ღამის წყვდიადი

საღამო იყო,აივანზე იჯდა მია,სიგრილე იყო,ფუმფულა ადიელაში და ათასგვარ ფიქრებში გახვეული.გვერდით მაგიდაზე,ნახევრად დაცლილი ყავის ფინჯანი იდო.გაცივდა..გაცივდა ისე ,როგორც მისი გული,უგემური

ნუ მეთამაშები.! (თავი 12)

-ყველაფერი კი არ უნდა ილაპარაკო ძმაო. -ბაკალი მაგიდაზე დადო და მიწის თხილს დაწვდა. -საოცრებააა ისე უცებ გამომეცხადა სამსახურში. -მე კი არა შენ გამომეცხადე. -შევუსწორე.-გეყოთ ჩემზე ლაპარაკი .

უნებლიე შეცდომა (7 თავი)

ღამის 11 საათი იქნებოდა, დაჩი ლილიასთან ერთად ეთამაშებოდა დემეტრეს და მის კისკისზე ცოლ-ქმარსაც გულიანად ეცინებოდათ. სიმყუდროვე კარზე ბრახუნმა დაარღვია, ვიღაც გაშლილი ხელით გამეტებით ურტყამდა კარს

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 22)

თითები მაგიდაზე თანმიმდევრობით დაატკაცუნა,წარბები შეეკრა და ესე გაჩუმებულიყო ერთხანს ჩაფიქრებული,ჭაღარა გარეულ წვერზე ხელს ნერვიულად ისვამდა და თვალებიდან თითქოს ნაპერწკლები იყრებოდა.