გიჟი და მასზე გიჟი

აეროპორტში ბიაბიჯებდა და მოუთმენლად ელოდებოდა იმ ორის გამოჩენას ესე რო ენატრებოდა, 3 წლი არუნახავს არავინ და ეხლა დადგა ის დღეც, შენობას თვალი მოავლო და დაინახა როგორ გარბოდა მისკენ ნინი და როგორ მიყვებოდა უკან კახა,

ის იდიოტი , მე კი გიჟი(5 თავი)

ნინის და ლუკას კიდევ ერთი სასაცილო და მეგობრული შეხვედრა ...უკვე დავიწყებული ლუკა დოლიძე შევამჩნიე დერეფნის კიბეებთნ მდგომი , როცა ბოლო გაკვეთილის დასრულების შემდეგ კლასიდან გამოვედი , ანი იმ დროს ჩემთან ერთად არ ყოფილა , სახლში იყო ; 38,5 ჰქონდა

ის იდიოტი , მე კი გიჟი (4 თავი)

ლიზასთნ წვეულებაზე ვერთობოდი , განსაკუთრებით მაშინ , როცა დოლიძეს სველ თმებს და მაიკას ვხედავდი . ერთადერთი რაც იყო უცნაური დოლიძე თვალს არ მაშორებდა მთელი საღამოს განმავლობაში მიყურებდა და რაც ყველაზე გასაკვირია თბილად მიღიმოდა , ისე კი არა როგორც

ის იდიოტი , მე კი გიჟი ( 3 თავი )

ნინ , პრივეტ ; დღეს ჩემი დაბ.დღეა ხო იცი არა ?! ; ხოდა მოდი ჩემთან სახლში ; ჩემები საზღცარგარეთ არიან და სახლი ჩემს განკარგულებაშია . ყველა იქნება , ასე რომ შენც გელი . შვიდზე გელიდები ჩემთან ... წავიკითხე შეტყობინება და უაზროდ ვუპასუხე :

ის იდიოტი , მე კი გიჟი (2 თავი)

მეორე დღეს იმ იდიოტური შემთხვევიდან , როდესაც დილიძე დამეჯახა , დილით ადრე გამეღვიძა , რადგან მოსვენებას არ მაძლევდა მისი სიტყვები -შენ კი გიჟი...(და მისი ამპარტავანი თუმცა იდეალური ღიმილი). ეს გავიფიქრე და უცბადვე წამოვხტი საწოლიდან . ჩემს თავს

ის იდიოტი , მე კი გიჟი (1 თავი)

15 სექტემბერი ; პირველი დღე ახალ სკოლაში . სიმართლე რომ ვთქვა ეს ფაქტი სულ არ მაწუხებს , ეს უკვე მეხუთე სკოლაა რომელშიც ვსწავლობ , ასე რომ , დიდი ხანი ალბათ არც აქ გავჩერდები . მე უკვე მივეჩვიე ჩემი ცხოვრების სტილს , ახლო ურთიერთობას არავისთან

გიჟი ექიმი მატარებელში (18 თავი და დასასრული)

დილით ადრე ავდექი და ბარგი ისევ მოვამზადე. მე შავი მაღალწელიანი შორტი, თეთრი ბრეტელიანი მაიკა და თეთრი ქონვერსები ჩავიცვი. თმა ამჯერად გავიშალე.(თმა მის მერე აღარ გამიზრდია რაც საქართველო დავტოვე). ტუჩზე ჩემი განუყრელი მაკის 229 წავისვი და თვალზე

გიჟი ექიმი მატარებელში (17 თავი)

ბავშვები ბაღში დავტოვე თუ არა კრისს და ჯენის მივადექი. -შემოდი რას დგახარ მანდ-ხელი დამავლო და ისე შემიყვანა კრისმა -რა ხდება?-მოვიდა ჩემთან ჯენი და მომეხვია -ვბრუნდები-მეხის გავარდნასავით გაისმა ჩემი ხმა. -რა ნუცა დარწმუნებული ხარ?-აღშფოთებით

გიჟი ექიმი მატარებელში (16 თავი)

მაგიჟებს თორნიკეს მოწესრიგებულობა. კარადა გამოვაღე და ერთი მაიკის ადმოღება ისე ძალიან მომინდა ვერ მოვისვენე. ბევრიც ვიხტუნავე და საბოლოოდ მაიკა ხელში შემრჩა ხოლო იქ რაც ეწყო თავზე დამეყარა და წავიქეცი. -მშვიდობით ხარ?-გამომძახა სიცილით

გიჟი ექიმი მატარებელში (15 თავი)

ლექსო გაიღვიძე-ვანჯღრევ-ლექსო თქო-ყურში ჩავყვირი ის კი ნელ-ნელა ახელს თვალებს, ხოლო როცა იაზრებს ვისთან ერთადაა ისიც კივილს იწყებს. -ნუცა მაპატიე გთხოვ-უცებ ხტება ლოგინიდა და სანამ ხვდება, რომ მხოლოდ ტრუსიკის ამარა დარბის მეცინება. -კარგი რა მოხდა