საცდელი კურდღელი IV

არაუშავს,თუ სასიკვდილო ხარ,ისეც მოკვდები. -გონებამახვილური სისულელე წამოვროშე და ბედნიერების მორევში უსასრულოდ გადავეშვი.

საცდელი კურდღელი III

9 აგვისტო იყო. საღამოს ათი საათი. კარზე კაკუნის შემდეგ ლუკამ რომ წამოიძახა ოცში ქორწილში ვართ,ალექსანდრეს ცოლი მოჰყავსო.

საცდელი კურდღელი II

-ვინ არის? -ვიკითხე ფრანგულად და პასუხს დაველოდე. -კესარია! -მომესმა კარს უკან,საკეტი სწრაფად გადავატრიალე და კარი ფართოდ გამოვაღე. უაზროდ გავიფანტე,თავი ისევ სიზმარში მეგონა. ან კიდევ უფრო უარესი,იდენტურობის დისოციაციური აშლილობის მსხვერლი,მაგრამ

საცდელი კურდღელი

იმ საღამოს,მისი გაუჩინარების ამბავი რომ შეგვატყობინა დედამისმა მე და ჩემი ძმა სახლში ვიყავით,დილიდანვე ეტყობოდა,რაღაც ისეთი პირი რომ არ უჩანდა ამ ყველაფერს. ჰოდა,ზუსტად საღამოს ცხრა იყო,დაგვირეკეს. ლუკას სახე მახსოვს,არასდროს დამავიწყდება,მოკვდაო