..ყორნისფერ ზეცას დაუსერავს ფიქრები ჩემი,
და მტანჯველ წარსულს დაუქსელავს სევდა ნაჩვევი,
და თუ ტკივილმა მიმატოვა,ცრემლით დავრჩები,
რითმით - ნარჩევით,
მე გადავრჩები!
მრუდე ეკლებსაც თუ ვაკოცებ ფეხით შიშველით,
და თუ რითმებსაც გამოვხატავ ფიქრთა მიშვებით,
სულს ჩამოვრეცხავ,ცრემლს შევაკავებ თვალით - გიშერით,
ხატვა მიშველის,
რითმაც მიშველის!
ტკივილის ფუნჯით მოვიხატავ ჩემს სხეულს ტანჯულს,
დავენახები,თავს დავუხრი ულმობელ მსაჯულს,
უფორმო სულში იბადება შეგრძნება სეტყვის,
ჯოჯოხეთს წავალ, თუ მსაჯული მე ამას მეტყვის!
დაღლილი ხელით მოვაგროვებ ნახატებს მტირალს,
ფიქრად ჩავკეტავ ჩემს რითმებს - ტირანს,
ნისლად დავხატავ,
ფერად ნახატად,
რითმებად აღვწერ
და სიტყვით დავწერ..
და მივაბიჯებ ნაცრისფერ ნისლში,
ნისლი - რომელიც ისმის ჩემს ფიქრში,
ფიქრი - რომელიც აწამებს წამებს,
წამი - რომელიც ათენებს ღამეს,
ღამე - რომელიც აღავსებს ყორანს,
მონეტას ვისვრი და ველი ბორანს!
ჩემი ფიქრები გამოფხიზლდება,
და რითმებს ვხედავ ნახატ სიზმრებად,
სარკეს შევყურებ - ვარჩევ ვერაფერს,
ნაცრისფრად ვხედავ ირგვლივ ყველაფერს..
ღმერთო,არ ვიცი საით მივრბივარ,
რითმებს ვხატავ და მერე მივდივარ..
მსაჯულს დავეძებ,ის კი ჩანს არსად,
და სულიც კვდება,რითმების მსგავსად!

[H]