-ვერ მივხდი ზურა მთვრალი რომ იყო, თორემ საჭესთან დაჯდომის უფლებას არასდროს მივცემდი-თავის მართლებას განაგრძობდა ლაშა
-შენ იცოდი, იცოდი რომ დედას მასთან ყოფნა აღარ უნდოდა-ფეხზე წამოვარდა გაგიჟებული ნინი-მაგრამ მაინც წაიყვანე ზურასთან... ყველა მოგვატყუე, გაგვაცურე...-სიმწრის ცრემლები გადმოსცვივდა ისევ სასოწარკვეთილ გოგონას და წინ დაუდგა ძმას-ამაზრზენი ადამიანი ხარ- ზიზღით უთხრა და განზრახ ჯიუტად ჩააცქერდა თვალებში
-სიტყვებს დაუკვირდი!-წამოენთო ლაშა
-წადი! აქ ყოფნის უფლება არ გაქვს!
-ნინი აზრზე მოდი!
-ყველაფერი შენს გამო მოხდა!
-გგონია მე მინდოდა რომ ასე მომხდარიყო?
-ხომ იცოდი რომ დედას მასთან განქორწინება უნდოდა?!-ინტერესით ჰკითხა ნინიმ სახე მონგრეულ ძმას და მისგან პასუხი რომ ვერ მიიღო კითხვა გაუმერა-ხომ იცოდი-მეთქი?!
-ვიცოდი-გამოსცრა კბილებში გაღიზიანებულმა ბიჭმა
-მაშინ რატომ ჩაისვი დედა მანქანაში და რატომ მიუყვანე ზურას?
-იმიტომ რომ ზუსტად ვიცოდი თამუნას ჯერ კიდევ უყვარდა მამა... სწორედ ამიტომ მეგონა რომ ის, მის პატიებას შეძლებდა და შეურიგდებოდა
-იმ ყველაფერის მიუხედავად რაც ზურამ ჩაიდინა?- გაოგნდა ნინი
-ზედმეტ კითხვებს ნუღარ სვამ, რადგან მომხდარის მიზეზები უკვე აგიხსენი!-წამოენთო ლაშა
-ვიცი... ასე საშინლად ზაზას გამო მოექეცით დედას- აყვირდა უეცრად წყობრიდან გამოსული ნინი
-მე უბრალოდ მათი ერთად ყოფნა მინდოდა!- გაცხარდა ლაშა
-გავიდეთ-წინ გადაეღობა იოანე გაგიჟებულ მეგობარს და კიბისკენ უბიძგა.
-მე... არ მინდოდა ასე რომ მომხდარიყო- აღმოხდა საოწარკვეთილ ლაშას როგორც კი ეზოში გავიდნენ და სიგარეტს ნერვიულად მოუკიდა-ვერ ვხვდები ნინის ჩემი რატომ არ სჯერა...
-გადაუვლის ნუ ღელავ-დაამშვიდა იოანემ სახე მონგრეული ბიჭი და მასთან ერთად რამდენიმე ღერი ზედიზედ მოწია დასამშვიდებლად.
....თამუნა, საავადმყოფოდან გაწერეს თუ არა, ნინი და მარიამი მასთან გადავიდნენ საცხოვრებლად, იმის მიუხედავად რომ ლაშამ, საშინელი წინააღმდეგობა გაუწია მათ. თათიასაც ძალიან უნდოდა რომ წასულიყო მისი ცხოვრებიდან და თავი დაეღწია ამ ჯოჯოხეთისთვის, მაგრამ ვერ ახერხებდა, რადგან ძალიან ეცოდებოდა ასეთ რთულ, მძიმე და გამოუვალ მდგომარეობაში მყოფი ლაშა სიმარტოვისთვის.
... ყველაფერი მაშინ აირია როცა სასმლისგან ტვინარწული ლაშა, შუაღამისას ახლად ნაქირავებ ბინაში მიუვარდა თამუნას და მარიამის წამოყვანა სცადა იქიდან
-წადი აქედან... ნუ მაიძულებ პოლიციაში დავრეკო-უყვირა ნინიმ გაცოფებულ ბიჭს
-შენ ნუ ერევი -დაუღრინა ლაშამ გაკაპასებულ გოგონას და შეშინებული მარიამი ხელში აიყვანა
-ახლა გაქვს მამობაზე პრეტენზია?-ცინიკური ტონით მიმართა თამუნამ შვილს და წვალებით დაჯდა დივანზე- მაშინ რატომ არ გახსენდებოდა შვილი როცა სიარულს და ლაპარაკს სწავლობდა...როცა ამ სასტიკ სამყაროს ეცნობოდა და გაურკვევლობაში მყოფი ხან დედას მეძახდა და ხან ბებოს?
-იცი რატომაც-ჩამწყდარი ხმით თქვა ლაშამ და სევდით სავსე მზერით მიაჩერდა სახეში დედას
-მისთვის მამობა არასდროს გაგიწევია- ხმა გაიმკაცრა თამუნამ და მარიამზე მიუთითა მიღებული ჭარბი ალკოჰოლის დოზისგან სახე მონგრეულ ბიჭს და კარგა ხნის სიჩუმის მერე მშვიდად განაგრძო საუბარი-რადგან იმდენად იყავი საკუთარი თავის სიბრალურით დაკავებული რომ ვერც კი ამჩნევდი როგორ სტკიოდა უშენობა პატარა უმწეო ბავშვს...
-საამისო მიზეზი მქონდა-წამოენთო ლაშა და ძირს დასვა მარიამი რომელიც მაშინვე თამუნასკენ გაიქცა და ჩაეხუტა მას
-არანაირი გამართლება არ აქვს შვილის მიმართ გულგრილობას!
-დედა!
-ვიცი რომ დღემდე მხოლოდ ხატია გიყვარს და ჯერ კიდევ თავს იდანაშაულებ მის სიკვდილში, მაგრამ უნდა გააცნობიერო რომ დანაშაულის ეს საშინელი შეგრძნება და სასოწარკვეთა უფლებას არ გაძლევს გარშემომყოფებს გული ატკინო! განსაკუთრებით კი მარიამს და თათიას...
-აუ ნუ შემ.ცით რა ამ დანაშაულის შეგრძნებით! მარიამი ჩემი შვილია! ამიტომ მე გადავწყვეტ მისთვის რა ჯობია!-ავარდა ლაშა
-მარიამს აქ ცხოვრება უნდა... ჩვენთან ბედნიერია! ამიტომ აქ დარჩება-ბოლო სიტყვები მკაცრად წარმოსთქვა თამუნამ და განზრახ ჯიუტად ჩააცქერდა შვილს ჩაწითლებულ თვალებში
-ჯერ კიდევ სუსტად ხარ, წესიერდ ვარ მიხედავ- სტარატეგია შეცვალა ქალი შეუვალობით დაკვირვებულმა ბიჭმა
-მივხედავ!
-ფული საერთოდ აღარ გაქვთ...
-მარიამი აქ დარჩება გასაგია?!- წარბები შეკრა თამუნამ
-ასე იმიტომ მელაპარკები რომ იმ ნაბ.ჭვარი ზაზას დახმარების იმედი გაქვს?-წამიერად ირონიული ღიმილი გაკრთა გაღიზიანებული ბიჭის სახეზე
-ამ ქვეყნად მხოლოდ საკუთარი თავის იმედი მაქვს
-გგონია არ ვიცი რაც თქვენს ორ შორის რა ხდება?! განსაკუთრებით მას მერე რაც საავადმყოფოდან გამოეწერე?
-ჩემთვის მნიშვნელობა არ აქვს შენ რას ფიქრობ ჩემი და ზაზას ურთიერთობაზე...
-მაშინ როცა მამა საავადმყოფოშია და ჯერ კიდევ სიცოცხლისთვის იბრძვის შენ იმ ნაბ.ჭვარს...
-არ გაბედო! არ გაბედო კიდევ რამის თქმა!- ბოლო ხმაზე უყვირა წყობრიდან გამოსულმა ქალმა სახე მონგრეულ ბიჭს- რაც მოხდა ჩემი ბრალი არაა, ის რომ მამაშენი ჯერ კიდევ სიკვდილის პირასაა მხოლოდამხოლოდ მისი ბრალია...
-ის ნაბ.ჭვარი შეგიყვარდა?!
-რაა?!-აღმოხდა გაოგნებულ ქალს
-მამა გკ.დია
-დაგავიწყდა მის გამო რისი გადატანა მომიწია?-აყვირდა უეცრად წყობრიდან გამოსული ქალი
-ის ნაბ.ჭვრი შეგიყვარდა-ამჯერად დარწმუნებით და უფრო თავისთვის ვიდრე თამუნას გასაგონად თქვა ლაშამ და ზედმეტად ახლოდ მდგომ ქალს ცივი მზერით მიაჩერდა სახეში-წინააღმდეგ შემთხვევაში მამას მდგომარეობაზე ასე გულგრილად არ ილაპარაკებდი-ბრაზნარევი ტონით უთხრა და წარბები შეჭმუხნა
-ვალდებული არ ვარ რამე აგიხსნა! მაგრამ მაინც გეტყვი რომ ჩემსა და ზაზას შორის არაფერი არ ხდება და არც მოხდება რადგან მე ის არ მიყვარს
-შენს სანახავად ყოველდღე მოდიოდა საავადმყოფოში... პალატა ყვავილებით გაავსო... მე კი უფლებას არ მაძლევდი რომ მენახე თუნდაც რამდენიმე წუთით...
-დაიმსახურე და ასე იმიტომ გექცეოდი
-ერთხელ არ გიკითხავს მამას მდგომარეობაზე
-იმიტომ რომ ავარიის ღამის მერე ის უკვე აღარაფერს არ ნიშნავს ჩემთვის...
-გძულვართ?-ინტერესით ჰკითხა ლაშამ დედას და სევდით სავსე მზერით მიაჩერდა მის ძლივს შესამჩნევ ნაიარევებს სახეზე
-შენ ჩემი შვილი ხარ... ჩემი ცხოვრების აზრი... რაც არ უნდა ჩაიდინო მე ყოველთვის ვეცდები გაგიგო...მაგრამ იმას რაც გააკეთე არასოდეს გაპატიებ... იმის მიუხედავად რომ უსაზღვროდ მიყვარხარ
-და ზურა? მის მიმართ გრძნოობ ისევ რამეს?
-ვგრძნობ...-ჩწყდარი ხმით უთხრა თამუნამ შვილს და სევდიანად გაუღიმა
-რას სიყვარულს? თუ სიძულვილს? -ინტერესით ჰკითხა ლაშამ ერთ ადგილზე მიყინულ ქალს და განზრახ ჯიუტად ჩააცქერდა თვალებში, რომ მის სახეზე აღბეჭდილი მძიმე ემოციები არ გამოჰპარვოდა
-სიბრალურს-ძლივს გასაგონად თქვა თამუნამ და მერე მკაფიოდ გაიმეორა-მხოლოდ სიბრალურს-შემდეგ მარიამს მოკიდა ხელი დაიჩურჩულა-უკვე გვიანია უნდა დავაძინო-თვალებმილულუ მარიამზე მიანიშნა და საძინებელში შევიდა.
ზურას მძიმე მდგომარეობის გამო ლაშა იძულებული გახდა მანქანა და სახლი გაეყიდა რომ ის გერმანიაში სამკურნალოდ წაეყვანა. შესაბამისად, დროებით სანამ ის გაერმანიიდან დაბრუნდებოდა თათიას თამუნას ნაქირავებ ბინაში მოუწია ცხოვრება