მთავარი / ისტორია
"კუბიდონი ციხის კართან" თავი 2
ყოველთვის მჯეროდა, რომ სიმართლეს ვერსად გავექცეოდი. ყველაფერი ისე მიკლავდა გულს, როგორც ჭრილობაში ჩარჩენილი ტყვია. მამა მხოლოდ ფოტოებიდან მახსოვს. ძველ ალბომებში, სადაც ჩარჩოებში ჩასმული მომღიმარი კაცის სახე დღემდე სანთელივით ანათებს.
ისტორია
"კუბიდონი ციხის კართან"
დღეები გადის, მაგრამ ჩემთვის ისინი არაფერს ნიშნავენ. თითოეული წამი უბრალოდ გადის, რომელიც ქრება სივრცეში. არ ვიცი, რა მჭირს ის, ვარსებობ თუ ვცხოვრობ ვერ გამიგია. თითქოს არც არასდროს მიცხოვრია და არც ვაპირებ ცხოვრებას.
ლექსები
კუბიდონი ციხის კართან
თითქოს დრო არ მიდის წყდება, თითქოს ტკივილს აღარ უჩანს ბოლო თითქოს ყველაფერი მორჩა თითქოს აღარახარ მარტო...
ისტორია
ახალი წლის კუბიდონი (სრულად)
კარს ხმაურით ვიჯახუნებ და ქუჩაში გავდივარ. სულ მალე თორმეტი გახდება. მე კი ბავშვობის მეგობრებმა ასე გამიმეტეს. არა, რა აზრი აქვს ახლა ამას, ისინი ხომ მაინც ვერ დაინახავენ... ანდაც მათი რა ბრალია! განა მე არ წამოვაყენე ეს იდეა? ისინიც ამყვნენ, რასტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
