ჩემში უმეტესად ოქტომბრისფერია.

თქვენთვის უცნობია კროულ ალისტერი, ჩემში კი დატოვა ზიზღის ისტერია, სხვებში დიდი დოზით ჭარბობს ვარდისფერი ჩემში უმეტესად ოქტომბრისფერია.

(მარიამ ჭუბაბრიას)

შენი სილამაზე მხიბლავს და მაოცებს, ისე რომ ვერ ამბობს ამას პოეზია, მიყვარხარ ასეთი მშვიდი და მდუმარე, როცა არ სჭირდებათ ტექსტებს კორექცია.

(მარი ჭუბაბრიას)

მთელი კვირა ველოდები მზეს,ყოველ დილას ლურჯი ზეცა მათრობს, სხვა თუ არა, მე გიპოვი დღეს,მე ხომ, შენი მოფერება მათბობს.მთელი კვირა ველოდები მზეს,მზესთან ერთად ულამაზეს ასულს,

ეს ერთადერთი გული

ეს ერთადერთი გული, შენ გამინათე დეა. ჩემთვის ეს სიყვარული, ბედნიერების მზეა. ეს ერთადერთი გული, შენ გამიბრწყინე კარგო. ერთი ხარ სიხარული, მე შენ მიყვარხარ მარტო. ეს ერთადერთი გული, შენსას ხომ მუდამ ეტრფის. შენია ჩემი სული, ჩემს გულს გრძნობები ერთვის.

ეძღვნება არჩილ ტატუნაშვილს

ქვეყნის ღირსების დაცვისთვის ტატუნაშვილი მოკვდაო, მისი გმირობის ამბავი თვითონ, მტრის ჯარმა მოყვაო, სამშობლოს რად ეწირები, დაწვი ეგ ქართლის ჩოხაო, ფეხი დაადგი, გათელე, ეგ შენი ქვეყნის დროშაო.

ნინი ტუსკაძეს

დაასველა წვიმამ ღამის შავი აფრა, მოგონებებს თავხედივით ავებუნტე, ვამპირივით ყელში მწვდება ნიკოტინი, მაპატიე პირველად რომ გაგებუტე!

აუხდენელი ნატვრა

გულზე მაწვება სევდა აუხდენელი ნატვრის, შენზე ფიქრებმა შთანმთქეს, ეს გულიც ჩუმად ტირის. ვერდაბადებულ ღიმილს ფიქრები შორით მიაქვს, დრამაც თავისას შვრება გულის სიღრმეთა შორის;

სიცარიელე გვითრევს

ვდგავარ ნაპირზე ჩუმად, ძაძით მოსილი ტანით, ვინამავ თვალის უპეს ძლივს შესამჩნევი ნამით, ფიქრი ფიქრს მისდევს, მაგრამ ტალღის ხმა მაინც მესმის, ეს სიხარულის გზაა თუ უიმედო მგზავრის ?!

ვბერდები...

მოჰქრის ჩემკენ ფრაზები, ბედის ნაანდერძები,დაძაბუნდნენ ფეხები.. შენკენ ვეღარ მოდიან..შენზე აღარ ვფიქრობ და თავს შევატყვე.. ვბერდები..თვით სიკვდილის მხლებლებად დაცემულნი მოდიან..მივუყვები შარაგზებს დაობლებულ

დედა!!

თვალებში ნისლი რად გიკრთება,მუდამ მომღიმარო დედიკო?შეხედე თოვლიც კი ფითრდება ქარსაც უნდა,რომ მხნედ იყო.შენ წლები ვერაფერს დაგაკლებს გული გაქვს თბილი და ძლიერი..მერე რა თმებზე თუ დათოვა,