ნაიარევი, რომელიც თან გდევს (1)

ცხოვრება სავსეა, მოულოდნელი მომენტებით. ყველა მომენტი მოულოდნელია.სასტიკია და იუმორის გრძნობასაც არ უჩივის. ცხოვრება, რომ ადამიანი ყოფილიყო დაახლოებით ასეთი იქნებოდა: ფიზიკურად ისეთი, როგორც ადამიანები შეხედავდნენ, ხან ლამაზი, ხან არა. მაგრამ მე, თუ

სიღრმე რომელიც შემოდგომას თან ახლავს

ზაფხულის ცხელი,მზიანი დღეები უცაბედად გაივლის ხოლმე და დაუპატიჟებლად მოგვადგება კარზედ ოქროსფერთმიანი შემოდგომა.გარეგნულობას სრულიად იცვლის,თმას ოქროსფრად იღებავს,ტანზედ ყვითელი სამოსი მოურგია ხასხასა,ჭრელა-ჭრულა სიცოცხლით სავსე ფერები კი ზაფხულს

დაბადების დღე რომელიც სევდად იქცა

რთულია დავიწყო საუბარი იმაზე, რაც ჩემთვის დიდი ტკივილია.ტკივილს რაც შეეხება ის არასდროს ქრება და მითუმეტეს ნელდება.

ცხოვრება რომელიც კლავს

ოთახში სიჩუმემ დაისადგურა,შემაშინებლად ამაზრზენი იყო გარემო.კაცის სახეზე ათამაშებულმა ირონიულმა სიცილმა ბიძგი მოსცა მოხუცებულს, რომ მაგიდაზე დადებული დანით ზიანი მიეყენებინა საკუთარი თავისთვის. -მიშველეთო -ყვიროდა ქალი.შვილი შეშლილივით

ვარსკვლავი, რომელიც აღარ ანათებს

მე ისტორიას ვწერ, ისტორიას გოგონაზე, რომელმაც მთელი სიყვარული ილუზიებით შექმნა. ისტორის გოგონაზე, რომელიც აღარ ანათებს...

მოხუცის დღიური, რომელიც ისტორიას შემორჩა

პარიზის მწველმა მზემ ჩემს თითქმის უჩინო თვალებში შემოაღწია და გამაღვიძა. ის არის ჩემი მაღვიძარა, მას შემდეგ რაც სრულიად მარტო დავრჩი. ყოველ დილით მზე მეუბნება:”გაიღვიძე, ახალი დღე დაიწყო”. ავდექი, ჩემს ღარიბულ ოთახს თვალი შევავლე, ამოვიოხრე და

შარი რომელიც მიყვარს (1 თავი)

ზაფხულის მზე ირგვლივ ყველაფერს წვავდა, საშინლად ცხელოდა ზღვა ღელავდა პალმები ნაზად ირწეოდნენ ცხენები ცხელ ქვიშაზე ფეხისთრევით მიდიოდნენ მათზე მსხდომი მეომრები აშკარად კმაყოფლნი მაგრამ დაღლილები ჩანდნენ ოფლი სახეზე წურწუმით ჩამოდიოდათ და პერიოდულად

მზე, რომელიც ანათებს- სალომე ფროდიაშვილი

შემდეგ ისეც ხდება, რომ სითბო გვეღვრება სხეულში, ღრუანტელი გვივლის, ფეხები გვიკანკალებს, ვეღარ ვჭამთ, ოცნება და ფიქრი იპყრობს გონებას, ღამეები სულ უფრო და უფრა თეთრდება, ენდორფინების დიდი დოზა გვაწვება ყველა უჯრედში და ტირილის არანორმალური ნდომა

წყვიადი, რომელიც მე შთავაგონე...

გქონიათ ოდესმე შეგრძნება რომ დრო მიდის, თქვენ კი უკან ხართ? გქონიათ ოდესმე ფიქრი იმისა რომ ვინც გეგონათ, ის აღარ ხართ?მე კი მეგონა ცხოვრება მთავრდება სწორ გზას მივყავართ წვიადში,შევცქერი

10 გრამატიკული შეცდომა, რომელიც უწიგნურობაზე მეტყველებს

მართალია, წერისას თუ მეტყველებისას ყველას დაგვირღვევია გრამატიკული წესები, მაგრამ ზოგიერთი შეცდომა განსაკუთრებით მიუტევებელია.