რამდენჯელლ წამეშალაა, ნერვოზულად ვღნავიი???????? დაწერილი წამეშალაა

- თქვენი დირექტორი სად არის?
ლიფტიდან სწრაფად გამოვიდა რატი და ხმამაღლა იკითხა, მაშოს სივრცეში ასულმა ვერსად რომ ვერ ნახა აღელვებული ჩამოვიდა დაბლა, ერთმანეთს გადახედეს თანამშრომლებმა და მხრები აიჩეჩეს
- სადმე გავიდა?
- არსად გასულა ბოლოს მაღლა იყო,
ერთ-ერთმა თქვა და რატიც უფრო ანერვიულდა,
- მასთან ვინმე იყო?
კიდევ ერთი კითხვაც და უარის შემდეგ განაცხადა რომ ყველა ოთახი ენახათ, მისი ფიქრები მხოლოდ ერთ რამეს უკავშირებდა მაშოს გაქრობას, იმას რომ მაშო წაიყვანეს მათ, ვინც უკვე იცოდა მაშოს შესახებ, გარე მცველი გამოკითხა ისევ და კამერების ნახვა დაავალა, რატი ისევ მაღლა ავიდა ისევ ნახა გამოსაცვლელ ოთახში და შემდეგ მის მაგიდას დახედა, ფურცელი ედო სადაც დადებული ნახატი ჩანდა წითელი ფლომასტერით შემოეხაზა და გვერდზე ეწერა "ახლა" მის ქვევით მისი ფეხსაცმელები ეყარა, აღარც კი დაფიქრებულა მაშინვე დაბლა ჩამოვიდა უკვე რამდენიმეს კითხა ხომ არ უნახავთ და რულონების დარბაზში შეაჭრა უკვე შესული დახვდა ხალხი, თუმცა მათსავით დეტალურად არ უნახავს თეთრი ნაჭრებისკენ აიღო დიდი ნაბიჯებით გეზი და საჩხუბრად მოემზადა შეუხვია თუ არა მაშოს სხეული ძირს უძალოდ ეგდო თმა სახეზე ჩამოფარვოდა იქით-აქეთ ეყარა ხელები და ლამაზად დაეხუჭა თვალები, დანახვისას უცებ შეცბა და სწრაფად მივარდა, მისი თავი მკლავში მოიქცია და თან თმა ნაზად გადაუწია,
- მაშოო
ერთხელ წყნარად დაუძახა და სახეზე ხელი მოუსვა მისი ხელი აიღო ხელში მოიქცია და ეცადა გაეხურებინა,
- ამის მარტო დატოვება ხო არ შეიძლება!
ამოიგმინა და მკლავებში მოქცეული უცებ ააფრიალა, მაშოს თმაც რატის მკლავებზე გადაცვენილი ჰაერში ფრიალებდა და სიარულის დროს იატაკზე მისრიალებდა, ყველა დადუმებული უყურებდა მართალია უკვე ბევრი არავინ იყო კომპანიაში რადგან უკვე სახლში დაბრუნების დრო იყო, თუმცა ვინც იყო ყველა გასუსული უყურებდა სანახაობას,
- შეგიძლიათ დაიშალოთ,
გასულმა დააყოლა და მაშო კომპანიიდან გაიყვანა, მანქანაში უკანა სავარძელზე ბუზღუნით დააწვინა და კომპანიაში დაბრუნდა მაშოს ფეხსაცმელები და ჩანთა აიღო და მისი ნახატიც ჩანთაში ჩააბრუნა გამოსვლისას მცველებს შეხედა უსიტყვოდ დაუკრეს თავი და ისიც მანქანას დაუბრუნდა, საჭესთან მოთავსდა და სარკით გადახედა მაშოს,
- ნეტა რამდენი ხანია გათიშული ხარ?!
ისეთი მკაცრი ტონით დასვა კითხვა თითქოს გაიგებდა,
- ეს დედამო*ყნული ერთი დღე ხო არ გაქ ხო შეიძლება არ გადაკვდე,
საჭეზე ხელებით მსჯელობდა და ცდილობდა ბრაზი ჩაეხშო
- ვაფშე....
ისევ დაიწყო ამოკნავლებაზე უცებ გაჩუმდა და შრიალზე დენდარტყმულივით შეტრიალდა,
მაშო რომ გონზე მოდიოდა უცებ შეეცვალა ბრაზი ნერვიულობაში,
- კარგად ხარ?
კითხვაზე თავზე წაიჭირა მაშომ ხელები და ისე გახედა მძიმედ გახელილი თვალებით რატის,
- მემგონი კი,
ჩახლეჩილი ხმით თქვა და ცოტახნით უხმოდ იწვა, ეცადა წესიერად გამოფხიზლებულიყო რატიც უხმოდ ელოდებოდა და ჩუმად მყოფი აკვირდებოდა, წამოდგომაზე სრულად გადაიწია რატი მაშოსკენ და მოეხმარა,
- გინდა საავადმყოფოში გავიდეთ?
- არა რა სისულელეა, კარგად ვარ,
უცებ მოისრისა თავი და ბავშვივით დაჯდა შუა ნაწილში, რატი ახლა იმაზე ფიქრობდა უნდა მიეცა შენიშვნა თუ არა
- რომელი საათია?
იკითხა და ტელეფონი მოძებნა თუმცა ვერ ნახავდა რადგან ის რატი ჯიბეში იყო,
- მუშაობის დრო დასრულდა
- შანსი არ არიი ცხრა არი უკვეე?
- ვერ ხედავვ დაბნელებას რო იწყებს?
მხრენი აიჩეჩა პასუხად მაშომ და მანქანის სავარძლის საყრდენს მიადო თავი,
- ვაიმეეე მადონაა?
უცებ წამოყო ისევ თავი,
- მადონამ დამირეკა მაშო არსად არ არიო, დედამისთან წავიდა, სანახავად იყო შენთან და ეგეც გამაზე, ნენესთანაც ვიყავი ეგეც გამაზე,
ჩამოუთვალა სიტყვებშივე შეტრიალდა და მანქანა დაძრა,
- ხო შეგიძლია ერთ დღეში არ მოინდომო ყველაფერი, შანსი არ არი ერთ დღეში ვერაფერს გააკეთებ!
საჭე ცალი ხელით მოატრიალა თან სარკეში უკან მოსიარულე მანქანებს უყირებდა, მარტივად მოაბრუნა საუბარშივე და მაშოს ბუტბუტზე სარკეში მკაცრად შეხედა,
- არ მომინდომებია,
ამოიბუტბუტა და სრულად გაჩუმდა, უკან იჯდა და თვალები დაეხუჭა, ისე მივიდა სახლში უცებ ამოიცვა ფეხზე, რატიმ მისი ნივთები მიაწოდა და მაშოც მანქანიდან გადავიდა მანამ რატი მანქანას თავის ადგილს მიუჩენდა, მაშომ თავისი გასაღებით გააღო კარი რომელიც ჩამოსვლიდან იმ დღესვე მისცა რატიმ და ნივთები ადგილზე ნელ-ნელა დადო, თითქოს ისევ უძალოდ იყო ჩუსტები ამოიცვა და კიბეებისკენ ფლატა ფლუტით წავიდა რატიმ რომ შემოაღო კარი, ჯერ უხმოდ დააკვირდა, ისევ ჩაფიქრდა იყო დრო ახლა მაშოსთვის საყვედურის თქმის თუ არა
- მაშო მოდი აქ
შემდეგ მბრძანებლური ტონით დაუძახა და მაშომაც მძინარე სახით გახედა
- გავიმეორო?
ისევ თქვა და მაშოც ფლატა ფლუტით წავიდა, წინ ჩამოუდგა და თვალებში შეანათა ღია თაფლისფერი თვალები
- გუშინ რატო არ გეძინა?
მკაცრად დაუსვა კითხვა და მაშომაც წამით სახე დამანჭა, უძალობა და ზედმეტად ძლიერად მონდომებული ძილი არ შეიმჩნია და თავისუფლად გასცა პასუხი
- როგორ არ მეძინა დაგავიწყდა შენ გვერდით მეძინა,
თან დოინჯები შემოირტყა, რატიმ ბრაზის ნიშნად რომ გადადგა მისკენ ერთი ნაბიჯი ისიც უკან უცებ დაიწა,
- მანამ სანამ ჩემთან შემოხვიდოდი წამითაც არ მოგიხუჭავს თვალი,
- როგორ არა თვალის დახამხაბესი დროს,
მხრები აიჩეჩა და რატიმაც "ოხ შენიო" კბილებში გამოცრით რომ თქვა და მისკენ ისევ წაიწია ისევ შეხტომით დაიხია უკან,
- რა გინდა? იქაც კამერები გიყენია? ჩემ ოთახშიც ვერ გამომიცვლია ტანსაცმელი რა სიგარყვნილეა,
თავდაცვა ჩართო და რაც კი პირზე მოადგებოდა ყველაფერს ამბობდა ამავდროულად თავბრუსხვევას ყურადღებას არ აქცევდა
- მაშო!
ისევ ზედმეტად გაბრაზდა რატი და უცებ ჩაავლო მხრებში ხელი
- აჰა! მარტო დავრჩით და შენ ნამდვილ სახეს აჩენ ხომ?! ხელი გამიშვი თორე ვიკივლებ,
ისევ დაიწყო მაშომ რატის გაბრაზების მიზნით ლაპარაკი და უკვე როლებშიც კი იჭრებოდა
ისევ უნდა დაეწყო ყბებ დაჭიმულ რატის ლაპარაკი მაშომ ხელის აწევით გააჩერა და ისევ თავად დაიწყო საუბარი
- ვგრძნობდი, რომ მითვალთვალებდი, ასეთი უნამუსოც არ მეგონე ბატონო რატი !
- მაშო ნორმალური ხარ?!
უცებ ოდნავ შეანჯღრია და მაშომაც მის ხელებს დახედა, ტონიც ნელ-ნელა ეცვლებოდა, ჩავლებული ხელების გამო მკლავები სტკიოდა თუმცა ხმას არ იღებდა,
- რას მიპირებ ნეტავ!
ბოლო სიტყვა თქვა, თუმცა არც ისე გამართულად უთქვამს სიტყვები, თავმა ისევ ძლიერად შემოუტია, თავბრუსხვევაზე ერთხელ მოავლო რატის თვალი და ისევ მკლავს დახედა,
სახე სრულად შეეცვალა უცებ ტკივილისგან დაღლილობისგან და ცუდად მყოფი თვალებით ახედა ისევ რატის რომელსაც უკვე წესიერადაც ვეღარ ხედავდა,
- რატი, მტკივა,
ცალ-ცალკე ნაწყვეტად უთხრა, მის სახეზე ისევ ანერვიულდა რატი და უცებ მოუშვა ხელები ერთხელ მძიმედ დახუჭა მაშომ თვალები ისევ მძიმედ გაახილა და უძალოდ გადაეშვა ძირს რომელიც 'არა არას' ძახილით დაიჭირა რატიმ,
- ახლა ამას მოვისვრი,
კოპებ შეკრულმა თქვა და კიბეებს მისიანად აუყვა....
- არა რატი არააა ეგეთი გამხდარი სიფრიფანა გოგო შენ არ შეგეფერება, მისი სილამაზე არაფერს გიშველის ძმა ისეთი ცხოვრებით ცხოვრობ მისი სისუსტე ცხოვრებას მოგი*ყნავს, მიწასთან გაგასწორებს და მის ქვევითაც მიგაფშვნის, დარიოც მეთანხმება
- მოდი დააყენეთ,
უცებ გაბრაზდა დემეტრეს ბოლო საუბარზე რომ დარიოც ეთანხმებოდა და სიუხეშეც ვერ დამალა,
- თქვენ რაც გითხარით ის გააკეთეთ, ბლიად წასასვლელი ვარ,
ბოლოს საათს რომ დახედა უცებ ამოიგმინა და ტელეფონი ისევ ყურთან მიიდო,
- აი ერთი შარიც ძმაო,
წრიპინით უთხრა დემეტრემ,
- დაახვიე თორე შენც მოგიწევს თავის დადება,
უხეშად თქვა ისევ და დემეტრეს ხარხარზე კისერი დაატკაცუნა ისევ წრიპინით დაემშვიდობა დემეტრე და რატიმ გათიშა თუ არა ტელეფონი ტუმბოზე მიაგდო დიდ ხმაზე უცებ გაახსენდა მაშო რომელიც საწოლზე უგონო მდგომარეობაში ეგულებოდა და სწრაფად ტუჩებ მომუწულმა გახედა საწოლს, სადაც უკვე მღვიძარი ჩამომჯდარი მაშო დახვდა რომელიც რატის ბოლო სიტყვებს უსმენდა,
- როდის გაიღვიძე,
- ახლახანს, უზრდელო,
თვალების ატრიალებით უთხრა და ღოღვით გადმოვიდა საწოლიდან , ცალი სახე დამანჭა რატიმ გაკვირვების ნიშნად და წამომდგარს შეხედა,
- ღმერთო ამხელა სახლში ამასთან მარტო ვარ,
ამოიწუწუნა მაშომ დაწყებული მაიმუნობის გასაგრძელებლად და კარებისკენ წავიდა რატი ღრმად შეისუნთქა და გადაწყვიტა მაშოს აყოლოდა, უცებ ჩაავლო რატიმ მკლავში ხელი და ინერციით აიკრო მაშო სხეულზე,
- ამხელა სახლში მარტო ხარ ჩემთან ერთად,
მის სახესთან ახლოს ამოიჩურჩულა რატიმ და ცალი ხელი წელზე მოუჭირა
მთელი სხეული დაეჭიმა მაშოს და მისმა პულსმაც აუჩქარა, რატის სუნთქვა ლოყებზე ეფრქვეოდა და ახლოს ძალიან ახლოს მყოფისთვის ვერ გაეგო მისი ბაგეებისთვის ეყურებინა თუ თვალებში შეეხედა, ცალი ხელი კისერზე შეუცურა რატიმ, მისკენ რომ გადადგა ისევ ნაბიჯი მაშოსაც უკან მოუწია დახევა რადგან მათ შორის მანძილის კიდევ შემცირება შეუძლებელი იყო
- უზრდელი ვარ და შენ ოთახში კამერა მაქვს, იცი რატო?
მაშოს სიტყვებს იმეორებდა და იმდენად უცნაური ხმით საუბრობდა მაშოს უფრო გამალებით უცემდა გული ნერვიულობისგან ღრმად სუნთქავდა და მკერდიც ისე რიტმულად მკვეთრად ადი ჩაუდიოდა, სიახლოვისგან დაძაბულს რატის სუნთქვაზე ჟრჟოლავდა, რატიც ისევ დგავდა აუჩქარებელ ნაბიჯებს მაშოსკენ მანამ სანამ კედელსა და თავის შორის არ მოაქცია
- მანიაკი ვარ, ლამაზი გოგონების სხეულით დატკბობა მიყვარს და გამომიჭირე,
ისევ ნელა და აუჩქარებლად საუბრობდა, მაშოს თმა კისრიდან გადაწია და მისი კისერისკენ დაიწია მაშომაც ნერვიულად მიაჭირა პრესებზე ხელი, რატის სუნთქვა რომ კისერზე იგრძნო ჯერ მთელ სხეულში გააჟრჟოლა სუნთქვა უცებ გაუწყდა, რატის მაიკა მოჭმუჭნა მუჭებში და ძლიერად მოუჭირა ხელი,
მის საქციელზე მის კისერთანვე ჩაეღიმა რატის, მართალია ამ ყველაფერს პროფესიონალურად დგავდა, თუმცა მაშოს კისერზე, მის საოცარ სურნელზე და ამავდროულად მზიდველ კისერზე, ქვედა ტუჩზე იკბინა და ღრმად ნელა ამოისუნთქა,
- კაი გამოგივიდა შემეშვი,
დაბალხმაზე ამოთქვა დაძაბულმა მაშომ და ისევ გაშლილი ხელები მიაჭირა პრესებზე, ისედაც ჯერ ისევ დასუსტებულს რატის საქციელზე ძალა სულ უფრო და უფრო მისდიოდა, წამით გაჩერდა რატი და ნელ-ნელა მოშორდა მაშოს კისერს და ახლა მის ტუჩებზე გადაიტანა მზერა, ცალი ხელი უშვა და კედელს მიადო, ისევ ინაცვლა მისმა მზერამ მაშოს თვალებზე და ტუჩის კუთხე იმედგაცრუებული ფონით ჩატეხა
- მაპატიე,
თავის გადახრით დაბალხაზე უთხრა და ახლა ამაზე სულ დაიბნა მაშო, წარბები თავისუნებურად შეხარა და რატიც სულ მოშორდა, თვალებით მაჯებზე ანიშნა და მაშომაც უცებ დახედა თავის აწითლებულ ხელს, რეალური წუხილი ისახებოდა რატის თვალებში, მაშომ კი ისევ გაკვირვებულმა ახედა, ცოტახნის წინ ლამის გონება ღელვისგან დაკარგა და ახლა უცებ რატის სევდიან თვალებს უყურებდა მაჯის გამო,
- კიდევ, დებილობებს მოეშვი,
ისევ გადაიწია მისკენ და მაშოც ისევ უცებ აეკრო კედელს, რატიმაც მის გვერდით კედელს მიადო ისევ ხელი
- მართალია შენი ტვინი მეტს ვერ ქაჩავს,
მეორე ხელით საჩვენებელი თითი საფეთქელზე მიადო მაშოს და ახლა უკვე ღიმილის ფონზე ჩატეხა ტუჩის კუთხე,
- მაგრამ, მაინც ეცადე, კამერები მხოლოდ ეზოშია, შენ კიდე გუშინ რო არ გეძინა ცხადი იყო, საწოლი დალაგებული ვნახე მანამ სანამ შენ გეძინა,
ბოლოს შუბლზე მიაჭირა თითი და მოშორდა, კარებისკენ წავიდა მშვიდად გამოაღო და მაშოს მოუტრიალდა
- ეცადე მალე გამოიცვალო გელოდები წასასვლელი ვარ,
ღიმილი ვერ შეიკავა ისე გაიკეტა კარები და მაშომცა უცებ აიფარა ხელები სახეზე
- აააააააა,
ამოიკნავლა და ადგილზე ტირილისხმებითვე ახტუნავდა
- როგორრ ვერ გიტან!
ამოილაპარაკა და ქვედატუჩზე იკბინა გულზე ხელ მიჭერილი წავიდა საწოლისკენ და ზედ ისევ გულზე ხელის მიჭერით გაწვა......
დრო დიდხანს აღარ გაუწელავს მაშოს, თავად ჩავიდა დაბლა, უაზროდ იჯდა რატი დივანზე და ტელეფონს აწვალებდა, მაშო კი შიმშილის გამო ჩავიდა დაბლა
- მშია ადექი რამე გამიკეთე,
კიბეებზე ჩასვლისთანავე თქვა მაშომ და რატიმაც თავის შეტრიალებით გახედა,
- ეე რადღეში ხარ,
- მშია და უფროსი მე ვარ ოჯახში,
- წესით ქალიც შენ ხარ,
ისევ გახედა და ტელეფონი დივანზე მიაგდო,
- ნუ მეტლიკინები, ამხელა სახლში რო ასე უაზრობა იქნება ვაიმეე, იმიტომ ვერ ვიტანდი მდიდრებს უაზრო ცხოვრება გაქვთ, სიყვარულიც კი არ იცით,
ბუზღუნ ბუზღუნით შეუხვია სამზარეულოსკენ და რატიც გაკვირვებული სახით უსმენდა,
- რაო?
წინ გადაიწეულმა დაუსვა საკუთარ თავს კითხვა და წამოდგა, მაშოს შეყვა სამზარეულოში თუმცა კარებთან დადგა და კედელს მიეყრდნო მაშოს შეხედა რომელსაც ხელში ტკბილეული ეჭირა და შოკოლადით ჰქონდა გამოტენილი პირი
- გშია ხო?
- კი
ძლივს ამოთქვა პირგამოტენილმა სიტყვა და ჭიქაში წყალი ჩამოისხა
- აბა სხვა არ არი და...
განაგრძო და რატიც უზარმაზარი მაცივრისკენ წავიდა თუ არა წინ ჩამოუდგა მაშო,
- სად მიდიხარ?
ძლივს გადაყლაპა ლუკმა და წინ ჩამდგარმა უცებ დალია წყალი,
- გამატარე,
- არა რა გინდა? სად გაგატარო გაიარე,
ყველა მხარეს უკეტავდა რატის, რატიმაც უცებ წაავლო ხელები აიყვანა და გვერდზე გადასვა, მაცივრის კარები გააღო თუ არა ყოველი დასადები ხაზი გამოტენილი იყო, კარების უჯრებში ყველანაირი წვენი ბაუნტისა და კიტკეტის შეკვრა იდო,
- დღეს ჯეკოს ვაყიდინე მაშო ყველაფერი,
მკლავები ერთმანეთში ახლართა და თვალებით ანიშნა მაშოს ნახეო,
მაშოც ფლატუნით წავიდა და შორიდანვე შეიხედა გაკვირვებული სახით ახედა რატის და გაეკრიჭა
- უი წეღან არ იყო,
- ჯადოებს ვაკეთებ,
ცალი სახის დაჭყანვით თქვა რატიმ და მაშომაც მხრები აიჩეჩა,
- კაი შენ შეჭამ?
შესაწვავად გამოიღო უკვე მზადი ხორცი და რატის გახედა,
- არა უნდა წავიდე,
- სად?
- გასართობად ქალებში,
ნიშნის მოგებით დახედა მაშოს და მაშომაც ჭყანვით ახედა,
- როდის მოხვალ?
- გვიან,
ისევ დაიჭყანა მაშო და თვალების ტრიალით დაიწყო გახსნა,
- სალომე გამოვა მარტო არ იქნები,
წავედი კაროჩე და თუ რამე დამირეკე,
- წადიი,
ამოიწუწუნა და ისევ აუტრიალა თვალები, თავის გაქნევით გავიდა რატი და მერე სახლიც დატოვა, სიმღერით ააშრიალაა ცხელ ზეთში ცივი ხორცი და სიმღერის ფონზე დატრიალდა მარტო დარჩენილი მაშო
- მაშა
უცებ დაბალმა ხმამ გააწყვეტინა მაშოს სიმღერა და მოულოდნელობის ფონზე შიშისგან შეკივლა,
- რაა?
უყვირა ისევ შიშისგან აღელვებულმა,
- კარები ჩაკეტე,
გულზე ხელის დადებით თქვა რატიმ, ( რა გაყვირებს სახით) ყვირილზე პასუხის გაცემის მიზნით და მაშო რომ მისკენ წავიდა რატიც წინ გაუძღვა კარებთან მისული უნდა შემოტრიალებულიყო რატი,
- გადი გადი დაგაგვიანდებაა,
ხელის მიჭერით გააგდო გარეთ და კარები ცხვირწინ მიუკეტა, გადაკეტა და სამზარეულოს დაუბრუნდა
- საკუთარი სახლიდან რო მოგისვრიან და პასუხიც არ გაქ აი მსგავს მომენტს გავკარი ორივე მხრიდან,
ჩაილაპარაკა ხელები გაკვირვების ნიშნად დაატრიალა და წყნარი ნაბიჯებით წავიდა გამოყვანილი ავტომობილისკენ......
მანამ სანამ მაშო დაიწყებდა სიმყუდროვეში მირთმევას მანამ დარეკეს ზარი ახსოვდა რატის ნათქვამი სალომესთან დაკავშირებით ამიტომ დიდად არ აღელვებულა, კამერაში მართალია სალომე არა თუმცა ნიკოლეტა იდგა კარებთან და პირს აცმაცუნებდა, მალე გაუღო კარები და ღიმილით შემოიპატიჟა ისიც მხიარულად შემოვიდა სახლში და ზედმეტი ნივთები კარადაში შეაწყო, მაშოს ნიშნის შემდეგ,
- სალომემ მითხრა რომ მარტო იყავი ვიფიქრე გავერთობოდით,
- რატომაც არა მარა მშია ჯეერრ წამო დამეწვიე
გაუცინა მაშომ და წინ წასული შემოუტრიალდა სიცილითვე,
- აუუ არ მშიოდა მარა ისეთი სუნი აქ მომინდა
მუცელზე მოისვა ხელი და მაგიდას მიუჯდა დამშეული სტუმარივით და ისე ხვნეშოდა თითქოს მუშაობაში ამოხადეს სული, წყნარად მიირთვეს რამდენიმე კითხვა ჩარია ნიკოლეტამ თუმცა ორივე კმაყოფილი დარჩა ახალი გასინჯული უცნაური გემოთი, რადგან მაშოს შეწვის სტილი სრულიად განსხვავებული იყო, ალაგებაში უცებ წამოხტა ნიკოლეტაც მაშოს მიეხმარა ამავდროულად ნელ-ნელა აბავდნენ საუბარს რომელიც გრძელი და სასიამოვნოც გამოდიოდა, რატიზე საუბარს ყოველთვის სხვა თემით ანაცვლებდა მაშო არ ცდილობდა მისი საქმეები გაეგო რადგან თვლიდა რომ ეს რომ საჭირო ყოფილიყო რატი მას თავად ეტყოდა, აი ნიკოლეტა კი ყოველ თემას რატის უკავშირებდა, თითქოს აუცილებლად მასზე უნდა ესაუბრა და სხვა არაფერზეო, ერთად ყოფნა სალომემ არ აცადა ნიკოლეტას დაურეკა მაშოც წყნარად უსმენდა ნიკოლეტას იტალიურ საუბარს რომელსაც ვერ თარგმნიდა, თუმცა ის მისახვედრი იყო რომ სასწრაფოდ მასთან დაიბარა და ამავდროულად ნიკოლეტას პასუხებზე ბრაზობდა რის გამოც ნიკოლეტა გაკრეჭვით გახედავდა ხოლმე მაშოს, თითქოს დავალებული საქმე ვერ შეასრულა და ეშინოდა მაშოს მათი საუბარი არ გაეგო, გააცილა კიდეც მაშომ ნიკოლეტა და მარტო დარჩენილმა ფილმს მთელი ემოციებით უყურა, ყოველი რბოლის დროს ბალიშს უჭერდა ხელებს მიუხედავად იმისა რომ ნაყურები ჰქონდა თითქოს ფილმში ბრაიენის გვერდით იჯდა და მანქანის ყოველ მოხვევას მიყვებოდა, იმხელა ემოციებით უყურებდა დაღლილმა ფილმს ბოლომდეც ვერ უყურა დივანზე მიწოლილს მშვიდად მიეძინა და იქნებ სიზმარში ბრაიენის გვერდით რბოლაში მონაწილესაც კი ხედავდა საკუთარ თავს......
......
დიდ წითლად განათებულ ოთახში უზარმაზარ მაგიდასთან ისხდა ყველა ის გავლენიანი მამაკაცი რომელიც მაფიოზურ საქმეშიც გარეულიყვნენ, ყველა ერთმანეთს მტრობდა, თუმცა ეს ყველა მტრობდა რატის, რომელიც მაგიდის თავში უდარდელად იჯდა წინ თმის რამდენიმე ღერი გადმოცვენოდა ტუჩებს შორის აუნთებელი სიგარეტი მოეთავსებინა და ხელში იარაღს ათამაშებდა, მხოლოდ მის გვერდით მჯდომი დემეტრე იყო მის გვერდით სხვა ყველა კი დაჭიმული თვალებით უყურებდნენ რატის, მას უყურებდნენ და ყველა ის საშინელი სისხლის ღვრა ახსენდებოდათ რომლითაც რატიმ მათ სიცოცხლე გაუმწარა, ყველა ჩუმად იჯდა და უბრალოდ აუღელვებელ იარაღთან მოთამაშე მაგრამ ამავდროულად საშიშად მომზირალ რატის უყურებდნენ
- იტალიელი მაფიოზი.... თავს სამართლიანობისთვის მებრძოლ გმირად ასაღებს..... რომელმაც ბავშვი და ქალი გადაარჩინა.... სასაცილოა
ხმა ამოიღო მეორე მაგიდის თავში მჯდომმა დაძაბულობას არ იმჩნევდა ბრაზს დიდი ნერწყვებით ყლაპავდა, წინ გადაწეულმა დაიწყო საუბარი მაგიდაზე ხელები დააწყო და სიტყვა დაასრულა თუ არა ჩაცინების შემდეგ ისევ ცინიკურად სიცილი განაგრძო რატიმ
- გმირი?...
ისევ ჩაიცინა რატიმ თავ ჩახრილმა და ქვევიდან ახედა მამაკაცს, რომელსაც მზერაზე უცებ გაცრა და ისევ სკამის საზურგეს მიეყუდა,
- გმირობა ჩემი მხრიდან ერთ-ერთი ყველაზე სირული საქციელი იქნებოდა მოცლის ჟამს,
თვალებში ახედა მამაკაცს და იარაღში ტყვიები ჩადო
- უბრალოდ ვარ რომელსაც ნაგავი არ უყვარს, ამიტომ ვცდილობ მოვიშორო დამპალი ნაგავი რომელიც ჩემზე მეტად ყარს,
თქვა თუ არა იარაღი ხელში კარგად დაიკავა გადატენა და მამაკაცის მიმართულები გაიშვირა, კაცი უცებ დაიჭიმა სკამს აეკრო და ყბებ დაჭიმულმა შეხედა რატის თვალებში,
- მხოლოდ აქ თუ იკრძალება დაპირისპირება ამიტომ თუ მორიგებაა მორიგება იყოს ვიღაც ვიღაცის სანაცვლოდ,
თქვა ერთ ერთმა და ჩიბუხით ღრმა ნაპასი დაარტყა, უცებ გადატენა ისევ რატიმ იარაღი და ტყვიები ხელში დაიჭირა უცებ წამოდგა თან სკამი მაგიდას მიუწია
- რას აკეთებ?
დაბნეულმა ახედა გვერდზე მჯდომმა მამაკაცმა
- არავის არავისში გაცვლას ვაპირებ თქვენ ყველანი ერთად რომ დამიპირისპირდეთ ბოლოს მაინც უყვეროები დარჩებით, ამიტომ ძალით ნურავინ შეიდებთ ჭკვიანად ანძრიეთ,
უზრდელობას კიდევ უზრდელობას აყოლებდა რატი, ბოლოს მაგიდაზე მიაგდო ცარიელი იარაღი და დიდი ნაბიჯებით წავიდა კარებისკენ კარებთან მდგარმა მცველებმაც უცებ გაუღეს კარები და მაშინვე შემოვარდა უზარმაზარ ხმაზე ჩართული მუსიკების ხმა დახშულ ოთახში, სწრაფად გავიდა რატი კლუბში სადაც უამრავი სექსუალური გოგონა მიმზიდველად ცეკვვდა, მათით გამოშტერებული მამაკაცებიც თვალებ დაქაჩულები მომთხოვნი მზერით უყურებდნენ მათ სხეულს, ზოგს უკვე მკლავებში ჩაეგდო სასურველი სხეული და მათი საჯდომი ძლიერად მოეთავსებინათ ხელში, ერთმანეთში არეული სასმლის მოსაწევი და ათასი სუნამოს სუნი ტრიალებდა, ისევ მოიქცია რატიმ სიგარეტი ტუჩებს შორის გოგონებს მოავლო თვალი და კიბეებზე ჩასვლის დროს ჯგუფებად ამომავალმა გოგოები როცა მიუახლოვდნენ წამით გაჩერდა უმისამართოდ დაასრიალებდნენ გოგონები რატის სხეულზე ხელებს თუმცა მალე ჩამოიშორა და წვრილ ასასვლელ წითელ ხალიჩა ჩამოფარებულ კიბეებს აუყვა, პატარა კარები შეაღო და მისი დაკეტვის შემდეგ მუსიკაც ისევ
ჩაახშო, ნელა და აუჩქარებლად შევიდა ნივთების რკინის კარადებს მოუარა და მთავარ სანახაობას კმაყოფილმა შეხედა nisan gt-r რომელიც მალე მისი იქნებოდა, მანქანის კაპოტს დაეყრდნო ყველანაირად მოათვალიერა და კმაყოფილმა ჩაიღიმა,
- არასდროს ვცდები თუ სად მიხვალ
ხმაზე სწრაფად გახედა ადგილს საიდანაც ხმა მოესმა და სელენას ნახვისას მანქანას ხელები უშვა და გასწორდა, დაბალ წელიან მოკლე კაბაში "გამოკვეტებული იყო სელენა ბისჰალტერი ეცვა და მასზე შავი ჩექმები ამოეცვა, ნელ-ნელა წავიდა რატისკენ და მის სიგარეტს ცეცხლი მოუკიდა,
- ყოველთვის მაინტერესებდა როგორ შეგეძლო ამდენი საიდუმლოს შენახვა და ამდენი რამის კეთება,
გამომწვევი ქცევებით დაიწყო საუბარი და ბაგეებიდან რატის სიგარეტი ააცალა ღრმა ნაპასი დაარტყა და კვამლი რატის სახეში მიაფრქვია,
- ამავდროულად ზედმეტად მიზიდავდა, ადგილი გაუცვალა და მანქანის კაპოტზე შემოჯდა, რატიმ ადგილზევე გადადგა ნაბიჯები და თავ ჩახრილმა ჩაიცინა, სელენას ფეხებს შორის მოექცა, ახლოს მისულმა საჯდომზე ჩაავლო ხელები და ამავდროულად მის ბაგეებს დაყურებდა, მანქანოდან გადმოაცურა და სელენამაც მის მენჯებზე შემოაწყო ფეხები, ვნებიანად წაიწია საკოცნელად რადგან რატის საქციელის გამო ფიქრობდა რომ ეს აუცილებლად მოყვებოდა,
- ძალიან გთხოვ ჩემ მანქანას მეორედ შენი არ შეახო, მის ბაგეებთანვე ამოილაპარაკა და ხელი რომ უხეშად უშვა სელენაც თვალებ დაქაჩული ჩამოხტა,
- ფუ რა საზიზღარი ხარ, თვალები გაახილე იდიოტო, სად დადიხარ ვერ ხედავ? აქ ვარ! ხომ შეგიძლია მოხვიდე არა?
თავიდან რომ უხეშად დაიწყო ისევ სცადა რატის შებმა,
- მომენატრე რატი, ერთად გატარებული ღამეები მომენატრა,
- მე მოგენატრე?
კითხვაზე სელენამ კიდევ უფრო დაქაჩა თვალები,
- კიი რატი მომენატრე,
ისევ ჩვეულებრივ გასცა პასუხი
- მთავარია ვინმეში არ აგერიო,
თქვა თუ არა ცეცზლი მოეკიდა სელენას რომლის ჩაქრობაც ალბათ არც ისე მარტივი იყო,
- !
მიაძახა და ოთახიდან გავარდა, რატიმ უხნოდ და წყნარად გააყოლა თვალი ჩაეცინა, იქვე მიგდებულ ჩვარს დაავლო ხელი და მანქანის კაპოტი გადაწმინდა.....
შენობიდან გამოსვლის დროს დადევნილი ორი მამაკაცი შენიშნა თუ არა გზა შეცვალა გარეთ გასვლისთანავე კრუგი დაარტყა კლუბს და კაცები ხეებში შეიტყუა, ცოტახანში იქიდან ისევ დიდი ნაბიჯებით ამჯერად მარტო გამოვიდა იქით-აქეთ მოიხედა რომ არავინ იყო წყნარად მიუახლოვდა მანქანას და ჩამჯდარმა სარკეში გახეთქილ ტუჩის კუთხეს მოკრა თვალი,
- ფუ სირები, როდის მოასწრო ბლიად,
თან გაკვირვება გამოხატა და სისხლი მოიწმინდა თუ არა მანქანა დაძრა...
.....
სახლში საკუთარი გასაღებით მოახერხა შესვლა ' გაბრდღიალებულ' შუქებს მოავლო თვალი და შემდეგ ტელევიზორის ხმაზე გახედა დივანს სადაც მაშო იწვა თავის ქნევით მიუახლოვდა და ტელევიზორის გამორთვა დაიწყო გამოსვლის დროს ფილმის სახელზე ჩაიცინა რადგან მანქანები თვით რატის ცხოვრება იყო, რატის პირველი ნაბიჯები ცხოვრებაში
- ჩემი გოგოა რა,
კმაყოფილმა ამოილაპარაკა და გამორთო თუ არა მაშოს შეუტრიალდა ფრთხილად შეუცურა ხელები და მკლავებში ნაზად მოიქცია რამდენიმეჯელ შეირხა მაშო, ფხიზელი ძილის გამო, გამოფხიზლდა კიდეც თუმცა თვალები არ გაუხელია, მის მკლავებში გაინავარდა რატიმ შუქი ჩააქრო და მაშო თავის ოთახში შეიყვანა შუქი არ აუნთია ფრთხილად და გაჭირვებით აანთო სანათი ფრთხილად გადაწია ზეწარი და ნაზად ჩააწვინა მაშო, წამით დააკვირდა თმა ნაზად გადაუწია და თითქოს მისი სილამაზით მოჯადოვდა, ადგილიდან ვერ იძვროდა მშვიდ სახეზე სურვილი რომ მისთვის ეკოცნა ახჩობდა, დაიხრებოდა თუ არა მისკენ მძიმედ გადაყლაპავდა ნერწყვს, საბოლოოდ თავს მოერია კისერი გაატკაცუნა ქვედატუჩზე ენა მოისვა და უნდა წამომდგარიყო, მაშო აშრიალდა თითქოს ახლა გაიღვიძა, როგორ ძალიან აინტერესებდა ვისთან იყო რატი და ალბათ ეს რომ არ გაეგო ვერც კი დაიძინებდა, ნელ-ნელა გაახილა თვალები და მოჭუტული თვალებით წამოჯდა, რატი გასწორდა და უკვე წამომჯდარი მაშოს მუხლებს შორის გაშლილი ხელი მოათავსა და იმავე ხელს დაეყრდნო, სანამ რამეს იტყოდა მაშომ მოასწრო კითხვის დასმა და თან მის გახეთქილ ტუჩს დააკვირდა
- სად იყავი?
- ქალური დაკითხვები?
ჩაიცინა რატიმ და მაღალზე მჯდომს ახედა
- თუნდაც,
მკლავები ერთმანეთში ახლართა მაშომ და ახლა გვერდზე გადახრილი თავით შეანათა მზერა თვალებში
- იჩხუბე?
- არა უბრალოდ ხელი მომხვდა,
თქვა თუ არა მაშომ უმალ გაუქანა ხელი სახეში ისე რომ გააზრებაც კი ვერ მოასწრო რატიმ, ლოყის მწარედ წვა იგრძნო თუ არა იმ მხარის თვალი მოჭუტა , ქვედა ტუჩზე ენა იქით-აქეთ გაუსვა ისე გამოხედა მაშოს
- ეს რისთვის?
წყნარად დაუსვა კითხვა და ხელი რომელიც მაშოს მუხლებს შორის მოეთავსებინა უფრო მაღლა აწია, გახურებული თითები შიშველ სხეულზე მოხვდა თუ არა ერთიანად დაუარა მაშოს სხეულში უცნაურმა გრძნობამ, არ შეიმჩნია მის ხელს დაძაბულმა დახედა ერთხელ და ისევ თვალებში შეხედა
- უბრალოდ მომიხვდა,
წაეცინიზმა მისი წეღანდელი პასუხიდან გამომდინარე და მის ფეხებში მოთამაშე თითებს ხელი წაავლო,
- ხელების კონტროლი გესაჭიროება,
ცინიკურად გაუღიმა თუმცა დაჭყანვას უფრო გავდა,
- რავი როცა არა მარტო ოთახში არამედ მთელ სახლში მარტო ვარ ცოლთან ერთად, ეს არც არაფერია,
მაშო უცებ დაიბნა კოპებ შეკრულმა უცნაურად შეხედა რატის და რატისაც გაეცინა,
- ვერ ვხვდები რატო გიკვირს, ჩემი ცოლი ხარ მაშო,
სრულად მოშორდა და მის ფეხებზე მსუბუქად გადაწვა
- ორი თვით და უკვე აღარც,
ფეხები უცებ გამოაცალა მუხლებზე დადგა და რატისკენ გადაიწია, მის გვერდით ეყრდნობოდა საწოლს იდაყვებით და თან რატის უყურებდა, რომელიც ჭერს უყურებდა
- იქნებ სულ?
წყნარად გამოხედა რატიმ მაშოს და მაშოც ისევ უცებ დაიჭიმა, რატის ისევ ჩაეღიმა და მაშომაც ხელი დაარტყა,
- ნუ ძალადობ!
უცებ გაუბრაზდასავით და მაშომაც ისევ მის გახეთქილ ტუჩს დახედა,
- დაიძინე გვიანია მაშა
ცალი ხელი თავქვეშ ამოიდო და მაშოს მზერაზე კმაყოფილი უყურებდა მას,
- აღარ მეძინება
თქვა და არცერთს აღარ ამოუღია ხმა მაშოს მისი გახეთქილი ტუჩის კუთხე ხვდებოდა თვალში და წარამარა უყურებდა, რატი კი მის კისერს ლავიწებიდან აუყვებოდა მზერით,
- გტკივა?
თვალებით ანიშნა მაშომ რატის ტუჩზე და რატიმაც უცებ შეიფერა,
- რავი მეწვის რა,
ის კუთხე ჩატეხა და სახის ცალი მხარე დამანჭა იდაყვებით დაეყრდნო საწოლს ისე წამოიწია და მაშოც ნელ-ნელა დაიხარა მისკენ რატიმ მიახლოებულ მაშოს შემყურემ წარბები მაღლა აზიდა და გაურკვევლობაში მყოფმა მოისვა ენა ქვედა ტუჩზე მაშო კი ბარემ მოკრებილი ძალის შემდეგ უკან აღარ დაუხევია თავადაც დაიძაბა რეაქციის მომლოდინემ თვალები დახუჭა და რატის გახეთქილ ტუჩის კუთხეში ნაზად შეახო ტუჩები, ეცადა ღელვა არ შეემჩნია და წარმოდგენებში რომ დენ დარტმულივით მოშორდა, რეალურად წყნარად მოშორდა და რატის შეხედა
- "wtf"
ამოიგმინა რატიმ დაბალხმაზე გაუსწორდა მაშოს საქციელი, ზედმეტმა სიამოვნებამ მოიცვა მისი სხეული და საწოლზე ისევ დაეშვა,
- მეორედ არ გაიმეორო,
უთხრა გაფრთხილების მიზნით და ხელი ისევ თავქვეშ ამოიდო, უცებ ინანა მაშომ საქციელი და გულში საკუთარი თავიც გემროელად გამოლანძღა, უხმოდ დაადო რატის მკერდზე თავი წესიერად დაწვა და ხელები მოხვია, ისევ შეკრთა უცებ რატი, მაშოს საქციელებზე გაკვირვება სახის მიმიკებზე ეტყობოდა მაგრამ ამავდროულად ძალიან სიამოვნებდა და ამავდროულად უხაროდა, ძალებს იკრებდა რომ მასაც იგივე არ გაეკეთებინა სხვა გრძნობა გარეულსა და ემოციით,
- თვრამეტი დიდი და უთვალავი პატარა ვარსკვლავი,
თქვა მაშომ და წელზე რატის ხელები იგრძნო,
- ეგ დიდი პლანეტებია
ხმადაბლა თქვა რატიმ და მაშომაც უცებ ახედა, გაკვირვების ნიშნად ეგონა რომ არ ემახსოვრებოდა რატის სიტყვები რომელიც მრავალი წლის წინ უკვე ნათქვამი ჰქონდათ და ბედნიერებისგან სახე გაუბრწყინდა....
" - ახლა რომ რამე გამოხტეს
აბიბინებულ ბალახზე მწოლიარე მაშო და რატი ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას უყურებდნენ მართლაია ეზოში იყვნენ თუმცა მაღალმთიან სოფელში ტყესთან ახლოს გასაკვირი სულაც არ იყო მტაცებელი, მაშომ თავის ფიქრებში არსებულ მოჩვენებებზე იგულისმა და თან იქით-აქეთ იყურებოდა
- რა სულელი ხარ მაშა,
გაიცინა რატიმ ისე გადახედა მაშოს და მისკენ ცალი ხელი გაშალა მაშოც უცებ მიიწია მისკენ გაწეულ მკლავში ჩაუდო თავი შემდეგ უფრო აიწია მკერდზე დაადო თავი და რატიმაც ის ხელივე მოხვია, ის შიშის ჭია რომელიც აქამდე დაძვრებოდა მაშოს სხეულში, სრულად გამქრალიყო, გაბადრული სახით უკვე ვარსკვლავებსაც არ უყურებდა რატის მინდობილმა დახუჭა ცოტახნით თვალები,
- დრო სწრაფად გადის მა....
დაიწყო თუ არა სწრაფად წამოწია მაშომ თავი,
- ხო ვიცი, ვიცი სამ დღეში მიფრინავ აღარ არის საჭირო გახსენება,
გაბრაზებულმა რომ მალე რატისთან აღარ იქნებოდა, უცებ შეყვირა და ყელში ბურთიც გაეჩხირა, რატის ჩაეცინა მაშოს საყვარელ გაბრაზებაზე და წამოიწია თან იდაყვებით ბალახს დაეყრდნო,
- ხო იცი რომ კიდევ გნახავ რაგჭირს?
- დროოო, დრო ხომ ყველაფერს ცვლისს რაიცი რა მოხდეს რატიი? არ წახვიდე დარჩი აქ რა,
წაიწუწუნა წამომჯდარმა და თავისივე შეკეცილ ფეხებზე ჩამოჯდა,
- მაშაა, იცი როგორ მინდა ჩემო პატარაა? ხომ მოგიყევი როგორ გართულებულია ყველაფერი,
მისკენ წაიწია რატი და სახეზე ხელები ნაზად შეახო,
- ხომ იცი რომ შენ ერთადერთი ჩემი პატარა ხარ არა? ჩემი პატარა მაშა ხარ, მხოლოდ ჩემი,
მასთან ძალიან ახლოს მყოფს უყურებდა თვალებში ათასნაირი სიყვარულის გამომხატველი მზერით, ღამე იყო თუმცა მათი თვალები ყველანაირად ანათებდნენ არემარეს ძალიან თბილად და სასიამოვნოდ, სიტყვის ბოლოს ცხვირის წვერზე ნაზად აკოცა რატიმ მაშოს და ხელები უშვა მაშომაც მაინც გაბრაზებულმა ახლართა მკლავები ერთმანეთში და ზურგი შეაქცია, ღიმილით შეხედა რატიმ და მის მოსათაფლად დაიწია ლოყაზე საკოცნელად, სწორედ ამ დროს გაახსენდა მაშოს რისი თქმა შეეძლო და სიტყვითვე გახედა რატის რომელიც მის ლოყას თითქმის შემხებმა მაშოს დახმარებით ადგილი შეცვალეს და იმდენად მოულოდნელად შეეხო მაშოს ბაგეებს რატისაც სუნთქვა შეეკრა, მაშოს გრძნობისას მთელი სხეული დაეჭიმა, წარბები შეეხარა თითქოს ტირილი უნდა დაიწყოსო, სწრაფად არცერთი მოშორებულა ორივე უცნაური გრძნობით იყო თუმცა მაშო მთლად შოკში იყო, ნელა მოშორდნენ ერთმანეთს და მაშოსაც უცებ მოეკიდა სირცხვილის 'ცეცხლი' უეცრად ახურდა სახეზე და არ იცოდა სად დამალულიყო,
- შენი ბრალია
დაბალხმაზე თქვა თავ ჩახრილმა რატიმ სრულად მოშორდა და ბალახზე მჯდომმა გადაშლილ, მოხრილ ფეხებს იდაყვებით დაეყრდნო, ღამეში წესიერად არ ჩანდნენ რის გამოც ის სიმორცხვე ოდნავ იჩრდილებოდა,
- გვიანია სახლში არ ახვალ?
- არ მინდა მარტო
ამოიწუწუნა და სახლს გახედა რომელიც ცარიელი იყო დედამისი საავადმყოფოში იყო დანარჩენი ყველა მას გაყოლოდა თუმცა რაღა ყველა მხოლოდ ნაზი და მისი ძმა თუ ედგა გვერდით,
- წამო წამო
წამოდგა და ხელი გაუწია მაშოს, მაშომაც ჩაავლო ხელი ხელში, რატიმ უცებ წამოწია დაიხარა და მხარზე მოიგდო
- აუუუუ
ამოიკნავლა მაშომ გაცინებით და დაელოდა როდის ავიდოდნენ სახლში,
- აბა ნანებშიი
საწოლზე მიაგდო მაშო და მანაც ჩუსტები გაიძრო
- ცივია რატი საწოლი,
შეიშმუშნა მაშო და საწოლში შეწოლა გადაიფიქრა
- მიდი გოგო ზაფხულია გაგრილდები
საბანი გადაწია რატიმ და თვალებით ანიშნა დაწექიო, რაღაც თხოვნის გადიდებული და ამავდროულად აწყლიანებული თვალებით ახედა მაშომ,
თავი უცებ გადააქნია რატიმ და საწოლში შეწვა თუ არა ხელები გაშალა
- მოდი, მოდი, მოდი,
შეძახა და მაშოც გახალისებულმა აწია საბანი უცებ მიუჩოჩდა და ჩაეხუტა
- მართლა ცივია ჯანდაბა
გაიცინა რატიმ და მაშოს საბანი მიაფარა,
- ზაფხულში თუ საბანს დავიფარებდიი რავი
დააყოლა და კარგად რომ მიაფარა ხელები მოხვია, მაშოც მის სხეულს ეკრობოდა გულმკერდზე დადებული თავით ყურები დაეცქვიტა და რატის გულისცემას უსმენდა,
- ტკბილიძილი მაშა
თავზე აკოცა რატიმ და მაშოსაც პეპლები ბავშვურად აუფრიალდა თუ არა მხრების შეხრით ჩაეღიმა
- მიყვარხარ,
ამოიჩურჩულა მაშომ, პასუხად სიტყვით არაფერი თუმცა, რატის გულისცემის აჩქარება რომ იგრძნო კიდევ ერთხელ ჩაეღიმა მაშოს....."
- დაიძინებ?
- მარტო არ მინდა
წამოიწია მაშო და სრულად წამოდგა
- ამიტომ არ დავიძინებ
- უკვე გეძინა ნუ ჟოშკავ ეხლა
უცებ წამოიწია რატიც,
- ნწ არ დავიძინებ,
ოთახიდან გადიოდა და რატიმაც ვერ გააკონტროლა ემოციები , თვალი გააყოლა მოკლე შორტში გამოწყობილს და თავის გასწორებისას ჩაცინებით გამოხატა სხეულის საოცარი მოწონება,
მაშოც ჩუსტებით დაეშვა კიბეებზე,
უცებ წამოხტა რატი და მაშოს გაყვა სირბილით დაეწია კიდეც და წინ ჩამოუდგა
- სად მიდიხარ?
- ტელევოზორს უნდა ვუყურო
მხრები აიჩეჩა და რატის თვალები დაუბრიალა როცა დეკოლტისკენ გაეპარა მზერა
- ტელევიზორს არა ყვერ...
დაავიწყდა რას ამბობდა ვისთან და სიტყვებშივე მოიკიდა მაშო მხარზე
- არა არა აქ არა,
კიბეებს მხარზე მოკიდებულმა რომ დახედა უცებ ჩაავლო მაიკაში რატის თითები და შეშინებული სახით დაელოდა როდის აივლიდნენ კიბეებს, რატიმ ოთახში შეიყვანა მაშო სადაც მხოლოდ სანათი დაბალზე ანათებდა, საწოლზე დააგდო და ტაში შემოკრა
- აბა ნანებშიი
მაშომ თან გაბრაზებული თან უცნაური მზერით შეხედა ზეწარი გადაწია და კიდევ ერთხელ შეხედა რატის,
- რა გინდა მაშო? მიწვევ?
ჩაღიმებით თქვა და საწოლისკენ დაიხარა
- რაში უნდა გიწვევდე
ღიმილი ვერ შეიკავა მაშომ და ბალიშს ახედა ვითომ უნდა გაესწორებინა რატიმ მის ფეხს ჩაავლო ხელი და თავისკენ ნელა წაწია მაშო
- გამიშვი,
გაძახა და ბალიშს ჩაავლო ხელი თუმცა ბალიშიც თან გაიყოლა, ზედმეტად ახლოს რომ მივიდა მისკენ შეტრიალდა და ბალიშს დაეყრდნო
- რა გინდა?
უხეშად მიაძახა და რატის რომ ეღიმებოდა შემდეგ ვეღარც ის იკავებდა ღიმილს
- ნუ იცინიხარ გადი,
ღიმილ ვერ შეკავებულმა მიაჭირა ხელები დაწეულს და ბალიშზე ჩამოდო თავი,
- ხვალ მივდივარ,
- სად მიდიხარ?
- ქალაქ გარეთ ორი დღით
მაშოს სახე უკმაყოფილოებისგან შეეცვალა და წამოიწია თუ არა რატი დაიწია მისკენ მისი ტუჩების ყურებით და მაშოც ბალიშს დაუბრუნდა,
- მხოლოდ ორი დღით,
- არ მაინტერესებს რატი, ეგ ორი დღე მხოლოდ შენთვისაა ორი,
მაშოს სიტყვებზე უცებ შეხარა გაკვირვებულმა რატიმ წარბები და თავი გვერდზე გადაწია, მაშომ ხელი მიარტყა და გაბრაზებული იყურებოდა გაურკვეველი ადგილისკენ,
- მოგატყუე,
სწრაფად თქვა თან დაიხარა, მაშომაც ბააგეებ დაშორებულმა გახედა გაოცებული სახით და რატიც კიდევ უფრო დაიხარა და მაშოს ბააგეებს სრულად წვდა, გეგმაში მხოლოდ მოწყვეტით კოცნა ჰქონდა, თუმცა შეხებისთანავე უჰაერობა იგრძნო ძალები გაუსამმაგდა და მოშორება ყველაზე სასიკვდილო ნაბიჯად ეჩვენა, ინსტიქტურად წაავლო ხელი კისერზე კიდევ ძლიერად მიიზიდა მაშო და უცებ მოეგო გონს სწრაფად მოშორდა გულ აჩქარებული და მაშოს ხან ერთ ხან მეორე თვალში უყურებდა მძიმედ გადაყლაპა ნერწყვი და ისევ ბაგეებ დაშორებულმა დაიწყო სუნთქვა მანამ სანამ მაშო გონზე მოვიდოდა,
- კაი....ბოდიში,
ისევ ღრმად სუნთქვით ამოთქვა როცა მაშომ ტუჩებზე ხელი მოისვა და უკან უკან დაიწია,
- ბოდიში?
გაიმეორა მაშომ ბალიშს წაავლო თუ არა ხელი რატი ადგილს მოწყდა, კარებს მივარდა თუ არა მაშომაც სწრაფად ესროლა ბალიში თუმცა გასვლა მოასწრო, უცებ წამოხტა სისუსტე რომ იგრძნო გულზე მიიჭირა ხელები და თვალები დახუჭა, ის გრძნობა რომელიც წეღან იგრძნო ჯერ ისევ სხეულში ღრმად გამჯდარი იყო, გარეთ გავიდა რატიც თავის საქციელით გაკვირვებული და ჯერ არ არსებული გრძნობებით შევსილი გაკვირვებული ვერ მიდიოდა ოთახისკენ, თუმცა მაშო რომ გავიდა სწრაფად მოწყდა ადგილს და ოთახში უნდა შევარდნილიყო, კარები არ დაუკეტავს მოტრიალებულმა ისევ შეაფერხა დრო და კარები რომ უნდა მიეკეტა ჩვეულად დახედა იატაკს რადგან მაშო როცა ვერ ასწრებდა კარებში შესვლას ფეხს აყოლებდა რის გამოც რატი კარებს ვეღარ კეტავდა, არც შემცდარა ჩაეღიმა თუმცა კარებს არ აღებდა და ვერც კეტავდა,
- გააღე!
დაუყვირა თუ არა რატიმ კისერი დაძაბა
- იმ მოგონების გაგრძელება იყო კაი რა
თავი გაიმართლა ყვირილით
- გააღე, შემოვამტვრევ, გააღეე,
ყვიროდა იქიდან და რატიმაც სიცილი ვერ შეიკავა და ფიქრებში წარმოიდგინა დაკუნთული მაშო რომელიც ცხვირიდან ბოლს უშვებდა უზარმაზარ მუშტს კარებს ჩაარტყავდა გატეხავდა, შემოვიდოდა და რატიც წრუწუნასავით უცებ გაქრებოდა
პრესებზე იჭერდა ხელებს კარებს თითქმის მოშორდა და მაშოც მარტივად შემოძვრა, რომ მოიხედა მაშოს უკვე ოთახში დანახვის შემდეგ სახე სრულად შეცვალა რატის და გამყიდველ კარებს შეხედა, წამით მაშოს მზერას წააწყდა შემდეგ ისევ აათვალიერა ჩაეღიმა და მისკენ სვლა დაიწყო
- რა? კიდევ გინდა?
ნელ-ნელა მიუახლოვდა და მაშომაც უცებ გაუქანა სახეში ხელი,
- არა აი ეს მინდოდა
თქვა უცებ შეტრიალდა კარები გააღო და გავიდა,
- ოხხ
ამოიგმინა ადჰილზე გაყინულმა რატიმ კარებში გავიდა მანამ კარები დაიკეტებოდა ხელ მოყოლებულმა შუქი ჩააქრო და მაშო ხელებით გაკოჭა, ისევ მის ოთახში საწოლზე მიაგდო და ზედ მოექცა,
- ახლა!
მკაცრად ამოთქვა მაშომ და ხელების ქნევა დაიწყო თუმცა საბოლოოდ რატიმ საკუთარი ხელებითვე გაკოჭა,
- რა გიყო გეხვეწები მითხარი რა,
- გამიშვიიი!
- მაშ დაიძინებ?!
- დავიძინებ ხო გამიშვი
რატიმ კითხვის ნიშნებით დახედა და ხელი უშვა გვერდზე გადაწვა და საწოლში შეწვა,
- კაი ხო მოდი,
გაეკრიჭა ბოლოს და მაშომ უბრალოდ მობეზრებული სახით დახედა თუმცა არსად წასულა მანაც აწია ზეწარი და საწოლში დაწვა,
- მოდი, მოდი!
ხელები გაშალა რატიმ მაშომაც ალმაცერად გადახედა გაშეშებულმა და ისევ თავის ადგილას დაწვა
- ოო მოდიიიი,
ამოიწუწუნა ბოლოს და მაშომაც ისევ რომ გადახედა ვითომ გაბუტული მზერით მიჩოჩდა მისკენ,
- ისევ ბავშვი რო ხარ არა?
მაშო რომ მიეხუტა ღიმილით დახედა რატიმ და მანაც მოხვია ხელები
- ამას ვინ მეუბნება,
მაშომაც უცებ ახედა თუმცა მზერა ტუჩებზე გადაიტანა და თავი ისევ რატის მკერდზე დააბრუნა გაეღიმა რატის და ცოტახნით ორივე გაჩუმდა,
- ტკბილიძილი მაშა
დაბალხმაზე თქვა რატიმ და თავზე აკოცა მაშოს რომელსაც სასიამოვნო გრძნობისას ჩაეღიმა
- მიყვარხარ!
მანაც დაბალხმაზე გასცა პასუხი და არა მხოლოდ რატის გულისცემა შეიცვალა არამედ საკუთარი გულისცემაც დასაწყნარებელი გახდა, მის მაიკას მეორე მხარეს ხელი ჩაავლო და ღიმილით დახუჭა თვალები.......