ბარიკადები ცხოვრებისგან lV

ცხოვრება კლდეზე ცოცვას გავს, ავდივართ ვცდილობთ სიძნელეები დავძიოთ და ბოლომდე ავიდეთ უმაღლეს წერტილამდე, მწვერვალამდე. თითქოს აი ავედით კიდეც და უცბათ უკან ისეთი ძალით ვენარცხებით, რომ გვეხსნება ძველი ჭრილობები და ემატება ახალი.

ბარიკადები ცხოვრებისგან lll

ხანდახან ჩვენს ცხოვრებაში, რამდენჯერმე ხდება გარდამტეხი წუთები, მოვლენები ან თუნდაც ერთი ადამიანის გამოჩენამ სულ ამოგიტრიალოს შენი ეგო, შეეხოს შენს მორალს და სულის ისეთ ბნელ კუნჭულებამდე მიაღწიოს შენც რომ არასდროს გდომებია ჩახედვა.

ბარიკადები ცხოვრებისგან ll

ცხოვრება ხშრად გვიგზავნის ბარიკადებს და ეს მხოლოდ წიგნებში ამოკითხულ ან სერიალში დანახულს კი არ ჰგავს, რეალურად გვხვევს თავის მარწუხებში, თითქოს სუნთქვა გვიჭირს და ისე ძლიერ ვართ გართხმულნი მიწაზე, ადგომას ვეღარ ვახერხებთ, მაგრამ მერე თითქოს ერთი

ბარიკადები ცხოვრებისგან I

პატარა ფანჩატურის წინ, რომელიც მთლიანად ტყეში იყო ჩაფლული... იჯდა ჯირკვზე და ოფლით დაცარულ შუბლს დაკოჟრილი ხელით იწმენდდა. თვალი გაშტერებოდა და ფიქრებში ჩძირუყო, იხსენებდა წარსულს და მის აჩრდილებს რომლებიც ასე მრავლად იყო მის ცხოვრებაში.