ნაბიჯ-ნაბიჯ...

ჯერ აიტანე მკაცრი სიავე, თან შეიყვარე მისი სინაზე, შემდეგ ანახე სულის სინათლე და გაუმხილე გულის სიმართლე...

მარტოობის ბილეთი

თურმე ავიღე, მე მარტოობის ეს უსასრულო, მწვანე ბილეთი, დაუსრულებელ, დიად მორევთან მე ამ სიკვდილის გზითღა მივედი. მე კვლავ ავიღე თურმე ღალატის ეს უდიდესი და გრძელი ჯაჭვი, ბრბოს "ერთგულების", ამ ხალხის გამო ისე გამაგრდა, რომ ვეღარც გავჭრი.

***

ეს წვერი, ასე ძლიერ რომ გიხდება, სულ უფრო გმატებს საამო იერს, ყურებისას მე შეხება მინდება, სინაზით,ალერსით,მინდება ძლიერ,

როცა გამოჩნდი...

როდესაც შენ გამოჩნდი მე გამინათდა ზეცა და ამ ჩემს გულს თითქოს რაღაც გრძნობა გადაეცა. მომანდომე შენი ნახვა, დაგინთე შენ ცეცხლი და მე მხოლოდ დღეს აქ შენთვის, სულ ყველაფერს შევცვლი. როდესაც შენ გამოჩნდი მე გამაბრწყინე კარგო, მე მინდა, რომ მხოლოდ შენში

იფეთქებ ჩემში

მე სიყვარულის გამოვცალე ყველა ფიალა და გისახსოვრე ყველა ლექსი,რაც კი გამაჩნდა აპრილის თვეა და ისევ მაწვიმს გაზაფხულივით,შენი ცრემლები

კორონა

დღეს მსოფლიო თამაშობს თითქოს დამალობანას, ემალება კორონას მის მტერსა და ამალას, ჩაიკეტა გზები

ლებანი

მზე ნაჩრდილობევ ალაგს გადასწვდა მიმოაბნია სხივების ურდო. გახევებული დაქროდა ქარი არსად კუნჭული არ დარჩა მყუდრო.

სანთელი

იწვის სანთელი,იწვის და დნება ჩამოეღვარა ნაზად ცრემლები. და გადავეშვი მე სალექსეთში რომელსაც ასე თავზე ვევლები.

დავრჩი მარტო!

მზე ამოვიდა ცის კამარაზე, ყვავილმა გაშალა ყლორტები, გახარების ნიშნად, შენი ლანდი მოსჩანს ჩემს ფანჯარაზე, თითქოს გამიღიმა სიყვარულის ნიშნად.

უკუნეთი

აღარსად დამრჩა იცის ღმერთმა ნავსაყუდელი, დღეს იმისგანაც წამოვედი ვინც მე მინატრა, ველი აღსასრულს თვალახილული როგორც კურდღელი!