სიცრუე რომელიც არ ვიცოდი.02

პროლოგი -ხომ იცი ნეა რომ მასთან ვერ იქნები, არ შეგიძლია. სულ რომ არაფერი ერთმანეთს ცოცხლად შეჭამთ. -გეყოფა ანანო გეყოფა. ეს ჩემი ცხოვრებაა გასაგებია? ყელში ამოხვედით ყველა ვინც თვლით რომ საშინლად მოვიქეცი როცა ის შემიყვარდა.

სიცრუე რომელიც არ ვიცოდი 01

პროლოგი -ხომ იცი ნეა რომ მასთან ვერ იქნები, არ შეგიძლია. სულ რომ არაფერი ერთმანეთს ცოცხლად შეჭამთ. -გეყოფა ანანო გეყოფა. ეს ჩემი ცხოვრებაა გასაგებია? ყელში ამოხვედით ყველა ვინც თვლით რომ საშინლად მოვიქეცი როცა ის შემიყვარდა.

გინახავთ მწერალი რომელიც წვიმიან ამინდში ზის და ფაფას ჭაამს?

გინახავთ მწერალი,რომელიც წვიმიან ამინდში აივანზე ზის და შვრიის ფაფას ჭამს? როგორ უყურებს გარემოს და რას ხედავს იგი. გემრიელად შეექცევა ბევრისთვის უგემურ ფაფას და ფიქრობს.

ეს არის ძალა, რომელიც სცდება უკვდავებას თავად სიყვარულის ძალა

გთხოვ, მომისმინე, ზერეფ. შემიძლია გიშველო, შემიძლია გათავისუფლდე შენი უკვდავებისგან! მივხვდი. მე იპოვნე შენი დამარცხების გზა! უაზროა, მე უკვე ვცადე ყველა შესაძლო მეთოდი სიკვდილისთვის. არც E.N.D. შეუძლია სცემა. მაშინ რატომ გეშინია აკნოლოგიის ?!

ბიჭი რომელიც შემიყვარდა (თავი1)

გადავედით და ავშვები შევიკრიბეთ მე ვინც მომწონდა ის იქ იყო მას ნიკა ერქვა მას მე არ მოვწონდი მას ჩემიმეგობარი მოსწონდა შეყვარეულები იყვნენ მე ესე ვიცოდი მაგრამ გავიგე რო ატყუებდა როცა წრეში ბურთი დავიწყეთ ნიკას მეგობარი ბიჭი ჩამოვიდა არ სემიმცნევია

სიბნელე, რომელიც სინათლედ გარდაიქმნება

სიბნელის არასდროს არ უნდა შეგეშინდეს და თუ მაინც გულს არ ესიამოვნება უკუნითი მაშინ სცადე და აანთე სინათლე.ეძიე ის კუთხე კუნჭულში,ყველგან შეიძლება იყოს.

წერილი, რომელიც ვერ გავუგზავნე

ჩემი ხარ, ჩემი ჩემი ჩემი ჩემი! ვაიმე, როგორ მომწონს ეს სიტყვები და ისიც თუ როგორ ჟღერს ისინი. ჩემი ხარ, მე კი შენი და არასდროს მომბეზრდება ამის გამეორება. არც იმის, რომ მიყვარხარ. ძალიან მიყვარხარ. და მართალია ამას ბოლო დროს ერთმანეთს ისე ხშირად

ნაიარევი, რომელიც თან გდევს (1)

ცხოვრება სავსეა, მოულოდნელი მომენტებით. ყველა მომენტი მოულოდნელია.სასტიკია და იუმორის გრძნობასაც არ უჩივის. ცხოვრება, რომ ადამიანი ყოფილიყო დაახლოებით ასეთი იქნებოდა: ფიზიკურად ისეთი, როგორც ადამიანები შეხედავდნენ, ხან ლამაზი, ხან არა. მაგრამ მე, თუ

სიღრმე რომელიც შემოდგომას თან ახლავს

ზაფხულის ცხელი,მზიანი დღეები უცაბედად გაივლის ხოლმე და დაუპატიჟებლად მოგვადგება კარზედ ოქროსფერთმიანი შემოდგომა.გარეგნულობას სრულიად იცვლის,თმას ოქროსფრად იღებავს,ტანზედ ყვითელი სამოსი მოურგია ხასხასა,ჭრელა-ჭრულა სიცოცხლით სავსე ფერები კი ზაფხულს

დაბადების დღე რომელიც სევდად იქცა

რთულია დავიწყო საუბარი იმაზე, რაც ჩემთვის დიდი ტკივილია.ტკივილს რაც შეეხება ის არასდროს ქრება და მითუმეტეს ნელდება.