ვნების სურნელი #1

ღვინის ჭიქა მაგიდაზე დადო და ბარათი გახსნა. „ეს შენი ვნების სურნელია..! ალბათ ოდესმე მეყოფა გამბედაობა და ისევ შევიგრძნო ამ სურნელს.! გილოცავ ახალ წელს.! „ შუშის ბოთლი რომელიც არცერთ პარფიუმერულ ბრენდს არ ეკუთვნოდა და აშკარა იყო რომ მხოლოდ მისთვის

ვნების ტანგო

წამიერი აკორდები და მუსიკას აყოლილი სხეულები, რითმის განცდა და წყვილების ნელი ტანგო, გაბნეული თითო ბგერა და დადგმული ვნების ვალსი მჩქეფარე და ემოციით სავსე, ბედნიერი სახეები. უღიმღამო ფერგასული, ცარიელი მაგიდები გრძნობისგან მარტოსული და ეული

ვნების თეორია (სრულად)

-თამო....რა ლამაზი ხარ!-წამეთამაშა თმებზე. -რამე გინდა?-ვკითხე ღიმილით. -კი..მაკოცე... -რომ არა...-დავეჯღანე.. -დაგახრჩობ და მერე შენს სურნელში თავადაც დავიხრჩობი.. -მოდი აქ!

სიყვარულის თუ ვნების მსხვერპლი?

„გართობას?“ „ჰო,რა გაიკვირვე?“ „მე შენ მიყვარხარ“. „კარგი,რა“ „განა შენც არ მითხარი?“ „ეგ მხოლოდ ლოგინში.“