მოუთმენლად ელოდა თათია ლაშას უკან დაბრუნებას რადგან ბევრი ფიქრის, საკუთარ თავთან ბრძოლისა და მარტოობის შიშთან გამკლავების შემდეგ გადაწყვიტა რომ ბოლოსდაბოლოს ძალა მოეკრიბა და განქორწინებაზე დალაპარაკებოდა მას. უღიმღამო, ცივი და ნაცრისფერი დღეები ერთმანეთს სწრაფად ცვლიდნენ და რაც მეტი დრო გადიოდა, მით მეტად რწმუნდებოდა თათია მიღებული გადაწყვეტილების სისწორეში...იმის მიუხედავად რომ იცოდა ამ ყველაფერზე ლაშას საშინელი და მასზე არანაკლებ მძაფრი რეაქცია ექნებოდათ გიგას და ნიკა, რომლებიც ყველანაირად ეცდებოდნენ მისთვის წინაადეგობის გაწევას...
თათიას თავდაჯერებულობდა და საკუთარი თავის რწმენა მარტივად შეარყია, ლაშას მოულოდნელმა დაბრუნებამ საქართველოში, რომელიც გვიან ღამით, გაუფრთხილებლად მივიდა თამუნას ნაქირავებ ბინაში და გაურკვეველი მიზეზების გამო ნერვებზე მყოფმა კარზე საშინელი ბრახუნი ატეხა.
- ამ შუა ღამისას ვინ უნდა იყოს?-უმისამართოდ იკითხა დამფრთხალმა თამუნამ და შეშინებული თვალებით მიაჩერდა დამფრთხალ რძალს და შვილს, თან კარისკენ წავიდა და გაუბრადავად იკითხა -ვინ არის?
-მე ვარ-გამოსცრა კბილებში მოთმინება დაკარგულმა ლაშამ და როგორც კი შიგნიდან კარის საკეტის ხმა გაიგო სახელური უხეშად დაქაჩა და კარი შეაღო
-ლაშა დე?-აღმოხდა გაკვირვეულ ქალს, მაგრამ გაღიზიანებულ ბიჭს მისთვის ყურადღება არ მოქცევია, ჩქარი ნაბიჯით მაშინვე მისაღებში შევიდა და ზედმეტად მონატრებულ ცოლს მოუახლოვდა, წელზე ნაზად შეუცურა უხეში ხელი ტანზე მჭოდროდ მიიკრო მისი სიცივისგან, თუ შიშისგან ოდნავ ათრთოლებული სხეული და ტუჩებში თავხედურად აკოცა
-ლა შა!-ძლივს გასაგონად, საყვედურნარევი ხმით დაიჩურჩულა მისი მოულოდნელი ნახვით და კოცნით გაოგნებულმა გოგონამ და მაშინვე გაექცა მის, სურვილისგან ანთებულ თვალებს -საშინლად მომენატრე-გამომწვევი ტონით, ზედ ტუჩებთან დაუჩურჩულა ლაშამ ერთ ადგილზე მიყინულ ცოლს და კიდევ ერთხელ აკოცა ტუჩებში
-უკაცრავად, ჩვენც აქ ვართ-მომაბეზრებელი სიჩუმე ნინის ხმამ დაარღვია რომელსაც თამუნამ თვალები დაირბრიალა გაჩუმების ნიშნად
-უკვე დიდი ხანია ტვინს ტყნ.ვ, მალე შენთვისაც მოვიცლი-მუქარით უთხრა ლაშამ გაბუტულ დას და ცხვირზე უხეშად მოუჭირა ცივი თითები
-დამპალო-ასლუკუნდა უფრო ბრაზისგან ვიდრე ტკივილისგან გაწამებული ნინი, რომელმაც გეტებით ჩაარტა მიბრუნებულ ძმას ზურგზე ხელი
-ქაჯო!-სიცილით უთხრა ლაშამ ისე რომ მისკენ არ მიუხედია და თამუნას მოიახლოვდა რომელსაც მოვალეობის მოხდის მიზნით ლოყაზე ცივად აკოცა
-მამაშენი როგორაა?-უინტერესოდ ჰკითხა მისი ქცევით გაღიზიანებულმა თამუნამ და ფეხმორყეულ სკამზე წვაებით ჩამოჯდა
-უკეთ... ბევრად უკეთ-კმაყოფილი ტონით თქვა ლაშამ და თათიას მიუბრუნდა რომელიც ჯერ კიდევ ერთ ადგილზე მიყინულივით იდგა და მთელი ძალით ცდილობდა შინაგანი სიმშვიდე შეენარჩუნებინა -შენი ნივთები ჩაალაგე!- ფაქტიურად უბრძანა და დივანზე ჩამოჯდა
-რა ხდება? -დაიძაბა თამუნა
-ბინა ვიქირავე... იომ იჩალიჩა რა, სანამ მე აქ არ ვიყავი, მოკლედ მე და თათია დღეიდან იქ ვიცხოვრებთ
-ეს რას ნიშავს?-წამოენთო თამუნა
-რას უნდა ნიშნავს?-შეიცხადა ლაშამ
-თათია უკვე 6 თვის ორსულია...
-მერე?-შეიცხადა მოთმინება დაკარგულმა ბიჭმა
-ის რომ მისი მარტო დატოვება არ შეიძლება ხომ იცი რა რთული დგომარეობაც აქვს
-მარტო არ იქნება, ნუ ღელავ, მე სულ მის გვერდით ვიქმები-გაეღიმა ლაშას და იქვე მდგომ ცოლს კმაყოფილი მზერით გახედა
-შენ მუშაობ!
-აუ ნუ შ.მეცი რაა... როგორმე ჩვენ თვითონ მოვგვარდებით-აღმოხდა გაბრაზებულ ბიჭს რომელიც ფეხზე წამოდგომისთანავე ორსულ ცოლს მოუახლოვდა, თავხედურად შეუცურა ცივი თითები მაისურის ქვეშ და ყელში აკოცა
-ლაშა-აღმოხდა მისი უეცარი შეხებით გაღიზიანებულ გოგონას რომელმაც მაქსიმაურად უკან დაიხია და ჩამწყდარი ხმით განაგრძო საუბარი- მე...აქედან წასვლა და შენთან ერთად მარტო ცხოვრება არ მინდა
-შენი სიტყვები როგორ გავიგო?-წამოენთო უეცრად გაღიზიანებული ბიჭი
-დამშვიდდი-მკაცრი ტონოთ მიმართა თამუნამ შვილს და უცნაური მზერით გახედა სახე გადაფითრებულ რძალს
-მე, უბრალოდ აქ დარჩენა მინდა...
-შენ ჩემი ცოლი ხარ და იქ იცხოვრებ სადაც მე მომინდება-გამოსცრა კბილებში გააავებულმა ბიჭმა და სწრაფად მოუახლოვდა ურეაქციოდ მდგომ გოგონა რომლის გაყინულ სახეზეც იმ წაუთებში არავითარი გრძნობა და ემოცია არ იკითხებოდა
-მე შენი საკუთრება არ ვარ!-უმისამართოდ თქვა თათიამ და უცნაური მზერით ახედა ზედმეტად მიახლოებულ ქმარს
-ვერ ვხვდები რატომ მეწინააღმდეგები?!ხომ იცი რომ აქ დარჩენის უფლებას მაინც არ მოგცემ-გამოსცრა კბილებში გაავებულმა ბიჭმა და კარგა ხნის სიჩუმის მერე კმაყოფილი ტონით დაამატა-და მაინც იმის გაკეთება მოგიწევს რაც მე მინდა?
-განქორწინება მინდა!- დაუფიქრებლად მიახალა, მისი თავხედური სიტყვებით გაგიჟებულმა გოგონამ გაცოფებულ ბიჭს და აწყლიანებული თვალებით მიაჩერდა, იმ წამს საძინებლიდან გამოსულ, ნახევრად მძინარე, ფეხშიშველ, შეშინებულ და დაფეთებულ მარიამს, რომელიც მაშინვე თამუნას ჩაუჯდა კალთაში და გულზე მიეკრო
-ბავშვებო ახლა ორივე ძალიან გაღიზიანებულები ხართ, ვფიქრობ ამ საუბრის გაგრძელება ახლა არ ღირს... ჯობია ამაღამ აქ დარჩეთ და ხვალ ზედმეტი ემოციების გარეშე ისაუბროთ-მშვიდად თქვა და მარიამი საძინებელში წაიყვანა
-არა, აქ არ დავრჩებით-სიტყვა მიაწია გაღიზიანებულმა ლაშამ ოთახში შესულ ქალს და მკლავზე უხეშად წაავლო ხელი დამფრთხალ ცოლს, თავისკენ ნაზად მიიზიდა და სრულიად მოულოდნელად ტუჩებში აკოცა
-რას აკეთებ? შენ რა გაგიჟდი?-აღმოხდა სასოწარკვეთილ გოგონას რომელმაც თავისუფალი ხელით ზიზღით მოიწმინდა ნაწვალები ტუჩები და განზრახ ჯიუტად ჩააცქერდა ქმარს ამღვრეულ თვალებში- ვერ გაიგე წეღან რა ვთქვი?-მკაცრი ტონით ჰკითხა და უხეშად სცადა მისი მარწუხივით შემოჭდობილი თითებისგან მკლავის დახსნა
-ჩშშ-მომღიმარი სახით დაუჩურჩულა ლაშამ ჯერ კიდევ მისთვის წინაადეგობის გაწევით გაღიზიანებულ გოგონას, შუბლი მის შუბლს მიაბჯინა და მკაცრი ტონით, ყურს უკან დაუჩურჩულა-ჩავთვალოთ რომ არაფერი გამიგია და არც შენ გითქვამს ჩემთვის ეგ ყლ..ბა- შემდეგ ნიკაპზე უხეშად მოჰკიდა ხელი თავი ზემოთ ააწვინ, რამდენიმე წამით აწყლიანებულ თვალებში ჩააცქერდა და თათიასთვის სრულიად მოულოდნელად ვნებიან ტუჩებში თავხედურად მომთხოვნად და უხეშად აკოცა
- ლაშა-რაღაცის თქმა დააპირა მის ძლიერ მკლავებში მომწყვედულმა გოგონამ მაგრამ სურვილისგან თვალებანთებულმა ბიჭმა უფლება არ მისცა ხმა ისევ კოცნით დაუხშო.
-ბავშვებო დამშვიდდით ხო?-ინტერესით ჰკითხა იმ წამს საძინებლიდან გამოსულმა თამუნამ სახეალეწილ რძალს და მომღიმარ შვილს
-ჩვენი წასვლის დროა-ხელი გადახვია ლაშამ ცოლს და ამჯერად საფეთქელზე აკოცა და ისე რომ მის პასუხს არ დალოდებია გასასვლელისკენ წაიყვანა. მანქანაში ისევ სცადა თათიამ განქორწინებაზე საუბრის დაწყება მაგრამ ამაოდ, ლაშას არაფერის გაგონება არ სურდა, მეტიც ამაზე საუბარი კი არ აფიქრიც აუკრძალა მას, რამაც კიდევ ერთხელ დაარწმუნა თათია მიღებული გადაწყვეტილების სისწორეში.
ახლადნაქირავებ ბინაში მისვლისთანავე დაბეჭდილი ვისკის ბოთლი გამოიღო კარადიდან ლაშამ სწრაფად გახსნა და მოიყუდა, იქამდე სვამდა სანამ ალკოჰოლის სისხლში გასასვლა, სასიამოვნო გაბრუება და სიმსუბუქე არ იგრძნო. მთელი ეს დრო დაძაბული თათია მოწყენილი სახით იჯდა დივანზე
და თვალის მოუშორებლად უყურებდა მას. უძილო, ნამგზავრ, მშიერ და დაღლილ ლაშას სასმელი მალევე მოეკიდა და თათიას ხვეწნის მიუხედავად იქამდე არ შეწყვიტა სმა, სანამ საბოლოოდ არ აემღვრა გონება
-ესე იგი განქორწინება გინდა არა?- უმისამართოდ იკითხა მოულოდნელად და თითქმის დაცლილი ვისკის ბოთლით ხელში თავზე წამოადგა დაბნეულ ცოლს. თათიამ არაფერი უპასუხა რის გამოც კიდევ უფრო გაღიზიანებულმა ლაშამ ყბებზე ოდნავ მოუჭორა უხეში, გრძელი, ცივი თითები, თავი ააწევინა და ზემოდან დააცქერდა წაშლილი სახით- დიდი ხანია რაც ამ ყლ..ბაზე ფიქრობ?-მკაცრი ტონით ჰკითხა და ამჯერადაც რომ ვერ მიიღო პასუხი დამფრთხალი გოგონასგან ბოლო ხმაზე უღრიალა- კითხვაზს მიპასუხე!- ამ დროს თათიას ცხვირი აეწვა და ცრემლები მოეძალა, თუმცა თავს როგორღაც მოერია დამშვიდდა და ურეაქციო მზერით მიაჩერდა სახე მონგრეულ ქმარს ჩაწითლებულ თვალებში, სამარისებური სიჩუმე ჩამოწვა რომელიც თათიას გამყინავმა ხმამ დაარღვია
-პირველი ღამის შემდეგ-გულწრფელად უთხრა ქმარს და მოწოლილს სიმწრის ცრემლებს მთელი ძალით გაუწია წინაადეგობა რადგან არ უნდოდა, ლაშას მისი უმწეობა, სასოწარკვეთა და მარტოობის შიში ეგრძნო
-ესე იგი ჩემთან გატარებულ ყოველ წამს ნანობ?!- უფრო თავისთვის ვიდრე თათიას გასაგონას იკითხა იმედგაცრუებულმა ლაშამ და ვისკის ბოთლი ერთი მოყუდებით ჩაცალა
-არაფერში გადანაშაულებ-როგორც იქნა ამოღერღა მისი გიჟური რეაქციით დაზაფრულმა გოგონამ და ჩამწყდარი ხმით განაგრძო საუბარი- შეცდომა მე დავუშვი... ცოლად არ უნდა გამოგყოლოდი
-ამის დედაც... ამის დედასაც შევეცი-იღრიალა ბოლო ხმაზე გაცოფებულმა ბიჭმა და ცარიელი ვისკის ბოთლი კედელს შეახეთქა, რის გამოც დაფეთებული თათია ფეხზე წამოვარდა
-შენ რა გაგიჟდი? შეიშალე?-უყვირა ქმარს და როგორც კი გაცოფებულმა ბიჭმა მისკენ ნაბიჯი წადგა უნებურად უკან დაიხია
-რატომ არ გესმის რომ მიყვარხარ-გამოსცრა კბილებში მისი ქცევით გაგიჟებულმა ბიჭმა და წამში დაფარა მათ შორის არსებული მანძილი, უეცრად მკლავებში მოიმწყვდია უნებურად აკივლებული გოგონა და ზემოდან დააცქერდა მონგრეული სახით
-გამიშვი-მაქსიმალურად მშვიდი ტონით უთხრა თათიამ და ოდნავ გაიბრძოლა, რის გამოც ლაშამ კიდევ უფრო ძლიერად მიუჭორაარწუხივით შემოჭდობილი თითები მაჯებზე თუმცა როგორც კი წინაადეგობის გაწევა შეწყვიტა გაღიზიანებულმა გოგონამ მაჯები გაითავისუფლა- მეზიზღები! მეზიზღები გესმის?-ინტერესით ჰკითხა თათიამ მიბრუნებულ ბიჭს რომელმაც ამჯერად ღვინის ბოთლი გამოიღო კარადიდან, სწრაფად გახსნა, მოიყუდა და გონების დაკარგვამდე არ არ შეწყვიტა სმა. საბოლოო გადაწყვეტილების მიღებაში მთელი ღამე თეთრად, ტირილში გაათენა თათიამ. რა თქმა უნდა, ეშინოდა ძალიან ეშინოდა პატარასთან ერთად მარტო დარჩენის რადგან ზუსტად იცოდა გიგა და ნიკა ზურგს აქცევდნენ და სრულიად მარტოს მოუწევდა ათას პრობლემასთან გამკლავება, მაგრამ მზად იყო საკუთარი და პატარას თავისუფლებისა და სიმშვიდისთვის ასეთი მძიმე მსხვერპლი გაეღო. თათიას გადაწყვეტილების მიღებაში უგონოდ მთვრალი ლაშაც დაეხმარა რომელიც მთელი ღამე ბორგავდა და ყოფილი ცოლის სახელს ახსენებდა.
თავსხმა წვიმაში, მაღაზიის წინ ბუზღუნით გააჩერა მანქანა ნასვამმა გიორგიმ და სიგარეტის ბოლო ღერს ნერვიულად მოუკიდა, იმის გამო ლურჯმა, მწველმა კვამლმა სრულიად მოიცვა ახალი X6-ის სალონი ფანჯარა ბოლომდე ჩასწია და გონება გაფანტული, უცნაური მზერით მიაჩერდა იქვე ახლოს, ავტობუსის გაჩერებასთან მდგომ ორსულ გოგონას რომლის სახესაც ძლიერი წვიმის გამო ვერ არჩევდა. იმის მიუხედავად რომ რეალურად წარმოდგენა არ ჰქონდა ვინ იდგა იქ, მაინც იგრძნო თათიას სიახლოვე, რის გამოც იმავე წამს აემღვრა ცხელი სისხლი ძარღვებში, პულსაცია აუჩქარდა და გულმა გამალებით დაუწყო ცემა. თუმცა ეს ყველაფერი მხოლოდ რამდენიმე წამს გაგრძელდა, რადგან მალევე შეახსენეს თავი თათასგან მიყენებულმა ღრმა ჭრილობებმა, ამიტომ ყველასა და ყველაფერზე გაბრაზებული გადავიდა მანქანიდან კარი გამეტებით მიაჯახუნა და მაღაზიაში ისე შევიდა რომ ავტობუსის გაჩერებას შეფარებული სიცივისგან აკანკალებული თათია არც კი შეიმჩნია. ორი კოლოფი სიგარეტით და ახალი სანთებელათი ხელში, გამოსული გიორგი სწრაფი ნაბიჯით წავიდა მანქანისაკენ, თუმცა გულმა არ მოუთმინა და თათიასაკენ მიიხედა
-ვინმეს ელოდები?-უინტერესოდ ჰკითხა სიცივისგან მთელი სხეულით აკანკალებულ გოგონას და სევდით სავსე მზერა მის წამოზრდილ მუცელს მიაყინა
-მხოლოდ წვიმის გადაღებას-უცნაური ტონით უპასუხა თათიამ და სიცივისგან გაყინული თითებით სახეზე ჩამოყრილი სველი თმა ყურს უკან გადაიწია
-წამოდი წაგიყვან- მანქანზე ანიშნა ჯერ კიდევ თავსხმა წვიმაში მდგომმა ბიჭმა დაბნეულ გოგონას
-არ მინდა შეგაწუხო-გაუბედავად უპასუხა თათიამ და პირველად ინატრა აორთქლება
-არ შევწუხდები!-ბრაზნარევი ტონით უპასუხა გიორგიმ რომელიც იმის მიუხედავად რომ სულ მთლად სველი იყო ვერანაირ სიცივეს ვერ გრძნობდა
-არაა საჭირო-შეეწინაადეგა თათია და თავი დახარა რადგან ვერ გაუძლო მის დაჟინებულ, გამომწვევ მზერას
-ჩაჯექი!-ხმა გაიმკაცრა გიორგიმ, მაგრამ თათიამ მაინც რომ ვერ გაბედა ნაბიჯის წინ წადგმა, ძალიან გაბრაზებული მიუჯდა საჭეს. საბურავების ხრჭიალით დაძრა მანქანა ადგილიდან და უკუსვლით, ფეხებთან მიუყენა. შემდეგ მომთიმარი სახით გახეხა ჯერ კიდევ ჩაწეული ფანჯრიდან და შემრიგებლური ტონით უთხრა- ჩაჯექი რა!- კარგა ხნის ფიქრის მერე, გაბრაზებული სახით მიუახლოვდა თათია მანქანას და სიტყვის უთქმელად დაიკავა უკანა სავარძელი. გიორგი მისთვის უჩვეულოდ ნელა ატარებდა მანქანას, დროდადრო კი სარკიდან აპარებდა თვალს საყვარელი გოგონას არეული სახისკენ- იცი?- გამაყრუებელი სიჩუმე მოულოდნელად გიორგის ჩავარდნილმა ხმამ დაარღვია-საოცრად ლამაზი ორსული ხარ- რის გამოც თათიას უნებურად ცრემლები მოეძალა და აწყლიანებული თვალებით გახედა სარკიდან მომზირალ ბიჭს, ამ დროს მათი ღვრეული თვალები წამიერად ერთმანეთს შეხვდა
-გთხოვ არ გინდა-შეეხვეწა თათია და გიორგის შეუნჩნევლად მაჯით მოიწმინდა გადმოდენილი სიმწრის ცრემლები
-იმ ნაბ.ჭვართან ბედნიერი არ ხარ?!- მოულოდნელად გამოსცრა კბილებში გაღიზიანებულმა ბიჭმა და საჭეს ძლიერად მოუჭირა, ბრაზისა და მრისხანებისგან აკანკალებული თითები
-რაც ხდება ყველაფერში დამნაშავე მხოლოდ მე ვარ-ჩამწყდარი ხმით თქვა თათიამ და ცრემლიანი თვალები წვიმის წვეთებით დაცვარულ მინას მიაყინა
-თათია-რაღაცის თქმას აპირებდა გაცეცხლებული ბიჭი მაგრამ აღელვებულმა გოგონამ უფლება არ მისცა
-გთხოვ არაფერი თქვა... არ გინდა...ხომ იცი...მერე უარესად გვეტკინება ორივეს გული
-მეტად ვეღარ მატკენ, ვერ შეძლებ!-ბრაზნარევი ტონით უთხრა გიორგიმ და სიჩქარეს მოუმატა. გიორგის მანქანიდან გადმოსული თათია ადგილზე გაიყინა როცა მის დაძაბულ სმენას, ზურგს უკნიდან ლაშას მანქანის მკვეთრი დამუხრუჭების ხმა მიწვდა
-თუ გაგიჭედავს მე დაველაპარაკები მაგ ს.რს- ჩაწეული ფანჯრიდან უთხრა გიორგიმ ერთ ადგილზე მიყინულ გოგონას რომელიც თვალის მოუშორებლად უყურებდა ჯერ კიდევ საჭესთან მშვიდად მჯდომ ბიჭს
-არ ჩაერიო!-მკაცრი ტონით მიმართა თათიმ აღელვეულ ბიჭს თან ისე რომ მისკენ არ გაუხედია
-კარგი-მოუთუშა გიორგი და როგორც კი დისტანციური პულტით სამართავი კარი ბოლომდე გაიღო, მანქანა ბღმუილით შეიყვანა ეზოში.
......-ლაშა-აღმოხდა დაძაბულ გოგონას როცა მანქანიდან გადმოსული გაგიჟებული ბიჭი მისკენ წაშლილი სახით წამოვიდა, მკლავზე უხეშად წაავლო ხელი მანქანისაკენ ძალდატანებით წაიყვანა და თან მბრძანებლური ტონით უთხრა
-მანქანში ჩაჯექი ახლავე! მივდივართ!
-შენთან ერთად არსად წამოსვლას არ ვაპირებ- ბრაზნარევი ტონით უთხრა გოგონა და მკვლელი მზერით მიაჩერდა სახეში ქმარს
-უნდა ვილაპარაკოთ მე და შენ! მარტოებმა პირისპირ-გამოსცრა კბილებში გაგიჟებულმა ბიჭმა და გაბრაზებული სახით დააცქერდა ზემოდ ცოლს უგრძნობ სახეზე
-სალაპარაკო აღარაფერია!-მშვიდი ტონით უთხრა თათიამ დაბნეულ ბიჭს მკლავი უხეშად გაითავისუფლა
-მანქანში ჩაჯექი-გამოსცრა კბილებში ლაშამ და სახე ზედმეტად მიუახლოვა აფორიაქებულ ცოლს
-მორჩა გესმის? ჩვენს შორის ყველაფერი დამთავრდა!
-თათია!
-დღესვე შევიტან განქორწინებაზე განცხადებას და აზრს ვერავინ და ვერაფერი შემაცვლევინებს!
-მორჩი სისულელეების ლაპარაკს და მანქანაში ჩაჯექი!-ხმა გაიმკაცრა ლაშამ
-შენთან ყოფნა აღარ მინდა გესმის?არ მინდა!
-სახლში წავიდეთ და იქ ვილაპარაკოთ-სტრატეგია შეცვალა თათიას შეუპოვრობით დათრგუნულმა ლაშამ
-წუხელ, მთელი ღამე შენი პირველი ცოლის სახელს ბოდავდი... შენ ჯერ კიდევ ხატია გიყვარს... ის გიყვარს...
-შენ მიყვარხარ-მოიღუშა ლაშა
-შენ მე კი არ ჩემში დანახული ხატია გიყვარს! სწორედ ამიტომ ეჭვია აღარ მეპარები ჩემი გადაწყვეტილების სისწორეში
-რომელი გადაწყვეტილება... გგონია უფლებას მოგცემ რომ ჩემი ცხოვრებიდან ასე მარტივად წახვიდე მაშინ როცა მუცლით ჩემს შვილს ატარებ?- ავარდა უევრად ლაშა
-შენ და ბავშვს არ დაგაშორებთ
-თათია მორჩი-მეთქი ამ ყლ..ბა ბაზარს და მანქანაში ჩაჯექი
-ვიცი ასე რატომაც იქცევი, ცდილობ ხატიასთან დაშვებული შეცდომები ჩემთან გამოაწორო, მაგრამ ასეთი ქცევით უარეს შეცდომებს უშვებ...
-გგონია მამაშენი ამ სახლში დარჩენის უფლებას მოგცემს?-ცინიკური ტონით ჰკითხა ლაშამ თვალებაწყლიანებულ გოგონას
-ჩემი და მამაჩემის ურთიერთობა შენ არ გეხება
-მეხება იმიტომ რომ ზუსტად ვიცი უკან დაბრუნების უფლებას არასდროს მოგცემს
-გგონია ამის გამო შენთან დავბრუნდები?
-ამ ნაბ.ჭვრის მანქანაში რატომ იჯექი?-სხვა თემაზე გადავიდა უეცრად ლაშა-მე ხომ აგიკრძალე მის მანქანში ჩაჯდომა?
-შენ მე ვერაფერს ამიკრძალავ!
-გგონია არ ვიცი წარსულში რაც თქვენ ორს შორის ხდებოდა?
-რას ბოდავ?-ავარდა თათია
-იცოდე მასთან გატარებულ ყოველ წამს განანებ-მუქარით უთხრა ლაშამ რის გამოც გაგიჟებულმა გოგონამ მთელი ძალით გაარტყა სახეში ხელი
-ავადმყოფო-ზიზღით უთხრა თათიამ და როცა ლაშამ ორივე მაჯაზე მტკივნეულად მოუჭორა ხელები სწორედ ამ დროს მოთმინება დაკარგული გიორგი ქუჩაში გავიდა
-ხელი გაუშვი-მშვიდი ტონით მიმართა ლაშას და ნელ-ნელა მოუახლოვდა მათ
-არ ჩაერიო-მკაცრი ტონით უთხრა თათიამ და ზიზღით სავსე მერით მიაჩერდა ქმარს სახეში. იმის გამო რომ ლაშა გიორგის გამოწვევას თათიასთვის ტკივილის მიყენებით ცდილობდა მალწვე გადაიზარდა მათშორის ხელჩართულ ჩხუბში. უამრავ შეკრებილ ცნობისმოყვარეთა შორის მხოლოდ სამმა მამაკაცმა გაბედა ჩხუბში ჩარევა და გაგიჟებული ბიჭების დაოკება. იმის გამო რომ გიგა და ნიკა ჩხუბის მხოლოდ ბოლო ნაწილს შეესწრნენ გადაწყვიტეს რომ ამ ამბავში მხოლოდ გიორგი იყო დამნაშავე, რა თქმა უნდა ამ ყველფრის მაპროვოცირებლად თათია მიიჩნიეს, რის გამოც მას ხმის ამოღების უფლებაც კი არ მისცეს არათუ თავის მართლების, ისე გადაუარეს, ათას სისაძაგლე დააბრალეს და აიძულეს სახელისა და ღირსების შესანარჩუნებლად ისევ შერიგებოდა ქმარს.
-მე ის არ მიყვარს არ მიყვარს გესმით?-ყვიროდა ბოლო ხმაზე გაგიჟებული გოგონა-მასთან ყოფნა აღარ მინდა... არ შემიძლია მისი შეხების ატანა რატო. არ გესმით
-გიორგის გამო არა? მაგ ნაბ.ჭვრის გამო აქვს ტვინი არეული! -ღრინავდა ნიკა
-რაც გინდა ის იფიქრეთ არ მაინტერესებს... საერთოდ არავის აზრი აღარ მაინტერესებს... - სლუკუნებდა სასოწარკვეთილი გოგონა
-ეჭვიც არ გ ლვეპარება მაგაში-ცინიკური ტონით წარმოსთქვა ნიკამ- წინაადეგ შეთხვევაში მაგ ს.რს მანქანაში არ ჩაუხტებოდი, მითუმეტეს რომ იცოდი ლაშას მაგრად არ ევასებოდა ეგ ..ე
-უბრალოდ მაღაზიიდან სახლამდე მომიყვანა
-მაინც არ უნდა ჩასჯდომოდი მაგ ნაბ.ჭვარს მანქანაში! დაგერეკა და მოგაკითხავდით
-დაგირეკეთ მაგრამ გათიშული გქონდა ორივეს
-შენი ქმრის სახლიდან რომ არ გამოქცეულიყავი ასე ყ..ურად არაფერი მოხდებოდა!
-იმიტომ გამოვიქეცი რომ მასთან ცხოვრება აღარ მინდა! არ მიყვარს, მეზიზღება , მძულს გესმით?
-მაგაზე მაში რატომ არ იფიქრე, პირველივე შესაძლებლობისთანავე ლოგინში რომ ჩაუწექი?-აღრიალდა გიგა
-მამა გთხოვ აქ დარჩენის უფლება მომეცი
-გინდა რომ ბავშვი გიორგის ნაბ.ჭვრად გამოაცხადონ?
-რაა?-აღმოხდა მისავათებულ გოგონას
-ლაშას უკვე ველაპარაკე, საღამოს მოვა...
-გთხოვ ეს არ გააკეთო...-შეეხვეწა ატირებული თათია სახე მონგრეულ კაცს
-მას გაჰყვები... ყოველგარი წინაადეგობის გაწევის გარეშე
-მამა
-თუ გაბედავ და ჩვენს წინაადეგ წასვლას ეცდები იცოდე ცხოვრებას გაგინადგურებ ისე როგორც ამას შენ მიკეთებ!
-იცი, ზუსტად არ ვიცი ლაშა უფრო მეზიზღება თუ შენ-მთელი ბავშვობის ტრამვები, გულის ტკივილი ბოღმა და ბრაზი ჩააქსოვა თათიამ ამ სიტყვებში რის გამოც გიგამ სახეში მთელი ძალით გაარტყა ხელი.
ლაშასთან დაბრუნება თათიასთვის ჯოჯოხეთი იყო, მითუმეტეს რომ იმ დღიდან ის ყველაზე და ყველაფერზე ეჭვიანობდა, ტელეფონიც გაუტეხა ვითომ შემთხვევით და ლეპტოპსაც ცხელი ყავა გადაასხა სრულიად შემთხვევით. სახლიდან მარტო გასვლის ყველანაირ შესაძლებლობას უქრობდა, რადგან ხელში არასდროს აძლევდა ფულს. მაგრამ ამ გამოუვალ მდგომარეობაში მყოფს მაინც მასთან ცხოვრება ერჩია გიგასთან დაბრუნებას რადგან 6 თვის ორსულს ყველა ერიდებოდა სამსაურში ასაყვანად. ეს საშინელი და მძიმე დღეები მხოლოდ იმაზე ფიქრით გადაჰქონდა რომ როცა პატარა დაიბადებოდა სამსახურს იპოვიდა ამ სახლიდან წავიდოდა, თიასაც წამოიყვანდა ის მის პატარას მიხედავდა თავად იმუშავებდა, ორგან სამგან... ყველფერს გააკეთებდა, არაფერს ითაკიებდა რომ ქირა გადაეხადა და თავის პატარასთან, თიკასთან და ნიცასთან ერთად მარტოს ეცხოვრა ყოველგვარი სიძულვილისგან, მრისხანებისგან, სიყალბისგა, შიშსგან და ბოროტებისგან შორს.