მშვიდობით, მეგობარო... (ეძღვნება დამჭკნარ ყვავილებს)

კარგ ადამიანებს გული ეყინებათ, მუხთალ წუთისოფელს ვეღარ აუდიან, ჩამქარალ ღიმილებში აღარ მეღიმება, აქ ხომ ყოველი დღე ბოლო რაუნდია..

ჩვენ მეგობარო ))

მერე კი გავქრებით, ასე გავფრინდებით დედამიწაზე მარად ვერ ვიქნებით მაგრამ ჩვენ ამ ქვეყნად მაინც ვიარსებებთ ვიღაც მოგვიგონებს და არ წავიშლებით.

ჩემო მეგობარო

მხოლოდ შენ გიმზადებ, მე დღეს ამ რითმებს და ალბათ ვეღარასდროს გინახულებ. ჩემო მეგბარო, ჩუმად გეტყვი თითქოს აპირებდე შენ ჩემს მიტოვებას. რითმებს ვეძებ ხედავ?

სად ხარ წარმოსახვავ??? სად ხარ მეგობარო???

გამარჯობა წარმოსახვავ, ჩემო განუყრელო და ერთგულო მეგობარო, ჩემო შინაგანო ხმავ... რამდენი ხანია ვცდილობ, რომ აღარ შეგაწუხო, მაგრამ არ შემიძლია... მჭირდები... ეხლა ისე მჭირდები როგორც არასდროს... ჩემში გამეფებულ ჯოჯოხეთს ვეღარ ვუმკლავდები... ძალა

შემიყვარდი , მეგობარო.

ვერასდროს წარმოვიდგენდი მეგობრის მიმართ რამე განსხვავებულს თუ ვიგრძნობდი , მაგრამ ეს მოხდა , ზუსტად მაშინ როცა ყველაზე მეტად არმინდოდა , ერთადერთი , რამაც შეიძლება გამამხსნევოს ფიზიკური სიახლოვეა . მეგობარი შემიყვარდა.

აბა რა გითხრა მეგობარო...

აბა რა გითხრა მეგობარო, ეჰ ძველებურად ქუჩებში ახლა ვინღა ათევს ღამეს მთვარიანს?! ასე ნელ-ნელა გავეცალეთ საზიზღარ ბურანს და სული გვიდგას, სული გვიდგას რაც მთავარია.