მარიონეტი (ოცდამეოთხე თავი)
ისევ წარსულს უკირკიტებდა ნინო, უცნაურია, თითქოს ახლაღა გაიაზრა, რომ ცხოვრების ნახევარზე მეტი მონატრებაში გაატარა. მუდამ ელოდა, მუდამ ენატრებოდა. არადა, ადრე ისევ გიგა ეუბნებოდა: - საკუთარ თავს რასაც ჩასძახებ, შემდეგ ის გიხდებაო. იქნებ ასეც იყო?შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს (ოცდამეოთხე თავი) დასასრული
-შენი კოცნით ვერასდროს გავძღები გესმის ვერასდროს.-თქვა და ემილია საძინებელში ხელშიაყვანილი შეიყვანა. ერთმანეთზე მიხუტებულებმა დაიძინეს და დატკბნენ ამ ღამით. დილით კი მაღვიძარამ დარეკა თუ არა ორივე სასწრაფოდ წამოდგა საწოლიდან. პატარა ქალბატონიბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეოთხე თავი)
ამაზე ნაკლები პირველი სამუშაო დღე არ უნდა გენატრა. მიუხედავად იმისა, რომ ვაჟის გულგრილობით განაწყენებული აღარც ახსენებდა, აღარც საუბრობდა, თითქოს დაივიწყა და თავადაც ისევე მარტივად ამოირეცხა გულიდან, როგორც თორნიკემ. ყოველ შემთხვევაში ამის დღემდეეშმაკი და ანგელოზი ოცდამეოთხე თავი (დასასრული)
რა უცნაურია არა ჩვენი ცხოვრება? ხან კარგი რამე ხდება ხან ცუდი. ბოლოს რა მოგელის არ იცი რადგან ყოველთვის იცვლება ყველაფერი. შეიძლება ერთ დღეს ბედნიერი ხარ თუმცა მეორე დღე უკვე ყველაფერი თავზე ჩამოგენგრეს. ან კიდევ უბედურებისგან იტანჯებოდე და დროთატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.