არ შეიძლება გავიგო რამდენი კითხულობს????? დაალაიქეთ მაინც რომ გავიგო


.......
- შენთან მოსასვლელად არასდროს
ვაგვიანებდი
შეცხადებით დააყოლა კარებში მობრდღვიალე ცისფერი თვალებით, საშიში გამომეტყველებით, მდგომმა და მაშოსკენ ნელი ნაბიჯებით წავიდა, მაშომ გაქვავებულმა მალე იგრძნო ხიფათი და უკან დაიწყო სვლა, მიუხედავად იმისა რომ შორს იდგა მისკენ წამოსული ლაშა, რომელიც დაუპატიჟებლად შურის საძიებლად ესტუმრა გოგოს რომელიც კარგად იცოდა რომ მარტო იყო,
- კარები ჩემთვის დატოვე? ამიტომ მიყვარხარ მზრუნველი რომ ხარ,
საუბრობდა ბოღმით ბოროტებით ვავსე თვალებით, მხოლოდ შურისძიება თუ უტრიალებდა თავში, მის ქცევას რომ მაშო მარწუხებში მოექცია მთელი თავის მნიშვნელოვანი ნაწილები და თანხა ჩადო რატომღაც მისი ფიქრებით ყველა გზას და ნაბიჯებს უკეტავდა მაშოს თუმცა ასე არ მოხდა, მაშოსთან ერთად საკუთარი თავი გაკოტრებამდე მიიყვანა,
- მემგონი მისამართი აგერია ლაშა,
შიში გარეული იყო ხმაში, შეეშინდა მაშინვე როგორც კი დაინახა, იმდენად უარყოფითი ემოცია შემოიტანა შემოსვლისთანავე რომ მაშოს გული შიშისგან ძლიერად უცემდა,
- ძაან კარგად ვიცი ვისთან მოვედი და გაინტერესებს?
წყნარი ხმა უცებ შეეცვალა კბილებს ერთმანეთს აჭერდა ისე საუბრობდა ლაშა და ამავდროულად უფრო და უფრო მიიწევდა მაშოსკენ, რომელმაც საწოლს შემოუარა რომ მარტივად არ დაეჭირა,
- მოვედი გოგოსთან რომელმაც დამშალა, ბოღმა მკლავს მაშო, ჩემი იყავი მიმატოვე, რატო? ერთად შეგვეძლო ცხოვრების შეცვლა, ათას რამეს გავაკეთებდით ერთად,
საუბარით აჩოჩდა საწოლზე მუხლებით და უფრო და უფრო უახლოვდებოდა შეშინებულ მაშოს,
- რატო მოიქეცი ძუკნასავით? ახლა დოხუია ფულის პატრონი უცხო ქმარი ხელებში გაგორავებს და შენც ხმამაღლა კვნესი არა?
ბოღმას აუღწერელ ზიზღს ამატებდა ტონს და ისეთი გამომეტყველება ჰქონდა საშიშიც კი ხდებოდა,
- ავადმყოფიხარ გაეთრიე აქედან!
უხეშად თქვა მაშომ რომელიც ლაშას სიტყვების გამო გაოგნებული მზერა ჯერ ისევ ვერ შეეცვალა და საწოლს უნდა გაშორებოდა უცებ წამოვარდა ლაშა და მაშოს ზურგიდან აეკრო, მთლიანად მოხვია ხელები გასაკავებლად და მაშოც უმალ ეცადა თავის დახსნას,
- გამიშვი! ვიყვირებ! გირჩევნია წყნარად დატოვო აქაურობა!
- შენი აჯობებს
როცა მიხვდა რომ ვერაფერს შეძლებდა ძალების ხელახლა მოსაკრებად გაჩერდა და სიტყვიერი მუქარა განაგრძო, შიში ჭიასავით დაძვრებოდა სხეულში და ლაშას ავის მომასწავლებელი თვალების შემყურე უფრო და უფრო სწრაფად იზრდებოდა ჭია შიშის ფონზე,
- კითხვაზე პასუხი გამეცი გთხოვ,
ჩაგუდული ხმით ამოთქვა სიტყვები ლაშამ, მაშოს კისერში ჩარგო თავი და კისერზე მიმწვდარი ქალის სასიამოვნო სურნელით, ღრმად სუნთქვით აღგზნებული კისერს ენით აუყვა, მოხვეული ხელებით მაშოს მკერდი ხელებში მოიქცია და უხეშად მოუჭირა, მაშო ისევ აფართხალდა გულთან ერთად ხმაც უწყდებოდა, იყვირა თუმცა ხმა გაუწყდა, უარესად დააშინა ლაშამ, შიშისგან ხელები აუკანკალდა და ძალაც შიშისგან შემცირებოდა, რომ ვერაფერი გააკეთა თავი ძლიერად გადააქნია და არა მხოლოდ ლაშას გაუტეხა თავი არამედ თვითონაც ეტკინა, თუმცა მარტივად გამოუვიდა შეფერება, ლაშამ ამოგმინებასთან ერთად უშვა მაშოს ხელები და თავზე წაივლო ხელი, მკერდზე დაისვა მაშომ ხელები ამაზრზენი გრძნობის მოსაშორებლად და განზე გადგა შიშით შეხედა თვალებში ლაშას რომელსაც თვალები წითელფერში ეცვალა, უნდა გაგცეულიყო, მოულოდნელად იმდენად ძლიერი ბიძგი იგრძნო მაშომ მარჯვენა ლოყაზე თავი ვერც კი შეიკავა ძირს გადავარდა და ამავდროულად ლოყა საშინლად ეწვოდა იმდენად ძლიერად გაარტყა ლაშამ ხელი რომ მაშოს ნახევარი სახე გაუბუჟდა, მგრძნობელობაც კი დაკარგა ხელი აეფარებინა მაშოს აწითლებულ ლოყაზე და გაოგნებული მასაც კი ვერ უყურებდა, ახლა უფრო 'გაშმაგებული' ეცა ლაშა წამოაყენა თუ არა ისევ ხელთავიდან გაარტყა ხელი, თითქოს მის თავში გადანაცვლება მომხდარიყოს, ხმის ამოუღებლად ხან მუშტს ჩაარტყავდა მუცელში მაშოს ხან სახეში, კუჭის თავში მოხვედრილი მუშტის გამო ყვირილი კი არა სუნთქვაც აღარ შეეძლო მაშოს ძირს დაჩოქილი ეგდო, სისხლი სდიოდა ყველა იმ ადგილიდან სადაც კი შეიძლებოდა კანი გახეთქვოდა სულს ძლივს ითქვამდა, ეგონა მოკვდებოდა ცრემლები თავისით სდიოდა, შიშისგან რომ ვეღარც ისუნთქებდა ტირილი კი არა ღრიალი უნდოდა თუმცა ესეც არ შეეძლო, ცხოველივით ნაცემი იყო და ძალიანაც ეტყობოდა პირიდან სისხლს აფურთხებდა თან სულს ითქვამდა, ეწვოდა ყბა სადაც მუშტი რამდენჯელმე მოხვდა, გონება გადაკეტილი ისვენებდა მაშოს ცემით დაღლილი ლაშა თურმე როგორ მარტივად შეიძლება მატერიალისტი ადამიანის განადგურება, ჭკუიდან შეშლა, რომლის მსხვერპლიც ახლა მაშო იყო, რომელიც ნელ-ნელა ითქვამდა სულს ალბათ ოთახის რაღაც ადგილი მისი სისხლით არც მოისვრებოდა თავიდანვე რომ ყვირილით ეშველა საკუთარი თავისთვის როგორც იქნა სული მოითქვა და ხმამაღლა წასკდა ისტერიული ტირილი ყველაფერი სტკიოდა წამოდგომა და გაქცევაც როგორ უნდოდა მაგრამ როგორ სტკიოდა ტკივილი გვერდზე უნდა გადაედო სასწრაფოდ და ასეც მოიქცა მანამ სანამ ლაშა იჯდა და მაშოს თავის მოქნევით თავის გამსკდარ ტუჩზე ხელს ისვამდა რომელზეც უკვე კარგა ხანი იყო სისხლი შემხმარიყო, მაშო ეცადა სწრაფად წამომდგარიყო და გაქცეულიყო თუმცა ვაი რომ ამაო იყო ეს გაქცევა სიფრიფანა უძლური ხელში ატაცებული სხეული საწოლზე ძლიერად დააგდო ლაშამ და მაშინ აღმოხდა მაშოს უნებური წამოკნავლება დაცემის დროს
- მართლა გგონია რომ ასე მარტივად გამოხვალ?! იმის ნახევარი მაინც ხომ უნდა იგრძნო? რა არი შენი სისუსტე?!
ხრიალით, ცხოველური ტონით ლაპარაკობდა ტუჩებ გასველებული და სიტყვის ბოლოს მაშოს სისხლიან ტუჩებს დაწვდა, მის სისხლს უფრო სვამდა ვიდრე კოცნიდა, თავის გაქნევაც აღარ შეეძლო თითქოს ცდილობდა რაღაც გეგმების დასახვას და ვერაფერს იგონებდა ძალა ხელს არ უწყობდა ყვირლს აზრი არ ქონდა მაშინვე ჩაგუდავდა და თავის მომავალს 'დაიკიდებდა',
ტუჩებს რომ მოსწყდა, მასაც მაშოს სისხლით ჰქონდა ტუჩები მოსვრილი, ვამპირს გავდა, ამაზრზენი სანახაობა იყო და მაშო იყო ცხოველივით ნაცემი, სისხლიც ისე შეუჩერებლად და სწრაფი დინებით სდიოდა, ბრძოლის შემდეგ მთელი სახე დაესისხლიანებინა ხელებთან საწოლთან და იატაკთან ერთად, როგორი გამაღიზიანებელია ის რომ ირგვლივ ახლოს ცოტას მაინც გაიგებდნენ მაშოს განწირულ კივილს რომელსაც ვეღარ შეძლებდა,
- სურვილების ცვლა საოცარია, გაგინდობ რა, ყოველთვის მინდოდა დამეუფლებინე, სურვილები ხდება მაშო,
ჩაჩურჩულა თუ არა შორტის მოშორებაც მარტივად მოახერხა მაშინვე ინათა მაშოს დაჟეჟილმა თეძომ რომელიც გაწითლებულიყო, თვალებსაც აღარ ახელდა მაშო სისხლის ცრემლები სდიოდა, ცალი ხელით გაკავებული ხელებიც ძალაგამოცლილი უმოქმედოდ ეგდო, თითები აასრიალა ლაშამ და საცვალში უნდა შეესრიალებინა კიდეც ღრიალის დროს შეკრთა დიდი ინერცია იგრძნო და უძალოდ დაეცა მაშოს, ქალის ღრიალზე მაშომ უცებ გაახილა თვალები, ანანომ რომელსაც დიდი შუშის ბოთლი ეკავა ხელში მთელი ძალით გადაამსხვრია თავზე ლაშას, თვალები დახუჭა მაშომ თავი გვერდზე გადაწია და ნამსხვრევების ცვენაც იგრძნო შემდეგ ძლიერი სხეული მის სხეულზე და მოყოლილი ნამტვრევები რომელსაც ლაშას სიმძიმე შუშის მაშოს კანში ჩაღწევას ეხმარებოდა, ხელები უკანკალებდა ანანოსაც, უცებ მოეგო გონს და ლაშას გადმოთრევა ეცადა, ძლივს გადააგორა საწოლის გვერდზე და მაშოს ეცა, ხელებ აკანკალებული ცდილობდა მაშოს სახიდან ნამსხვრევების მოშორებას თუმცა სისხლს ისე შერწყმოდა სახიფათოც იყო თვალებიდან ეცადა მოეშორებინა და მაშომაც შეძლო ჩაწითლებული თვალების გახელა, შიშისგან დამონებულს ყველაფერი უკანკალებდა რასაც ძალა გამოეცალა, ერთხელ რომ დასუსტდა მას მერე ვეღარც ვერაფერი გააკეთა,
- ხმა ამოიღე რა გთხოვ,
შეშინებულმა უთხრა და თვალებ აწყლიანებული ვერც კი უყურებდა მაშოს, მაშო კი ხმას არ იღებდა, ვერ იღებდა, იქით-აქეთ იყურებოდა და ღრმად სუნთქავდა, ანანომ ხელი უშვა და სასწრაფოდ ტელეფონი აიღო
- არ დარეკო,
ხმაზე მაშოს შეხედა აწყლიანებული თვალებით და უცებ გადადო ტელეფონი მაშოს ხმის გაგონებაზე, მაშომ იგივე გაიმეორა და ისტერიულად აღრიალდა, მაშინვე მიეხუტა ანანო და ისიც ატირდა,
- მაშო სასწრაფოში უნდა დავრეკო,
ტირილით უთხრა მანაც და მაშოც უცებ გაჩუმდა
- არა,
ამოიხრიალა და ტკივილისგან ამოიგმინა თან მოიკეცა,
- მაშო დალეწილი ხარ მთლიანად სისხლში ამოსვრილიხარ, უნდა გიშველო გეხვეწები ცუდად ვარ,
ტირილი ისევ წასკდა ანანოს ისე ჩამოისვა სახეზე ხელი,
- სასწრაფო არ შეიძლება,
ისევ შეძლებისდაგვარად ამოიხრიალა და ანანომაც წამით უყურა შემდეგ ისევ დაავლო ტირილით ტელეფონს ხელი და რატის დაურეკა მაშოს უარისთვის ყურადღებაც არ მიუქცევია უბრალოდ სასწრაფოდ მოუხმო რატის და გარეთაც არავის უძახოდა მის მოსვლამდე, მაშოს გაფრთხილებით, ვერ გაეგო რატომ არ აძლევდა მაშო საშუალებას მაგრამ რადგან რატიმ იცოდა თავს იკავებდა ეშინოდა იმისიც რომ ლაშა გონზე მოვიდოდა და იმისიც რომ ეგონა მოკლა, მაშოს ადგილიდან ვერ ძრავდა, შუშის ნამსხვრევებში იწვა მაშო თუმცა იცოდა რომ ვერ მოერეოდა და უარესად ატკენდა შუშებში კოტრიალით, მაშომ უცებ ისტერიული ტირილი დაიწყო და შემდეგ მასთან ერთად დაიწყო ანანომაც ტირილი,
- ნუ ტირიხარ რა გეხვეწები ვიცი რომ შეგეშინდა ვიცი რომ გტკივა, მორჩა დასრულდა, არ იტირო რა გთხოვ,
მასთან ერთად ტიროდა თან და მასთან ერთად სტკიოდა ყველაფერი განიცდიდა მთლიანად მაშოს მდგომარეობას მასთან ერთად კანკალებდა და არ ჩქარობდა გაეგო ამბავი, მთავარი იყო ახლა რატი მალე მოსულიყო, რომელსაც დიდხანს არც დაუგვიანია, კარები კი არ გააღო შემოანგრია, სწრაფად მივარდა ოთახში და სანახაობაზე წამით გაქვავდა, მაშოს ნახვისას ასე, სისხლიანი, საცვალში დაწითლებული თეძოებით, შუშებში მწოლიარე და ასევე სისხლიანი იატაკი, მაშოს გვერდით კი მკვდარივით მწოლიარე ლაშა, დაბალხმაზე ამოაყოლა გვარიანი გინება და მაშოს მიუახლოვდა თუ არა გაოგნებული არც მორიდებია შუშებს მუხლებით ავიდა საწოლზე და მაშოს სახე ხელებში ფრთხილად მოიქცია,
რომელიც ჯერ ისევ ისტერიულად ტიროდა და ტკივილისგან იკლაკნებოდა,
- მაშა მაშა, დაწყნარდი, აქ ვარ, გადაივლის, ყველაფერი კარგად იქნება?
წყნარად უთხრა თუმცა მის სხეულში ათასი რამ ბრძოლობდა მაშოს მსგავსად ძლიერად უცემდა გული და დაიბნა კიდეც,
- საავადმყოფოში წაგიყვან უკეთ იქნები დაწნარდი,
ეცადა დაეწყნარებინა თუმცა მაშომ მასაც უარი უთხრა,
- არა საავადმყოფო არა, დაკითხვებს დაიწყებენ, ყველას ჩართავენ არ მინდა გთხოვ,
სველი თვალებით უყყრებდა რატის და ტკივილისგან კვნესოდა რატი კიდევ უფრო დაიბნა თუმცა აწყობდა იმ კუთხით რომ ლაშას თავად დასჯიდა
- ანანო მიდი ჯაკუზი გაავსე რაც შეიძლება ჩქარა ორივე ონკანი მოუშვი,
სწრაფად გამოხედა, ანანოს და ანანოც მაშინვე ადგილს მოწყდა სწრაფად დაიწყო რატის ბრძანების შესრულება, რატიმ კი შუშების მოურიდებლად შეუცურა მაშოს ნაზად ხელი და ხელში აფარფატებული უძალო სხეული სუფთა ადგილზე დააწვინა, ეცადა შუშები მოეშორებინა, მხოლოდ სახიდან სისხლში არეული პატარა ნამსხვრევების მოშორება ვერ შეძლო, ტილო დაასველა და სისხლიანი სახე მოწმინდა თან ცდილობდა დაემშვიდებინა დაეწყნარებინა ყველანაირი თბილისიტყვებით, მაშოსაც უკვე ტირილი შეეწყვიტა შიშისგრძნობაც მოშორებოდა თუმცა განცდილი შიშის მოშორება ზედმეტად რთული აღმოჩნდა,
- მზად არის წყალი,
სწრაფად გამოვიდა ანანოც და რატიმაც უცებ შეაქო, მაშო ისევ ნაზად მოიქცია მკლავებში და უკვე შიშმოშორებულმა ძალა შემატებულმა მაშომ შეძლო რატის კისერზე მოეხვია ხელი,
აბაზანაში სასიანოვნოდ თბილ წყალში ნელა ჩააწვინა მაშო და რამდენიმე გაჭრილმა ადგილმა საშინელი წვა დაიწყო რაზეც უცებ ამოიკნავლა მაშომ თუმცა მალევე შეეჩვია,
- ანანო შეგიძლია ზედმეტად დასვრილი ზეწრები გამოცვალო? იატაკიც რომ გაასუფთავო ზეწრებს ხვეტა არ დაუწყო უბრალოდ გადაყარე, თუ არ შეწუხდები და გცალია
- კი კი,
უცებ დაუქნია თავი და ადგილს მოწყდა, ისიც შეშინებული ყველაფერს ინსტიქტურად აკეთებდა.....
- ეს გაიხადე რა მაშო
დაბალხმაზე უთხრა და სკამზე ჯაკუზთან მჯდომმა მაშოს გახდაში მოეხმარა, მაშოს ფიქრებიც მხოლოდ ერთხელ გაიქცა იმ ფაქტზე რომ ახლა მხოლოდ საცვლებით იყო მის წინ თუმცა რატომღაც გული უგრძნობდა რომ რატის ეს ახლა საერთოდ არ ადარდებდა, ნაზად მოწმინდა რატიმ სახე მაშოს და თავზე ნაზად აკოცა, გაუნძრევლად ხმის ამოუღებლად იწვა მაშო წყალში, რატი ცდილობდა ნაზად გაეწმინდა მაშოს სხეული დარჩენილი შუშისგან და გაეწმინდა ჭრილობები, ნაზად უსვამდა თითებს და თითოეულ მიყენებულ ჭრილობის ადგილს იმახსოვრებდა, თითქოს რაღაც შიში მასაც ჰქონდა თითქოს ეშინოდა მაშოს ეს სიჩუმე, ეშინოდა რამე ისეთი ხომ არ ჩაედინა ლაშას, რაც მაშოს გაანადგურებდა, ჯაკუზზე ჩამოაწყო იდაყვები და თავი ფიქრებითვე ჩახარა, მაშოს აყვანის დროს ხელები დაფხაჭვნოდა შუშის გამო დაბერილ ვენებზე ღრმად გაჭრილი, სისხლი წყალში ნელ-ნელა წვეთავდა და მაშოც მის ხელებს უყურებდა ლამაზ თითებს დაჭრილ ხელს და აკვირდებოდა თუ როგორ ლამაზად უერთდებოდა რატის სისხლი წყალს, შემდეგ შეხედა ჩაწითლებული თვალებით მაშომ რატის და უხმოდ სახე შეუცვლელად გადმოყარა ცრემლები, თითქოს რატიმ იგრძნო რომ ტიროდა უცებ ახედა და არც შემცდარა,
- ძალიან გტკივა?
კითხვაზე მაშომ უარის ნიშნად გააქნია თავი
- ისევ გეშინია?
ისევ დაუსვა კითხვა, უცნაური ღელვის გრძნობა დათამაშებდა რატის სხეულში, რომელიც უკვე დიდი ხანი იყო არ უგრძვნია, მაშომ ისევ გააქნია თავი და მაშინ რატიც გაჩუმდა მოლოდინით რომ მაშო იტყოდა მიზეზს,
- ყოველთვის ყველაფერს ვაფუჭებ არასდროს არავის ვუჯერებ დამეჯერებინა თეოდორესთვ...
გაგრძელება არც აცადა რატიმ ტუჩებზე თითის მიდებით გააჩუმა მაშო და მისი სახეც ნაზად მოიქცია ხელებში
- მაშა, ჩემო პატარა...
უნდა გაეგრძელებინა თუმცა მაშოს უცოდველ საწყალ სახეზე გაეცინა თუმცა ეს ყველაზე მწარე გაცინება იყო, შურისძიების გეგმის დასახვის სიცილი, სკამის ნაპირისკენ მიიწია ისე დაჯდა და მაშო გულზე მიიკრა თან თავზე აკოცა, მოშორების შემდეგ კი ისევ განაგრძო
- ჩვენი პრინციპებით ვცხოვრობთ, ჩვენი აზროვნებით და არა სხვისი, ჩვენთვის ვცოცხლობთ ყველას გარეშე იცოცხლებ გარდა საკუთარი თავისა, შენ ყველა შეცდომაზე პასუხს აგებ მაგრამ ახალს ისწავლი გააზრების შემდეგ იგივე შეცდომას არ დაუშვებ, ყველაფერი გადაივლის, მართალია იმას ვერ გეტყვი გათხოვდები და დაგავიწყდებამეთქი თუმცა ეს პრობლემაც მოგვარდება,
ნაზად მოუსვა სახეზე ხელი და ცრემლებიც მოწმინდა, ისევ უნდოდა კითხვა დაესვა და ისევ უჭირდა კითხვის დასმა, რამდენჯელმე შეხედა კიდევ და თქვა
- ზედმეტი რამე გააკეთა?
და როგორ უჭირდა დაესვა ეს კითხვა რომლის თქმის შემდეგაც გული ისე აუფრთხიალდა ეგონა მკერდს გამოანგრევდა, მაშო წამით გაჩუმდა იმდენად გათიშული იყო იმ დროს დაფიქრდა რომ გაეხსენებინა, ამ ფიქრში კი რატის გული გახეთქვამდე მივიდა,
- არა,
თქვა თუ არა რატიმ თავი ისევ ჩახარა, შვება იგრძნო თითქოს არ სუნთქავდა და ახლა სუნთქვა დაიწყო,
- ანანო მოვიდა, არ ვიცი როგორ როდის მოახერხა თუმცა მან გადაამსხვრია ბოთლი, ისიც არ ვიცით ცოცხალია თუ არა,
დაბალხმაზე ხრიალებდა თან თვალებს მძიმედ ახელდა, საფეთქელზე აკოცა ნაზად რატიმ და უცებ წამოდგა, თეთრი სხეულის ტილო გადმოაცურა კარადიდან და მაშოს მიუახლოვდა,
- შეგიძლია წამოდგე?
კითხვისას ტილო მხარზე გადაიკიდა და მაშომ რომ თავი დააქნია წამოდგომაში მოეხმარა, წყალიც სისხლიანი იყო ამის გამო წამოაყენა რატიმ დუში ჩამოხსნა და ხელთავიდან ჩამობანა სხეული როგორ უხერხულად იფარებდა მაშო სხეულზე ხელს თუმცა იმასაც ამჩნევდა რომ რატის დაბლა არც კი დაუხედავს, ცდილობდა უხერხულ მდგომარეობაში არ ჩაეგდო მაშო, მასთან ახლოს იდგა და დაბლა თვალიც კი არ გაპარვია, დუში თავის ადგილას დააბრუნა და ტილო მთლიანად მოახვია, დაიხარა და ხელში ნაზად აიტაცა, წყლიდან საბოლოოდ ამოიყვანა და ტილოში გახვეული მაშოც მორიდებით აფახურებდა ჩაწითლებული თვალებიდან წამწამებს...
- გამოცვალე?
- კი მარა უკეთ გაწმენდაზე რას იტყვით? ზედმეტად საშიშია შუშა რომ არ ჩაყვეს,
უცებ გამოხედა ანანომაც თუმცა ყველაფერი მოწესრიგებული ჰქონდა ზეწარი ეყარა ძირს მხოლოდ რომელიც უნდა გადაეყარათ და ლაშაც ძირს ეგდო რომელიც ანანომ ვერ დაძრა და ფეხების საშუალებით ძლივს გადმოაგდო ძირს,
- დაიკიდე მაშინ, კარგი გოგო ხარ, უბრალოდ ცოტა კიდევ დაგვეხმარე,
გაუღიმა რატიმ და აკანკალებულ მაშოს დახედა,
- გცივა?
მაშომ რატის კითხვაზე მხრები შეძლებისდაგვარად აიჩეჩა,
- არ ვიცი,
ამოიხავლა და თვალები მძიმედ დახუჭა,
- კაი მაშინ, ანო კარადაში თეთრი ზეწარ გადაკრული საბანია და გამოაცურე რა,
ანანოც უცებ დაფაცურდა და კარადისკენ წავიდა
- არა მაგეთ არა მეორეში,
უცებ შეუსწორა და ანანომაც მითითებული კარადა გამოაღო, კიდევ ერთი მინიშნების შემდეგ, სწრაფად გამოიღო უკვე მზად მყოფი რბილი საბანი და რატის გაყვა რომელიც მაშოიანად, შემოსასვლელისკენ წავიდა მანამ სანამ დივანზე დააწვენდა, მაშომ უძალოდ გადააქნია თავი და რატის მკლავებს სრულად მიენდო,
- მაშო,
სწრაფად დახედა რატიმ და მაშო რომ უბრალოდ რატის მკლავებზე დაკიდებული იყო, ანანოს დივანზე გაშლილ საბანში ნაზად ჩააწვინა უძალო სხეული....
- მაშო,
ანანოს ხმა ჩაესმა მაშოსაც როცა ცდილობდა გამოფხიზლებას და თან გრძნობდა სველ ტილოს სახეზე,
- ჩემო ლამაზო გესმის?
კიდევ ერთხელ დახშული ხმა ჩაესმა მაშოს და თვალების გახელა კიდევ უფრო მოინდომა,
- მაშუნა, გაიღვიძე რომ იცოდე როგორ მომენატრე,
კიდევ ერთი ახალი ხმაც და მაშომ თვალები გაახილა დაბურულად ხედავდა ყველაფერს, რამოდენიმეჯელ დააფახურა თვალები თუმცა მთლად არ გადაუვიდა ბურუსი, ხედავდა რატის რომელიც ნაზად უსვამდა ტილოს, ბარბარეს რომელსაც მაშოს ხელი ხელებში მოექცია და თითებს მასაჟს უკეთებდა და იქვე ანანოს, რომელსაც ჯერ ისევ შეშინებული მზერა ჰქონდა,
- აუ
ბრაზით ამოიკნავლა როცა თვალების ფახურის შემდეგაც ჯერ ისევ დაბურულად ხედავდა,
- აუ,
გაცინა რატიმ ჩაცინებით და ტილო ბარბარეს მისცა, ნაზად დაიხარა მაშოსკენ და ჯერ ერთ თვალზე შეახო ბაგეები ნაზად შემდეგ კი მეორეზე, გატრუნულს თვალები არ გაუხელია, თვალებ დახუჭული შეიგრძნობდა რატის ბაგეებით გადმოცემულ სითბოს, სიახლოვეზე მიო სასიამოვნო სურნელით ივსებდა ფილტვებს, ბარბარეს გაეცინა მაშოს გატრუნვაზე და ღიმილით ახედა ანანოს რომელიც ასევე ღიმილით უყურებდა რატისა და მაშოს, რატის ტელეფონის სიმღერაზე, ანანომ ისევ მიაწოდა რატის ტელეფონი და მანაც იქვე უპასუხა,
- ისევ გამოფხიზლდა რა ვუყოთ?
- წესიერად უნდა გათიშო და აღარ გამოფხიზლდება,
სიმკაცრე გაერია ხმაში
- სად ხართ?
- ჩასახვევთან ბილიკზე,
- კაი შეეშვით თხუთმეტი წუთი არაფრის თავი ექნება მანამდე თქვენც მიხვალთ, რაც უნდა გააკეთო იცით მოვალ მალე,
გასცა ბრძანება და უცებ დაუდასტურეს, მაშოს დასვენების დროს ლაშა სახლიდან მოაშორეს, ვინ იცის რას უპირებდა რატი ლაშას, ის ხომ ყოველთვის უმოწყალო იყო თუ არ ჩავთვლით პატარ- პატარა ცვლილებებს,
- რახდება?
კითხვაზე რატიმ მაშოს დახედა, მაშოს თეძოს გვერდით ხელი მოათავსა და დივანს დაეყრდნო,
- შენ რა გინდა რომ ხდებოდეს?
ღიმილით უპასუხა რატიმ და კიდევ ერთხელ მოავლო მაშოს გახეთქილ ტუჩს წარბს, დალურჯებულ ლოყასა და შუშებისგან მიყენებულ პატარ-პატარა ჭრილობებს თვალი, წყალს დაეწყნარებინა მაშო უბრალოდ დაბეჟილი ჰქონდა სხეული და დაკაწრულ გახეთქილი
- სად მიყავთ?
- სახლში,
სწრაფად გაცა პასუხი და გახეთქილ ტუჩზე თითი ნაზად მოუსვა,
- რატიი! მართლა გეკითხები
- მეც მართლა გეუბნები მათ კითხე,
უცებ შეიცხადა და გოგონებისკენ ანიშნა მაშოს, მართლაც რომ არ იტყუებოდა, ნამდვილად სახლში მიყავდათ ლაშა, ხის ზღაპრულ სახლში...
- მეც მასე ვიცი რომ სახლში მიყავთ ნუ მიყურებ
სწრაფად დააყოლა ანანომ მაშოს მზერაზე
- რომელი საათია?
იკითხა და წამოდგომა ცადა
- ექვსი დაიწყო
უთხრეს თუ არა მაშინვე აწრიალდა მაშო
- არ ადგე,
სწრაფად გაასავსავეს გოგოებმა ხელები და მაშო ისევ დააწვინეს
- გავიდე?
ღიმილით ახედა რატიმ გოგოებს და მათაც მორცხვად გააქნიეს თავი,
- რა ხდება?
უცებ იკითხა მაშომ და ანანო რატის უკან თვალების ბრიალით რომ აჩვენებდა ხელი მოისვი საბნის ქვევიდან მკერდზე და მიხვდებიო მაშომაც გაკვირვებულმა შეაცურა საბნის ქვეშ ხელი და როცა მიხვდა რომ ბიუსჰალტერის გარეშე იყო თვალები გაუფართოვდა, რატი მანჭვასთან ერთად იღიმოდა და ღიმილის დასამალად ხან საით იყურებოდა ხან საით,
მაშოც რატის უყურებდა დაძაბული მზერით,
- მე გავაკეთე არ ინერვიულო, უბრალოდ არ შეიძლება სველი იყო,
მორიდებით ჩახარა ანანომ თავი და მაშოსაც გულზე მოეშვა რომ რატის გაკეთებული არ იყო,
- და სხვათაშორის ათასი რამ უნდა გაგვეკეთებინა გადი რომ ჩავიცვა,
ისევ წამოიწია უბრალოდ საბანს ხელი კარგად ჩაავლო და წამოჯდომის დროს მიბეჟილი თეძოები იმდენად ეტკინა რომ სახე დაემანჭა,
- არსად მივდივართ შეგიძლია დაისვენო, მოგვიტანენ ყველა საჭირო ნივთს, მარა შენთან შენ უნდა გახვიდე, იქ ვერავის მივაგზავნი ბებია და შვილიშვილი ისაუბრებთ რამეზე და მაგ გალამაზებულ სახეზე კითხვასაც დაგაყრის
ღიმილით უთხრა და წამოწეულს თმებ გადმოცვენილს თმა ყურსუკან ნაზად გადაუწია,
- ხოდა ვეტყვი რომ უკვე მაწამებ თუ როგორ მცემ, თავს შევაცოდებ და შენგან თავს დავიღწევ,
დააყოლა და რატისაც გაეცინა თავი ჩახარა და სიცილიც შეიკავა,
- თანახმა ვარ,
დააყოლა და წამოდგა,
- ესეიგი ბარბიმ მოგიტანა შენი ნახატები, იქ ნივთები რაც კი გქონდა, შენი ყველა საბუთი და ხელშეკრულება, ასეა?
- ასეა
დაუდასტურა ბარბარემ ღიმილით
- ვსო მაშა ეგ მოგვარებულია დანარჩენიც მოგვარდება ახლა დაგტოვებთ თქვენის ნებართვით მაშა ეს დედა მო....
და სულ უცებ გაახსენდა სადაც იყო და უცებ გაწყვიტა სიტყვა,
- ეს კარები უნდა დაკეტო, აქვს საკეტი,
დააყოლა და წასასვლელეად შეტრიალდა,
- სად მიდიხარ?
- ბილეთები უნდა მოვაგვარო,
გაუღიმა თვალიც უცებ ჩაუკრა გოგონებს უთხრა რომ მაშოს აბარებდა და ნომერიც დატოვა. ნომრიდან გამოსულს სახე იმდენად შეეცვალა, მანიაკს დაემსგავსა, საშიში იყო მასთან გამოსაუბრება, მანქანის კარები დაკეტილი არ ჰქონდა მანქანა ადგილს მოწყვიტა და მკაცრად ჰქონდა გადაწყვეტილი დასჯის მეთოდებიც......
....
- რომ იცოდე როგორ ნერვიულობდა როცა გათიშული იყავი, ვერც კი წარმოიდგენ
ღიმილით ესაუბრებოდა ანანო მაშოს რომელიც ფეხზე ძლივს იდგა და ცდილობდა ჩაეცვა,
- იცი რა მაინტერესებს? თეოდორეს რა ვუთხრა რომელ ბოძს მივარტყი თავი მეთქი,
- ეე მაშუნა მივარტყი კი არა ბოძი მირტყესო რო უთხრა არც მაგას დაიჯერებს,
- მაშუნა კი არა მაშა გოგოო
მუჯლუგუნი ღიმილით მიარტყა ბარბარემ ანანოს,
- ეგ ბავშვობაშიც მასე მეძახდა
- და მაინც რა საყვარელია
ისევ აგრძელებდნენ გოგონები რატიზე საუბარს თუმცა მაშო თეოდორესთან იყო ფიქრებით რომ გაიგებდა ლაშას რას უზამსო ან საერთოდ როგორ მოეტყუებინა იმაზე ფიქრობდა...
...
- რატო ურტყავთ რა არაადამიანობაა
შესვლისთანავე გადაკარგულ სახლში ჯერ კარგა ხანს უყურურა კარებში მდგომმა ტუჩებს შორის მოთავსებული აუნთებელი სიგარეტით, როგორ უმოწყალოდ სცემდნენ ლაშას და შემდეგ ამოიღო ხმა მათკენ დაიძრა და ლაშას სკამზე დაჯდომა ბრძანა, მათაც უცებ შეასრულეს დასისხლიანებული ლაშა სკამზე დასვეს და ხელით დაიჭირეს რომ არ წაქცეულიყო, რატიც მის წინ ჩამოჯდა და რამდენიმე წამიანი დუმილის შემდეგ, კითხვა დაუსვა,
- როგორი იყო გოგოს ცემა იგრძენი სიძლიერე?
გულწრფელი კითხვა დაუსვა და მოთმინების არ ქონის გამო ძლიერად გაუქანა მუშტი რის გამოც ბიჭებმა ხელი უშვეს და ლაშაც ძლიერი ინერციით გადავარდა ძირს,
- ახვარი
დააყოლა რატიმ და სკამიდან წამოდგა.....
.....
- მაშუნა წამოგიღო რამე?
- მოდიხარ თეოდორ?
- არ მოვიდე?
სწრაფ სწრაფად სცემდნენ ერთმანეთს პასუხს და მაშოც ცოტა დაძაბული იყო,
- არა ეგ არ მითქვამს მაგრამ იყავი თუ გინდა გოგოები არიან აქ,
- და მაგათაც ვნახავ რანაირად ლაპარაკობ
უცნური ტონიც გარია ხმაში და უნდოდა თუ არა რამე კიდევ ერთხელ კითხა, მაშომ რომ იუარა სიტყვის დამთავრება არც აცადა მაშოს ისე გაუთიშა, საკმაოდ კარგად იცნობდა მაშოს რომ მიმხვდარიყო იმას არც ისე ნორმაში რომ იყო საქმე, არაფრის კითხვას არ აპირებდა თავად ნახვა ერჩივნა....