მხოლოდ მთვარეს ვუჩურჩულებ გულში ნადებს

გეფერები ჩაგიხუტებ სიყვარულით ჩემი ანცი შემიყვარდა უსაშველოდ ვიცი მასაც რომ ვუყვარვარ წმინდა გულით ჩვენს სიყვარულს დროა რამე ვუსაშველოთ. გეფერები, უსასრულოდ გიალერსებ თვალებს სევდა შერჩენიათ ნისლის ფერი უხმოდ, ნაზი შემოხედვით მიპასუხებ ამბორსაც

ჩემს გულში სამუდამოდ დარჩები

მე ის გავიცანი მეგობრის დაბადების დღეზე. ძალიან ლამაზი იყო, ცისფერი თვალები, ქერა თმა, თბილი ღიმილი და მოკლედ იმ საღამოს ყველაზე ლამაზი და გამორჩეული იყო. თავიდან ყურადღებას არ ვაქცევდით ერთმანეთს, მაგრამ გვერდიგვერდ მოგვიწია

დამაბრუნე შენს გულში(სრულად)

ძილბურანში მყოფს მესმის მაღვიძარას გულისგამაწვრილებელი ხმა. ღმერთო, როგორ ვერ ვიტან ამ მომენტს. დილის ტკბილი ძილიდან უსიამოვნოდ გამოვყავარ. კიდევ ცოტა ხანი და ავდგები და გვერდს ვიცვლი და მეორე მხარეს ვბრუნდები. მერე მახსენდება,რომ სამსახურში

შემოდგომის შეგრძნება მაქვს გულში...

შემოდგომის შეგრძნება მაქვს გულში, ფოთოლცვენა დაწყებულა სულში... ნეტავ რატომ, ნეტავ რისთვის? დაიბუდა სევდამ სულში? შემოდგომის შეგრძნება მაქვს გულში, ცრემლები არ მიშრებოდა გუშინ... სიმარტოვემ დაიბუდა სულში, ზამთრის სუსხიც იგრძნობოდა გუშინ...

თვალებს მოკლებული ბედნიერება გულში სუკუნოდ ცოცხლობს. (სრულად)

მოგესალმებით ბავშვებო! მინდა ერთი სიყვარულის ისტორია გიამბოთ რომელიც ნამდვილი ამბავია. შეიძლება ზოგს მოგეწონოთ, ზოგისთვის მოსაწყენი იყოს. შეიძლება მოგინდეთ მთავარი გმირების კრიტიკა ან რჩევის მიცემა მე მოხარული ვიქნები ამისთვის და კომენტარებში თუ

ხის სახლი, ტყის გულში...

ტყეში შემეძლება გულიდან ჯანღის მოხსნა. იქ შემიძლია ვიყო ისეთი, როგორიც ვიყავი სამი, ოთხი, ხუთი წლის წინათ. როცა ვერ ვგებულობდი სიმართლეს, როცა მსიამოვნებდა ჩემებური სიმართლით ცხოვრების გახალისება!

სხვას ვიკრავთ გულში

ზოგჯერ ტკივილი გვიმძიმებს ყოფას, დარდისგან დაღლილთ არა გვაქვს ძალა. მერე ვამხნევებთ საკუთარ თავს და ხმამაღლა ვამბობთ, რომ მორჩა კმარა...ზოგჯერ გვტოვებენ და მაინც გვიყვარს, და გვიან ვხვდებით არ არის ღირსი. ვერ დავიბრუნებთ გაფრენილ წუთებს, ჩვენად ვერ