Day 07 დღე 07 - გიორგი ბაზოიანი

ისევ არსებობის ველი ცხოვრებაში არსებობს ისევ რომელიც ველი დატოვა ის ისევ გამარჯვებული ბევრი ცუდი მოხდა მაგრამ ამას აეთვისა აზრი კომენტარებშიისევ არსებობის ველი ცხოვრებაში არსებობს ისევ რომელიც ველი დატოვა ის ისევ გამარჯვებული ბევრი ცუდი მოხდა

ცბიერი ვნება

აქ აღარა აქვს სიყვარულს ფასი, აქ კაცი მხოლოდ სე**ს შეუკლია. აქ ყველა გრძნობა ფეხზე კიდიათ და გულის პულტიც გამორთულია.სიყვარულიო-აქ რომ ახსენებ, გაიცინებს დიდი თუ პატარა, აქ გულს გტკენენ და კვლავ გატირებენ, გულს უიმედოდ დაგიტოვებენ.

ყველაფერი შენით - გიორგი ბაზოიანი

ვიცი რაც არ უნდა დავწერო ყველაფერი შენით უნდა ავღწერო, და ამ სიტყვების დაწერასაც შენ თვითონვე აღწევ, იმედი მაქს იმისა თვალებში ჩაგხედო როდესმე გინდა დავიწყოთ პროტესტით თუ გინდა იქიდან დავიწყოთ ცხოვრება იქნებ ავიწყოთ წამები წუთები ნელ-ნელა ავიგოთ,

ქალი

ნუ მიყურებ როგორც ბავშვს, ნუ აღქმიქვავ როგორც მოზარდს, მინდა ვიყო ქალი შენთვის სასურველი, მინდა ვიყო ქალი შენთვის სრულყოფილი. მე ვიქნები მხოლოდ შენი, მე მერქმევა მხოლოდ შენი, შემომხედე როგორც ქალს, ქალს რომელსაც შენთან ყოფნა კლავს.

ათი წლის წინ

ათი წლის წინ დაიღუპე, თითქოს ეს დღე გუშინ იყო, შენი სუნთქვა შეწყდა მაშინ და შენს გულმაც ძგერას უკლო. მახსოვს მაშინ შემომხედე, მიყვარხარო- დამიბარე, მაშინ ცრემლები მახრჩობდა და ვერ გითხარ მაპატიე. მაპატიე-ახლა ვამბობ, მაპატიე ეს ყოველი ,

წამით გადაშლა

ლაპარაკისაც გული ისე მიცემს გულიც უკვე აღარ ითმენს, ტირილი მინდა ვბადებდე თვალებზე ღრმად ჩასუნთქვა... საუბარი გრძელდება შემდეგშედეგს მე ცხოვრებისგან არა მე შენგან ველი უკვე, ჩემი გულიც შენ გელის უკვე ჩემიც შენ გეკუთვნის უკვე მონატრება მკლავს უკვე

უბრალოდ დაგვაგვიანდა!

უბრალოდ ხანდახან ძალიან გვიანია იმისთვის, რომ ნაკუწებათ დაფლეთილი სული გაამთლიანო. უბრალოდ ხანდახან ძალიან გვიანია იმისთვის, რომ ახლობლებს პატიება სთხოვო. უბრალოდ ხანდახან ძალიან გვიანია იმისთვის, რომ დაცემულ მეგობარს ჭრილობაზე სული შეუბერო და

... დღე იყო ცივი...

დღე იყო ცივი,იმდენად ცივი რომ არ უჩანდა მზეს ერთი სხივიც..ჩვენ მივყვებოდით ნაწვიმარ ქუჩებს და გვიხაროდა წვეთები წვიმის. შენ მყავდი გვერდით საოცრად ტკბილი,მითბობდი ხელებს დაშაშრულს ყინვით,და შენი ღიმილი უზომოდ თბილი კურნავდა ყველა ჩემს ძლიერ

ყაზბეგი

ყაზბეგი მე დღეს შენმა მზემ გული გამითბო და შენმა მთებმა მონად მაქციეს,მ მინდა ცხოვრება მთაში დავიწყო, ჩემი გრძნობები წყაროდ ვაქციე. მე თვალი მომჭრა შენმა სიტურფემ შენს კლდის წვერებზე ჯიხვების ბრძოლამ და ლომისაზე მადლის სიუხვემ გამხადა შენი რიგითი

დედა

დედაზე სათნო,დედაზე თბილი რამე არსებობს ნეტავ ? შენახარ ჩვენი ტკბილი წამალი ტკბილზე უტკბესო დედავ