დღევანდელი ბლოგი მინდა ყველა სხვა სტატიისგან,ჩანაწერისგან განსხვავებული იყოს.თქვენთვის საინტერესო,სასარგებლო ინფორმაციით დატვირთული და ახალი აღმოჩნდეს.ერთ დროს ჩემთვისაც ახალი იყო ეს. ახლა,კი მინდა ეს თქვენ გაგიზიაროთ.ვგონებ დაგაინტერესებთ ეს საუცხოო ინფორმაცია. მოდი ასე დავიწყებ, დასაწყისისთვის დაგისვამთ კითხვას

იცით თუ არა ვინ ან რა არის/არიან ამიშები?


თავდაპირველად მე,მათ შესახებ არაფერი ვიცოდი არანაირ ინფორმაციას ვფლობდი,უფრო მეტიც არც კი მქონდა მათ შესახებ რაიმე ფაქტი გაგონილი. ვუყურე ერთ ძალიან საინტერესო ვიდეო ვლოგს სადაც პატარა ტურივით იყო მოწყობილი ამერიკის ერთ-ერთი სოფელი,ამიშების სოფელი.სათაურმა დამაინტერესა და გადავწყვიტე ვიდეო ჩამერთო.

იმდენი ახალი,საინტერესო და სასარგებლო ინფორმაცია მივიღე,რომ გადავწყვიტე ამით არ დამესრულებინა საკუთარი თავის განათლება,შეცნობა და უფრო მეტი გამეგო,მომეძიებინა. ამიტომ მთელი ინტერნეტ სივრცე ამოვაყირავე.ვიდეოს სახით ვნახე ამიშების სოფელი,სახლი,ფერმა,თვითონ ამიშელი ხალხი,ბავშვები,შენობები,ქუჩები,გარემო,მომუშავე ადამიანები რომლებიც ამუშავებენ მიწას ეწევიან მიწათმოქმედებასა და მეურნეობას.ძალიან შრომისმოყვარე და ენერგიულები არიან,მათი ყოველდღიური სამუშაო მუდამ დატვირთულია და სულ რაღაცის კეთებაში არიან... ფაქტიურად არა აქვთ მოსაწყენი დრო.კიდევ ერთი ფაქტი რომელმაც გამაკვირვა და ჩემში დიდი გაოცება გამოიწვია ის იყო,რომ თანამედროვეობასთან 21 ე საუკუნესთან არანაირი შეხება არა აქვთ.

მეთვრამეტე საუკუნეში არიან ასე უხეშად,რომ ვთქვათ ჩარჩენილი.დრო გაჩერდა მეთვრამეტე საუკუნეში.სამი საუკუნე,სამასი წლის მანძილზე ინარჩუნებენ თავიანთ კულტურას,რწმენას,წესებს და არ უხვევენ თავიანთ რელიგიას და წესდებას.ისინი საკმაოდ რელიგიურად მორწმუნე,პატიოსანი,მკაცრი ბუნებისანი არიან.მერე რა,რომ სამყარომ ცვლილებები განიცადა,ცხოვრება შეიცვალა,ადამიანების აზროვნება შეიცვალა ამ ყოველივესთან ერთად ცხოვრების სტილი,ნირი.

21 ე საუკუნემ თანამედროვეობის სურნელი შემოიტანა მთელს სამყაროში და ჩვენც ყველანი განურჩევნად ეროვნების,რწმენის,კულტურის დავეთანხმეთ და მივიღეთ ის. გამონაკლისი კი მხოლოდ ამიშები არიან ,რადგან ისინი დღემდე არ იყენებენ ტექნოლოგიებს როგორიცაა ტელეფონი,კომპიუტერი,ტელევიზორი,ფოტოაპარატი.არ მოიხმარენ ჩვეულებრივ მანქანებს რომელსაც ჩვენ ყოველდღიურ ცხოვრებაში ვიყენებთ.ისინი გადაადგილდებიან ღია ეტლების საშუალებით...ასევე არასდროს იღებენ ფოტოებს,ვიდეოებს და აქედან გამომდინარე არ ახსოვთ თავიანთი პატარაობა,ბავშვობა წინაპრები არა აქვთ მათ შესახებ ინფორმაცია,ფოტოები რითაც შეეძლებათ გარჩევა იმისა,თუ ვის გვანან ან როგორი წინაპრები ჰყავდათ.არსებობს ჩარჩოში ჩასმული ე.წ სია სადაც წინაპრების სახელები,გვარები და დაბადების წელია მითითებული.

ამიშები რელიგიური მოძრაობა. წარმოადგენდნენ მენონიტების რელიგიური საზოგადოებრივი ჯგუფის ერთ-ერთ განშტოებას, რომლის მიმდევრებიც გამოირჩევიან უჩვეულო ჩაცმულობით, მარტივი ცხოვრების წესით და ყოველგვარი ტექნოლოგიის მიმართ უარყოფითი დამოკიდებულებით.

1693 წელს შვეიცარიაში ეკლესიური განხეთქილების შემდგომ შვეიცარელების ნაწილმა და ალზასელმა ანაბაპტისტებმა, რომლებსაც იაკობ ამანი ხელმძღვანელობდა, ჩამოაყალიბეს ახალი სექტა, რომელსაც შემდგომში იაკობ ამანის პატივსაცემად ამიშური ეკლესია ეწოდა. 1720-1775 წლების გადასახლების შემდეგ მათი დიდი ნაწილი ამერიკაში, პენსილვანიის შტატში დასახლდა. მას შემდგომ ამიშების სექტაში ჩამოყალიბდა 8 მიმდევრობა მათ შორისაა: ახალი ორდენი, ძველი ორდენი, შვარცენთრუბერისა და სხვა ორდენები.

სახლი და შენობები

ამიშების სახლს რაც შეეხება,საკმაოდ დიდი ზომისა და ფართობისაა რადგან მათ მრავალშვილიანი ოჯახები ჰყავთ ასე დაახ. ექვსი შვილიდან თორმეტ შვილამდე რადგან მიაჩნიათ,რომ შვილი ძვირფასი არსებაა,ღმერთის საჩუქარია და რაც მეტი შვილი ეყოლებათ ღმერთის მფარველობა და შემწეობაც ძლიერი ექნებათ.

შენობები და მათი აგებულება დახვეწილი,სადა და ძველებური ტიპისაა.უფრო ხშირად გხვდება მოთეთრო,მოკრემისფერო,მოყავისფრო ფერის შენობები რომელიც ხისგან არის აგებული.ოთახების რაოდენობა, ფართობი და ზომაც საკმაოდ დიდია...ინტერიერს რაც შეეხება მკაცრი,უბრალო და სადაა.ყველა ის ნივთი მოეპოვებათ სახლში რაც ზოგადად ყოველდღიურობაში გამოიყენება.ასევე ყველა ოთახში აქვთ საკერავი მანქანა, რადგან ქალები ხელსაქმით, კერვითა და ქარგვით არიან გაწაფულები/დაკავებულები.მოსახვევი შალის შარფები,გადასაფარებლები, ზეწრები,ბალიშის პირები მათი ოქროსხელების მიერ არის შექმნილი.აქვთ სპეციალური ერთი დიდი ზომის მიცვალებულის ოთახი და სალოცავი ოთახი.

როცა ოჯახში ვიღაც გარდაიცვლება იმ ოთახში ასვენებენ,ხოლო სალოცავი ოთახი ეს იმიტომ,რომ არა აქვთ ეკლესია სადაც შეეძლებათ ლოცვა ამიტომ ყოველ კვირაობით იკრიბებიან სამლოცველო ოთახში სალოცავად.ლოცვა ორ კვირაში ერთხელ ტარდება და სულ ოთხი საათი გრძელდება.

როგორი არის ამიშელი ქალის ცხოვრება?

ამიშელი ქალების ცხოვრება ყოველდღიური რუტინით შემოიფარგლება,ეწევიან სახლის და დიასახლისის საქმეებს.უვლიან და პატრონობენ სახლს,შვილებს,ეზოსა და ბაღს.მოყავთ მოსავალი და ასრულებენ მსუბუქ მიწათმოქმედების საქმიანობებს.კაცებს მეტი სამუშაო აქვთ ფერმაში,ისინი ფერმის ბატონ-პატრონნი არიან.უვლიან შინაურ ცხოველებს.ყველაფერი,ყველანაირი პროდუქტი რომელიც საკვებად გამოიყენება მოყავთ ბუნებრივად ზედმეტი დანამატების გარეშე.

როგორც უკვე გითხარით ისინი განსხვავებული,მკაცრი და უბრალო ცხოვრებით ცხოვრობენ.მაგალითისთვის ქალებს შეზღუდულად აცვიათ,არა აქვთ უფლება ის ჩაიცვან რაც მათ მოესურვებათ.ასევე ფერებშიც არიან შეზღუდულები,უნდა ატარონ სადა,გამოყვანილი ღია ფერის კაბები და არა გამჭოლი,კაშკაშა ფერისანი.არ ატარებენ აქსესუარებს,მათ შორის არც ტანისამოსზე უნდა ყოფილიყი რაიმე გაფორმება,ნაქარგი.ფეხსაცმელი რამოდენიმე ჰქონდათ,ძალიან სადა,კლასიკური შავი ან მუქი ყავისფერი.გათხოვილ ქალებს აცვიათ მუქი ლურჯი,იისფერი,ღია მწვანე,ვარდისფერი,შავი ფერის კაბები.გათხოვილი ქალი თეთრ ქუდს ატარებს და კაბას რომელსაც ზედა მხარეს რაიმე თეთრი ნაქარგი აქგს.

ქალი რაც უფრო ასაკში შედის მით უფრო მუქი ფერის ტანისამოსი აცვია,ის ქალი კი რომელიც დაქვრივდება ერთი წლის მანძილზე ვალდებულია ატაროს შავი ფერის ტანისამოსი.


როგორები არიან ამიშები მშობლები?
ამიშებს ჩვენგან განსხვავებული ცხოვრება აქვთ,ასე რომ ვთქვათ თანამედროვე სამყაროს მოწყვეტილნი არიან.აქედან გამომდინარე შვილებთან მიმართებაშიც მკაცრნი,მომთხოვნი არიან.მათთვიდ ოჯახი,შვილი ყველაფერია.ამიშებს მრავალშვილიანი ოჯახები ყავთ,დაახლოებით ასე 6 შვილიდან 12 შვილამდე ყავთ.

შვილების სწავლა და განათლება:

შვილებს შესაბამის განათლებას აძლევენ,იქ არის სპეციაულური სკოლა სადაც შეუძლია ბავშვს რვა კლასის დამთავრება.სკოლა არის პატარა,ერთი დიდი ოთახისგან შედგება დაახლოებით 15-20 მოსწავლეა და ერთი მასწავლებელი რომელიც გეოგრაფიას,ისტორიასა და ინგლისურ ენას ასწავლის.სკოლის დამთავრების შემდეგ შვილები ოჯახებს ეხმარებიან სამიწათმოქმედეო,სამეურნეო საქმიამობებში და სწავლობენ შრომას,მუშაობას,მიწის დამუშავებას.

პ.ს ისე,რა საინტერესო იქნებოდა ჩვენც მათ მსგავსად,რომ გვეცხოვრა ცოტა ხნით მაინც ახალ უნარ-ჩვევებს გამოვიმუშავებდით. დარჩებოდით ამიშების სოფელში საცხოვრებლად? და რამდენ ხანს გაძლებდით? მე,ალბათ ყველაზე ბევრი ერთი თვე და ყველაზე ცოტა ორი კვირა.მართლაც,საკმაოდ სასიამოვნო და საინტერესო იქნებოდა იქ ცოტახნით ცხოვრება,შორს ოცდამეერთე საუკუნის თანამედროვეობისგან და მეთვრამეტე საუკუნეში,ძველ დროში გადაცხოვრება...