მარტოობაც გაგირბის

ჩვენს დალეულ ღვინის ბოთლს საუკუნით ინახავ, საახალწლოდ წრუპავ და გარდუვალს ბედს უჩივი, თითქოს ყველამ გიმტყუნა, აგარიდა საფარი, მარტოობას ერტფი და... მაგრამ ეგეც სად არი ?!

გაუძელი, გაუძელი, გაუძელი...

დრო გავიდა, სულიერად გავიზარდე, შენც აღარ ხარ ის გოგონა დაუცველი, განაჩენი ჩემი ხელით გავიმზადე გაუძელი, გაუძელი, გაუძელი...

გთხოვთ ქალბატონო

გთხოვთ ქალბატონო მასწავლეთ სიყვარული თორემ დავიტანჯე შავ-თეთრ სამყაროში გთხოვთ ქალბატონო მასწავლეთ სიბრალური თორემ ცხოვრებისგან დავრჩი განსწავლული

ისევ მომაწვა მელანქოლია...

ადამიანი,გრძნობებს რომ მალავს გამოდის რომ სხვა ცხოვრებას პარავს უბრალოდ მისდევს ცხოვრების ქარავს მისი ღიმილი ყველაფერს ფარავს...

შორი ისაა, რაზე ფიქრიც ჯერ ვერ გავბედეთ

ისე ვარ ახლა რომ დაობლდა რაფაელ სანტი, ლუკას კრანახის მაჭანკლური ღიმილი გავსებს, ისევ აკითხავ მაღაზიას პატარა ჩანთით, და მოწყენილი აკვირდები წიგნების ფასებს.

დაცემულის ტკივილი

სამოთხის კარზე მეამბოხე სული შევნიშნე უწინ დიადი ნათელი სხივი მას რომ ეფინა ამპარტავნებას დაუკარგავს მისი მშვენება მისი სიმშვიდე მისი ძალა და პატივგება

ალუდა ქეთელაური

ხევსურეთს ბიჭი იზრდება ბიჭი სამშობლოს ტანითა ბევრ ქისტს მოაჭრა მარჯვენა ახალ ნალესი ხმალითა

მე რომ ვიხრჩობოდი...

მე რომ ვიხრჩობოდი,ცეცხლი როცა მწვავდა."მოდი" - როცა გთხოვდი,არავინ რომ გგავდა.მაშინ არ მოხვედი,არ ამივსე გული ძველი იმედებით დავრჩი გათანგული.მე რომ ვიხრჩობოდი,არავინ რომ მყავდა,დაბრუნებას გთხოვდი,

***

მგონი ნელ-ნელა გხვდები,როგორიცა და ვინც ხარ,მინდა გაშალო ფრთები,მაგრამ სიფრთხილით გიცავ.გთხოვ მაპატიე ვერ ვარ,მოჩხუბარი და ლომკაცი,მე მაშინებდა ღელვა,თვალების შენ რომ მოგტაცე.ვიცი და მესმის რატომაც,

მარაბდის ველზე

მარაბდის ველზე დაჭრილ არწივს ყვავი დასჩხავლის სიკვდილის პირას მომაკვდავი ვარდებს ეკლიანს გულზე დაიყრის სისხლიან წვეთებს მის თვალწინ მწკრივად დანთხეულს მიაპყრობს მზერას და აათრთოლებს მისსა სულს ასე მოღუშულს