სხვა ბედნიერება

შენი ნაჩუქარი სუნამოს ფლაკონივით დაიშრიტა ჩვენი საერთო ბედნიერება... მაგრამ ცხოვრება გრძელდება და ბედნიერებაც აგრძელებს გზას, ოღონდ ამჯერად ცალკე, უფრო ლაღად და მეტი სიცოცხლით...

ტკივილი და სხვა გრძნობები... (თავი მეორე)

-ისე იცი თენგოს ძალიან მოეწონე.-იცინოდა მაგრამ მე ავნერვიულდი მის სიტყვებზე ვეცადე არ შემემცნია აღელვება.-რაო აბა?-ვიღიმოდი არმინდოდა შეემჩნია. -ლამაზი გოგოავო და ხელიდან არ გაუშვა თორე....

ტკივილი და სხვა გრძნობები... (თავი პირველი)

-კი მახსოვს ცოლს გაშორებული ხოო?-კიი და მოკლედ შეხვედრა უნდა მეკი არვიცი რა ვუთხრა.-მე გეტყვი რომ...... შეხვდი ნახავ როგორი ადამიანია და იმის მიხედვით გადაწყვეტ დანარჩენს.-ხომ მაგრამ ცოლი რომ ყავდა და პატარაც ყავთ მართალია დაშორდნენ

სხვა'ნაირად მენატრები

მოხუცებს ვგავარ,ბანკომატების წინ მდგომებს,რომლებიც ელოდებია კუთვნილ პენსიას,რომ შვილიშვილები გაახარონ. გოგონას ვგავარ,რომელიც პარკში ელოდება ბიჭს ის კი არ ჩანს რა ხანია. ჩემპიონს ვგავარ,რომელმაც იცის რომ გაიმარჯვა,მაგრამ სულმოუთქმელად ელოდება როდის

წამის მეასედში შემიყვარდი... (თავი მეორე)

"ლიზიკო'არასდროს არავის ვაძლევდი უფლებას ამ სახელით მოემართა ჩემთვის მთელი 16 წლის მანძილზე პირველად ვიღაცამ დაამიძახა "ლიზიკო" და არ ვეჩხუბე პირიქით გავუღიმე...

საყვარელი ვენები. დასაწყისი.

დაიკიდე და შედი, ეგ ოთახი ხომ შენიცაა. ვეუბნები საკუთარ თავს და შედედებულსისხლისფერ ტუჩის საცხს ყოყმანით ვაგდებ ხელჩანთაში. ვითომ, დამჭირდება? რაღაც არა მგონია, მაინც და მაინც დღეს გადავეყარო შავ მუსტანგზე ამხედრებულ პრინცს, რომელსაც გონებას

მიწა მინდა როგორც ფრეზიებს

ვწუხვარ და მიწა მინდა როგორც ფრეზიებს, ვუძლებ შენს მზერას როგორც გვალვას პლუმერიები, შენი სურნელი რომელ ბაღში აღარ ვეძიე, გადასარჩენად ამოვიდა გულზე იები. ჰო ალბათ ახლა სხვა სხეული უფრო ნაზია, როგორც ფურცლებად დაცვენილი კამელიები.

სექტუმ სემპრა V თავი (ჰარი პოტერის ფანფიკი)

-არა ჰერმიონ! შენ არ მიცნობდი. შენ ჩემი სახელი და გვარი იცოდი, ცოტაც საერთო ინფორმაცია და ბევრი ჭორი… მე პირადად არასოდეს მიცნობდი. არც მე გიცნობდი და არც მიცდია. იმას ვაკეთებდი რასაც მიმანიშნებდნენ და იქით მივდიოდი საითაც მიბიძგებდნენ.

ბედისწერა (თავი1)

გამარჯობათ! ამ საიტის მუდმივი მომხმარებელი ვარ. ყოველთვის მქონდა სურვილი ერთ დღესაც მეც დამეწერა ისტორია და თქვენთის გამეზიარებია. დიდი ხანია მინდა, წლებიც კი... და მე აი აქ ვარ. ძალიან ბევრი ისტორია მაქვს წაკითხული და მინდა ჩემმა ისტორიებმაც ისევე

წარსულის კვალდაკვალ თავი 10

შენი დაწყევლილი გვარი ხართ ყველაფერში დამნაშავე,თქვენ..მხოლოდ თქვენ..ნელ-ნელა მიწყნარდა მისი ხმა და ბოლოს საერთოდ ჩაეძინა. გაურკვევლობამ მოიცვა სოფოს გონება,რა უნდა დაეშავებინა ბიჭისთვის მას ან მისი გვარის წარმომადგენლებს,რომ ასე სძულდა ისინი.ან