დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი IV)

ვუთხარი ნათიას, მისაღები დავტოვე და ოთახს მივაშურე. დღეს მართლაც დავიღალე ამიტომ დასვენება არ მაწყენდა. ლოგინზე მივწექი და მალევე ჩამეძინა. ძილის სამყაროდან ვიღაცის ხმაურმა გამომაგდო და თვალები დავჭყიტე, რეზი იყო და მიღიმოდა, ჯერ სიზმარი მეგონა და

დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი III)

შემდეგი ერთი კვირა სანდროსთან ერთად გავატარე. ძალიან მხიარული და კარგი მოსაუბრე ბიჭია. იუმორის გრძნობაც ზომის ფარგლებში აქვს ამიტომ მასთან ვერ მოიწყენ. ხან ტყეში ვსეირნობდით, ხან ტბაზე, ხან კიდე მდინარეზე დავდიოდით. ის თავის თავზე მიყვებოდა,

დედა გილოცავ

დედავ -- სიცოცხლის დიდო საწყისო, დედავ -- სიცოცხლის ბურჯო მაგარო, .. ეს გული შენი გულით ხალისობს, ...შენი თვალებით ვხედავ სამყაროს ჩემს აკვანს ფერად ღილკილებიანს შენ დამღეროდი „ნანას", „მზე შინას", .. რამდენი ღამე არ გძინებია, რომ ჩემთვის ძილი

დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი II)

საავადმყოფოში დიდ ხანს აღარ გავჩერებულვარ, როგორც კი მოვმჯობინდი (და ამას სულ ერთი კვირა დასჭირდა), გამომწერეს, მაგრამ არ ვიცოდი სად წავსულიყავი ან კი მქონდა სადმე წასასვლელი. ამ ერთი კვირის განმავლობაში ის ,,ყეყეჩი“ რეზი აღარ გამოჩენილა და ძალიანაც

დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი I)

აზრზე რომ მოვედი პალატაში უკვე მარტო ვიყავი, გულმა თითქოს რაღაც კი იგრძნო მაგრამ დავაიგნორე და გვერდი ძვლისძვლივობით ვიცვალე. წელიწად ნახევარიანი ძილის შემდეგ ასეთმა სასწაულებრივმა გამოღვიძებამ, ამდენმა ,,სასტიკმა“ ახალმა ამბებმა, თავისი ქნეს და