ისტორია
ერთ პარატა ქამას შენს თავზეც ამოვიყვანდი, იქნებ ფერფლიც კი არ
ჩვენი ურთიერთობა არასდრს ყოფილა რამე განსაკუთრებული, ვიყავით მეგობრები, შეიძლება ახლაც ვართ. არ ვიცი. თამამად შემიძლია ვთქვა რომ ძალიან კარგი იყო, მაგრამ ის არ იყო რაც მინდოდა. ალბათ არც არასდროს იქნება.
ისტორია
ერთ პარატა ქამას შენს თავზეც ამოვიყვანდი, იქნებ ფერფლიც კი არ
მეორე კურსი რომ დავამთავრე ის მაშინ მორჩა სწავლას. ვიცოდი მისი გეგმების შესახებ, სულ მინდოდა ჯერ არ დაემთავრებინა სწავლა. იმიტომ რომ მეშინოდა, მეშინოდა იმის რომ წავიდოდა , დაიკარგებოდა დიდი ხნით, მე კიდევ მომენატრებოდა და რა მექნა? 
ისტორია
ერთ პარატა ქამას შენს თავზეც ამოვიყვანდი, იქნებ ფერფლიც კი არ
იქნებ მეპატიება, გამოუცდელი ვიყავი, არადა ისე მიზიდავდა, ისე მინდოდა მასაც იგივე ეგრძნო რომ ლამის გავეგიჟებინე სურვილს და ნდომას მისას. იმ ღამის მერე შეიცვალა ყველაფერი. მე მრცხვენოდა, გულწრფელად ვამბობ რომ მრცხვენოდა, მერჩივნა მიწა გამსკდომოდა და
ისტორია
ერთ პარატა ქამას შენს თავზეც ამოვიყვანდი, იქნებ ფერფლიც კი არ
თუ უცხოს მოუყვები იმას რისი მოყოლის ძალაც მეგობრისთვისაც არ შეგწევს, იქნებ მოგეშვას, მოიშორო ტვირთი ასე რომ გამძიმებს. ერთხელ მიყვარდა, არა ახლაც მიყვარს და მტკივა თითოეული სიტყვა და ჟესტი მისგან. მტკივა ყველა უარი, მტკივა ყველა ნახვა და მტკივატესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
