დრო გავა და...

ზოგჯერ, რომ გადარჩე, ისიც საკმარისია, ადგე და წყლის ნაცვლად არაყი დალიო, მოკლემკლავიანი მაისურის ნაცვლად გრძელსახელოიანი ჩაიცვა, თმა აიჩეჩო, წვერი მოუშვა და ასე… უბრალოდ, რაღაც უნდა შეცვალო, ძველებურად აღარ გაგრძელდე.

სტატუსები

1.სიტყვები ხანდახან ვერაფერს ამბობენ, მე წავალ, ჩემს შემდეგ სინათლეს დავტოვებ. 2."ჩემი სიმღერა კვლავ,მინდა მივუძღვნა მთას ალბათ ოდესმე მეც, აქ ავიშენებ სახლს"

შენ მარტო არ ხარ

1)სილამაზე უნდა მოდიოდეს სულიდან და არა გარეგნობიდან... 2)რა ლამაზია სიცოცხლე მაშინ,როცა უბრალოდ შენ მარტო არ ხარ 3)მინდოდა ყველაფერი,უფრო მარტივი ყოვილიყო.მაგრამ მე შევცდი,იმაზე უფრო მეტად შემიყვარდი ვიდრე მეგონა 4)მე არაფერი მინდოდა შენი

მთელი ეს დრო ერთმანეთზე ფიქრიც არ გვსურდა

1.დარდი ვერ გამიქრო განშორებამ, იცი?! მე დღეს ისევ მედარდები... ვიცი რომ დაგკარგე სამუდამოდ, ვიცი და მაინც მენატრები.... გრძნობა მომეძალა შენი ნახვის, გული მოლოდინით ამიტირდა, კიდევ გავუძლებდი სიმარტოვეს; მაგრამ უშენობა გამიჭირდა.. ..

შენით ვსუნთქავ

როცა გიჭირს რეალობის აღთქმა,როცა სუნთქვა გეკვრის,გჭირდება და იცი რომ სხვას ეხუტება,გჭირდება და იცი რომ იმ ერთ ლამაზ სიტყვას სხვას ეუბნება,აი მაშინ მძიმეა,ძალიან მძიმეა რეალობას თვალი გაუსწორო,ისე გინდა მოეხვიო რომ ყველაფრისთვის მზად ხარ მაგრამ როცა

20 ფრაზა კაცობრიობის მიერ დაგროვილი სიბრძნიდან

1) ,,მე ვიცი, რომ არაფერიც არ ვიცი” (სოკრატე) 2) ,,დრო ძალიან ნელა გადის მათთვის, ვინც ელოდება, სწრაფად გადის მათთვის, ვისაც ეშინია, ხანგრძლივდება მათთვის, ვინც ნაღვლობს, მოკლდება მათთვის, ვინც მხიარულობს, მაგრამ ვისაც უყვარს, მათთვის დრო

ნამდვილი მეგობრობა შეუფასებელია

ადამიანის სული გაცილებით უფრო მძიმეა ციდრე სხეული.,იმდენად მძიმე რომ ერთ ადამიანს მისი ტარება არ შეუძლია,ამიტომ ვიდრე ცოცხლები ვართ ერთმანეთს ხელი უნდა შევაშველოთ და ვეცადოთ როგერმე უკვდავყოთ ერთმანეთის სული-ნოდარ დუმბაძე

უპასუხო გრძნობა

2.კი, დაგიცდიდი... მაგრამ როდემდე.. დაწყდა სიმები მძაფრი ლოდინით... 3.სუნთქვა დაიღალა თითქოს.. ფიქრი შენს ნაბიჯებს უცდის.. მინდა ფიფქი ვიყო ახლა... ნაზად რომ ჩაგადნე გულში... ვიცი სიგიჟეა ალბათ

სტატუსები ყველაფერზე

8.ისე არავინ არ შეიყვარო,განშორებაზე გული რომ დაგწყდეს,იმ ხიდზე ფეხი არასდროს შედგა,ბოლოს გასვლაზე ხიდი რომ ჩატყდეს.გიყვარდეს მანამ,სანამ უყვარხარ,სანამ გეტრფოდეს ვით ნამდვილ სატრფოს,და თუ ოდესმე მან მიგატოვა,შენც მიატოვე....არ კითხო რატომ....

მოგონებები უბრალოდ მკლავს.

არის წუთები როცა ფიქრობ ყველამ დაგტოვა,არის წუთები როცა ფიქრობ ვერ შეელევი...მაგრამ ცხოვრება არის ალბათ ბევრის დათმობა და უსასრულო მოლოდინი ბედნიერების... დღევანდელ დღეს ის სითბო აკლდა შენ რომ უნდა ჩამხუტებოდი და მეგრძნო.