ნუ მეთამაშები.! (თავი 18)

-გაარეთ არის გასული და მოვა მალე.. ბექა სად დაკარგე?-მანაც იგივე ინრონაციით მკითხა. -ლაშასთან იყო რაღაც საქმეზე, მოვა მალე. -გავუღმე და სკამზე მის გვერდით დავჯექი. ტტელეფონი ამ ამოვიღე და შეტყობინეის წერა დავიწყე..

ნუ მეთამაშები.! (თავი 17)

-ვიქტორია, მაპატიე რომ ვერ დაგიცავი.-დარდიანი თვალები შემომანათა. ღმერთო როგორ მიყვარდა ეს თვალები, მის ყურებაში შემეძლო საუკუნე გამეტარებინა, ვიძირებოდი მის შავ თვალებში. მიყვარს! მე ეს კაცი გაგიჟებამდე მიყვარს!

ნუ მეთამაშები.! (თავი 16)

-ჩემი გეშინია ვიკა?-ხელი გულზე მიიდო.-მე გაშინებ? -გაფართოებული თვალებით მიყურებდა.-როგორ შეგიძლია გეშინოდეს ჩემი.. ჩემი ვიკა...-ახლოს მოვიდა ხელები სახეზე მომხვია, თვალები ჩაწითლებოდა

ნუ მეთამაშები.! (თავი 15 განახლება.)

-და მერე ვინ გითხრა რომ შენს მიტოვვებას ვაპირებ ვიკა.. -ხმაში სიბრაზე შეერია.-არ გესმის? მე არასდროს მიგატოვებ.! არასდროს.-ხელი მმომაშორა..-წადი.. დაფიქრდი. და იცოდე..- თვალები ჩაწითლებოდა.-იცოდე მე არასდროს დაგტოვებ მარტო. მიყვარხარ..-