ღრუბლები შეიკრა გაყინულ ცაზე!
მე კი კვლავ დავდექი გრძნობათა მთაზე.
იქ, სადაც არავინ, არავინ სცოდავს.
იქ, სადაც სულ ყველა ჩემსავით ბოდავს.

ვიცი ვერ შეგხვდები ცხოვრების გზაზე,
მე მაინც ვიფიქრებ შენს გულის ხმაზე.
ჩემს გულში არის ეს დიდი ბზარი,
ეს მარტო ყოფნის ჩემთვის არს ზარი.

ისევ ძგერს შენდამი გრძნობათა რითმები
და სიყვარულისგან ალბათ გავგიჟდები.
მაგ თვალთა დანახვით ეს გული თბება
და ფიქრობს ნეტავ ის მას როდის ხვდება.

კვლავ გელი, მაგრამ ვერ გხედავ გზაზე!
ვერ გხედავ გულის თეთრ იალქანზე!
ალბათ, ამიგდებ მე გრძნობებს ბანზე
და ალბათ გაცვლი შენს ნიავს ქარზე.

მოვდივარ და მინდა გითხრა: "ჯერ ვერ მოგაგენი..."
გულში, გულში ბინადრობენ ჩემი მოამბენი!.
მიყვარხარ და სიკვდილს ვეტრფი, რადგან ვარ შენს გარეშე
იცოდე, რომ შენ მუდამ ხარ ჩემს გულში მოთარეშე.

ღრუბლები შეიკრა გაყინულ ცაზე!
მე კი კვლავ დავდექი გრძნობათა მთაზე..
იქ სადაც არავინ, არავინ სცოდავს!
იქ სადაც სულ ყველა ჩემსავით ბოდავს...