საახალწლო ტკბილეული

ახალი წელი ახალი გრძნობა ახალი ნდობა ყველაფერი ახალი თუმცა ყველაფერი მაინც ჩვენი რჩება. აქ კვლავ ქარია, არ ინდობს ხეებს, ხეები რაა, გრძნობებიც არია, ვერ გაექცევი წარსულის დღეებს.

ღამის სიჩუმე

ამ ღამის სიჩუმე ლანდებად დამყვება, გული ამ სიჩუმეს ყოველთვის აჰყვება. ალბათ შენი ცქერით თვალები დათვრება, თვალებიც გრძნობებთან ერთად შენ დაგრჩება. მივდივარ, მიმაფრენს მე ეიფორია, მე ხომ შენი მსგავსი სხვა ვერ მიპოვია. შენ ერთადერთი ხარ, ღმერთი და

ილუზია

ავდგები წავალ, ხალხს მოვშორდები , მაგრამ ღამეებს სად დავემალო ? ერთადერთი მეგობარი მყავს მთვარე, ღამის წყვდიადში თეთრად მოელვარე . ის მინათებს ფიქრებს სევდიანს და აძლიერებს გრძნობას შეპარულს ,

სიყვარულის ლაქა

უკვე აღარ მწერ,გადაგავიწყდი გამი შავ-თეთრე დღენი ფერადი სანთელი ჩაქრა გაღვივებული სანამდე მე სულს შევუბერავდი

ერთი ტყიბულელი გოგონა

ერთი გოგო შემიყვარდა მასზე ფიქრი მე სულ მკლავდა თვალებიაქვს მშვენიერი რომ ჩაჰხედავ იკარგები

მსურს ....

მიწასთან ახლოს , დღის სინათლე მტვერში იხრჩობა . იმედის აღარჩანს , არსად ნაპერწკალი . გონებაში კი სიჩუმე ჩამოწოლილა რატომღაც . წვიმის სამოსელში , გახვეულიყო შენზე ფიქრები მომაკვდავი .

მოდი შევიშალოთ

მოდი შევიშალოთ, როგორც პოეტები, მოდი და გავიქცეთ ამ მწარე მიწიდან. ალბათ მე დამრჩება ძველი მომენტები, მაგრამ არაფერი იმ ძველი ფიციდან. მოდი შევიშალოთ, როგორც პოეტები და ჩვენ გავუხვრიტოთ ეს შუბლი ერთმანეთს. იცით მე ამ საკითხს აღარ მოვედები, წერილს

მერე იბზარება გრძნობების საცერი

ვიცი გადიქროლებს ეს ცივი ქარები, სხეული უკუნეთ ტკივილსაც ეჩვევა, მერე იბზარება გრძნობების საცერი, ფანჯარას მიაწყდება ყინულის ჯარები

მე შემიყვაარდა

მე შემიყვარდა შენი ღიმილი ჩემთვის მოძღვნილი მე შემიყვარდა შენი ჩურჩული ჩემი ყურისთვის გამოსრეული

სიზმარი

როდესმე ისევ მართლა შევხვდებით? თუ ზღაპრებია რასაც ყვებიან , როცა ღამით ჩამეძინება , შენზე ფიქრები მე თავს მესხმიან ,