რომ დაბატონებს სიცოცხლის ხანს სიკვდილის ზარი
ნუთუ არა გსურს სამახსოვრო დატოვო რაღაც
შთამომავლობას ემახსოვროს ხსენება შენი
იქცეს საფლავად მარადიულ ბოლოხნის ჟამსაც

ანდაც იტყვიან დასამარდა ჯურღმულში სადღაც
და მის სახელზე განიკითხავს ჭორების ჯახი
ლოთი იყო და უმაქნისი ცხოვრების წამსაც
ბედია მისი რომ განვკითხოთ ცოდვილი ფახი

რახამ სიცოცხლე თავისებურ სიმებზე უკრავს
და მელოდია თავად ყვება ჟამთასვლის ფერებს
რატომ არა გსურს დაეჯახო სონეტთა ნაზავს
სანამ წალეკავს დროის გმობა ვით კაცთა ნალებს


მარადისობა თვით არ გასტანს სიკვდილის ზარებს
დაუთქვი შენი სიმფონია ჟამთასვლის ძაძებს