ნაბიჯები დათვლილია (5)
ცოტნემ ნიაკო ლიზასთან წაიყვანა... მან დაკვრა შეწყვიტა და ნიაკოს ჩაეხუტა... ალბათ იტყოდა როგორ მომენატრეო მაგრამ ვერ ახერხებდა....-ლიი.. წამოდი ახლა ვჭამოთ ! არ გშია?ლიზამ ნიაკოს ხელი გაუშვა, მაგიდასთან მივიდა და ფურცელი აიღო და რაღაც დაწერა....ნაბიჯები დათვლილია (4)
ფანჯარას ვუყურებდი.. როგორ ირხეოდნენ ჩრდილები.. მერე შავად როგორ იხატებოდა მათი სრიალი იატაკზე.. მე კი ამის ძალიან მეშინოდა... უნდა გითხრათ რომ ბნელი ოთახი იყო.. მე კი სიბნელის მეშინოდა აქამდე.... რაც სახლიდან წამოვედი და ბაღში დავრჩი იმის შემდეგნაბიჯები დათვლილია (3)
მე აღარ მინდოდა ამაზე საუბარი, არ მინდოდა ჩხუბი მოგვსლოდა მე და დათოს. ამიტომ უფრო მეტად ჩავეხუტე,დედას რაც შეეხება ვიცოდი თვითონ მაინც მეტყოდა უველაფერს როცა დრო იქნებოდა... ახლა კი მარტო დავრაჩი,მაგრამ ამაზე არც ვფიქრობდი.. ჯერ მეექვსე თვეშინაბიჯები დათვლილია (2)
---დილით ჩემს ოთახში შევედი დათო ისევ არ ჩანდა... არ ვიცოდი როდის მოვიდოდა, ამიტომ დაზინება გადავწყვიტე. მთელი ღამე არ მიძინია და ახლა ძილი მომინდა. ალბათ ესეც ბავშვის გამო... ჩემი პატარა და მუცელზე ხელი მოვისვი..... წარმოვიდეგინე როგორი შვილინაბიჯები დათვლილია (1)
მე ვდგავარ რა ქუჩაში ვიყურები... მერე კდელს გავაყოლე თვალი და კარებს შევხედე .... 9 საათი ხდებოდა ისევ კარები ისევ ქუჩა ჩემი ფიქრები ჩემთან რჩებოდნენ -როდის მოხვალ... ჩავილაპარაკე ჩემთვის და კარები რომ არ შეემოეღო დედას ალბათ ტირილს დავიწყებდიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.