ფარვანა ( 4 )

- მაპატიე რომ ვერ დაგიცავი, -სახეზე შეუცურა თითები, უსიამოვნოდ გააჟრჟოლა ლილიას, ყინულივით ცივი იყო ცოტნე, გაფითრებული, იმდენად თეთრი რომ გამჭვირვალე გეგონებოდათ, სწრაფად დაიხია უკან, ზურგი შეაქცია და წავიდა...

ფარვანა ( 3 )

- ლილიამ ვეღარ მოითმინა კიბეები ხმაურით ჩაირბინა და მისაღებში შევარდა, დაბალბეწვიან ბორდოსფერ ხალიჩაზე გაფითრებული, თვალდახუჭული იწვა ცოტნე და აღარ სუნთქავდა...

ფარვანა ( 2 )

- ჩემს ძმას ვგულისხმობ, სერიოზულად გეუბნები ლილია, არ ენდო და მასთან ყოველთვის ყურადღებით იყავი, ახლა ყველაფერს დაწვრილებით ვერ აგიხსნი, კიდევ ვილაპარაკებთ ამ თემაზე, შენ წარმოდგენაც კი არ გაქვს რა სახიფათო შეიძლება იყოს ის...

ფარვანა ( 1 )

- იდექი კიდეზე გაშლილი თმით და ფარატინა საღამურებით, ოდნავ გეტყობოდა საყვარლად გამობზეკილი მუცელი და ზეციდან მიწაზე ადამიანთა სინდისის გამოსაცდელად ჩამოსულ ანგელოზს გავდი...