Dark side of Blod4(გახსენი ჩემი გული)

ანდრეა ჩემს მანქანაში ჩაჯდა უკმაყოფილოდ,ვხედავდი ცრემლებს ძლივს ყლაპავდა,მასთან საუბარის სურვილიც არ მქონდა. ღვედი გადაიკრა , დროდადრო შემომხედავდა თითქოს ჩემთვის რაღაცის თქმა სურდა,მაგრამ ვერ მეუბნებოდა,ბოლოს სიამაყეს,თუ სირცხვილს სძლია. -დილან!

გატეხილი გული

პირველი ხარ ვინც მისი გული ააკანკალა... მოვიდა დრო მისი გაცნობის დასახე დამალა... გაიცნო თავი ნაზად ჩახარა და გაიხარა... ხვდება რომ უყვარს და დრომ ის დაღალა... წავიდა უთხრა მიყვარხარ პატარა...

გული გაყავი....

ბავშვებო მაპატიეთ შეიძლება რიტმი ვერ დაინახოთ უბრალოდ ამ ლექსებით სამუდამოდ გემშვიდობებათ წკაპუნა.გული გაყავი მე ხომ ვერ მიგებ მე ხომ სულ სხვა ვარ მე ხომ შემცვალე შენი სასჯელით!იცი რა ქენი?გული გაყავი!მაგრამ,როგორც ჩანს

ისევ გახსენი გული ჩემი

ჩემი კამარა! ისევ გახსენი გული ჩემი მზე-მთვარისათვის და დამიფარე, ვით წალკოტში ყვავილს იფარავ!

გული წაიღეთ!

გული წაიღეთ, გადამალეთ, თქვენ, ქალბატონო, მე არ მჭირდება მხოლოდ ტკივილს ვგრძნობ მის არეში უკვე დამტანჯა, როგორ ფეთქავს ასე უდროოდ, არ ჩამაყოლოთ, ეს სიმწარე, მე სამარეში. რეალობაა თუ სიზმარი, არ მსურს ვიცოდე გთხოვთ, მომაშოროთ, ეს ტანჯული გული ოხერი,

გული სრულად

ვკვნესივარ, გესმის ?! ვკვნესივარ ! მე შენი გული და სული ვიწურები და ვგრძნობ, როგორ მომდის სისხლის წვეთები.... ვტირივარ, ვტირივარ იმიტომ, რომ გული მქვია. ვფეთქავ, ოდნავ ვტოკავ და ვგრძნობ, რომ პატარა ტკივილიც არის საკმარისი, რათა სისხლის წვეთებმა

არავინ არის, გული დაობლდა

მაგონდება ახლა გობრონი. ნოემბერია და ისევ გრილა და ვხედავ, ცისკენ მიფრინავს ქორი. გარშემო ელავს მზიანი დილა და მე ვსეირნობ საფლავებს შორის.

დედის გული

ლეგენდაა თუ სიმართლე არვინ იცის ესა მოსაყოლად ისეთია აატირებს ბევრსა. თურმე ერთ ვაჟს შეყვარდა ქალი იმან თურმე არ გაუღო თავის გულის კარი. უთხრა თუ გსურს დაგიჯერო, თუ ხარ გაბედული

როდესაც ორი გული ერთმანეთს პოულობს – შთამაგონებელი ამბავი

ახლა შენ ენერგიული, დატვირთული დღის ბოლოს უზრუნველად ჩაგიხუტებია ბალიში. ღიმილით მოფენილ შენს სახეზე საკუთარ სახელს ვკითხულობ და მეც მეღიმება უნებლიედ… ამბობენ, მონათესავე სულები შეხვედრამდე გაცილებით უფრო ადრეც იცნობდნენო ერთმანეთს, ამიტომ როდესაც

გული დადაგული

მთვარემ დაკარგა დღეთა სინათლე, ღამეა მწველი, ვითარცა მბჟუტავი სასანთლევარსკვლავნი ჩაქრნენ ცაზე და გავითანგე,შენ, ჩემო კარგო, სიბნელეში გაცვალე სინათლე.შავმა ფიქრებმა შთანთქა ნათელი,გულზე მომეხვია მე მძიმე დარდი,საშველი არ არის, ჩაიწვა სანთელი,და შენ