ყინვას გაიმეტებს ზეცა

ყინვას გაიმეტებს ზეცა ფოთლებს შევაგროვებ ჭადრის,ისევ შემოვირბენ შენთან,როგორც ყვავილობა ატმის.უკვე აზრი არ აქვს სუნთქვას,როგორც გამჭვირვალე ჩადრის, გეტყვი რაც არავის უთქვამს,სანამ მზე ჯერ კიდევ ჩადის.

რაც გინდა მოხდეს

რაც გინდა მოხდეს, რაც გინდა იყოს, მე სულ გამოვცემ შენს მიმართ სითბოს. სულაც, რომ ვგრძნობდე რომ გრძნობა მახმობს, მე შენი ნახვა მაინც გამათბობს. რაც გინდა მოხდეს, რაც გინდა იყოს, შენ ჩემი გული მუდმივად გიხმობს. შენი ღიმილი ყინულსაც ადნობს და მეც

სიცარიელე

დიდიხანია კალენდრიდან რიცხვებს აღარ ვხევ,დიდიხანია არ მადარდებს ჩემთან რა დროა.სიცარიელე დამეუფლა და ის განმაგებს,გადამავიწყდა ყველაფერი რაც კი მახსოვდა.ფერფლად ვაქციე აქამდე რაც ჩემში ვაშენე,

სითბო არ დატოვო გულის მიღმა

სითბო არ დატოვო გულის მიღმა,ცაზე იხატება მთვარის დასი,ჩემი ძირითადი ინსტიქტი ხარ,ჩემი გაღიმების რენესანსი.ხაზი გადაუსვი სხვას რაც უთქვამს,გრძნობაც შენია და სიყვარულიც,შენ ხარ ბოლოს წინა ამოსუნთქვა,

უშენოდ ბნელში

რა ლამაზია შენზე ფიქრები,გულში ჩამწვარი ნაზი სიტყვები,ძველ დროს ვიხსენებ, და უკვე ვხდები ჩემ სამყაროდან ნელნელა ქრები...ეს ცხოვრება კი ტანჯვაა ძნელი, კითხვაა, ცოდვაა, ღამეა ბნელი,ეს კითხვა კი, ეკუთვნის სხვას

შენა ხარ (თამუნა ცერცვაძეს)

შენა ხარ წყარო, თავანკარა-მე ვარ წყურვილი,შენა ხარ ნება-მე ვარ გზნება, მე ვარ სურვილი.შენა ხარ სიო-სასხვისიო-მე ვარ ხანძარი,შენ ხარ ნათელი-მე სანთელი-შენი ტაძარი.შენა ხარ ხატი, სალოცავი-მე ვარ მლოცველი,

რომ მომენატრე დაგიწერო?

რომ მომენატრე დაგიწერო?და ვითომ რატომ?რომ დავიღალე დაგიწერო?რომ მართლა ვდარდობ?რომ გეძებ გითხრა გაგიმხილო?ნეტავ ეს რაღად?ხომ იცი მე დღე სიხარულო შენი დღით დამაქვს?!შენი ღიმილით მომესალმა

დაბრუნების შიში

არ ვიცი როგორ მოვიდე შენთან გითხრა რომ ისევ ჩემ გულში ხარ,შიში მკლავს, იქნებ დავბრუნდე უკან და ჩავიხედო ჩემ გულში კვლავ...შიში მაქვს, იქნებ შენ იმას არ გრძნობ რასაც მე ვანიჭებ სამყაროს ფასს,რომელსაც წლებია

მივყვები ქუჩებს,ერთ დროს ალბათ,ჩემთვის ნაცნობებს!

ზოგჯერ მგონია სიზმარია ეს ყველაფერი,მივყვები ქუჩებს ერთ დროს,ჩემთვის ალბათ ნაცნობებს,მაგრამ ცუდია აღარ მიდგას არავინ გვერდში ცუდია, რადგან არ წავიდნენ უფრო დამტოვეს..! ახლა მარტო ვარ

მაჩნიხარ

მაჩნიხარ კიარა და, მინდიხარ კიარა და, მომწონხარ კიარა და შემიყვარდი,ამ ფიქრმა გამაცოცხლა, ჩემს გულში იარა და გათენებასავით გამიხარდი.მაკლიხარ კიარა და მჭირდები კიარა და დღეს უფრო უსაშველოდ მენატრები,