ისევ დეპრესია მიპყრობს

როგორ უნდა გაუმკლავდე მშობლებს, რომელსაც შენი არ ესმის...

დეპრესია

რაღაც უცნაურ ვდგავარ გონებაზე, ფეხით დავდივარ ამ ეკლიან გზაზე, თითქოს დაღლილობა დამტყობია ხმაზე, მარტო სული ვარ მიტოვებულ

დეპრესია

ქარია..ზუსტად ის ამინდია რაც ჩემს ხასიათს შეესაბამება...ბნელა..ისე როგორიც ჩემი ცხოვრებაა....არ ვიცი ამ ცხოვრებისგან რას მოველი...უბრალოდ მინდა რომ ყველაფერი შეწყდეს...დავხუჭო თვალები და აგარ გავახილო ...ან მაშინ გავახილო როცა ყველაფერი კარგად

ჩემი ქალაქი

წყნარად მივყვები მეტროს ვაგონებს, ხმას კი არავინ აღარ მაგონებს, აქ ხომ არავინ აფასებს ამ გორებს, აქ ყველა ახალ სკანდალს აგორებს.

სიყვარულმა დეპრესია იცისო

არაფრით სრულიად არაფრით დაიწყო ყველაფერი ყველაფერი რომელიც გავს არაფერს ჩემი სიხარულის,სიბრაზის,სიყვარულისა და დეპრესიის მიზეზი გახდი შენ თავიდან უცხო ამოუცნობი პირი ხო ასე იყო მერე რა რომ ბაღიდან გიცნობ თავიდან მაინც ამოუცნობ ობიექტად მეჩვენებოდი