მდინარეში ნაპოვნი სიყვარული (თავი 3)

-კარგით ნათია დეიდა, მაგრამ იცი წლის ხომ აღარ ვარ არა?! ამ დროს გამოვიდა საძინებლიდან გოგო და ამ წინადადების გამო გადაწყვიტა კომპიუტერში შეეხედა. -რას უწუნებს შენ იცი წელს? გილოცავ ბატონო იუბილარო. ყველაფერს საუკეთესოს გისურვებ, ჯანმრთელობას,

მდინარეში ნაპოვნი სიყვარული (თავი 2)

-გისმენ მამა. -ამირან დღეს თუ გცალია სიდამონიძეებთან გვინდა წასვლა მე და დედაშენს, იქნებ წამოვსულიყავი შენც. ეს გვარი გაიგონა თუ არა, მაშინვე გოგო წარმოუდგა თვალწინ.

მდინარეში ნაპოვნი სიყვარული

–ლია დეიდა იმ კაცებს გადაეცი, გოგო ქართველია და დაიკარგეთ აქედან–თქო. ქალმაც უჩუმრად გაიხურა კარი. –ვინ კაცები, გამაგებინეთ ვინმემ რამე. რა ხდება საერთოდ. – წამოჯდომა ცადა გოგონამ, მაგრამ თავი ისე სტკიოდა, რომ მაშინვე გადაიფიქრა

იმავე მდინარეში

მეორეჯერ ვცდილობ იმავე მდინარეში შესვლას. საკუთარ თავს ვაბიჯებ... მგონია, ახლა მაინც ვირგუნებ კუთვნილ ბედნიერებას... გზა ილევა.. გზა ილევა, შენკენ მავალი, და გრძნობებიც სადღაც მიქრის...