზიანდა ლაშა, იოანემ არაფერი უპასუხა, სწრაფად მიტრიალდა, ეზოდან გავიდა და კარი გამეტებით გაიჯახუნა.
.....დამფრთხალი თათია, გვიან ღამით, შეშინებული თვალებით დააცქერდა, ხმა გათიშული ტელეფონის განათებულ ეკრანს, რომელზეც მისთვის უცნობი ნომერი გამოისახა. აკანკალებული თითებით აიღო მობილური ხელში და ფიქრი დაიწყო იმაზე ეპასუხა თუ არა. სანამ საბოლოო გადაწყვეტილებას მიიღებდა ზარი შეწყდა, რის გამოც შვებით ამოისუნთქა, თუმცა იმავე წამს რომ განმეორდა, საშინლად დაიძაბა და აღელდა , ამიტომ მალევე უპასუხა, რათა საკუთარი თავის წვალება დაესრულებინდა და დროზე გაერკვია ვინ და რატომ ურეკავდა ამ შუაღამისას
-დიახ გისმენთ?-ხმა დაბალი მაგრამ ოფიციალური ტონით უპასუხა
-თათია-ყურმილს მიღმა გაისმა ლაშას არეული ხმა
-ლაშა?-შეიცხადა გაოგნებულმა გოგონამ და იმავე წამს დაფეთებული წამოვარდა საწოლიდან
-ხომ არ გაგაღვიძე?-ინტერესით ჰკითხა ბიჭმა. ვისკით სავსე ჭიქა ტუჩებთან მიიტანა და ცოტა მოსვა
-არა არ მეძინა-ჩურჩულით უპასუხა გოგონამ და საძინებლის შესასვლელი კარიდან მაქსიმალურად შორს დადგა რათა, სახლში შემთხვევით გაღვიძებულ რომელიმე ოჯახის წევრის დაძაბულ სმენას მისი ხმა არ მიწვდომოდა დერეფანში გავლისას
-რამე პრობლემაა?-ცივი ხმით ჰკითხა ლაშამ და ჭიქა ბოლომდე ჩაცალა
-არანაირი-დარწმუნებით უთხრა გოგონამ და დაძაბული მზერა კარს მიაპყრო, რატომღაც ისეთი განცდა ჰქონდა რომ წუთი წუთზე ვიღაცას დაუკითხავად უნდა შეეღო მისი საძინებლის კარი და ჩხუბი აეტეხა იმის გამო რომ ამ შუაღამისას ტელეფონზე ლაპარაკობდა
-უცნაური ხმა გაქვს-ეჭვნეულად ჰკითხა ბიჭმა და მეოთხედ შეივსო ჭიქა ვისკით
-შენს ზარს არ ველოდი-გულწრფელად უთხრა გოგონამ და მოთმინებით დაელოდა მის პასუხს. სიბნელესა და სიჩუმეში უსასრულოდ გაიწელა დრო, რის გამოც თათია საშინლად აფორიაქდა
-უკვე გვიანია რატომ არ გძინავს?-ინტერესით ჰკითხა ლაშამ და ჭიქა ფაქტიურად ერთი მოყუდებით გამოცალა
-მალე ფინალურები მაქვს და ვმეცადინეობდი-გულწრფელად უთხრა გოგონამ და კარგა ხნის ფიქრის მერე ჩავარდნილი ხმით ჰკითხა- შენ რატომ არ გძინავს?
-შენზე ფიქრმა არ დამაძინა-გამომწვევი ტონით უთხრა ბიჭმა და სანამ გაოგნებული და დაბნეული თათია მოიფიქრებდა და რამეს ეტყოდა სწრაფად დაამატა - კაი მიდი დაიძინე, ტკბილი ძილი- და გაუთიშა -მისმა სიტყვებმა ისე საშინლად იმოქმედა
გოგონაზე რომ, რამდენიმე წამის განმავლობაში აზროვნების, მოძრაობის და მეტყველების უნარიც კი დაკარგა, რის გამოც ერთ ადგილს მიეყინა და კარგა ხანს ვერ მოვიდა აზრზე.ბოლოს როცა გაოცების, შიში და გაკვირვების პირველმა ტალღამ გადაუარა, აფორიაქებული საწოლზე ჩამოჯდა და მომღიმარი სახით დააცქერდა ტელეფონს.
.....თათიას ცრემლები მოეძალა, როცა დილით სასაუზმოდ ჩასულს გიგამ გამოუცხადა რომ ლექციების მერე ნიკა მიაკითხავდა უნივერსიტეტში და სახლში წამოიყვანდა, რადგან ლაშას ნახვის იმედი გადაეწურა
-რამე არ მოგწონს?-უკმეხად კითხა კაცმა თვალებაწყლიანებულ გოგონას და ხმაურით დადო ღვინის დაცლილი ჭიქა მაგიდაზე
-დილიდან სვამ-უკმაყოფილო ტონით უთხრა თინამ შვილს და პურით სავსე კალათა მაგიდაზე დააგდო
-მე წავალ-ჩამწყდარი ხმით თქვა თათიამ და წამოდგომა დააპირა მაგრამ გიგას გამყინავმა ხმამ ადგილზე გააშეშა
-შენს ადგილას დარჩი-შეშინებული გოგონა უმალ დაემორჩილა მამის მოთხოვნას და საწყის პოზიციას დაუბრუნდა, თან სევდიანი მზერით გახედა დამფრთხალ ნიცას, რომელიც დაფეთებულ თიკას ეკვროდა გულზე -ახლა ყველამ კარგად მომისმინეთ, განსაკუთრებით შენ-მბრძანებლური ტონით დაიწყო კაცმა და მშვიდად შეივსო მერამდენეღაცა ჭიქა შავი ღვინით, შემდეგ კი ცივი მზერით მიაჩერდა თათიას- თუ თიკასავით შეცდომას დაუშვებ იცოდე, რომ არასდროს გაპატიებ! მასავით უკან არ მიგიღებ, საერთოდ დავივიწყებ რომ ჩემი შვილი ხარ და სახლის კარს ცხვირწინ მოგიჯახუნებ
-ასე რატომ მეუბნები მამა-ასლუკუნდა გოგონა
-იმას გეუბნები რაც შენს დაუფიქრებელ საქციელებს შეიძლება მოჰყვეს
-ჩემს გამო კიდევ რამდენი ხანი უნდა დატანჯოთ თათია?-ატირდა თიკა და ფეხზე წამოვარდა აღელვებული, გულზე მჭიდროდ მიიკრო შეშინებული პატარა და კიბეები სწრაფად აირბინა
-ის... იმიტომ წამოვიყვანე და სახლში დავისვი ბავშვიანად რომ დედაშენს უნდოდა ასე... მხოლოდ მის გამო... რადგან სიცოცხლის უკანასკნელ წუთებს ითვლიდა... მაგრამ ახლა დედაშენი ცოცხალი აღარაა
-შესაბამისად, შენ არანაირი მიზეზით არ მაპატიებ არცერთ შეცდომას, მითუმეტეს მას მერე რაც თიკამ ჩაიდინა... ვიცი მამა-ჩამწყდარი ხმით უთხრა თათიამ და ფეხზე წამოდგა
-ის ბიჭი ლაშა-მკაცრი ტონით დაიწყო აქამდე ჩუმად მყოფმა ნიკამ და წარბებშეკრულმა ახედა ხელებაკანკალებულ გოგონას- ხომ არ შეგხმიანებია?
-საიდან მოიტანე-ჩავარდნილი ხმით უპასუხა თათიამ და შეშინებული თვალებით დააცქერდა ძმას ზემოდან
-შენით ძალიან დაინტერესებული ჩანდა- მკაცრი ტონით უპასუხა გაღიზიანებულმა ბიჭმა დამთრთხალ გოგონას და მზერა გაუსწორა მის ამღვრეულ მწვანე სფეროებს
-არ გაბედო მასთან ურთიერთობა-გამაფრთხილებელი ტონით უთხრა გიგამ უკვე სუნქვა შეწყვეტილ თათიას და მაგიდაზე ხელი გამეტებით დაარტყა, მოულოდნელობისგან ადგილზე შეხტნენ მაგიდასთან მსხდომნი
-ლუკმა ყელში გამეჩხირა არანორმალური-აყვირდა თინა და ფეხზე წამოვარდა გაავებული, სამზარეულოში შევარდა და კარი მიიჯახუნა
-იმედია გასაგებად აგიხსენით ყველაფერი- ჩაწითლებული თვალებით მიაჩერდა გიგა დაძაბულ გოგონას და ჭიქა გამოცალა
-გასაგებია მამა-აღმოხდა ასლუკუნებულ თათიას და ფეხებაკანკალებულმა ნელა იარა მეორე სართულზე ასასვლელი, მონგრეული შიდა კიბეები.
.....თათია მთელი დღე უხასითოდ იყო უნივერსიტეტში, თუმცა როგორც კი ლაშას შეტყობინება მიიღო მაშინვე გამოუკეთდა ხასითი იმის მიუხედავად რომ ის ზედმეტად ტანდარტული და ბანალური იყო
,,როგორ ხარ?"
,,კარგად შენ?" -უმალ მისწერა აღფრთოვანებულმა
,,ლექციების მერე გამოგივლი"
,,ჩემმა ძმამ უნდა მომაკითხოს" -მისწრა დანაღვლიანებულმა და ლაშას პასუხმა რომ დაიგვიანა ისევ გაუფუჭდა ხასიათი
,,მაშინ შესვანების დროს გნახავ, თბილიში საქმეზე ვარ და რომ გეცლება გამოგივლი"
,,1 საათიანი შუალედი მაქვს ახლა ლექციებშორის"- უმალ მიწერა და გულის ფანცქალით დაელოდა მის პასუხს
,,ძალიან კარგი" ,,8 წუთში მანდ ვარ" -ზედიზედ ორი შეტყობინის მისვლამ თათიას პულსაცია ისე ააჩქარა რომ კარგა ხანს დამშვიდება ვეღარ მოახერხა, თუმცა როგორც კი აღფრთოვანების პირველმა ტალღამ გადაუარა და აზრზე მოსვლა შეძლო მაშინვე მისწერა
,,გთხოვ სადმე სხვაგან შევხვდეთ აქ არა"
,,რატო?" -უწყინარი კითხვითი შეტყობინება გამოუგზავნა ლაშამ, თუმცა თათიამ მაინც იგრძნო მისი სიმკაცრე, ბრაზი და წყენა
,,არ მინდა ჩემი ჯგუფელების ყურადღება მივიქციოთ, ჩემი ძმა იცნობს ზოგიერთ მათგანს"
,,გასაგებია" -იმავე წამს მიწერა ლაშამ, თუმცა ამან ვერ დაამშვიდა თათია და როგორც კი ლაშას შეხვდა მაშინვე ახსნა-განმარტების კეთება დაიწყო
-პრობლემა არაა-გაუღიმა ბიჭმა და მანქანაზე ანიშნა -დაჯექი ერთ ძალიან ლამაზ ადგილას უნდა წაგიყვანო
-ლექცია მალე დამეწყება
-აქვე ახლოს
-კარგი-გაუღიმა თათიამ და მანქანაში ჩაჯდა, როგორც ყოველთვის ახლაც ზოგად თემებზე ისაუბრეს, რატომღაც არცერთი არ სურდა საკუთარ პირად განცდებზე, ემოციებზე, სურვილებზე, გრძნობებზე საუბარი...თითქოს ერთმანეთის დაცვას ცდილობდნენ წარსულის მძიმე და მტკივნეული მოგონებების შერხევით...
თამუნა ცივი მზერით მიაჩერდა ზურას, რომელიც მისდა გასაკვირად სამსახურიდან დროულად დაბრუნდა
-საჭმელად რა გვაქვს?-ინტერესით იკითხა კაცმა სახლში შესვლისთანავე და მაჯის საათი მოიხსნა
-შემწვარი კარტოფილი-უღიმღამოდ უპასუხა ქალმა და მიტრიალდა
-ისევ?-უკმაყოფილო ტონით იკითხა კაცმა და დაბნეული მზერით მიაჩერდა თამუნას, რომელიც მაშინვე მისკენ მიტრიალდა და ზიზღით ჩააცქერდა თვალებში
-ისევ?-ცინიკური ტონით კითხვა შეუტრიალა ქმარს და სიმწრის ღიმილმა გადაურბინა გადაფითრებულ სახეზე, ზურამ არაფერი უპასუხა, ვერ შეძლო, ძალა არ ეყო, ამიტომ გვერდი აუქცია ერთ ადგილზე მიყინულ ქალს და სააბაზანოში შევიდა ხელების დასაბანად. თამუნამ უხალისოდ გააწყო სუფრა სავახშმოდ და წინგნებში თავჩარგულ ნინის დაუძახა. მაგიდასთან ყველა უჩვეულოდ დაძაბული იჯდა, თითოეული მათგანის ფიქრები სადღაც, ან ვიღაცასთან იყო, რის გამოც ლუკმა არცერთს არ გადასდიოდათ, რატომღაც ყელში ეჩხირებოდათ, ამიტომ მალევე ადგნენ სუფრიდან და დაიშალნენ.
.... შუაღამისას გაეღვიძა, უსიამოვნო სიზმრისგან გაწამებულ ზურას და მაშინვე გვერდზე გადატრილადა, არ გაჰკვირვებია თამუნა საწოლში რომ არ დახვდა. მართალია ეს უკვე ჩვეული მოვლენა იყო მისთვის, მაგრამ მაინც ვერ ეგუებოდა ამ ყველაფერს, ამიტომ საწოლიდან წსრაფად ადგა და სამზარეულოში გავიდა. გული მტკივნეულად შეეკუმშა, როცა მაგიდასთან მჯდომ თვალცრემლიან ქალს ჰკიდა თვალი, რომელიც ყავას სვამდა აკანკალებული თითებით
-თამუნა-ხმა დაბალი ტონით მიმართა ცოლს და თავზე წამოადგა, ქალმა ზიზღით სავსე მზერით ახედა მას, მაშინვე ფეხზე წამოდგა და გვერდის აქცევა სცადა მისთვის, მაგრამ ზურამ წასვლის უფლება არ მისცა და წინ აესვეტა. თამუნამ კიდევ ერთხელ შეხედა ქმარს მკვლელი მზერით და ნაბიჯი გვერდზე წადგა რის გამოც ზურამ უნებურად ხელი წაატანა მის მთრთოლარე სხეულს
-არ გაბედო და არ შემეხო-გამყინავი ხმით უთხრა თამუნამ და იმ წამს სამზარეულოში შესულ თმა გაწეწილ ნინის გახედა, რომელმაც სათვალე შეისწორა
-დედა? რა ხდება?-დაიძაბა გოგონა
-არაფერი საყვარელო-სევდიანად გაუღიმა თამუნამ შვილს და ამღვრეული თვალებით ახედა ქმარს, ზურა დანებების ნიშნად გვერდზე გადგა და სამზარეულოდან გასვლის უფლება მისცა ცოლს
-მამა?
-დაიძინე-თავზე აკოცა კაცმა დაბნეულ გოგონას და საძინებელში შეჰყვა თამუნას, რომელიც უმალ ტუმბოს უჯრას ეცა და დამამშვიდებლები ამოიღო იქიდან
-არ დალიო-სწრაფად მიუახლოვდა ზურა გაღიზიანებულ ქლას და აკანკალებული ხელიდან წაართვა ფირფიტა
-თავი ვინ გგონია რომ მიმითითებ რა გავაკეთო-ავარდა თამუნა და მისთვის წამლის წართმევა სცადა
-დაწყნარდი-გაბრაზდა წყობრიდან გამოსული მამაკაცი და ზურგიდან აეკრო გაცეცხლებულ ქალს,მაშინვე მკლავებშორის მოიმწყვდია და ყურს უკან დაუჩურჩულა -ხვდები რომ უკვე დამოკიდებული გახდი?
-მერე შენ რა? შენ რა-ბოლო ხმაზე უყვირა გაგიჟებულმა ქალმა და ისევ ამაოდ სცადა თავის დაღწევა მისი ძლიერი მკლავებიდან
-შენ ჩემი ცოლი ხარ...
-ხელი გამიშვი-გაიბრძოლა კიდევ ერთხელ
-დაწყნარდები თუ არა?-მკაცრი ტონით ჰკითხა ზურამ და უმალ რომ დაშოშმინდა თამუნა მაშინვე ხელი გაუშვა. გაბრაზებული ქალი უმალ მისკენ მიტრიალდა და სცადა ყველაფერი პირში მიეხალა რასაც მთელი ეს დრო მასზე ფიქრობდა, მაგრამ ძალა არ ეყო, ვერ გაბედა მიხვდა, რომ ჯერ მზად არ იყო ოჯახის დასანგრევად და მის დასაკარგად, ამიტომ აივანზე გავარდა მთელი სხეულით აკანკალებული და სიმწრის ცრემლებს უფლება მისცა გადმოდენილიყვნენ მის გაფითრებულ ღაწვებზე.
.....ლაშამ შინ დაბრუნება საღამოს, ზურას სახლში ყოფნის დროს გადაწყვიტა, რადგან იცოდა სხვა შემთხვევაში თამუნას ერთ საათიანი, საყვედურებით და ჩხუბით სავსე ლექციის მოსმენა მოუწევდა
-მეგონა დაბრუნებას აღარ აპირებდი-ნაწყენი ტონით უთხრა ქალმა სავარძელში მჯდომ ბიჭს და მაგიდის გაწყობას შეუდგა
-ახლა შენებურები არ დაიწყო რა- მომაბეზრებლად უთხრა ლაშამ და ნინის ოთახიდან გამოსულ მარიამს შეხედა, რომელიც მის დანახვაზე მაშინვე თამუნას მიეკრა
-ბებოს სიხარულო-მიესიყვარულა ქალი დაძაბულ პატარას და მაშინვე ხელში აიყვანა, ლაშამ ღრმად ჩაისუნთქა ივნისის ცხელი დახუთული ჰაერი და უმალ ფეხზე წამოვარდა გაღიზიანებული, აივანზე გავარდა და სიგარეტს მოუკიდა ნერვიულად.
ჩვეული ყალბი სიმშვიდით გამოწვეული ერთფეროვანი, მომაბეზრებელი და თითქოს სტაბილური მდგომარეობა კარგა ხანს გაგრძელდა. ამ დროის განმავლობაში თათია და ლაშა ძალიან დაახლოვდნენ რადგან ხშირად ნახულობდნენ ერთმანეთს ლექციების ბოლოს ან შუალედებში. თამუნას და ზურას ურთიერთობა კი პირიქით, უფრო გართულდა რადგან, რაც უფრო ხშირად და ახლოს იყვნენ ერთიმეორესთან მით მეტად შორდებოდნენ ერთმანეთს, შესაბამისად მოწოლილი და დაფარული აგრესია, ზიზღითან ერთად ნელ-ნელა, მაგრამ მტკივნეულად ანაცვლებდა ყველა სხვა გრძნობას რომელიც მათ ერთმანეთთან მთელი 25 წელი აკავშირებდა.
საბედისწერო აღმოჩნდა თათიასთვის ლაშასთან შემთხვევითი შეხვედრა კოჯორში, მაღაზიაში, რადგან ნასვამმა ლაშამ თავი ვერ შეიკავა მასთან ზედმეტი სიახლოვის გამო და საუბრის დროს ხელის ზურგი ნაზად ჩააყოლა მის აწითლებულ სახეს რაც მათ საუბედუროდ თბილისიდან მანქანით ამომავალმა ნიკამ შორიდანვე შენიშნა, რის გამოც გაგიჟებულმა ბიჭმა მათ ფეხებთან, მილიმეტრების დაშორებით მიაჩერა მანქანა, გაავებული მივარდა დაფეთებულ თათიას მკლავზე ხელი წაავლო და მანქანისაკენ წაათრია, ლაშა შეეწინააღმდეგა რის გამოც ხელჩართული ჩხუბი გამართეს ყოველგვარი კითხვების დასმის და ახსნა-განმარტების მოსმენის გარეშე. იქამდე ვერ დაშოშინდნენ ერთნაეთის პერანგებს ჩაფრენილი სანამ, რამდენიმე შემთვევითი გამვლელი მამაკაცი არ ჩაერია მათ ჩხუბში. ცრემლებად დაღვრილი და შეშინებული თათია ნიკამ უხეშად ჩასვა მანქნაში, კარი გამეტებით მიუჯახუნა და მკვლელი მზერა ესროლა ლაშას, რომელიც იქვე შორის ახლოს იდგა და მაჯით იწმენდდა გახეთქილი ტუჩიდან სისხლს
-ჩემს დას კიდევ ერთხელ თუ შეეხები მოგკლავ შე ნაბ.იჭვარი-დაემუქრა და საჭეს მიუჯდა. გაგიჟებულმა ლაშამ ისევ საჩხუბრად გაიწია მისკენ, მაგრამ გამშველებელმა მამაკაცებმა უფლება არ მისცეს.
გიგა მიღებული ჭარბი ალკოჰოლის დოზისგან ჩაწითლებული თვალებით მიაჩერდა სახე მონგრეულ ნიკას, შედეგ კი მისიდან ცივი მზერა თათიაზე გადაიტანა რომელიც ვერაფრით ახერხებდა დამშვიდებას და ცრემლებად იღვრებოდა
-იმ ნაბ.ჭვართან იჩხუბე?-ზიზღით ჰკითხა მთვრალმა მამაკაცმა წარბგახეთქილ ბიჭს და ნელ-ნელა მიუახლოვდა მთელი სხეულით აკანკალებულ გოგონას, ნიკამ არაფერი უპასუხა, თუმცა გიგასთვის ნათელი იყო რომ ყველაფერი სწორედ ლაშას გამო მოხდა, ამიტომ მთელი ძალით გაარტა სახეში ხელი სახე გაფითრებულ გოგონას
-რას აკეთებ-წინ გადაეღობა ნიკა მამას
-ტელეფონი- გიგამ ბიჭი დააიგნორა და მის უკან მდგომ აცახცახებულ თათიას ხელი გაუწოდა, გოგონამ მაშინვე გაუწოდა, გიგამ ბეტონზე მთელი ძალით დაახეთქა მობილური და ფეხი დაადგა, თათია ვერ მიხვდა რა უფრო ეტკინა ამდროს ლოყა თუ წლების განმავლობაში ერთადერთი ნალოლიავები ტელეფონი -სახლში შეეთრიე- გამოსცრა კბილებში გაავებულმა კაცმა და ნიკას მიაჩერდა ამღვრეული თვალებით -ამიერიდან უნივერსიტეტში შენ ატარებ, კიდევ თუ გაეკარება ის ნაბ.ჭვარი ამ უყლტვინოს იცოდე პასუხს შენ მოგთხოვ!-და იქვე დადებულ ღვინის ბოთლს წამოავლო ხელი მოიყუდა და ეზოდან გავიდა.
ოთახში შესული თათია საწოლზე პირქვე დაემხო და მოთქმით ატირდა.