დიდი ბებო

ბებო_ჩემგან  მონატრებულო! ჩემო ტკივილო ,გულის იარავ... ჩემო ბებიკო, როგორ წახვედი, ბილიკს მოფენილს გაჰყევ ია-ვარდს!

საგანძური სახელად ბებო

სიტკბო სად არის?-იქ სადაც ბებოა.-სიყვარული?-იქ სადაც ბებოა,-სიმშვიდე?-სადაც ბებოს სახლია....ბები, ბებო, ბებია ჩემო ტკბილო ადამიანო.ჩემთვის მუდამ, რომ კარგი გემეტება.სიკეთე, სითბო, სიყვარული.ჩემი აღმოჩენა ხარ

ბებო

ბებიაჩემი პატივსაცემი ქალი იყო მაგრამ არასდროს აფასებდნენ სათანადოდ.... ლამაზი იყო როგორც ზღვაზე მზის ჩასვლა და მთაში მზის ამოსვლა.... თვალები მწვანე ჰქონდა ყავისფერი კოპლებით და ვერავინ შეიმშნოვა ეს სილამაზე....

ბებო-ბაბუ

დღეებს ითვლიდა, ცოტაც და ჩემს გოგოს ვნახავო, მაგრამ სიკვდილმა შეგვიშალა ხელი... ყოველი ჩამოსვლისას თითოეული მოგონება თვალწინ გადამეშლება, ყოველი წამი ისევ თავიდან ცოცხლდება... და სადღაც გულის სიღრმეში ჩამარხული უთქმელი ტკივილი, თითქოს საცეცებს

მოხუცი ბებო

დღეს როგორც გარეთ, სულშია ბინდი, ამინდის ენით ვიტყვი, რომ - ჯერ თოვს და ყველა დილის მოსვლასთან ერთად მოხუცის სახლში სანთლები ენთო. გახელილ თვალებს ტირილი არ სურთ და ამდროს გუგა ცრემლებსაც ვერ თმობს, მე ერთი მიკვირს, გავბედავ კითხვას - თუ ასე გიყვარს