როცა ფიქრობ რომ ის უკვე შენში მოკვდა!(თავი 2)

ნიკოლასი გაიზარდა უკვე 17 წლისა სკოლაში არავისთან მეგობრობს.არც სკოლის რომელიმე გუნდშია.თავისთვის მარტო დახეტიალობდა,ღამღამობით სახლიდან გადიოდა და დილით ბრუნდებოდა არავინ იცოდა სად იყო და რას აკეთებდა.ბოლოს ბებია ემასგან სულ წავიდა მუშაობა დაიწყო

როცა ფიქრობ რომ ის უკვე შენში მოკვდა!(თავი 1)

დედა გადაიხარა და მამას აკოცა.ბებიას სახლამდე ცოტა იყო დარჩენილი.მანქანამ მოსახვევში შეუხვია უეცრად ნისლი წამოვიდა მამამ საჭე ვეღარ დაიმორჩილა და კლდეს შეეჯახა.ამის მეტი არაფერი მახსოვს.როდესაც გონს მოვედი საავადმყოფოში ვიყავი.პალატაში ბებია ემა და

მე შენში ვარ ,მე შენი ვარ ,მე შენით ვარ

-"ვინაა ეს მოხუცი?რა ბარბაცით მიაბიჯებს ?ლოთია?მაწანწალაა?ბოშაა?რას ეძებს? სიკვდილს?ეს რა არის ზურგზე,რომ მოუკიდებია და მიათრევს?საჭმელი?იქნებ ტანსაცმელი?არა შეიძლება წიგნებია,იქნებ......."

მე შენში ვიკარგები...

შემიყვარდი... იცი როდის?!..აი, მაშინ სულ პირველად რომ მოგკარი თვალი... არ გჯერა?!..არც მე მჯერა... რას ვიფიქრებდი, რომ რამდენიმე წამიანი ჩაფიქრება რაღაც ახლის დასაწყისი იქნებოდა... მე ხომ არ ვიცოდი, არ მჯეროდა ამ გრძნობის....მერე, ნელ-ნელა, ისე რომ